Op maandag 6 augustus ben ik bevallen van een prachtig dochtertje Yvonne. Ze is na een zwangerschap van 29 weken levenloos geboren door zwangerschapsvergiftiging. Lieve schat papa en mama houden van je en zullen je nooit vergeten. Rika
Och lieve meid, had je al iets in de gaten dat het niet helemaal goed ging, of kwam het zomaar opeens opzetten? Wat verschrikkelijk, wens jullie alle kracht en sterkte toe
Rika, Heel veel sterkte de komende tijd! je geeft aan dat ze door zw. vergiftiging is overleden. Maar hebben ze ook achterhaald hoe het heeft kunnen gebeuren?
Hallo, Ik zal even uitleggen wat er gebeurt is. In het begin van de zwangerschap ben ik niet ziek geweest of wat dan ook . Bij week 15 kreeg ik klachten van enorme moeheid en duizeligheid. Dit is toen ook allemaal aangegeven bij verloskundige. Ik moest 30 juli naar de verloskundige voor controle. Ik moest voor de eerste keer urine meenemen. Ik dacht zelf dat ik een blaasontsteking had. Ze ging hartje luisteren en die klopte mooi. Bloeddruk werd opgemeten en die was een beetje aan de hoge kant. Ze wou mijn buik ook even controleren en opmeten en zei dat ze dacht dat de baby te klein was. Bij urinecontrole bleek dat er wat eiwitten in urine zaten en moest gelijk door naar gyneceloog. Daar werd bloed en alles afgenomen en moest aan de ctg. Ook werd er een echo gemaakt en de baby was inderdaad klein. 1 Augustus moest ik weer heen voor een ctg en na die tijd weer naar de gyneceloog. Toen ik bij de gyneceloog kwam en de ctg liet zien werd er gelijk gezegd dat is niet goed je moet naar het umcg. Ambulance werd gebeld en vriend dat ik naar groningen moest. Daar aangekomen werden allerlei onderzoeken gedaan. Daar bleek dat onze lieve schat al een fikse hersenbeschadiging had opgelopen en de longetjes waren ook niet goed. We konden kiezen uit twee kwaden. Dat was dat onze meidje werd gehaald met een keizersnede maar ze hadden onderzoeken gedaan en het was zo als ze levend ter wereld kwam dan zou ze door het leven gaan als een kasplantje als ze het al zou overleven. Maar we konden haar ook in de buik laten zitten en afwachten. Maar op de dopplerecho was al te zien dat onze meid het niet meer goed had want ik had ook bijna geen vruchtwater meer. Ik heb zelf nooit vernomen dat dat weggelopen is. Wij hebben er voor gekozen zolang ze er was lekker bij mij te houden en thuis verder afwachten. Die vrijdag er na heb ik haar smorgens nog gevoeld en savonds wou mijn vriend nog even hartje luisteren met de angelsound maar kon het niet vinden. Die nacht zijn we nog naar ziekenhuis geweest voor echo en inderdaad bleek onze lieve meid te zijn overleden. We konden kiezen voor een inleiding voor die zaterdag maar mochten ook een paar dagen wachten. Wij hebben een paar dagen gewacht om op onze manier afscheid van haar te nemen en nu had ik haar nog heel dicht bij mij. Die maandag is de bevalling spontaan op gang gekomen en heb er in totaal 4 uurtjes over gedaan. Groetjes Rika Lieve schat papa en mama houden van je en zullen je nooit vergeten.