Hoi iedereen, Ik heb een meeeega probleem en weet niet wat ik moet. Mijn kind 4 jaar gaat al een half jaar naar school. Leuke klas, lieve juf en sinds kort ook op de bso in hetzelfde gebouw. Maar nu kwam hij ineens thuis met een grote kras op zijn buik. Hij had de juf verteld dat het door zijn broertje kwam maar dat kan niet want sochtends bij het aankleden had hij niks en zijn broertje gaat nog niet naar school. Omdat hij dat vertelde heeft de juf mij ook niet gebeld hiervoor. Maar bij thuiskomst liet hij het meteen zien. Op school pas na de lunchpauze.. toen ik erover vroeg wie hem aan zn buik had gezeten begon hij ineens over een oude man, en die aan zn piemel zat en vogelpoep in zn ogen en een hond die de scheur op zn buik maakte. Ik viel achterover eb wilde alles weten!!! Maar sindsdien verandert elk detail van het verhaal. Inmiddels is hij gevallen met de fiets en toen kreeg hij de kras en heeft zn vriendje hem gekrabt. Maar hij blijft volhouden over een oude man, die aan zn piemel zat op t schoolplein. Ene keer is niemand erbij andere x wel. Ik weet niet meer wat echt is en wat niet en hoe ik daar achter moet komen. RADELOOS EN BANG ben ik.
Wat akelig... ik zou in elk geval contact opnemen met de juf/school. Verder veel sterkte, sorry dat ik geen goede tips heb
Wat een naar verhaal! Ik zou het maandag meteen bespreken met de juf. Die heeft er waarschijnlijk het beste zicht op of dit een “broodje aap” is, of dat er een kern van waarheid in het verhaal zit. Hij is nog erg jong om zelf zoiets te verzinnen; maar als allemaal kindjes in de klas het hebben over de piemel van een oudere man, tja.. dan kan dat best blijven hangen. Ik hoop echt volledig dat dit het geval is. Maar anders brengt het gesprek met de juf je misschien ook een stapje dichterbij de waarheid. Sterkte!
Ik heb een dochter van dezelfde leeftijd en zij zou zoiets ook kunnen verzinnen ja. Gaat je zoontje al zonder toezicht naar buiten? Kan er iets van waarheid inzitten met de oude man en de piemel?
Ik geloof ook wel deels dat er waarheid in zit. De grote lijnen blijven hetzelfde. Oude man heeft aan zn piemel gezeten De man heeft een zwarte snor De man gaat het nooit meer doen De man werkt niet op school Deze dingen blijven hetzelfde hoe vaak ik er ook over vraag. De punten die veranderen zijn Er was wel of niet een grote zwarte hond Het was op het schoolplein of gymzaal Hij heeft de kras op zn buik gekregen door de oude man, de hond, zn vriendjes of hij was met de fiets gevallen En niemand heeft de oude man gezien of wel de juf of wel zn vriendjes Ik heb school eerst al meteen gevraagd over de kras op zn buik en hij kwam na de lunchpauze bij de juf en liet het meteen zien. Toen zei hij over zn broertje en jeeft de juf het daarbij gelaten. Maar hij had het nog niet toen hij thuis met mij vertrok dus dat kan niet. Maar het is ook een beste kras en er zaten allemaal al korstjes op wat mij verteld dat het gebloed moet hebben. Het gekke hiervan is dat al zijn kleding nog helemaal heel was en dat er nergens een spatje bloed of wondvocht te bekennen was, en daarbij toen hij die dag uit school kwam vond ik echt dat hij stonk. Naar soort gras achtige buitenlucjt, zn kleding ook. Het is een christelijke school en ik ben bang dat als ik hierover begin dat ik van alles op de hals haal terwijl ik niet eens weet wat waarheid is. Mn zoontje wil erg graagg weer naar school maar ik wil niet dat hij er nog heengaat. Hij is nog 4 jaar dus niet leerplichtig. Kan ik hem gewoon uitschrijven en als hij 5 wordt op een andere school doen?
Gedachte 1: het is echt gebeurd: ik zou het via de politie spelen en hen het uit laten zoeken. Gedachte 2: je hebt je kindje er recentelijk voor gewaarschuwd dat áls het gebeurt hij het moet zeggen. Hij heeft bijvoorbeeld een rijke fantasie en verzint dit n.a.v. je eerdere waarschuwing omdat hij iets verbloemt wat niet mag, bijvoorbeeld in een boom klimmen - ik zeg maar iets. Een kind kan extreem consequent zijn, maar ook sommige details steeds weer laten wisselen. Hoe kom je er achter of het echt waar is? Geen flauw idee, maar houd je kind niet thuis als hij naar school wil. Als het je niet lekker zit moet je zeker actie ondernemen. Direct ook, niet pas na een week. Ik zou morgen dus meteen bij de directie aankloppen om melding te maken.
Wij hebben hem echt weeeeeeken geleden gezegd dat niemand aan zn piemel mocht zitten, echt lang geleden. En nav de vraag wie heeft de kras op je buik gemaakt vroeg ik hem of iemand aan hem heeft gezeten en om aan te wijzen waar. Toen wees hij naar zn piemel en zo begon alles. Hij wil naar school omdat hij het leuk vindt, en de oude man zou het nooit meer doen zegt hij. Het liefst zoek ik een andere school maar als het niet waar is dan haal ik mn kind van school om een kras op zijn buik....
Edit. Er is wel een congierge met een zwarte snor. En mn zoon zegt dat hij heel lief is. Als ik dan vraag wat hij dan zo lief doet zegt hij dat de congierge knuffels geeft en high fives maar ook kusjes. Op de lippen zegt hij stellig. En waar hij dan is, op jet schoolplein. Maar soms vraagt de congierge ook wel om een kusje zegt hij. Dus ik leg dan de link van, oude man met zwarte snor is de congierge en op het schoolplein geeft hij iedereen knuffels en kusjes. Dat ziet de leraar ook want die is dan ook op het schoolplein maar het hele piemel verhaal kan ik nog niet achterhalen. Ik dacht eerst nog dat hij met zn vriendjes aan het ontdekken is geweest maar hij zegt daar stellig nee op.
Ik weet dat het heel moeilijk is , maar je moet echt rustig blijven er hoeft helemaal niets aan de hand te zijn. Ik zou niet de hele tijd je zoontje gaan ondervragen. Ga morgen eens vragen bij de juf of je zoontje op de dag van de kras op zijn buik ergens anders is geweest als in zijn klas bij zijn normale groep. Als hij de kras s´ochtends niet had dan moet dat toch op school gebeurd zijn?
Het feit alleen al dat een conciërge (of juf of meester) kusjes geeft, dat kan al niet. Als de docenten daarvan op de hoogte zijn dan is er iets mis daar. Kortom, morgen verhaal halen. Waar was je zoon die dag, wie was er pleinwacht, welke kindjes hebben de pauzes met hem gespeeld etc. Belangrijker misschien, waarom hoor ik dat mijn zoon knuffels en kusjes van de conciërge krijgt? Maar voordat je zelf detective gaat spelen en iemand zomaar gaat beschuldigen, moet je wel heel zeker van je zaak zijn. Je hebt je kind een tijd terug verteld dat zijn piemeltje van hem is en niemand anders daar aan mag zitten, plus je stelt een suggestieve vraag of iemand 'aan hem' heeft gezeten. Ik zou dit heel voorzichtig aanpakken op school en verder zeker geen vermoedens met naam en toenaam uiten. Je kan noemen dat je zoontje zei dat een man met zwarte snor aan hem had gezeten? Bah ik vind dit lastig hoe je dit aan moet pakken maar in ieder geval subtiel zonder beschuldigend vingertje want op deze leeftijd hebben ze zo'n rijke fantasie, voor je het weet laat je jezelf daar helemaal in meeslepen. Aan de andere zijde sla je jezelf voor je kop als je niks doet en het wel waar blijkt. Succes/sterkte in ieder geval.
Ik zeg uiteraard niet dat er niks gebeurd kan zijn, maar de hersenen van een kleuter werken wel zo dat de bovenstaande 2 gebeurtenissen in zijn hoofd aan elkaar gelinkt worden. Puur omdat jullie beide hebben verteld en je vraag ná school vaag 'klinkt als' link heeft met jullie eerdere waarschuwing. Juist omdat hij de conciërge beschrijft, maar tegelijk zegt dat de man niet op school werkt.
Ik vind dit trouwens een hele bijzondere vraag nav een kras op de buik. Hoe kwam je erop om dit zo te vragen? Was er een andere aanleiding? Want je legt een kleuter zo heel erg de woorden in de mond, en de vraag is suggestief en leidt al een bepaalde richting in. Toen mijn kinderen 4 waren, gingen hun verhalen alle kanten op. Als ze met bulten/schrammen/blauwe plekken/bijtwond thuis kwamen ging ik in het begin ook vissen naar een verklaring (ben je gevallen, heeft iemand je geslagen/geduwd), antwoord was meestal bevestigend op mijn vraag. De waarheid ook meestal totaal anders. Als ik niet over de schrammen begon, maar terploos omheen praatte en met veel directe open vragen hun dag probeerde eruit probeerde te krijgen, vertelden ze veel objectiever wat er echt was gebeurd. Maar het is nooit in me opgekomen om te vragen 'heeft iemand aan je gezeten?' als ze met met een kras thuis kwamen... Want daarmee wijs je eigenlijk meteen naar een volwassene. Kinderen zitten niet aan elkaar..
De congierge is de enige 'oude' man die ik op school ken met zwarte snor. En nog nooit eerder heb ik over de congierge gepraat met hem. Als ik de congierge op het schoolplein zie lopen, rennen alle kinderen indd vaak naar hem toe en geven ze hem knuffels, kusjes heb ik nooit gezien maar hij is wel het overgezellige knuffelige type. Iedereen is lief vindt hij. De congierge is lief want hij brengt de juf koffie en ruimt spelletjes op en geeft dus volgens mijn zoontje kniffels en kusjes..
De reden waarom ik dat vroeg was omdat het heel erg lijkt op een kras met een scherp voorwerp. De kras loopt van borst tot onderbroek en daarnaast nog een klein krasje. Verder zijn zn kleren niet bebloed, zit nergens een scheur in zn hemd, shirt, vest en jas wat hij allemaal aanhad.
Ik begrijp de aanleiding, maar ik bedoel meer je woordkeuze. 'Aan je zitten' impliceert een ongewenste handeling van een volwassene. Hoe kwam je op deze expliciete vraag? Een kind kan ook bij zichzelf een flinke kras veroorzaken, een andere kind/val/voorwerp kan dat ook. En ik zeg absoluut niet dat er niks gebeurd is, maar meer ter besef dat de gedachtengang van kleuters vaak wel zo werkt. Een goed voorbeeld was hier op zp een meisje dat 100% zeker wist dat de juf haar van de trap had geduwd, en hield dit ook vol. Later bleek dat ze zag dat kinderen ergens elkaar duwden, later op de dagvond ze het spannend om van de trap te gaan en de juf gaf haar een hand. Deze twee beelden bij elkaar brachten het verhaal tot stand.
Ik snap je wel hoor, maar de vraag begon met wie heeft die kras gemaajt. Of daarna wue heeft aan je gezeten. Stomme keus misschien indd maargoed zo is het gelopen. Wat ik niet snap dat zo'n diepe kras geen spoortje van bloed oid achterlaat in kleding en er geen kleerscheuren zijn.. en betreft de congierge, zou hij echt kusjes geven want ongeacht wat is gebeurd lijkt me dat nuet oke!!
of het verzonnen is of niet ik zou direct contact opnemen met school vragen of er een mogelijkheid is geweest dat hij alleen t zou kunnen zijn met iemand waarom de vraag wie heeft er aan je buik gezeten? hij kan toch ook gevallen zijn met de fiets en met bv het stuur in zn buik terecht zijn gekomen oid ik zou dan vragen hoe is dat gebeurt ipv vragen wie
Jeetje wat een moeilijke situatie zeg! Ik denk dat je misschien sws even met school kan praten over de kusjes die gegeven worden want dat vind ik ook erg raar. Even aankijken hoe het gesprek loopt en hoe de school erop reageert. Is je zoon niet verder anders in zijn gedrag na het voorval?
Hoe krijgt iemand een dikke kras op zn buik zonder dat zn kleren kapot zijn of ergens maar bloed te zien is? En ik wil zoiezo wel vragen naar de kusjes maar ik wil indd niemand beschuldigen als het niet waar is. Hij gedraagt zich noet anders, alleen magcik zijn hemd niet omhoog doen zonder dat hij tegenstribbelt. Voorheen mocht dat altijd.
Wat een naar verhaal. Zou het niet kunnen dat de kras op zijn buik is gemaakt door een klasgenootje en dat die hem lelijke dingen heeft ingefluisterd? Een conciërge die kinderen kussen en knuffels geeft vind ik sws al niet kunnen. Is dit echt zo of een verzinsel? Ik zou not amused zijn als mij dochter hiermee thuis zou komen.