Mijn naam is Tietia en ik ben 27 jaar en heb een missed abortion gehad bij 8 weken. Het was onze eerste zwangerschap. Wij willen heel graag een kleintje en hopen dat het bij de volgende keer wel goed gaat? Maar ben nu best wel bang dat dat niet het geval zal zijn. Hebben meer vrouwen hier ervaring mee en zijn jullie snel weer zwanger geworden? En hoe ging dat? Liefs tiets
Ik heb precies hetzelfde gevoel. Ook ik heb een miskraam in oktober 2005. We gaan er nu weer voor, maar ben nu wel bang dat het weer verkeerd zal gaan. Vooral die eerste 12 weken doorkomen lijkt me vreselijk. Suc6 ermee en ik hoop voor je dat je weer snel zwager wordt...en dat het dit keer gewoon goed gaat!
Wij hebben in juli 2005 een miskraam gehad bij 12 weken zwangerschap (het vruchtje was met 4 weken al gestopt met groeien dat werd duidelijk toen we met 11 weken een echo kregen). Hierna ben ik 3 keer ongesteld geweest en de 4de keer was het weer raak. Mijn oma zei altijd dat je lichaam net zo lang nodig had om te herstellen als het zwanger was geweest en in mijn geval klopte dat dus aardig. De eerste 7 weken waren echt een hel voor mij, zo bang dat het weer mis zou gaan. Na 7 weken de eerste echo en ja hoor een witte vlek (meer is het echt niet) met een hartslag. We waren erg opgelucht maar dat was de volgende dag voor mij helaas al weer voorbij en was ik alweer bang dat het mis zou gaan. Met 12 weken weer en echo en alles was goed dus weer opluchting en wat vertrouwen dat het deze keer dan echt zo was. Maar ondanks dat is er constant een stemmetje dat tegen me zegt pas op het kan zo weer fout gaan. Maandag mag ik gelukkig weer naar de vk en hopelijk krijgen we dan het hartje te horen, heel langzaam wordt ik steeds wat zekerder. Dus bereid je voor op een erg moeilijke en onzekere tijd. Groetjes
Ik heb dezelfde gevoelens als heb in dec een miskraam gehad en ben nu 3 dagen overtijd en ik durf niets te hopen en als het zo is dan ben ik bang om het weer te verliezen . Denk dat we ons idd moeten voorbereiden op een onzekere tijd liefs caroline
Ik heb in juni 2005 een miskraam gehad met 8 weken, vruchtje gestopt met groeien bij ca 6 weken Nu een half jaar (en 2 pogingen) later gelukkig opnieuw zwanger maar zeker de eerste weken waren hels Zo onzeker, zo bang tot dat een klein kloppend hartje je vertelt dat het echt waar is Gelukkig stond mijn vk open voor mijn onzekerheid en hadden we al vrij vroeg een echo.. En nu zijn de kritische 13 ween voorbij en durf ik voorzichtig te gaan genieten. Maar neem ook de tijd om de eerste te verwerken! Liefs, Chantal
Ik heb eigenlijk het zelfde verhaal als Pluk. Ben nu alweer 19 weken zwanger, maar ben nog steeds wel bang. Ik denk dat dat wel blijft. Vanaf het moment dat je zwanger bent, maak je je zorgen en dat blijf je denk doen. Als je straks een kindje hebt maak je je ook weer zorgen om vanalles en nog wat. In ieder geval veel sterkte en hopelijk heb je snel weer goed nieuws. Liefs Jenny
He meiden, Heel erg bedankt voor jullie reacties. Weet ik dat ik niet de enige ben. Bedankt en ik hoop dat het bij jullie ook allemaal goed gaat. lief tiets
Ook ik heb in juli 2005 een miskraam gehad met 9 weken. We kwamen daar achter toen we een echo kregen en te zie was dat het vruchtje nog maar 4 weken oud was,ook een missed abbortion dus.... Wel toevallig dat er zoveel meiden in ongeveer dezelfde periodeeen miskram hadden en nu gelukkig weer zwanger zijn.
hoi, ik heb ook een miskraam gehad en dat was vorig jaar november. ik had al een echo met 7,5 weken en toen hebben we het hartje zien kloppen. Omdat mijn zus vorig jaar april is bevaleen van een kindje wat niet met het leven verenigbaar was ging ik zo vroeg naar de vk! Toch voelde ik mij de volgende 2 weken niet goed. Er was iets en inderdaad , na 2 weken moest ik snachts naar de wc en plaste ik helder bloed. helaas, mijn gevoel had mij niet in de steek gelaten. Ik had die ochtend om 8.45 uur (wat een toeval!?!) een afspraak met de vk en inderdaad, het hartje klopte niet meer sinds 7 weken en 6 dagen. Ik ben 5 dagen later 'bevallen' van ons kindje. Het was echt heel heftig met veel weeen enzo. Nu ben ik weer zwanger en ik ben nu 8 weken. Afgelopen vrijdag naar de vk geweest en alles was goed maar die angst blijft.... Volgens mij gaat dat ook nog zomaar niet weg. ookal weet ik dat stress niet goed is , ik voel alles, als de xwangerschapsverschijnsel iets afenemen ben ik al in paniek. Ik zit dagelijks op internet op zoek naar medemensen die ditzelfde meemaken... ik wens jou heel veel succes en ik hoop dat alles goed met jou en natuurlijk ook de rest op deze site ... Doeiii
Ook ik heb vorig jaar juli een miskraam gehad. Ik ben nu 8 weken zwanger en ben bang heel bang dat het weer mis zal gaan. Ik kreeg mijn miskraam toen ik 10 weken zwanger was dus ik kan de tijd nu wel om kijken. En wat gaat het langzaam. Ik wil genieten maar denk bij elk toilet bezoek: gelukkig, alles nog oke. Ik zal dan ook blij zijn als het de 27e is, dan mogen we voor een echo en hopen dat alles goed is. Nogmaals de tijd mag van mij wel iets sneller gaan. Groetjes, mussie
ja leuk! Ik heet eigenlijk petra of zoals velen zeggen 'peet' maar die namen waren natuurlijk al bezet! Wanneer ben jij jarig? Ik heb pas in maart mijn volgende echo maar mocht gelukkig gaf de vk aan datik bij vragen of iets altijd mag bellen. Vandaag heb ik weer veel last van mijn borsten en bekken/banden dus volgens mij is alles nog goed. Die twijfel he.... verschrikkelijk. Ik heb gelukkig al een dochter van 2,5 jaar en daardoor is het allemaal beter te verdragen dat ik die miskraam heb gehad maar toch.... groetjes!!
Ik heb afgelopen kerst een miskraam gehad. Na een zwangerschap van ongeveer 5,5 week. Ben gelijk na de miskraam weer aangeteld en inmiddels dus 8 weken zwanger. De angst blijft er altijd.....maar probeer er zoveel mogelijk van te genieten. Gina
Hoi Peet, ik ben net in januari jarig geweest en jij? Ik heb de 27e mijn 1e echo, we vinden het erg spannend.Kan bijna niet wachten tot het zover is Ja de angst overheerst goed, een naar gevoel is dat, je probeert het los te laten en te genieten maar opeens slaat de twijfel weer toe. De kwaaltjes heb ik gelukkig nog wel de ene dag wat meer als de andere dag maar het is er wel met regelmaat. Ik heb een zoon van bijna 17 uit een eerdere relatie en ben nu ruim 10 jaar samen met mijn huidige partner en we willen erg graag samen nog een wondertje Groetjes mussie
hoi, ik ben pas in augustus jarig. Jij nog proficiat!! Leuk dat jullie nog samen voor een kindje gaan, echt super!! Ik vind het wel moeilijk met die zwangerschapsverschijnselen. Vanmiddag bel ik toch maar mijn vk. Ik voel mijn borsten wel maar niet echt veel meer. ik twijfel ook gewoon veel te veel. Dan denk ik - het is allemaal gewoon goed - en het het volgende moment zit ik weer in de put en dat is nou juist zo slecht nu! Nou, ik denk aan je op de 27e met de echo. Hou mij op de hoogte!! groetjes petra
Hoi Petra, ik geef mijn echte naam liever niet. 8) Maar jij moet nog een poosje wachten voor je jarig bent, tegen die tijd lopen we beiden hoog zwanger! Positief! Ik herken het goed hoor, heb precies dezelfde gedachtes als jou, ik voel bijna niks meer het zal toch niet............en zo kan je jezelf dus helemaal gek maken. Maar zolang je er niet gerust op bent moet je gewoon de vk bellen hoor, ik heb ook liever dat ze 10 x teveel kijken dan 1 x te weinig! Nog 4 dagen en dan mogen wij. Tuurlijk vertel ik je hoe het gegaan is! Nou meis, we spreken elkaar weer. Fijne dag verder. Liefs, mussie
Hoi, Ik ben Viënna, 24 jaar en woon samen met Alex (26) in Heerlen. Ik heb een zoontje uit mijn eerdere huwelijk Noah van 2 1/2 jaar. In oktober 2004 heb ik een miskraam gehad (was toen nog met mijn ex-man samen). Bij 7 weken zwangerschap heb ik toen een echo gehad en was alles goed. We hebben toen 4 weken lang, dus tot 11 weken, in de waan geleefd dat alles goed was en wat spulletjes gekocht en weggedroomd tot ik een echo kreeg met dik 11 weken. Het hartje klopte niet meer. Nu ben ik opnieuw zwanger (pas 5 weken) maar ik ben superbang ipv blij. 's Nachts slaap ik amper en als ik al slaap heb ik nachtmerries en word ik gillend wakker. Ik ben ook super chagerijnig van de zenuwen of het goed zal gaan of niet, vooral omdat het de vorige keer mis is gegaan en omdat we het allebei heel graag willen! Ik ben ook constant bang als ik ff geen kwaaltjes voel en ga ook extra vaak naar de wc om te kijken of er geen bloed is, vooral na buikpijn! Het is wel fijn dat er hier mensen zijn die hetzelfde hebben meegemaakt. Vandaag is de informatrice van Moeders voor Moeders geweest en de test was natuurlijk super positief en woensdag komen ze dan ook de flessen brengen. Dinsdag moet ik voor het eerst naar de verloskundige en vraag ik voor een echo tussen 7 en 8,5 weken (ben er nog niet helemaal uit wat ik het beste tijdstip vind). Van de ene kant kan ik niet wachten voor ik een echo gehad heb maar van de andere kant ben ik ook superbang voor diezelfde echo. Wat nu als het weer niet goed is? Ik weet echt niet of ik dat weer kan hebben, heb de vorige keer nog steeds geen plekje kunnen geven! De tijd gaat ook zo langzaam, vreselijk! Ik heb de buitenwereld wel al laten weten dat ik weer zwanger ben, dan begrijpen ze me waarschijnlijk ook beter want ze zijn allemaal op de hoogte van de vorige miskraam. Ook heb ik toen best steun gehad van iedereen en ik heb liever dat de mensen het weten zodat ze me kunnen begrijpen en steunen, juist als het weer mis gaat. Moeten maar positief blijven en denken dat +/- 90% van de zwangerschappen daadwerkelijk doorzet en "maar" +/- 10% misgaat. Ik hoop maar dat alles goed komt en dat de tijd snel voorbij zal gaan, zodat ik hopelijk kan gaan beginnen met genieten ipv zorgen maken. Iedereen hier heel veel succes !!! Liefs, Vienna
Hoi Vienna, ik begrijp heel erg goed wat je bedoeld.Ik slaap ook erg slecht ben ook bang heel erg bang. Gelukkig krijgen we maandag een echo en ik zal je vertellen, je wilt niet weten hoe langzaam de weken (vanaf het moment dat we wisten dat we weer zwanger zijn) zijn gegaan, echt een drama. Nu had ik een weekje vrij en de eerste dagen kropen voorbij maar nu gaat het redelijk snel gelukkig! Wij zullen ook zo blij zijn als we op de echo zien dat alles in orde is met dit smurfje. Dan pas (en dan zijn de 1e 3 maanden ook bijna om,pffff) kunnen wij gaan genieten van de zwangerschap. We willen het nu ook, tuurlijk maar onbewust blijf je bezig met angst. Maar goed meis, ik hoop dat je gauw gerust gesteld wordt en dat je dan ook kan gaan genieten van je zwangerschap. Liefs,mussie
Ook ik heb vorig jaar een missed abortion gehad (geconstateerd bij 1e termijn echo eind oktober en uiteindelijk in november gecuretteerd). Op dit moment ben ik meer dan een week over tijd, heb ik voor mijn gevoel zwangerschapsklachten maar heb ik deze week negatief getest. Dus ik ben nu in afwachting van wat er komen gaat: - ongesteld worden - of misschien over een pagen toch een positieve test. Vannacht realiseerde ik me met een schok dat er ook nog een derde mogelijkheid is: dat ik heel even zwanger ben geweest, en zeer binnenkort misschien wel miskraam nummer twee op mijn conto kan schrijven. Dat idee maakt me behoorlijk bang, eerlijk gezegd... ik kijk nu ook iedere keer als ik naar de wc ga angstvallig achterom of ik geen bloed zie en zeker geen stolsels of weefsel. Groetjes, Wendy * weet niet wat ze moet voelen op het ogenblik; onzeker, gespannen, nerveus?
@Wendy: ik hoop echt dat je over enkele dagen een positieve test hebt, hoor. Kan best wel begrijpen dat je bang bent. Ik duim voor je dat raak is, en als het zo is, dat alles goed blijft gaan.