Hoi allemaal, sinds een week ofzo - is mijn buik zo opgeblazen... bweh... mijn darmen lijken ook wel wat voller te zitten, en ik gebruik nu dus sinds die tijd ook zakjes macrogol (2 per dag) . Ze doen wel wat, maar lossen het probleem niet op. Inmiddels een echo van mijn buik gehad om te checken of er niets is met de omliggende organen (meer voor mijn eigen gevoel) . Dat is gelukkig niet het geval. Scheelt weer wat stress - wat natuurlijk ook niet goed is voor je darmen . Maar het opgeblazen is er nog steeds. Soms wel wat minder... maar poehee... ik lijk wel zwanger... Meer mensen die dit hebben (gehad) ? En ging het vanzelf over - of wat heb je gedaan? Ik eet iets lichtere maaltijden nu - maar de huisarts gaf ook aan dat ik niet te veel moest veranderen; want in principe is dit wat mijn darmen gewend zijn (tenzij het heel extreem zou zijn natuurlijk) . En ja, ik heb wel kleine dingen die beter kunnen; meer drinken, meer bewegen. Maar in die dingen is niet zo veel veranderd afgelopen tijd wat hier de oorzaak van kan zijn naar mijn idee. Iemand de ultieme tip? Of gewoon soortgelijke ervaringen? Ik heb een buikoperatie gehad 3 jaar geleden - en dus een litteken van heup tot heup - en die spanning daarop is niet lekker pfff... alvast bedankt!
Ik had t een tijdje terug, maar in combinatie met maagzuur. Het leek en voelde net alsof ik een ballon in had geslikt. Had je last an verstopping, dat je die zakjes ging gebruiken? Want daar kun je je ook best belabberd van voelen. Ik bleek een bacteriële infectie te hebben, na ontlasting kweek. Ab kuur gehad en toen was t snel over.
Bij mij zijn er verschillende redenen. -Aan het einde van de strip (ook al slik ik door) -Mocht je wit brood of broodjes hebben gegeten overstappen naar vezelrijk brood. Wasa vezelrijk crackers zijn ook lekker. -bij het eten van bepaald voedsel zoals ui, knoflook, (allergisch voor paprika en dan is het doffe ellende) Dus kort bij mij door hormonen en voedsel. Hormonen dan is het een kwestie van tijd. Voedsel dan meer vezels en veel drinken
Ik denk ook gelijk aan hormonen. Een vriendin van mij met hormoonverandering ondervind ook deze problemen
Ik kan me geen tips geven. De enige tip die ik altijd geef bij darmproblemen is dat je even goed moet poepen... maar als je in de molen al zit heeft dat geen zin. Meer bewegen,bij mij helpt wandelen... hoe vaak ik wel niet lekker wandel en in eens moet ik poepen... Ik loop inspecties door gebouwen... zeker 1 keer per dag poep ik even tijdens de inspectie. Maar ik zat wel te denken of corrigerend ondergoed helpt voor de druk op je litteken. Niet gelijk heel straks ondergoed maar wel stevig genoeg zodat de druk er niet meer is op de litteken. En verder beterschap!
Hier iemand die heel wat buik operaties heeft gehad en ik heb hier bij periodes ook last van. Het gaat vaak vanzelf weer over en het is altijd met onduidelijke oorzaak. Hier is het meestal in de avond her ergste en stress helpt ook niet. Sorry maar ik heb helaas niet echt tips behalve dat ik er eigenlijk geen last meer van heb omdat ik het soort van geaccepteerd heb dat het er af en toe is en ook vanzelf weer verdwijnt.
Ik heb dat meerdere periodes gehad en idd. ook met zo'n opgeblazen buik dat het lijkt alsof ik 5 maanden zwanger ben Ik lees dat je lichtere maaltijden eet. Bedoel je daarmee salades? Dat is bij mij DE trigger waardoor het op z'n ergst wordt namelijk. Chocola en suiker heeft bij mij ook flink effect. Daarbuiten vast nog wel meer, maar daar ben ik nog niet precies achter.
Iets minder aardappels - in plaats daarvan zilvervliesrijst of couscous of niets en wat extra groenten.. Wat minder vlees, maar ook dat aten we sowieso al niet elke avond. Pasta met gehakt ook nog maar niet gedaan. In het verleden had ik weleens last van mijn buik na ijsbergsla - dus daar kijk ik sowieso mee uit . Maar dat was dan altijd gelijk na het eten en als dat was verteerd was het weer klaar zeg maar... Cola zero wat ik de laatste tijd af en toe dronk- laat ik nu ook staan trouwens. Prik sowieso. Echt balen - ik kan nog niet vinden wat het nog erger maakt zeg maar... zuivel? Suiker? Prik? Brood? Maar buiten dat is het sowieso continue té opgeblazen. Met daarboven op nog momenten dat het echt té strak staat zeg maar.
Hier ben ik koolhydraat beperkt gaan eten en dat scheelt enorm qua opgeblazen gevoel. Beperkt omdat ik wel fruit wil en soms ook gewoon brood. Ik lees spaghetti met gehakt, hoeveel groente zit erin? Eet je wel 250 gr groente per dag? 2x fruit? Hier zit ik nu ong op 400 gr per dag (rauwkost tussendoor tel ik eigenlijk niet) en ik eet per week misschien 2x brood, geen aardappelen, pasta en rijst. Daar heb ik geen enkele moeite mee en aangezien ik boodschappen doe en kook, kan ik dus bepalen wat we eten. Nasi zonder rijst kan gewoon niet (ik vind bloemkoolrijst niet lekker), dus ik eet die boemboe met groenten, tauge prei, wortel en kool. Hier drinken we geen prik en thee/water/koffie. In het weekend mag ik van mezelf wel een chippie wat dat vind ik zoooooooo lekker en ik eet elke avond bij de thee 1 blokje pure chocolade en dan niets meer. Het scheelt echt ontzettende bolle buik en ik doe het nu 3 wkn en ik ben 2 kilo kwijt (al doe ik het daar niet voor) overigens beweeg ik nog wel te weinig...
aan groente en fruit kom ik meestal wel - ook bij 'nasi' en macaroni gaat altijd naar de mening van de rest hier in huis te veel groenten in en te weinig vlees . Brood heb ik een tijdje wel wat meer gegeten - wel volkoren, koolhydraatarm, vloerbrood etc - broodpakketten van 'too good to go' waarbij ik het witbrood zelf niet nam als dat er bij zat. En hoewel ik gezond wil eten, best wel wat gesnoept een tijdje- echt wel buien s avonds. Inmiddels wissel ik het brood weer af met kwark, havermout, crackers (zoals ik een tijdje geleden standaard deed). Maar ik hoorde meer over koolhydraat beperkt -dus dat probeer ik enigszins nu. Maar het is nog wat zoeken. Ook let ik weer beter op de verzadigde/onverzadigde vetten. Maar dat zit 'm ook veel in het snaaien en een beetje in het broodbeleg. Waar ik eerst moeite had me er aan te houden - voel ik mijn buik nu goed genoeg om dat wél te doen
Is het vol met voeding? Is het beter met ontlasting of doet dat niets qua gevoel? Als ik er Chinees naar kijk, is dat opgeblazen gevoel vaak stress en emotie, en dan vooral alles in het spectrum "boos", dus boosheid, woede, irritatie, frustratie, opgekropte boosheid.. vooral die laatste twee zijn we als vrouwen heul goed in kan het daar aan liggen? Dan heb je vaak behalve die buikpijn ook een kort lontje, vermoeidheid, soms ook depressieve gevoelens, stress...
Ik begrijp het niet zo goed denk ik, je hebt er een week last van en nu al een echo gehad? Is het zo ernstig opgezwollen dan? Je schrijft dat je de afgelopen tijd flink meer brood/koolhydraten hebt gegeten en gesnoept hebt. Dan lijken je klachten me niet heel raar toch? Mijn buik (ook met operatie litteken) is ook meer opgezet dan anders nu, dat komt vast door de pepernoten en chocoladeletters. En ik heb nauwelijks gewandeld de laatste maand door het grauwe koude weer. Probeer de komende maanden meer water te drinken en te bewegen, en dan na de kerstdagen wat bewuster op je voeding te letten. Bij mij is sinaasappelsap trouwens een trigger voor een opgeblazen gevoel. Sinds ik dat vervangen heb door mangosap heb ik geen maagklachten meer gehad.
Interessant @Sophy . Dat zou bij mij wel eens de oorzaak kunnen zijn... Ik ben vrij slank en sportief, maar mijn buik is vaak opgeblazen alsof ik inderdaad nog steeds zwanger ben. Bij eten en sporten is geen winst meer te behalen (ok, een klein beetje misschien, soms...), maar laatste keer dat ik een diëtist zag, begon ze bij mij ook over emoties en stress. En boosheid is vaak my middle name Weet jij ook wat er dan nog aan te raden is? Waar ik op kan letten? Sorry TS, voor het kapen van je topic Herken je probleem dus, maar ik heb er zelf ook nog geen oplossing voor gevonden, helaas.
Hier werkt Rennie Deflatine dan heel goed. Maar als je er een echo voor hebt gehad is het denk ik meer dan gewoon opgeblazen? Opgeblazen is voor mij zo normaal, binnen een week daarvoor een echo is voor mij buiten proportie.
Ik had het heel erg, leek wel 6 maanden zwanger, dat vond ik niet zo erg, maar dat op knappen gevoel wel. Hier 5 maanden mee rondgelopen, uiteindelijk kwamen ze erachter dat ik een schildklier probleem heb. Na 1 week medicatie was het weg. Bij toeval beetje achtergekomen, maar kan dus veel oorzaken hebben. Ook echo's etc destijds, maar was niks op te vinden.
Even korte toelichting op de echo ; ik ben ex kankerpatient - (1x kanker, daarna nog 2 x een voorstadium gehad) - dus vandaar dat ze én extra voorzichting zijn - waar ze bij een ander zeggen; we kijken het wel even aan, wordt er bij mij al snel een punctie genomen of een echo gemaakt - én ik kon het zelf psychisch gewoon niet handelen. Als vage klachten na een paar dagen over gaan, heb ik er ook geen moeite mee en gaat dat allemaal prima . Maar als het langer duurt, moet er voor mezelf wél een logische verklaring komen. Buiten dat het gewoon fysiek niet lekker voelt. En het geval van de darmen -die kunnen natuurlijk ook behoorlijk reageren op stress... En ook dát weet ik - de laatste jaren dat ik wedstrijden sportte- gingen mijn darmen vóór iedere wedstrijd hélemaal leeg... Gezonde spanning was misschien niet meer zo gezond . Maar oke - dat is ook alweer zo'n 10 jaar geleden.. En zoals gezegd; ook dan waren mijn darmen na dat kortdurende moment, weer volstrekt normaal. En ik wist de oorzaak...
Oh dan is het alleen maar logisch toch? Ik kreeg ook binnen een week een echo omdat een opgeblazen gevoel kan horen bij eierstokkanker en mijn moeder dat heeft gehad toen ze begin 30 was, maar als je het zelf hebt meegemaakt, snap ik het helemaal goed dat je je daar druk om maakt.
Maar oke - bedankt in elk geval voor de reacties! De herkenbaarheid scheelt al. Verder ga ik de schildklier in de gaten houden (die wordt sowieso jaarlijks gecontroleerd, vanwege verhoogd risico op schildklieraandoeningen) - en als het aanhoud en ik terugga naar de huisarts, zal een kweekje vast ook nog voorbij komen vermoed ik. Het goed blijven drinken en blijven bewegen blijft natuurlijk ook een heel belangrijke. Zeker het bewegen moet ik weer -hoe weinig ook -echt goed op de rit zien te krijgen.
Heel goed dat ze dan meteen een echo maken! Fijn dat het serieus genomen wordt. Niet enkel fysiek, maar ook psychisch heel belangrijk natuurlijk.