Na 3 jaar zelf geprobeerd te hebben om zwanger te worden besloten we voor iui te gaan. meteen met de eerste iui werd ik zwanger! wat waren we blij... dat duurde niet lang. de eerste echo met 7 weken wees al uit dat t wel erg klein was en nog geen hartje, dus misschien wel korter zwanger. Bij de echo van 9 weken bleek het vruchtje niet gegroeid en dus ook geen hartje. waarschijnlijk is het met 5 weken al gestopt met groeien. Ik heb toen de miskraam zelf opgewekt, dit was 1 grote hel. Na de miskraam werd ik maar niet ongesteld.. na een aantal weken toch een test gedaan en jawel!!! spontaan zwanger!! niet te geloven!! heel veel echo's gehad en alles was goed! zelfs een stevig hartje gezien en al armpjes enzo. Afgelopen dinsdag weer een echo gehad, meer om precies te kijken hoe groot t was, maar hoe lang we ook keken en hoe goed de vk ook zocht, er was geen hartaktie meer.. aan de grootte van het kindje te zien was t zelfs die dag nog gestopt met leven... we gaan dus van de ene nachtmerrie in de andere.. zo snel en onverwacht we weer zwanger waren, zo snel en onverwacht moeten we nu weer afscheid nemen. We laten even de natuur zijn gang gaan, 11 jan moet ik terug komen, is het dan nog niet zelf gekomen word ik gecurreteerd. 2009 hadden we moeten afsluiten zonder champagne maar met een big smile op onze mond, nu nemen we afscheid met tranen van verdriet...
Ach Marieke... wat erg voor jou en je vriend! Meid ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen maar ik wens jullie veel sterkte toe de komende periode. Dikke Knuffel
Het is zo raar om te zeggen, maar ik hoop dat jullie kleintje snel komt. Dat je in ieder geval de ellende van een curretage bespaard blijft. Nogmaals heel veel sterkte en een dikke knuffel.