Was misselijk, niks voor mij. Overtijd nou ja mn lijf heeft wel vaker kuren. Maar misselijk...dat is raar. Test gedaan ja hoor zwanger... Ene kant blij andere kant oooh help bevalling, aaaargh verloskundige. T hele traject ertussen met bi en 2.5 uur slaap opgeteld per dag vanaf 18 weken zal me een rotzorg zijn, maar die vk en bevalling oooh help. Dat was vorige keer dermate slecht verlopen dat maanden na de bevalling ik nog steeds geregeld met nachtmerries wakker werd. Dat die tegels in die badkamer er nog zitten is mij een raadsel. Ik wist niet meer waar ik t zoeken moest, paniekaanvallen (helemaal niet bekend mee), energie 0.0 dankzij die slapeloze weken ervoor, leek meer op een dierenmishandelingspraktijk dan een bevalling. Verloskundige meldde dat ik me niet moest aanstellen (met een weeënstorm waar geen eind aan kwam) en man en ik dachten beiden dat er 1 in een cosi naar huis ging en de ander in 6 plankjes. Dus vandaar nu al de paniek over iets wat misschien niet komt (kan altijd nog misgaan) of nog heel lang duurt. Hoe kan ik in hemelsnaam voorkomen weer die ellende te riskeren? Heel die verloskundige beroepsgroep is bij mij al afgeschreven als onbetrouwbaar. Elke bevalling en zwangerschap is anders maar ik vreet me nu al op en als de calculatie klopt dan is dit week 10. Nog een laaange weg te gaan...help!
Ik heb helaas geen tips. Mijn eerste 2 bevallingen stelde niets voor. De derde was een HEL. Ook echt lang nog nachtmerries van gehad. Nu zijn we bezig voor de 4de, en ben meer bezig met de bevalling dan met zwanger worden haha Geniet in ieder geval tussen door nog van je zwangerschap!
Ik zou zeker hulp zoeken! Misschien eens kijken voor emdr om je bevalling te verwerken, zodat hopelijk de angst voor weer een bevalling minder wordt?
Ja wij waren nog niet echt bezig mja, toch bezig genoeg. Hahaha. Volgende maand als de kleine meid 2 was zouden we t er weer over hebben om te kijken of we t zagen zitten en vooral aandurfden. Ik heb helemaal geen andere ervaring dan deze dus heb t ook spaans benuwd ervan. Morgen in elk geval even langs de huisarts, tis misschien achtelijk vroeg om me daar al druk over te maken gezien de hindernissen en risico's nog op de weg maar ik ken mezelf ik heb daar totaal geen rust van. Weet net koud twee uur dat ik zwanger ben, en t enige wat door mn kop gaat is oooooh shit, oooooh shit. Je kan je er maar druk om maken, andere maken zich druk over de eerste 12 weken, de 20 weken, klopt t hartje, hoe is de nekplooi, krijg ik weer bi of hoe moet dat financieel. Nope ik skip naar t einde: hoe kom ik van die vk af?!? Eenmaal dat uit mn systeem en tis goed. Maar moet gewoon geregeld zijn en geen twijfel over bestaan. Ja wel blij uiteraard, ukkie meldt zich gewoon aan dus "wat nou discussie volgende maand stelletje angsthazen, ik ben dr al gewoon en je leert er maar mee dealen en treft je voorbereidingen maar gewoon maar!" dus dat. Moet me vooral geen druk maken maar zit gewoon echt te shaken. Eerste trimester verloopt in elk geval tus dusver redelijk voorspoedig, wel misselijkig maar niet noemenswaardig ofzo. Gewoon t gevoel dat je bijv een broodje hebt gegeten wat net ff niet helemaal lekker valt gevoel.
Ik snap je helemaal hoor, zo'n ervaring gaat je niet in de koude kleren zitten. Mijn laatste bevalling is inmiddels al 6 jaar geleden Hoop dat de huisarts iets voor je kan betekenen
In principe is emdr niet echt nodig. Wij troffen gewoon een beul van een vk met beroepsdeformatie. De bevalling op zich is niet t issue, bedoel er uit is minder gezellig dan er in, laten we wel wezen, maar het vertrouwen in een vk is echt compleet weg. Vandaar dat ik heel die vk probeer te ontwijken. Zou er bijvoorbeeld geen keizersnede voor willen, ik vind dat persoonlijk nogal een heftige ingreep met aardig wat risico's. Prima om te bevallen maar met pethydine standby en wanneer ik zeg dat t genoeg is, bedoel ik ook ECHT genoeg en dan niet t gemekker dat ik me niet moet aanstellen en alles gewoon negeren.
Wat erg voor jou dat je bevalling zo'n slechte ervaring was! Een traumatische bevalling, om wat voor reden dan ook, is iets dat best veel vrouwen overkomt, je staat dus zeker niet alleen met je angst. Begin goed op tijd met het zoeken naar een VK die je vertrouwt, denk ook eens in de richting van een doula. Stel ruim op voorhand in samenspraak met de VK een bevalplan op, en zoek naar een VK en eventueel een ziekenhuis waar ze ook echt bereid zijn om in verregaande mate naar je te luisteren. Ik las deze week een artikel over dit boek https://www.bol.com/nl/p/positief-over-bevallen/9200000086440993/?country=BE Ik heb het zelf nog niet gelezen, maar dacht bij het lezen van het artikel meteen dat ik dit moest kopen voor een vriendin van me die een traumatische bevalling achter de rug heeft en nu opnieuw zwanger is.
Morgen in elk geval een pretecho weten te regelen. Huisarts heb ik mee, vk is er mee bekend maar die zie ik de 27e pas. Vandaar dat ik in de tussentijd maar ff een pretecho geregeld heb, weet ik in elk geval even een beetje waar we nu staan ookal is dat geen officiële echo. Voor mn gemoedsrust in elk geval wat beter. Buik groeit ineens als een malle, nou ja de grote verhuizing van onderdelen is begonnen, die baarmoeder stelt natuurlijk nog amper wat voor. Dus mijn lijf doet tot dusver braaf zn ding. Nou mn koppie weer op orde krijgen maar dat komt wel als we eenmaal op weg zijn en dingen die belangrijk zijn afgestreept hebben. Gek dat je aan de ene kant dolblij bent en aan de andere kant niet weet wat je in hemelsnaam ermee aan moet.
Je bent vrij in je keuze voor een verloskundige, dus ik zou zeker op zoek gaan naar een andere praktijk. Ook kan je ivm traumaverwerking een gesprek bij de pop poli van het ziekenhuis aanvragen, dit kan volgens mij ook wel via je huisarts. Sterkte! Ik wens je een onbezorgde zwangerschap toe, dat verdient elke vrouw.
Gefeliciteerd en succes de komende tijd! Hopelijk heb je gauw meer vertrouwen in de bevalling/begeleiding.
Idd op zoek naar een andere vk! Er zijn er ook wat die alleen werken, dus dan weet je (bijna) zeker dat je diegene bij je bevalling hebt en kun je misschien beter een band opbouwen en kijken of jullie bij elkaar passen.
Mn vorige was juist de enige in de praktijk, hadden ook een goede band. Onwijs lief en warm mens. Dat maakt t zo lastig. Mja nieuwe vk weet de hoofdlijnen en is dat vaker tegen gekomen dus we komen er wel uit. Vandaag eerste echo laten maken, ukje zit op de goede plek, +- 6 weken oud en hartje klopt. Dat zijn gelijk meerdere schouderladingen weg. Geen bbz, tijd genoeg nog voor hetzij nipt hetzij combinatietest te regelen, mag meedoen met moeders voor moeders en tot dus verin orde. En het is er voor zover we kunnen zien maar 1! (tweelingen in de familie).
Zijn we voorzichtig aan mee begonnen, paar vinkjes erbij voor dat eindstadium en dan heb ik er rust van.