Hoi dames, Misschien dat iemand mij kan helpen.. Ik heb nu een jaar de mirena spiraal en op zich bevalt het mij wel; ik word niet meer ongesteld. Maar dat is dan eigenlijk ook het enige voordeel wat ik kan noemen. Want als ik kijk naar alles eromheen, heb ik het idee dat alle vage klachten door de mirena kunnen komen. Nu zit ik momenteel ook in een periode van veel stress, dus ook dat zou een oorzaak kunnen zijn.. maar ik vraag me af of het weer beter zal gaan wanneer ik de mirena eruit laat halen.. Mijn libido bijv. was al wat lager, maar nu is het helemaal beneden vriespunt. Gewoon 0.0 behoefte aan iets in die richting... tot frustratie van mijn man uiteraard. Ik heb veel moodswings, tot aan depressieve gevoelens toe. Maar ook daar was ik al mee bekend. Het lijkt alleen een tikkeltje erger geworden. Veel spier en gewrichtsklachten en gewoon een algemeen 'niet lekker in mijn vel' gevoel. Zijn hier dames die de klachten herkennen en waarbij het verbeterde nadat de spiraal eruit was gehaald?
Hi! Ik heb 2x een mirena gehad en beide keren merkte ik dat het mijn emoties en hormonen beïnvloedde. De eerste keer had ik hem puur als anticonceptie maar ik bleef bloeden, heel licht maar wel gedurende weken achter elkaar. Daarbij wat je beschrijft; ik was mezelf niet, heel geïrriteerd, maar ook geen libido meer. Heb hem er na 4 maanden uit laten halen en merkte echt een verschil… En toen liet ik me weer ompraten voor zo’n “geweldige” mirena. Ik had na mijn bevalling in 2020 opeens enorme bloedingen die niet te verklaren waren en met de spiraal werd het minder, maar weer langdurig (bijna 3 maanden aan een stuk) licht bloedverlies. Mijn emoties werden weer negatiever en begon me ook minder als mezelf te voelen. Ik merkte meteen weer hoe erg ik beïnvloed werd en die mirena alles wat ik voel net versterkte. Tot ik er helemaal klaar mee was begin dit jaar. Ik heb het ruim een jaar geprobeerd, maar heb hem eruit laten halen, heb nu weer een normale menstruatie van 28-32 dagen. Voel me ook weer een stuk meer als mezelf en heb mijn emoties veel beter onder controle. “Ze” zeggen dat de mirena alleen lokaal hormonen afgeeft en dus niet zo’n invloed op je kan hebben. Maar mijn gynaecoloog zei dat dat natuurlijk wel per persoon afhankelijk kan zijn. Bij mij was het dus combi van emoties/hormonen die alle kanten op gingen en lichamelijk met menstruatie. Als je twijfelt kan je altijd tijdje zonder probeeen he, kijken hoe dat gaat. Als het geen verschil maakt kan je altijd nog nieuwe laten zetten.
Ik heb 2 jaar de mirena in gehad. In het begin was het echt een uitkomst, ik had namelijk last van endometriose dus hij werd medisch gezet. Het bloeden werd vrijwel meteen minder en ik voelde mij goed. Tot aan een jaar later, ik kreeg vage klachten.. kon m'n vinger er niet op leggen maar huisarts zei dat ik 'm er beter in kon laten zitten en dat de spiraal niet zoveel klachten kon geven. Op gegeven moment was ik het zo zat.. ik voelde mij zo wazig en afwezig.. gevoel werd gedempt, zowel de negatieve als de positieve.. ik voelde mij haast een zombie. Ben er op gaan staan dat ie verwijderd werd. De dag van de afspraak belde de huisarts op, of het even een paar dagen uitgesteld kon worden want ze had het druk.. ik ben uit m'n vel geschoten en stond er op dat 'ie er die dag uit ging! Verklaar mij maar voor gek, maar ik voelde bijna alsof ik er ziek van werd. Elke dag voelde als te lang... Diezelfde dag heeft de huisarts de spiraal verwijderd, en ik voelde mij al snel weer wat beter.. paar dagen later een grote stolsel van 5 bij 5 cm verloren.. ik voelde mij daarna zo opgelucht. Het was precies die onderdrukking van alles. Ik was niet zwanger maar denk dat m'n lichaam het niet leuk vond dat er zoveel 'dwars' zat. Ik kan nog steeds niet het gevoel omschrijven.. maar ben zo blij dat ik er vanaf ben!
Ik heb een jaar een kyleena gehad, dus nog minder hormonen. Kortom 1 groot drama. Enorm veel last van moodswings, geen libido, nergens zin in uiteindelijk, snel gestrest, druk in mn hoofd, slecht slapen. Het werd ook langzaam maar zeker steeds erger. Vermoedde eerst dat het door drukte op het werk en thuis kwam. Maar uiteindelijk besloten om hem eruit te laten halen. Binnen 24 uur was ik weer mezelf! Was echt verbaasd hoe snel ik me beter voelde. Ik zou zeggen, haal hem eruit en kijk wat het doet. Je kan een nieuwe altijd weer laten zetten.
Als je denkt dat het de oorzaak zou kunnen zijn . Dan zou ik het laten verwijderen. Anders bkijf je toch een beetje denken dat dat de oorzaak is Ik had een mirena en wad in die tijd erg depressief Toen deze operatief verwijderd moest worden heb me meteen laten steriliseren. Ook een beetje met de hoop dat het zonder hormonen beter zou gaan Bij mij helaas niet.
Ik had veel klachten van mirena, wat ik me pas realiseerde toen ik hem eruit liet halen in verband met veel onregelmatig bloedverlies... Ik had wel eigen cyclus en dus menstruatie en daarbij pittige pms vanaf de eisprong: emotioneel, huilerig, prikkelbaar, onrustig, vermoeidheid, misselijk, opgeblazen, obstipatie, pijnlijke borsten, brandende tepels, gewrichtspijn. En dan vaak ook 2 weken lang, zodanig dat er eigenlijk maar 1 echt goede week per maand was. Ik heb lang gedacht dat dit dus mijn eigen hormonen waren en dus jammer niets aan te doen, maar het werd allemaal een heel stuk beter toen de mirena eruit ging. Bijna als herboren... veel klachten verdwenen of werden minder heftig, en vooral de duur werd ook een stuk minder. Ik ben dus erg opgeknapt van het verwijderen van mirena... (ondanks chronische stress, die niet weg is)
Een paar jaar geleden heb ik een Mirenaspiraal laten zetten. Het idee was om minder hormonen tot me te nemen (had daarvoor de pil), maar moest vervolgens wel een paar keer per week zware pijnstillers nemen tegen de extreme buikkrampen die dat ding met zich meebracht. Als ik ongesteld ben, heb ik daar al redelijk last van, maar dit was veel erger dan ongesteldheidskrampen. Ik lag echt op de grond van de pijn in foetushouding, niet normaal! Na een paar weken een echo gehad om te kijken of die goed zat, zat gewoon goed. Een paar keer met klachten teruggegaan naar de huisarts met de boodschap: probeer het nog even, houd het nog even vol. Na 5 a 6 maanden was ik er zo klaar mee, dat ik ze toch vriendelijk verzocht heb hem te verwijderen. Voor mij geen vreemde objecten meer in mijn baarmoeder, no way! Maar goed, hierdoor dus niet echt heel veel gemerkt van wat het verder psychisch voor impact op me had.
Ik herken het allemaal. En had daarbij 24/7 buikpijn die volgens huisarts en gynaecoloog niet door de spiraal kon komen. Na een jaar heb ik het ding toch laten verwijderen en de meeste klachten verdwenen. Enkel werd mijn cyclus niet weer normaal. Dit duurde uiteindelijk twee jaar en daar was hulp bij nodig van twee hormoon kuren. Sindsdien helemaal geen klachten meer. Nooit meer een spiraal voor mij.
Vriendin van me was na 3 maanden zooo veranderd, voelde zich super labiel, kon echt ineens hard huilen, vaak heel neerslachtig, maar soms ook hyper-vrolijk. Toen ze vervolgens ineens buikpijn kreeg - eerder had ze dat zelden - ging er een belletje rinkelen en heeft ze de mirena laten verwijderen. Geen buikpijn meer, niet meer die neerslachtige gevoelens, niet meer zo enorm emotioneel wisselvallig, libido kwam terug. Arts gaf aan de die klachten niet van die mirena konden komen, maar het was wel heel toevallig dat ze ontstonden terwijl ze de mirena had en weer verdwenen toen ze hem had laten verwijderen…
Jahoor ik herken het wel. Ik word er zelfs lichtelijk agressief van. Het kreng gaat er ook zo snel mogelijk uit en komt er niet meer in. Het helpt goed tegen mijn maandelijkse problemen maar ik heb liever buikpijn dan dat ik continu ruzie heb met mijn man. Soms hoeft hij mij maar aan te kijken en dan wil ik hem al een tik geven. Wat ik uiteraard niet doe, maar ik wil het dan wel en zo ben ik helemaal niet!