Hoi, Vanaf week 25 gaat het ineens hard achteruit met mij. Al vanaf de zwangerschapstest last van mijn darmen en de chronische Prikkelbare Darm Syndroom die ik heb. Ik heb in 2017 een Maagverkleining gehad (Gastric bypass). Hierdoor ben ik heel veel afgevallen. En nu val ik dus nog steeds af. Mijn darmen werken de hele dag op volle toeren en als ik een aanval krijg loop ik dus echt leeg. Nu is het dus zo dat mijn lijf niet meer voldoende voedingstoffen uit het eten haalt door de Gastric bypass maar nu al helemaal niet meer omdat mijn darmen voor geen meter mee werken. 2 weken geleden is geconstateerd dat ik ondervoed ben en de bijvoeding ook niet helpt want die veroorzaakt juist aanvallen van de darmen. Nu gaan ze sondevoeding opstarten. Maar ik ben zo bang hiervoor want dat slangetje wat ze plaatsten “heb ik ooit eens voor een maagonderzoek gehad” is een hel vond ik. Maar ook angst dat mijn darmen gaan reageren op de sondevoeding. Heb elke dag zoveel pijn dat het niet echt dragelijk soms meer is maar ja je hebt geen keuzes en doorgaan moet gewoon. Merk dat ik erg zwak ben en futloos dus ja een oplossing moet er komen. Want nu iets met de kleine is gewoon geen optie. Zijn er nog meer meiden met deze ervaring en heb je toen de zwangerschap uitgelopen? Ik hoop dat de kleine meid echt blijft zitten tot wk 37. Want vroeggeboorte staat bekend bij Gastric bypass. En wil ff mijn klaagzang kwijt ook denk ik...
He wat naar voor je Meis! Heb hier geen ervaring mee maar wil je wel heel veel sterkte wensen en hopelijk blijft de kleine voorlopig nog lekker binnen!
Alleen een mini beetje ervaring met sondevoeding op het werk. Ik was verbaasd dat er ook sondevoeding bestaat die al half verteerd is (peptamen) zodat het makkelijker is om het lichaam de voeding stoffen op te laten nemen. Dat slangetje is idd heel naar, maar kan als het goed is 6 weken blijven zitten. Helaas kan ik je dus niet helemaal helpen maar lijkt me een hele nare situatie, logisch dat je jezelf zorgen maakt. Er bestaat ook peg sonde die moeten ze onder narcose plaatsten ter hoogte van je maag maar dit zal teveel risico mee brengen in je zwangerschap.
Ja klopt had daar ook over gelezen maar wat je zegt denk ik dus ook teveel risico dus die gaan ze nooit plaatsen en wordt het zeker via de neus denk ik.. ik hoop echt dat het snel voorbij is en dat ding er in zit dan is het ergste voorbij hoop ik...
Een neusmaagsonde is een veel dunner slangetje dan een slangetje die je met een onderzoek krijgt, dus misschien is dat een kleine geruststelling Vervelend zeg dat je zoveel afvalt en ondervoed bent... gebruik je wel goede vitamines?
Wat naar zeg! Ook vanuit mijn werkervaring kan ik zeggen dat een sonde die langdurig blijft zitten kleiner is als wat er tijdens een onderzoek gebruikt wordt. Het inbrengen valr echt mee. Wij oefenden op elkaar tijsens de opleiding. Belangrijk is om te proberen te ontspannen en de instructies op te volgen. Komt echt goed! Qua sondevoeding zijn er zoveel soorten! Er zal vast goed worden gekeken welk soort passend is bij jouw situatie. Heel veel sterkte en succes!
Oh dat is wel een stukje geruststelling ik zou het onthouden bij het plaatsten je tips en ben benieuwd welke ze gaan geven.. dankjewel
Ik heb ook een Gastric bypass gehad. Tijdens mijn zwangerschap door complicaties van de Gastric bypass een aantal weken een maaghevel gehad om mijn maag leeg te houden. Het inbrengen is niet heel leuk maar als je rustig blijft wel goed te doen. Het grote verschil is dat als hij er eenmaal inzit is dat deze stil in je maag/darm ligt terwijl een slangetje wat voor een onderzoek word gebruikt continu beweegt waar je zo naar van word. Na een aantal dagen merkte ik bijna niet meer dat er een slang door mijn neus en keel liep terwijl een maaghevel slang best heel erg dik is! Heel veel sterkte! Ik hoop dat je snel een beetje aansterkt en dat je baby nog lekker even blijft zitten!
Oké en waren je vitamines ook laag? En hoe voelde je je toen. Ik voel mij nu zo slecht lichamelijk vooral dat ik bang wordt dat ik er echt aan onderdoor ga. Dit zijn natuurlijk ook hormonen die mee werken met het verhaal en alles wel even aandikt. Ik ben erg bang voor de bevalling of ik die wel redt zo. Mijn spieren beginnen nu ook echt pijn te doen en hoofdpijn komt op zetten en voel mij zoo zwak. 2 jonge kids thuis en een puber. Wou gisteren bijna ziekenhuis bellen en zeggen neem me maar op. Ben naar bed gegaan toen vriend thuis kwam maar werdt dus wakker met veel pijn in mijn spieren. Slik elke dag trouw mijn multivitamine maar of die nog hun werk goed doen geen idee. En dan nog de onzekerheid en het lakse gedoe van het ziekenhuis maakt het niet beter. Vrijdag een gesprek over sondevoeding en daar doen ze nu al 5 weken over terwijl het dus al bekend is 5 weken dat ik ondervoedt ben. Waarom dan ook vrijdag niet dat ding gaan zetten en zorgen dat ik weer op krachten kom?! Ben al zo tegen op sondevoeding en heb nu besloten dat het moet voor mijzelf en dan eerst weer een gesprek.Heb ze zo vaak gewaarschuwd dat als je vitamines onder peil komen dit niet even weer opgekrikt is. En nu is het dus al tijdje zo en ze wachten net zolang tot ik op mijn tandvlees loop en dus klaar met alles ben. Ik wil diep in mijn hart niet dat ze komt maar in mijn hoofd schreeuw ik van kom nu maar dan kan ik weer aansterken en zij beter groeien. Maar dat is natuurlijk gedachten uit wanhoop want dat wil ik helemaal niet. Moe wordt je ervan dat wel.
Mijn vitamines waren in principe goed. Maar ik kreeg met 34 weken een darminvaginatie waarbij een deel van mijn dunne darm is afgestorven en met een spoedoperatie verwijderd. Daarna is mijn zoontje met 35 weken geboren en kwamen ze er achter dat mijn darmen niet aan elkaar waren gegroeid waardoor ik nog 2x ben geopereerd en 11 dagen op de ic heb gelegen en het bijna niet heb kunnen navertellen. In totaal 4,5 week in het ziekenhuis. Daarbij werd ik weken gevoed met tpv voeding. Een slangetje met voeding direct in een slagader. Ik heb wel lang gedacht dat ik niet genoeg buikspieren had voor de bevalling. Ook zaten een aantal waardes op het randje en vond ik de zwangerschap leuk maar pittig. Ik vind het echt vervelend dat je je zo voelt! En hoop dat je met sondevoeding wat opknapt. Ook snap ik dat je ergens hoopt dat ze al eerder komt. Ik hoop echt dat je je over een paar weken wat sterker voelt en dat je een prachtig en gezond kindje krijgt! Ik was voor de gbp nooit zwanger geweest, maar vond het echt wel zwaar voor mijn lijf. Denk goed aan jezelf en hoe lastig het ook is met kinderen om je heen, rust zoveel mogelijk uit!! Heel erg veel sterkte!
Ja het gaat echt wel goed! Zoon doet het super en hoewel het herstel lang heeft geduurd gaat het met mij ook goed! Ik ben 28 en het zal nooit meer helemaal worden zoals het was voor ik zien werd, maar ik heb er weinig aan over gehouden. We gaan zelfs binnenkort in het ziekenhuis praten of ik nog een keer een kindje mag krijgen het gaat echt heel goed! Ik hoop dat ze je snel kunnen helpen! Maak je niet te druk over het slangetje! Jij kan dat echt!! Luister goed naar je lijf! Heel veel sterkte de komende weken! Je mag me altijd een pbtje sturen als je ergens mee zit!
Nou alles loopt nu eindelijk. Vrijdag direct naar het gesprek opgenomen en de sonde werdt geplaatst. Moest daarna eerst een foto maken om te kijken of die goed zat ook ivm mijn gastric bypass. Het slangetje plaatsten was niet zo hel als bij een maagonderzoek maar leuk is anders. Veel braken en kokhalzen. Mijn keel doet nu nog steeds pijn en kan slecht slikken. Maar dat zal even tijd nodig hebben denk ik. Het bloedde ook een beetje dus zal wel wat beschadigt zijn en schraal. Veel ijsblokjes met water helpt wel. Heb wel weer kleur in mijn gezicht dus het begint wel aan te slaan waarschijnlijk. Mijn darmen zijn eindelijk naar weken dagelijks pijn te hebben rustig dus ook dat gaat goed tot de bevalling houdt ik de de sondevoeding. En wordt wel ingeleid met 38 weken. Dus nog even doorbikkelen nu.
Fijn dat het plaatsen van de sonde opzich wel mee viel en dat hij er nu in zit! Nog 6 weken volhouden en daarna heb je je kleine meisje in je armen.