De titel zegt het al; lijkt me leuk te kletsen met andere boys moms! En wie weet kunnen we elkaar wat helpen of ondersteunen! ik trap af; Moeder van 33 jaar en in het bezit van 3 jongens. 1ste is 3,5 jaar 2de is bijna 2 jaar 3de is 4,5 maand. vind het een onwijs gezellige boel maar ook serieus heftig!!! Zodra ze wakker zijn staat het volume op standje 101 totdat ze weer gaan slapen. Proberen ze wel eens uurtje vóór de tv te zetten maar vaak zijn ze dat binnen 10 minuten zat :/
Haha, leuk! Ben zo trots en zo blij met mijn drie zoons, dus daar praat ik graag over Die van jou zijn nog alledrie jong zeg, dat zal zeker druk zijn! Mijn oudste is 12, mijn middelste 8 en de jongste bijna zes maanden. (Jongste is met mijn huidige vriend, de oudste twee hebben een andere vader.) Denk je dat het met alleen meiden anders zou zijn? Ik twijfel wel eens of het nu meer aan het kind ligt of dat het toch echt algemeen anders is. Zero vergelijkingsmateriaal hier: ben zelf opgegroeid met alleen oudere broers en heb meer vrienden dan vriendinnen, dus ben mijn hele leven al omringd door mannen
Hoi, ik ben 33jaar oud met 1 zoontje van 18 maanden. ( ik hou het op maanden, zo blijft ie nog effe klein ...hij word te snel groot ) Had me ook al eens afgevraagd of er veel anders is tussen meerdere meiskes en meerdere jongens hebben
Ik ook met twee jongens van 4 en van 2. Ik merk hier wel dat het jongens zijn, wij vinden het echt mega heftig eigenlijk maar komt ook door de ASS (die van 4)+ huilbaby (van 2). Maar ze staan altijd aan, altijd druk, rennen vliegen springen, voor bedtijd wordt er KEIhard gestoeid. Ze hebben hun vader heeeeel hard nodig (hij is thuis met ze) en dat is wel heerlijk om te zien. Echt wel een verschil met meisjes hoor. Al denk ik dat pubermeisjes wel even nextlevel kunnen zijn en jongens wat minder (hoop ik...). Maar ik ken ook jongensmoeders met echt suuuuper makkelijke jongens die echt geen pootje uitsteken. En ook hier een buurvrouw met een heeeel moeilijk meisje. Maar over het algemeen denk ik wel dat jongens eerder wat pittiger zijn de eerste jaren.
hier moeder van drie jongens: 7 jaar, 5 jaar en een baby van 4 maanden. Ik vind het ook best druk met jongens: vaak luidruchtig (als ze samen zijn) en erg fysiek (stoeien vechten ruzie) en ook gemakzuchtig. Maar ook zijn ze lief voor hun babybroertje, niet kleinzerig en gevoelig. Ik denk zelf weleens had ik maar een kindje wat een hele middag kon knutselen of kleuren maar goed so be it. Gelukkig spelen ze graag buiten.
Hier 1 van 4 en 1 die er hopelijk deze week nog uit komt. Maar zoon is een jongen die uren kan knutselen, fröbelen etc. Heb nog nooit een broek stuk gehad en amper witte knieën op de broek. T is een vrij rustig ventje, luistert goed met zwemles en stoort zich dan de drukke jongens haha dus ik vrees dat nr 2 heel anders is haha Ik hoorde van de peuterspeelzaal zeer vaak: oooooh hier zou ik t hele lokaal wel vol van willen! En op school zegt de juf ook: hier kan ik wel 20 van in de klas hebben! In t vliegtuig met hem of naar een restaurant is ook heel relaxed. Mijn zus heeft ook alleen maar jongens maar die telden wel voor 10 dus ik was voorbereid op een soort chaos haha maar nee hoor Nr 2 zal vast een wervelwind zijn haha
Hier ook 2 jongens. Ik merk het verschil vooral bij het afspreken vanuit school. Met een vriendje is het rennen met geweren achter elkaar aan, stoeien, luidruchtig zijn, liefst overal mee gooien (en dat mag natuurlijk niet) etc. Laatst had mijn oudste met een meisje afgesproken en toen hebben ze zich de hele middag met strijkkralen en kleurboeken bezig gehouden. Zittend aan een tafel! Wereld van verschil!
Wat super leuk dat jullie reageren, en wat “fijn” om te lezen dat het dus niet alleen hier 1 gefrustreerde boel is af en toe met die monsters!! Ik ben blij dat we verhuisd zijn naar woning met grote tuin, en dat het (nu nog?) echte buiten kids zijn!
Hier precies zo! Die van mij zijn ook geen "drukke" jongens: over het algemeen zijn ze heel rustig en lief. Ze waren bijvoorbeeld vorige week noodgedwongen mee naar het consultatiebureau met de jongste en toen ik terugkwam in de wachtkamer kreeg ik van de assistente daar te horen dat ze stomverbaasd was dat ze zo rustig geweest waren (zaten lief een Donald Duck te lezen). Toen was ik toch wel even trots, haha! Maar het kan inderdaad wat drukker zijn als er vriendjes spelen. Dan is het rennen en kunnen ze echt geen twee seconden stil zitten. Ze moeten toch hun energie kwijt en echt extreem druk of vervelend zijn ze ook dan niet eigenlijk. Maar wel zo fijn als ze de tuin in kunnen - dat is zeker een voordeel @roever ! Mijn oudste is een echte jongens-jongen, in de zin van: rennen, sporten, niet kunnen stilzitten, buitenleven, gamen, geen interesse in geknutsel en dat soort dingen. Maar hij is wel extreem voorzichtig en super rustig. Praat ook niet luid of zo. De middelste is juist een echt knutsel-kind. Die zit dus mooi een uur te kleuren, tekenen of plakken. Geen idee hoe ik daaraan kom, want ik heb daar zelf een hekel aan Hij praat ook de hele dag door... En de jongste is nog te klein om echt al een beeld van te hebben, al hij is zeker ook enorm rustig Leuk, al die jongens! En inderdaad fijn om hier ook de positieve kanten te lezen en de kanten die (volgens mij vooral niet-jongensmoeders?) niet zo snel verwachten misschien
Hier een mama van ook 33 met 2 jongens. 4 en 6 jaar. Heerlijk en verschrikkelijk. Soms zo lief en 2 tellen later vliegen ze elkaar in de haren. Altijd heel fysiek. Vaak herrie en heel druk doen hier. Ze moeten ook “uitgelaten” worden, naar buiten, naar een speeltuin, naar een zwembad met slecht weer. Gewoon omdat het huis letterlijk te klein is. Ze kunnen ook heerlijk kleuren, met lego spelen, knutselen en bankhangen voor de tv. Maar wel als afwisseling op al het bovenstaande. Wel merk ik dat alles makkelijker wordt nu ze ouder en zelfstandiger worden. En zich goed kunnen uitdrukken. We weten wat ze willen en zelf kunnen ze dat vertellen. We gaan ondertussen ook met een gerust hart met ze naar een restaurant, en ook het vliegtuig kunnen we ze wel vermaken zonder dat het vervelend is voor de omgeving.
Hier ook 2 druktemakers van 4 en 6. Gelukkig vechten of stoeien ze (nog) niet maar ze zijn wel altijd erg aanwezig en luidruchtig. In hun spel met elkaar of met vriendjes. Stil zitten lukt niet echt en ze steken elkaar ook altijd aan met hun drukte. Maar het zijn ook echt schatten, ze kunnen ook superlief tegen elkaar zijn, de oudste helpt de jongste vaak met alles, helpen graag mee in huis en zijn echte mama's kindjes.
Hier 4 jongens (7,5,2&1) en een meisje van 8. Hoewel we rustige jongens hebben die van knutselen, lezen etc houden is het toch wel druk bij ons in huis. Ze produceren een hoop herrie en willen altijd boven de ander uit komen lijkt het wel. Maar ik denk dat de meeste drukte bij mijn dochter vandaan komt hoor... Maar mijn dochter is geen meisje meisje en onze zonen geen jongens jongens. Ik vind het vooral heel gezellig in huis
Hier 2 jongens, altijd ruzie gehad. Laatste tijd beter, maar altijd volume 100, stoeien, rennen, gooien, spullen gaan kapot. En dan onze dochter.. Geen haar beter , maar of dat nu komt omdat ze 2 jongens boven zich heeft .. Als alles in volume wat minder zou gaan zou ik heel blij zijn
Hier ook 2 jongens, 5 en 3 jaar. De oudste staat aan zodra zijn ogen open zijn en altijd met veel volume. Hij kan ook niet lang alleen spelen, vraagt veel bevestiging en kletst aan één stuk door. Maar hij is ook heel pienter en heel zorgzaam. De jongste is (gelukkig ) heel anders. Veel rustiger en kan heerlijk alleen spelen. Wel is hij veel fysieker. Hij begint direct te meppen als het hem niet zint.. Hij is echt een clowntje en je kan niet lang boos op hem blijven. Hij heeft ook altijd contact met anderen/vreemden, bijv als we boodschappen gaan doen. Hij is heel aandoenlijk.
Mijn oudste is echt een heel lief ventje, niet wat jij beschrijft maar toch best een makkelijk kind in zijn eentje (achteraf gezien). Nu met de tweede erbij tellen ze samen voor 10. Samen breken ze de tent af, spannen samen tegen papa en mama maar ook slaan ze elkaar regelmatig de hersens in. Wij vinden de tweede erbij echt superheftig! Maar da's pas sinds een paar maanden... de jongste is nu 2,5. Dus je kunt je er nog even op voorbereiden . Of misschien valt het allemaal mee. Die van jou schelen wat meer in leeftijd, ik denk dat dat makkelijker is.
Echt zó herkenbaar! Mijn zoons zijn 4 en 2. De oudste staat aan zodra hij (helaas regelmatig om 4 uur) zijn ogen open doet. Praat aan één stuk door maar is ook pienter, leergierig en zorgzaam. De jongste slaat en bijt erop los als hem iets niet zint maar heeft van die pretoogjes en altijd vrolijk, je kan gewoon niet boos op hem blijven!
Hier een ventje van 5 en een baby jongen op komst. Ik vind jongens echt geweldig. De hele dag boefjes oorlogje of politie agentje wat er gespeeld word. Met zijn neef er bij zijn het net twee uitgelaten bij elkaar ze breken dan de boel echt af. Onze zoon is wel super lief tegen mij. Mijn man word altijd als klimmenrek gebruikt. Ik kan ook veel meisjes van rond mijn zoon zijn leeftijd dat zijn toch allemaal keer katten kopen
Ik ben 39 jaar en moeder van 2 jongens. 12 en 11 jaar. Er zijn dagen dat ik met de handen in het haar zit. Dat er geen moment rust is. Maar soms ook dagen dat het rustig is. Meiden zijn een heel verschil zie ik bij mijn broer. Maar ook die maken onderling goed bonje hoor.