Wie o wie kan er tips geven? Ik ben echt kapot. Onze dochter is bijna 15 weken oud. Het gaat super goed met haar. Ze krijgt borstvoeding. Groeit goed en slaapt goed. Overdag hoor ik haar nooit. Ze drinkt en na 1.5 uur gaat ze in bed en slaapt ze goed. Maar nu komt het. Savonds rond 18:00/19:00 begint de ellende. Ineens begint ze te huilen. (Krijsen). In het begin waren dit duidelijk krampjes maar dit lijkt af te nemen. Maar ze blijft uren krijsen, onbedaarlijk. We lopen dan continue met haar rond. Maar we zijn inmiddels zo moe als wat na 15 weken. Is dit herkenbaar en iemand tips?
Klinkt heel herkenbaar. Is ze wel rustig aan de borst? Er zijn baby's die maanden lang de hele avond willen clusteren. Mijn 3e lag de eerste 8 a 9 maanden van 19 tot 22 nagenoeg non stop aan de borst en anders was het krijsen. Onrustige avonden kunnen ook een teken zijn van teveel prikkels overdag die ze dan verwerken door te huilen. En sommige kinderen kom je er gewoon niet achter wat het is waarom ze zo onrustig zijn in de avond en op een gegeven moment is dat ook ineens over.
Dat clusteren deed ze in het begin wel. Maar nu wil ze dat juist niet. Ze wil ook niet echt drinken s’avonds. Heel apart. Vanavond dronk ze 18:45 1 kant. En dat is dan al heel onrustig. En daarna begint ze weer te huilen. Ja misschien prikkels verwerken… ben daar niet bekend mee met de andere twee kinderen.
Kunnen prikkels zijn, super irritant. Let wel dat het oppakken en neerleggen (of overpakken naar een andere schouder) OOK prikkels zijn. Overdag hadden wij geen tv of radio aan, ze kon er echt NIET tegen. Wandeling door t park vond ze echter heerlijk maar boodschappen bijv. absoluut niet. Dat had ik gelukkig gelezen ergens ooit want die fout konden we schrappen van t lijstje bij onze dochter (die lactose intolerant bleek, plus verborgen reflux, maar die gilde t de hele dag en nacht door uit en niet enkel in de avond). Ik had een poang stoel (ikea) in dr kamer staan, dus als t weer eens raak was zat ik daar gewoon met dr met amper licht. Zij in dr slaapzakje op een vaste plek tegen mij aan, kruiken in dr bed zodat dat plekkie warm bleef en ze niet direct door zou hebben als ik dr terug legde. Oordopjes in voor mezelf met een muziekje en er gewoon maar zijn, meer konden we op dat moment niet. Mocht nr. 2 problemen geven haal ik een hangwieg/wiebelwieg. Afgekeken van de KDV zelfs de grootste herrieschopper ligt daar in te genieten alsof ze in t paradijs zijn.
Ja herkenbaar, wij zijn er net uit.. vanaf ongeveer 14 tot 19 weken heeft ze dit gedaan, ik dacht zelf aan de vierde sprong / slaapregressie. Het enige dat hier een beetje hielp was in de avond in de draagdoek. Dan pakte ze nog wel wat slaap (met huilen tussendoor). Nu eindelijk over en kunnen we haar in de avond weer wegleggen. Ik denk dus een fase, lekker bij je nemen en even doorheen… en draagdoek echt een tip
Héél herkenbaar. Bij ons duurde dat van 19- 22 uur, iedere avond, 10 maanden lang En hoe makkelijk hij overdag en 's nachts ook was, dat ontroostbare, 3 uur per dag, 10 maanden lang was echt killing. Het was onze eerste dus we waren nog best bleu. Toen hij 10 maanden was bedacht ik me dat het voor hem misschien prettiger was als ie al eerder naar z'n bed ging in de avond. Tot dan toe hadden we hem in de avonduren (tot 22 uur dus) bijna altijd slapend op een verantwoord soort bedje- achtig ding in de box. Althans, dat was de bedoeling, maar in de praktijk was het dus vooral heel ontroostbaar zijn en veel (bij mij) huilen/hangen/troosten/leuren. En ook al stond de televisie niet eens aan al die tijd, kennelijk waren er toch teveel prikkels ofzo in de avond. Pas toen we hem om 19 uur al in z'n bed legden, kregen we ineens weer rust in de tent. Onze tweede hadden we de eerste tijd ook veel beneden. Na een paar weken begon ze ook huilgedrag te vertonen vanaf 19 uur. Toen wisten wij genoeg en hebben we haar meteen om 19 uur boven in haar eigen bedje gelegd. En wederom was de rust heel snel weer terug.
hier exact hetzelfde. Toen we begonnen met de nachtslaap ingaan tussen 18 en 20 uur (afhankelijk hoe we met de wakkertijd uitkwamen), was het meteen over met het huilen.
Oh joh dat moet je dan ook maar net weer uitproberen en weten. Hier hebben we ook een hele lastige fase gehad, begon rond 4 maanden tot ong een maand of 7/8. Huilen van 19:00 tot 23:00. Lag wel op haar kamertje donker. Misschien was het dagritme niet ideaal voor haar. Weten niet wat het was. Hebben echt van alles geprobeerd. Het is hier overgegaan dus.. en nu gaat het gewoon goed. Ze maakte in die periode wel enorm grote sprongen voor haar leeftijd, en ik zat niet lekker in m'n vel. Mss kan dat er ook allemaal mee te maken hebben gehad. Sorry geen tips dus verder maar wilde je vooral een stukje herkenning geven. Blijf goed met elkaar afwisselen, soms hulp van ouders oid inschakelen? Succes, het komt goed!
Had je ze eerder vandaag gelezen zodat je er vanavond al wat mee kon en zo ja, hoe verliep het zo de eerste keer?
Naar aanleiding van jullie tips/aanpak gaan we nu 19:00 met haar naar boven. Daar voed ik haar en leg haar in bed. Zodra ze de matras raakt begint ze weer heel hard te huilen. Ik laat haar dan een paar minuutjes en troost haar. Soms helpt alleen over haar bolletje strijken maar soms haal ik haar eruit en ga lopen op dr kamertje of in de schommelstoel zitten. Gister duurde het maar een uurtje. Op gegeven moment voel ik dat haar lijfje zich overgeeft, alle spanning eruit en ontspant ze en valt in slaap. Ik denk inderdaad echt prikkels verwerken. En ze moet dan hulp hebben om deze te verwerken en in slaap te komen.