haay, van het weekend heb ik mijn ouders verteld van de zwangerschap, waarop ze heel erg waren geschokken (best begrijpelijk) en gelukkig heeft mijn moeder het wel goed opgevangen en denkt heel logisch na met wt er allemaal geregeld moet worden enz. maar mijn vader die wil alleen maar dat ik het weg laat halen en wil er niks mee te maken hebben ook als het kindje er straks is. herkennen jullie dit, en gaat het nog wegtrekken? k hoop het het gewoon de schik is van de eerste reactie... ik woon wel samen met mijn man, en hij heeft zijn mbo afgerond en een vaste baan dus op zich heb ik wel een stabiele omgeving wat wel voor rust zorgt bij me ouders... liefs
ik denk dat het van je vader nog wel weg trekt eerlijk gezegd. Vaak is het de schrik maar straks als je verder bent went hij er misschien wel aan... en dan nog het is jullie keus en daar heeft hij niks over te zeggen zal maar zeggen! fijne zwangerschap gewenst in ieder geval
gefeliciteerd meis. denk dat je vader wel bij trekt, als je eenmaal verder ent in je zwangerschap en je buik begint te groeien en voor al als hij de kleine heeft gezien als het geboren is. en je hebt een stabiele omgeving dat is toch helemaal perfect. komt wel goed met je vader. geniet van je zwangerschap (en wat mensen ook zeggen ,lekker laten kletsen)
Ik denk eerlijk gezegd ook wel dat het nog goed komt, dat komt het meestal. Maar helaas niet altijd, dat weet ik maar al te goed. Een meisje wat ik ken werd door haar ouders vor eht blok gezet: het kindje weg laten halen of het huis uit. Toen ze voor het kindje koos hebben ze haar ook letterlijk het huis uit gezet... Maar jij bent wel 3 jaar ouder en woont al op jezelf. Je bent volwassen en verantwoordelijk voor je eigen keuzes, dus in principe heeft je vader er helemaal niets mee te maken wat jij doet. Het zou natuurlijk jammer zijn als hij echt meent wat hij zegt... Ik zal voor je duimen dat het bijtrekt! Groetjes, Cossy
Komt wel goed hoor is gewoon de eerste reactie waarop je vader heel erg geschrokken is, en als de kleine er is weet ik zeker dat hij de trotste opa is.
Ik denk ook dat je vader van gedachten zal veranderen. Mijn vader schrok ook toen ik het vertelde en een week later hebben we een goed gesprek gehad en daarna is hij helemaal omgedraaid en kijkt hij er nu naar uit om voor het eerst opa te worden. En had hij niet bijgedraaid jammer dan voor hem, ik woon niet meer in zijn heus dus het is mijn leven.
Jee zeg, je bent 19. Ik snap sommige ouders echt niet hoor. Tuurlijk zou ik ook ff staan kijken als mijn oudste zoon (is ook 19) met zo'n mededeling kwam, maar dat is dan ook alles. Ik was ook 19 toen mijn oudste geboren werd, mijn ouders reageerde het tegenovergestelde. Mijn vader zei, als je het weg laat halen kom je er nooit meer in. Maar dat was toch al geen optie voor mij, had zelf al besloten dat er geen abortus zou komen, ongeacht wat mn ouders of vriend ervan vonden.
Je bent een jaar ouder dan ik was toen ik thuis kwam met het verhaal zwanger te zijn. Ik woonde ook niet meer thuis. Hadden redelijk goede banen samen. Mijn vader reageerde met het antwoord o meid ik ben al bijna 60 hoor . Mijn moeder vond het wel moeilijk ik denk ook omdat ze toen heel erg aan de kerk hing. Nu ook niet meer zo erg. Ik was natuurlijk niet getrouwd. Mijn moeder is bijgedraaid. Ik hoorde van haar ook achteraf dat ze al eerder verwacht had dat ik thuis zou komen als skippybal op benen. Ik hoop dat je vader bijtrekt hoor. Al met al je woont ook niet meer thuis.
Meid niks van aantrekken. Je moet eens naar de feiten kijken, je bent al 19, bent dus volwassen en ze hebben niks met je keuzes te maken. Je woont tenslotte samen en je bent getrouwd (tensminste, je zei man, dus dat nam ik aan). Wat verwachten ze dan, dat je wacht tot dat je 40 bent, na je carriere? Komt heus wel goed!
erg herkenbaar. mijn moeder wilde er ook niks van weten. maar het is helemaal weggetrokken en heeft haar excuses aangeboden. ze kan niet wachten tot de kleine er is