Ik loop al sinds m'n zwangerschap met steken en tintelingen in m'n handen en polsen. Een tijdje terug ben ik ermee naar de huisarts geweest, die heeft me doorgestuurd naar een neuroloog, en die dacht aan het carpaal tunnel syndroom. Ik heb toen een spuit in m'n pols gekregen, waar ik echt ongelooflijk veel last van heb gehad, en als het daar niet na 6 weken over van zou gaan, moest ik terugkomen, en zouden we voor een operatie gaan. Inmiddels zijn we 9 weken verder, en eigenlijk wordt het alleen maar erger, maar ik durf nu dus niet terug naar de huisarts Ik vind het zo'n naar idee dat het een operatie onder plaatselijke verdoving is.. Het idee dat je gewoon wakker bent terwijl ze in je gaan snijden.. Brr.. Ik weet wel dat je daar niets van ziet enzo, maar toch! Zijn er hier meiden die de operatie hebben gehad? Viel het mee of tegen? Hoe lang heb je er last van gehad? Kunnen ze je geen klein roesje geven als je niet wakker wilt zijn? Is het zo dat, als je te lang wacht met opereren, er bepaalde functies van je hand wegvallen? En eventueel; heb je na je operatie besloten om de andere kant ook te laten doen (ik heb het links én rechts, maar links wat erger, dus zouden we eerst voor die kant gaan)? Laatst kreeg ik niet eens de Waterplay van Damien in elkaar gezet, omdat het duwen en kracht zetten gewoon te veel pijn deed.. Het frustreert me zo, en ik wil er echt iets aan doen, maar ik vind het zo eng!
Ik heb het gehad! En vond het mee vallen.. Ze hebben bij mij in mn linker arm mn zenuw bloot gelegd.. onder plaatstelijke verdoving en viel echt mee..!!
Ik heb ook nog sinds de zwangerschap last van Carpale tunnel syndrome. Vooral 's nachts en tijdens auto rijden kan ik er nog veel last van hebben in mijn rechterhand. Ik ben er nog niet achteraan gegaan, omdat ik er tot nu nog mee kan omgaan en het hebben kan. maar als het erger wordt moet ik er ook achteraan... maar ik zie net als jou er tegen op daarom zet ik zolang het mogelijk gewoon door. Sterkte in elkgeval.
Ben er ook aan geopereerd, de operatie viel echt zo erg mee. Dacht is dit alles. Hihi, ben al het een en ander gewend vandaar. Maar hoe langer je wacht met opereren hoe moeizamer het herstel zal zijn. Wat ik erg lastig vond, dat je zo weinig kan enmag tillen. En als je dan een kindje hebt wat nog niet kan lopen. Dus heb ik het in onze vakantie laten doen. Zodat man lief er in iedergeval 3 weken voor ons kon zijn. Wel nog lang gevoelig en wat pijn scheutjes. Moet links ook nog hoor, maar het is zo lastig met een kind. Dus zolang ik er nog niet heel erg last van heb laat ik het even zo. Heel veel succes.
Precies.. Aangezien ik (nog) niet samenwoon met m'n vriend, zal ik dan toch een paar weken bij m'n moeder moeten gaan wonen.. Zij werkt tegenwoordig ook in de ochtenden, dus tja, ik zou ook niet weten hoe ik dat dan op moet lossen..
een vriendin van mij beide armen, ze vond de operaties erg mee vallen. als je niet onder plaatselijk wil/durft mag je ook vragen om volledige narcose.
Mijn vriend ook aan beide handen. Operatie stelde echt niks voor, herstel was ook prima maar je moet idd wel erg oppassen dus niet 2 handen tegelijk Als je te lang wacht kan het uiteindelijk niet meer goed komen. Bij mijn vriend is nl in een hand de spier onder zijn nduim helemaal weg omdat daat geen doorbleoding en zenuwen meer zaten. Dat wil je niet, dus hup lekker laten opereren! groetjes
Mijn man is er ook aan geopereerd. Eerst de ene hand en een jaar later de andere hand. Hij vond het opzich meevallen, het enige wat hij vervelend vond was de plaatselijke verdoving, hij vond die nogal zeer doen.
Ik heb ook al vrij lang last van Cts. Hier echter steeds het advies om (nog) niet te opereren. Wat mij erg goed helpt is die blauwe sporttape(kinesiotape). Die moet op een speciale manier worden aangebracht waardoor de doorbloeding beter wordt. En soms is het niet te geloven, maar het helpt echt. De klachten worden echt minder. Kwebbel
Bij mij dachten ze er na de bevalling ook aan., Ik kon Julia niet eens meer uit de wieg tillenm, zo+n last had ik. Na een keer ingesproten te zijn, heeft de osteopaat me geholpen en heb ik nergens meer last van! Bij mij lag het aan het gewicht van mijn buik waardoor er een ader in de verdrukking was gekomen die de bloedtoevoer naar je handen toe regelt (volg je het nog?). Enfin, na 1 behandeling was ik van mijn klachten af!
hoi, ik heb er geen ervaring mee maar wil je wel veel sterkte wensen. Je kunt vragen toch of het onder algehele narcose kan??
ik ben er 2 jaar geleden aan geopereerd, eerst links, paar maanden later rechts. vond het eerst doodeng maar viel allemaal reuze mee. heb zelf's nog meegekeken op zo'n televisie! dat je daarna niks kon met je hand vond ik echt vreselijk, en dat verband 12 dagen omhouden bahbah vies ding meid, gewoon laten opereren (het woord zelf klinkt erger dan het is)
Ik heb er momenteel last van :S Super irritant, heel de dag dat getintel in beide handen. Heb t meeste last van links en laat ik nou zo linkshandig zijn als de pest :S:S Wat ik tot nu toe het irritantste vind zijn die schokken door me handen heen zodra ik wat extra kracht geef pffffffffff. Maaaaaaaar ik heb nog t voordeel dat ik nog in me zwangerschap zit en dat t nog over kan gaan. Dus daar hoop ik dan maar op en dat ik geen blijvende klachten over hou.
Mijn zus is in totaal 4 keer onder t mes gegaan vanwege het syndroom aan beide handen.. Nog steeds heeft ze niet alle kracht terug in haar handen, en dat zal wrs ook niet weer terugkomen..