Omdat ik me best alleen voel staan in m'n verdriet wil ik graag hier m'n verhaal delen.. Wij zitten bijna 2 jaar in de mmm voor een brusje voor onze lieve dochter. Bij haar duurde het 4 jaar voor ik zwanger was. Nu was ik in mei via iui zwanger, helaas ging dit al snel mis en hebben we nooit een kloppend hartje gezien. In oktober bleek ik weer zwanger. Op de echo was een mooi kloppend hartje te zien maar het kindje zat op een plek die de arts nog nooit had gezien. Ook een tweede gyn had dit nog nooit gezien en daarom werd ik naar een ander ziekenhuis verwezen. Daar bleek het kindje zich in het litteken van mijn keizersnede te hebben ingenesteld. We hebben ook daar weer het hartje gezien en gehoord maar kregen daarna te horen dat het daar niet kon en mocht blijven zitten. Als het zou gaan groeien zou het litteken scheuren en dat zouden we allebei niet overleven. Ik heb daarna nog een week moeten rondlopen terwijl ik zwanger was maar wist dat dit niet mocht blijven. Op 12 november ben ik geopereerd. Het was zo verschrikkelijk moeilijk en zwaar om een zo gewenst kindje, waarvan het hartje klopte te moeten verliezen. Helaas is de nachtmerrie nog niet voorbij. De zwangerschap en operatie hebben veel schade aan het litteken doen ontstaan. Wanneer mijn hcg weer 0 is (en dat is het nog steeds niet) word ik weer geopereerd en kunnen ze hopelijk de schade herstellen, al zal het altijd een zwakke plek blijven. Het verdriet is enorm en de eenzaamheid groot. M'n vader belde pas een paar dagen na de operatie om te vragen hoe het was (m'n moeder leeft niet meer) van broers en zus hoor ik niks, van vrienden ook heel weinig. M'n schoonouders zijn er gelukkig wel voor ons, maar ook de broer van mijn man heeft nooit gevraagd hoe het is. Gelukkig hebben we onze dochter en we zijn natuurlijk heel blij met haar en heel dankbaar. Maar het verdriet om wat we verloren hebben is ook erg groot..
Oh wat moeilijk zeg! Ik kan me goed voorstellen dat het veel verdriet doet. Dan ben je eindelijk zwanger, het hartje klopt, maar mag het nog niet zo zijn vanwege een verkeerde plek Heel veel sterkte en hopelijk kun je snel geopereerd worden
Vreselijk he... Veel sterkte de komende tijd.. Tijd heelt.. Ik herken je verhaal.. Na 2 jaar en meerdere miskramen was ik zwanger en bij de echo van 10 weken bleek de baby perfect volgroeit hartslag en springlevend... Maar niet in mn baarmoeder Dat hadden de dokters ook nog nooit meegemaakt.. Gelukkig na de operatie snel zwanger van onze zoon
Ook heel erg! Waar zat bij jou de baby? Na de operatie moeten we sowieso nog een paar maanden wachten omdat m'n baarmoeder eerst moet herstellen.. We hopen wel dat het daarna snel raak zal zijn, maar helaas raak ik zonder behandelingen niet zwanger. Dank jullie wel voor jullie lieve reacties! Ik mis zo de steun uit m'n omgeving.. Ik denk dat andere mensen gewoon niet begrijpen dat zwanger worden en blijven echt een wonder is.
Wat vreselijk zeg!! Heel veel sterkte met alles, ook met de operatie die nog volgt. Ik hoop dat je goed herstelt en er nog een goede zwangerschap mag volgen!
Wat vreselijk zeg. Je wil gewoon nooit voor zo'n keuze komen te staan. Wat is het toch af en toe oneerlijk... Ik hoop écht dat jullie gauw weer zwanger mogen zijn, en 9 maanden later een wolk van een baby in jullie armen mogen sluiten. Het is jullie enorm gegund! Heel veel sterkte de komende tijd!
Mnr heel veel sterkte! Wat een verdrietig verhaal...en ik hoop voor je dat je familie met tijd zich beseft wat een enorme impact dit op iemands leven heeft en jou meer steun kan geven. Zwanger worden en een gezond kind krijgen is inderdaad echt een wonder. En als het niet goed gaat dan is dit zo'n enorm verlies....😢 Ik wens je heel veel kracht voor de komende tijd, dat je lichaam goed zal herstellen en dat jullie nog zo'n wondertje mogen krijgen.
Wat een verdriet. Sterkte met alles en hoop dat de tijd iig je wonden in de baarmoeder heelt en een nieuwe goede zwschap je gegund is. Knuffel
Wat is het toch vreselijk moeilijk.. Het lijkt allemaal zo normaal om een kind te krijgen. Het lijkt zelfs normaal om een abortus te regelen. Maar bij ons, ik heb zelf een vroeggeboorte bij de 15 weken gehad, is het kindje zo vreselijk welkom en gewenst.. En dan gaat het mis Ik wil je heel veel sterkte wensen in het verdriet, sterkte in het proces, sterkte in je lichamelijke zwakke conditie! Weet dat je nooit alleen staat, ook als familie zo onbetrokken is Hou je taai! Liefs
Wat lief dat je ondanks het verdriet waar je zelf in zit zulke mooie woorden zegt! Ik wens jou ook heel veel sterkte. Vreselijk om je kindje te verliezen met 15 weken! Het is allemaal zo oneerlijk verdeeld Dikke knuffel voor jou!
Dubbel zuur dus.. potjandikkie Veel sterkte meid met jullie verlies! Klinkt erg heftig allemaal... dikke knuf!
hier ook recent een bbz gehad . nu 16 dagen na operatie.. heftig hoor allemaal.. maar ook dat wat mij gebeurd is.. had net zo goed niet meer wakker kunnen worden.. wij wisten nergens wat van...tot dat na veel onderzoek bleek dat ik zwangers was en 6 dagen later ging ik onder de mes met spoed.. eilleider gesprongen..inwendige bloeding..eileider kwijt.. maar wel 1 positieve ding een kinder wens weer. we hebben er 1 tje al..maar we zien wel hoe het gaat lopen hier.. vind het wel jammer dat het niet op de juiste plaats zat..maar ben wel blij dat ik nu hier ben en leef.. beetje dubble he?