Inmiddels zijn we ruim 10 weken zwanger van ons 3e kindje. We zijn ontzettend blij en trots!! Onze tweede zwangerschap verliep helaas moeizaam vanaf week 18. Beginnende bekkenpijn die langzaam steeds erger werd (bij uitjes maakte ik op het einde gebruik van een rolstoel) Na de bevalling heb ik ruim 1.5jr nodig gehad om mijn werkzaamheden aan bed te kunnen hervatten. Nu helaas sinds een week snel toenemende bekkenklachten....nu met name van mijn symfyse, bekkenbodem, rug en billen. Ik ging er vanuit dat ik hier weer last van zou krijgen. Maar schrik ervan alweer zo snel. Heb gesprekken gehad op het werk en gelukkig veel begrip vanuit mijn leidinggevende. Ik stop, na 2 diensten, met het werken aan bed. Komende week ga ik weer naar een bekkentherapeut. Ik ben benieuwd, Hoe waren jouw ervaringen tav bekkenpijn bij een volgende zwangerschap? Stabiliseerde het, of werd het echt erger? Wat heeft jou echt geholpen? Ik hoop wat ervaringen te lezen, dankjewel alvast voor het delen.
Ten eerste van harte gefeliciteerd Vanwege mijn eerste bevalling kreeg ik bekkenpijn. Tijdens zwangerschap geen klachten gehad. Heb 14 maanden gerevalideerd. Vrij snel weer zwanger van de tweede en hield mijn hart vast voor wat er misschien zou komen. Ik heb nauwelijks last gehad en het is me meegevallen! Had eigenlijk meer last van rugklachten dan van mijn bekken. Kan me herinneren dat ik met 11 weken wel ‘wat’ begon te merken. Toen meteen fysio ingeschakeld en zo’n 5 sessies gehad waarbij ik oefeningen kreeg. Heb eerlijk gezegd in het begin wel de oefeningen gedaan maar daarna niet meer want het stabiliseerde zich. Zelfs toen mijn buik steeds meer groeide geen toenemende klachten gekregen. Werk zelf in de zorg en heb geen stapje terug hoeven doen maar uiteraard wel bepaalde situaties / patiënten of situaties vermeden en er werd rekening met me gehouden. Ik ben nu 6 maanden post partum maar heb na de bevalling er toch wel weer last van gekregen. De eerste 4 weken behoorlijk en erna werd het aanzienlijk minder. Nog steeds heb ik wekelijks wel last maar er valt prima mee te leven zeg maar. Het treedt vooral op tijdens de menstruatie / eisprong en als ik teveel belast heb qua kinderen tillen of zware activiteiten. Vaak aan het einde van de dag maar als ik een nacht geslapen heb is het weer weg. Het belangrijkste wat ik je mee kan geven is denk ik: Als je dingen uit handen kan geven, doen! Probeer het voor jezelf zo makkelijk mogelijk te maken als het even kan. En let echt op je houding dat je symmetrisch staat of dingen doet. Toen ik daar op ging letten kwam ik erachter dat ik ontzettend vaak ongunstig erbij stond. Succes en hoop dat het niet al te erg voor je wordt.
Gefeliciteerd! Ik heb flinke bekkeninstabilliteit maar gelukkig alleen tijdens de zwangerschap. Bij mij begonbhet bij 8 á 9 weken al, en vorige x was het over zodra de kleine eruit was. Fysio om het los te masseren en alles weer op zn plek te zetten helpt (tijdelijk). Oefeningen doen, van de fysio, is ook heel belangrijk zodat t niet te snel veel erger wordt. Veel wisselen tussen zitten/staan/liggen en daarbij goed letten op je houding. De app rost moves mamas van cecile rost is ook heel fijn wat houdingen betreft. Deze x krijg ik ook medical taping en dat werkt ook echt! Dus dat kan ik je aanraden
Gefeliciteerd met je zwangerschap!!! Ik heb tijdens de zwangerschap van mijn eerste kindje last van mijn bekken gekregen bij zo'n 20 weken. Ik heb vanaf toen bij de bekkenfysio gelopen en ben minder gaan werken. Zo was het vrij goed vol te houden tot mijn bevalling. Na de bevalling had ik een stuk minder last, maar het heeft uiteindelijk wel 1,5 jaar geduurd voordat ik weer pijnvrij was. Mijn bekkenfysio had me al gewaarschuwd dat ik bij een volgende zwangerschap wel eens eerder last zou kunnen krijgen van mijn bekken. En inderdaad, toen begon ik mijn bekken al na 5 weken te voelen! Zo vroeg had ik het nou ook weer niet verwacht... Die zwangerschap is helaas niet goed afgelopen. Nu ben ik opnieuw pril zwanger (4,5 week). Helemaal happy natuurlijk maar ik voel mijn bekkenpijn wel alweer opspelen. Waarschijnlijk ook omdat het nog niet helemaal hersteld was van mijn vorige zwangerschap. Ik ben erg benieuwd wat ik de rest van de zwangerschap kan verwachten... Dus ik lees even mee.
Gefeliciteerd! Mijn ervaringen zijn erg divers. Bij nr 1 vanaf 20wk bekkenklachten/zwangerschapsischias die de rest van de zwangerschap aanhielden. Bij nr 2 geen last gehad. Bij nr 3 al vanaf 5 weken. Het stabiliseerde wel en functioneerde op een gegeven moment weer. Nr 4 geen centje pijn tot 33wk, toen verging ik een paar weken en functioneerde ik ook echt niet in die tijd. Ben bij klachten naar een fysiotherapeut geweest die voornamelijk masseerde, tilde niet, deed nauwelijks iets in het huishouden, liep niet ver etc.
Bij mij begon de bekkenpijn bij elke zwangerschap eerder en was de pijn heviger. Ik heb in geen van de zwangerschappen in een rolstoel gezeten, maar vooral bij de derde was de pijn écht heftig. Het begon die keer met een week of 12 en heb vanaf 15 weken zwangerschap, tot mijn dochter zo’n 9 maanden oud was, bij een bekkenspecialist gelopen. Dat hielp zeker wel wat, maar de pijn is gebleven. Ik heb helaas - naar hoe het er nu uitziet - chronische pijn overgehouden aan de laatste zwangerschap. Bij de fysio/bekkenspecialist loop ik inmiddels niet meer, maar houd me wel, waar mogelijk, aan de leefregels die ik van haar kreeg Ook doe ik yoga en zwem ik, dat helpt ook wel wat
Dankjewel voor al jullie felicitaties! ❤️ Vooropgesteld zijn we ontzettend blij en dankbaar met deze zwangerschap. @Milkyway7 heb jouw verhalen wel eens gevolgd op het forum, geweldig dat jullie dankzij het fertiliteitstraject 2 kindjes hebben mogen krijgen. Hopelijk is je pijn snel helemaal onder controle. @Lies1611 wat bijzonder dat je verschillende zwangerschappen hebt gehad tav de bekkenpijn. Heb je toen ook dingen anders gedaan? @Unicorn22 wat naar dat jullie zwangerschap is geëindigd. Maar gefeliciteerd met jullie nieuwe zwangerschap. Vervelend dat je ook nu al pijn hebt. Hopelijk kun je goed je grenzen aangeven. Zo belangrijk! Zelf heb ik op dit moment veel baat bij de symmetrie oefening. Ik ga stoppen met mijn eigen werkzaamheden en doe inmiddels ook geen zware huishoudelijke taken. Onze kinderen zijn gelukkig ouder, zij begrijpen alles goed en helpen ook goed. Ook ben ik al bij de bekkenfysio. Hopelijk kan ik op deze manier de pijn onder controle houden, maar eerlijk, ik vind het wel spannend. Als er nog tips zijn, of adviezen, ik lees ze heel graag. De app van rostmovesmama heb ik ook! Zet hem op allemaal!
@anoniem02 ja heel bijzonder. Bij de minst erge zwangerschap heb ik vanaf het begin niet zwaar getild. Hoefde ook niet want m'n andere was toen al ruim 3 maar goed heb niet het idee dat dat nou echt de reden was. Het is gedeeltelijk hormonaal heb ik me laten vertellen dus wie weet is dat het..
Klopt, hier ook echt wel duidelijk dat het hormonaal is. Tijdens de ivf periode heb ik een aantal weken oestrogeen tabletjes gebruikt om migraine te verminderen tgv andere hormonen, toen ik die oestrogeen tabletjes gebruikte kreeg ik op een gegeven moment bekkenpijn. Ben er toen mee gestopt en toen over. Nu ruim 11 weken zwanger en vanaf 9 weken flinke toename van pijn. Echt hormonaal. Maar wat ik dan toch bijzonder vind....zou je dan bij iedere zwangerschap een andere hoeveelheid hormonen aanmaken waardoor je er meer of minder last van hebt.....vind ik interessant. Toen je klachten bij de 3e zwangerschap stabiliseerde, vanaf hoeveel weken was dat ongeveer? En deed je toen nog dingen anders?
Nee weinig eigenlijk. Ik denk dat het na een week of 20 wel beter ging. Denk wel dat iedere zwangerschap toch weer anders is hormonaal gezien. Ben je al bij de fysiotherapeut geweest?
Dankjewel voor je reacties. Tjonge, heel bijzonder! Wel heel fijn voor je dat je de zwangerschappen dan toch relatief ok doorgekomen bent! Zeker. Vorige week geweest. We gaan ons nu richten op het gericht aanspannen van de schuine buikspieren en rugspieren. Zodra dat goed verloopt toch proberen krachttraining op te starten. In de vorige zw vanaf wk 18 vooral pijnbestrijding gehad en op den duur ook een bekkenband gaan dragen. Nu bij andere therapeut (omdat de vorige met pensioen is) wil me nu gaan richten op kracht (voor zover mogelijk) en uiteraard meteen de belasting aanpassen op belastbaarheid. Hebben jullie eigenlijk een bekkenband gedragen? Deze adviseert het niet te doen, tenzij echt niet anders kan. Zelf wil ik het ook eigenlijk niet meer doen.
Jij bent er al bijna zie ik, fijn dat jullie je kleintje al bijna mogen verwelkomen. Wat zul je er naar uitkijken. Is jouw 2e zwangerschap vergelijkbaar qua pijn met de 1e?
Ja bijna! Ja en nee... ik heb vorige x te lang te hard en veel doorgewerkt. Dat kon toen ook want na een werkdag kon ik gewoon plat en man regelde de rest van het huishouden wel. Nu met een dreumes om me heen kon dat natuurlijk niet. Dus veel eerder veel minder gaan werken en beter letten op mijn rust. Als dreumes op bed ligt, ga ik ook even liggen. Dat soort dingen. Ik loop nu nog beter dan toen maar minder pijn heb ik niet.
No problemo! Daar zitten we hier mede voor toch! Wat fijn dat er behandelmogelijkheden zijn. Mijn problemen waren toch veelal die ischias. Die werd dan losgemasseerd maar, naast het doen van wat oefeningen, is verder niet heel behandelbaar. Hopelijk stabiliseert het zich snel! Het is echt even afzien..
Hier met de 1e al raak met 20 weken, 26 weken zat ik in een rolstoel. Bevalling werd een max knip en vaccuumpomp. Knip zat eigenlijk voor t mooie net aan de verkeerde kant. Tordering in mn rug, lichte scoliose en een beenlengte verschil. De andere kant knippen had beter uit gekomen. Heeft 10 maanden na de bevalling geduurd eer ik pijnvrij onbelast 400 meter aaneen kon wandelen. Was dagelijks pijn toen. Daarna zakte dat langzaam af en bleef het beperkt tot 3 dagen per cyclus. 2e M* was t vanaf week 9 raak. Na de bevalling was dat snel weer terug bij die 3 dagen per cyclus. 3 & 4 geen last gehad, dat was nog te vroeg. Met R * zat ik nog eerder bij de fysio dan bij de vk. Alles leuk en aardig maar ik heb een dochter die niet stil zit en soms ook oostindisch doof is. Helaas hadden ze toen geen bekkenfysio lopen ivm zwangerschap, maar wel een ceasar therapeute. Manier van lopen aangepast, houding, kon nog een bekkenband erbij nemen (uiteindelijk niet gedaan lag bijna met mn neus op t asfalt toen ik mn dochter achterna moest sprinten op de camping voordat mafkeesje onder een auto kwam, dan maar lijden dat is minder tricky), met 20 weken stond de roelstoel in huis zodat ik nog WAT kon. Man heeft t huishouden overgenomen, ik poetste tussendoor ook nog want soms was t echt niet om aan te zien, boodschappen werden bezorgd. Dochter hielp me waar ze kon met dr eigen taakjes en af en toe iets aangeven en stofzuigen vindt ze geweldig dus dat scheelde weer en ze gaf me alles aan wat op de grond lag. Het is een meid met een kop er op maar enorm zorgzaam. Moeder en schoonouders kwamen de grote zus geregeld ff ophalen om samen wat te doen zodat ik mn handen vrij had. Alles wat ik uit kon besteden heb ik geloof ik wel gedaan. Babykamer stond er kneiter vroeg, was dat vast gedaan voordat ik helemaal niks meer kon en ik hoef mn man inrichting van commode niet te laten doen...dan vind ik nooit meer wat . En ik ben veel eerder dan ik had gehoopt halve dagen gaan werken maar daarmee behield ik wel enige mobiliteit en een pietsje energie omdat ik minder pijn had. Ik was mobieler dan ik had durven dromen. De bevalling was dit keer kort maar heftig en tot mijn allergrootste verbazing eigenlijk nauwelijks last van mn bekken. Ik kwam terug op de zaak en kon een rondje mee wandelen in de pauze . Ging wel keihard door mn rug (hallo ischias) tot 2x toe...en moest toen mn passen weer als de sodemieter veranderen naar mn normale staplengte. Fysio heeft met enig grof geweld toen de boel iets losser gezet want R. had toen nog zn zware krampaanvallen en reflux, er was geen enkele optie om DAT van mn takenlijstje te schrappen, ik moest m gewoon zelfstandig uit zn bedje kunnen tillen. Ik kon nog niet eens zelfstandig uit een stoel komen, ging maar kruipend naar de bank en rolde me ee daar weer op. Inmiddels gaat het dermate goed dat ik overweeg langzaam weer te gaan hardlopen. Dat had ik al compleet opgegeven maar ik denk dat het wel kan. Nu klinkt dat imposanter dan t is, want t omkleden duurt langer dan t hardlopen en zo vlot ga ik ook niet maar je bent ff bezig en even je hoofd op pauze modus...zaaaaalig!!! Ik weet alleen wel dat ik dat niet rond mn menstruatie moet doen want dan is t vragen om ellende. Dus hoe rot het ook is, het wil soms ook wel beter worden dan dat het was.
Hi, Ik hoor graag even jullie ervaringen! ik heb bij mijn vorige zwangerschap pas met 8 maanden bekken klachten gehad die na de bevalling verdwenen dus daar heb ik niks meer mee gedaan. Maar vanaf 10 weken heb ik weer pijn en nu met 13 weken is het niet meer te doen dus ik heb morgen een afspraak bij een fysio. Kunnen jullie aangeven hoe zo’n eerste afspraak gaat? Krijg je inwendig onderzoek? Ik merk dat ik dat niet zo’n prettig idee vind (nu ik zwanger ben). Wel fijn om te lezen over de behandelingen die helpen!
gelukkig maar! Toen ik aan het googlen was op intake bekken fysio kwam ik dat namelijk tegen. De gyno of verloskundige vind ik tot daar aan toe, maar niet de (bekkenbodem) fysio.
Dit is denk ik verschillend per fysio maar nooit verplicht hé. Ik heb bij mijn eerste zwangerschap hele heftige bekkeninstabikiteit gehad en die fysio deed wel interne metingen, om te kunnen meten hoe erg het was. Mijn bekken waren vooral te gespannen continue. Nu in deze zwangerschap ben ik vorige week pas voor het eerst geweest en zij doet geen interne metingen.. Ik denk dat de keuze ook aan jou is. Even terugkomen op ervaringen na meerdere zwangerschappen. Mijn eerste was by far het ergste. Ook te lang en intensief gewerkt. Ik zakte letterlijk door mijn benen heen. Bij mijn tweede zwangerschap begon het vroeg, bij 8 weken maar heb ik het zonder fysio zelf gered. Nu tot 20 weken zo goed als geen last. Toen ik een paar dagen last had direct fysio gebeld en langs gegaan. Tape geplakt, oefeningen mee gekregen en buikband besteld. Wereld van verschil alweer. Mijn derde is tot nu toe dus juist te beste. Misschien ook omdat ik weet dat ik echt moet doseren. Ook wil ik iedereen de tip geven, kijk echt goed naar de ondergrond waar je op zit of ligt.... een te harde ondergrond is bij mij meteen reden tot extreme pijn. Mega vervelend. Ons oude bed was ook harder. Nu in deze zwangerschap ander bed en ook pas later klachten...
Wauw, wat een verhaal, geweldig dat je nu zover bent dat je overweegt om het hardlopen op te pakken! Ik heb het na de 2e zwangerschap ook geprobeerd, helaas lukte het mij niet meer helemaal. Ik kreeg uiteindelijk toch weer erge pijn in mijn bil met uitstraling naar si gewricht. Hopelijk lukt het jou wel!