Hey Dames, Ik heb een geweldige zwangerschap gehad, geen kwaaltjes en voelde me geweldig....ik genoot volop van het getrappel in mijn buik en van mijn steeds dikker wordende buik. Ik was onder controle bij de gyn omdat ik tijdens de zwangerschap fragmin moest spuiten ivm trombose in het verleden. Tijdens mijn zwangerschap in week 32 ben ik gevallen paniek....maar met de kleine was alles goed, voor de zekerheid heb ik tot 36 weken 3x per week CTG controle gehad. Alles ging goed, het was een kleine eigenwijze druktemaker..... Tijdens de controle in week 40 werd afgesproken dat ik de maandag zou worden ingeleid, vooraf moest ik op vrijdag en zondag voor CTG controle komen. 24-10-2014 een dag die zo mooi begon veranderde binnen enkele minuten in een nachtmerrie.... Toen ik uit de auto stapte bij het ziekenhuis voor de CTG controle braken mijn vliezen....Eindelijk.....maar toch een beetje paniek aangezien ik alleen was.... Meteen naar de afdeling gelopen, hier werd ik gelijk aangesloten aan de CTG en er werd inwendig onderzoek gedaan. Inderdaad vliezen waren gebroken en ik had al 3 cm ontsluiting! Ik verloor ook redelijk wat bloed maar dit kon komen door een scheurtje in de baarmoedermond, echo was goed. Yes dacht ik eindelijk nu gaat het echt gebeuren....Gelijk mijn vriend gebeld deze was er binnen een half uur. CTG was goed, de kleine was wat slaperig maar dat was wel vaker zo tijdens de controles. Er kwam een verpleegkundige bloed bij me prikken en koppelde me van de CTG af zodat ik naar de toilet kon gaan, hier verloor ik weer redelijk veel bloed, bij terugkomst van het toilet werd ik duizelig en misselijk. Ze probeerden me weer aan te sluiten aan de CTG dit wilde niet lukken, ik maakte me geen zorgen aangezien dit wel vaker het geval was tijdens de CTG controles, de gyn werd erbij geroepen deze probeerde het hartje te vinden dmv echo..... En toen hoorde ik alleen nog maar geen cortonen...ik ga bellen......opeens stormden er heel wat verpleegkundigen naar binnen en werd ik klaar gemaakt voor een spoedkeizersnede....Aangekomen op de OK gaf de gyn aan dat het er niet goed uitzag maar dat ze er alles aan zouden doen....Ik kreeg een volledige narcose, toen ik bij kwam op de recovery stonden 2 verpleegkundigen van de recovery naast me. Ik vroeg gelijk hoe het met de baby was.....beiden schudde hun hoofd. Blijkbaar had de gyn het me al verteld maar dit was ik vergeten.... Achteraf blijkt dat de placenta losgelaten heeft en hierdoor is onze Joppe overleden in mijn buik. Bij terugkomst op de afdeling zat mijn vriend met onze lieve Joppe op de arm.....hij was zo mooi, zo mooi....... We hebben hem 3 dagen bij ons gehad in het ziekenhuis om afscheid te nemen hierna is Joppe naar het uitvaartcentrum gegaan waar we tot aan de crematie dagelijks naar hem toe gingen....We hebben mooi en goed afscheid kunnen nemen van ons mooie zoontje Joppe.....Hij heeft ons trotse pappa en mamma gemaakt en we zullen hem nooit vergeten..... Liefs van een trotse mamma....
Tranen in mijn ogen! Wat verschrikkelijk.... Ontzettend veel sterkte met het verwerken van het verlies van jullie zoon Joppe.
Hier zijn geen woorden voor... wat afschuwelijk... Gefeliciteerd met jullie prachtige zoon, maar wat intens verdrietig dat hij niet op deze wereld mocht blijven Heel heel veel sterkte de komende tijd.
Och jeetje, wat vreselijk akelig voor jullie... Hij zal voor altijd in jullie harten zijn, maar oh wat verdrietig dat hij niet meer in jullie leven is. Sterkte!
Wat een nachtmerrie.. Gefeliciteerd met jullie mooie zoon Joppe, wat ontzettend verdrietig dat hij niet meer bij jullie is. Heel veel sterkte gewenst met dit grote verlies
Ooh wat afgrijselijk. Hoe moet je nu verder? Kun je wel verder? Wat een verlies! Ik weet niet hoe je het moet doen maar ik wens jullie heel veel sterkte met dit grote verlies.
Jeetje wat vreselijk. Wat een gemis, echt heel erg. Ik wil jullie toch feliciteren met de geboorte... heel veel sterkte en kracht toegewenst voor de komende tijd.
Geen woorden voor. Heel veel sterkte met dit groot verlies. Gemis, wat niet uit te leggen is. Helaas kan k daar ook over mee praten. Xxx
Sprakeloos... Wat is het leven vreselijk oneerlijk soms. Wat erg dat jullie mannetje niet bij jullie mocht blijven. Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht toe.
Gefeliciteerd met jullie zoon, dat jullie papa en mama zijn geworden, maar wat vreselijk dat Joppe niet bij jullie mocht blijven... Zo plotseling, zo onverwachts.. Het lijkt me afschuwelijk om uit je narcose te ontwaken en dat de grond meteen onder je voeten vandaan zakt. Heel veel sterkte en kracht gewenst met dit enorme verdriet, het verlies van jullie Joppe. Hij is niet meer waar hij was, maar wel overal waar jullie zullen zijn... Voor altijd in jullie hart. X Bee