Overlast buren

Je zou het een keertje tussen neus en lippen kunnen aangeven. Niet aanvallend ofzo.
Ze vinden het waarschijnlijk erg genoeg en doen hun best het zo stil mogelijk te houden.
Hier hetzelfde..een kind met beperking die erg hard kan gillen.
Heb het gelijk aangegeven bij de buren en ze zeiden we horen het maar snappen het.
Hij kan er niks aan doen.
Zo kqn dat kindje er ook waarschijnlijk niks aan doen en zullen de ouders hard hun best doen om het kindje zo snel mogelijk rustig te krijgen

 

Ligt er een beetje aan wat je doel is met het gesprek denk ik? Wat wil je ermee bereiken? Als het kindje een beperking heeft kunnen ze er misschien niets aan doen echt. Maar geen idee wat de situatie precies is. Wat voor geluiden maakt ze dan overdag?

 

Ik denk dat ze het zelf ook heel erg vervelend vinden. Wat bedoel je met behoorlijk grote overlast? Word je er wakker van?

 

Ai altijd heel lastig dit soort dingen.
Het kindje kan er niks aan doen maar de overlast is er wel.

De ouders voelen zich al opgelaten waarschijnlijk en dan ook nog overlast voor de buren zijn.

Hoe is het contact verder met de buren? Dat bepaald denk ik wel of en hoe je hierover kunt praten.

Ik zou wellicht vanuit de vragende hoek dit bespreken. Dus benoemen wat ik hoor, en vragen of alles wel oké gaat met de kleine en zo nodig mijn hulp aanbieden. Slaapt jullie eigen kindje er wel doorheen of ook wakker hierdoor?

 

Wat wil je er idd mee bereiken?
Ik corrigeer mijn oudste ook, maar dan nog vermijdt je dit niet.
Snap dat het niet fijn is.
Maar als ouders kun je hier niet meer aan doen dan je al doet

 

Is er geen mogelijkheid om het geluid minder hard bij jullie door te laten dringen dmv isolatie ofzo? Ik ben hier niet in thuis verder, maar ik zou me daar eens in verdiepen.

 

Als er iets is waar ze wel wat aan zouden kunnen doen, dan zeker het gesprek aan gaan. Als je verwacht dat je gewoon geen last meer van ze hebt, dan niet. Wij hebben 2 kinderen met beperking en ze maken ook vrij veel geluid. Volgens onze directe buren horen ze er weinig van, daar geloof ik niets van, maar het is wel heel aardig dat ze dat zeggen.
Maar een andere buurvrouw is wel een keer het gesprek aangegaan, maar dit ging over een specifiek tijdsblok buiten. Hun zoon (ook autisme, maar hoog functionerend) kon echt zich niet concentreren op zijn huiswerk als onze zoon in de tuin was en we hebben afgesproken om dat uurtje onze zoon even niet in de tuin te laten (we gingen dan meestal een rondje lopen), dus een prima compromis, het was natuurlijk niet zo dat ze verder geen last van hem hadden, maar dat vonden ze geen probleem.

 

Moeilijk. Ik denk dat de buren het er ook al erg moeilijk mee hebben.

Ik zou het gesprek aangaan maar dan alleen over eventuele mogelijkheden wat betreft isoleren. Verder niet.
Vaak kunnen zij er ook al weinig aan doen.

 

Ik zou ook het gesprek aangaan
Wellicht kunnen jullie samen wel iets bedenken om heh geluid bij jullie minder te laten horen

 

Ik heb geen kinderen met beperking: wel drukke stuiterballen én een erg gevoelig meisje die het ook wel eens in een driftbui op schreeuwen kunnen zetten. Veel vaker dan me lief is. Wat voel ik me vaak bezwaard ten opzichte van de buren. Maar ik blijf er thuis aandacht aan besteden, blijf herhalen, en vooral de kinderen manen om stiller te zijn.

ik snap jou dus heel goed (want zou het zelf ook storend vinden) maar ga er ook vanuit dat je buren al zoveel mogelijk proberen in te perken en zich misschien bezwaard voelen.

 

Ik zou het niet bespreken eerlijk gezegd. Ik denk dat zij het ook niet fijn vinden dat hun kindje midden in de nacht zo veel huilt. Een 3.5 jarige, met een beperking, vaak huilen snachts dus slapeloze nachten... Ik denk dat het al behoorlijk zwaar is voor die mensen. En zich dan ook nog bezwaard moeten voelen omdat de buren aangeven hier hinder van te ondervinden?

Nee, accepteren denk ik... Of iets afspreken zoals @MamavanLieverd

 

Je zou het ook anders kunnen aanvliegen; hij buurvrouw we merken dat jullie dochter s nachts vaak huilt. Dat is vast niet makkelijk, is er iets wat we kunnen doen om jullie te helpen?

1. als je een betere relatie met elkaar hebt worden leefgeluiden minder snel als overlast ervaren
2. als je op een positieve manier het gesprek insteekt is er meer ruimte om wellicht samen tot een oplossing te komen

 

Wij hebben ook 2 hele drukke jongens, ze hebben geen beperking maar zijn wel heel luidruchtig.
Afgelopen weken in lockdown waren echt niet grappig. Zoon niet naar school, ik hoogzwanger en last van m'n bekken. We konden negens naartoe en vlogen allemaal tegen de muren op. Ik wist dat het rennen in huis, de woede buien van de jongens en hun geschreeuw door de muren heen kwamen. Ze kwamen ook door mijn muren van geduld heen.
Ik weet ook dat de buren hier last van hebben, voelde me daar vreselijk opgelaten over. Was denk terplekke in huilen uitgebarsten als ze aan de deur was komen klagen.

Op zich is aangeven dat er overlast is geen probleem maar het is echt de manier waarop. Zeg bijvoorbeeld dat je hun dochter regelmatig hoort en dat je je voor kan stellen dat dit heel zwaar voor hun is. Doe dit met een zelfgebakken cake of iets in je handen. Vraag bijv. hoe je ze kan helpen. In deze periode thuis met z'n allen is al lastig genoeg, laten we elkaar vooral helpen.

 

Nachtelijk gejammer houdt niet op als de buuf komt klagen. Het lijkt me volstrekt zinloos om het aan te geven. Dit geldt ook voor het harde geluid, ik ga er even vanuit dat het meisje hierop geen controle heeft. Je doet er niets aan.

Dit neemt niet weg dat je je hieraan niet mag storen. Hallo zeg, je huis moet je thuis zijn en het lijkt me knap lastig je woonplezier hieraan verloren te zien gaan.

Ik weet niet of je koop of huur woont, maar isolatie lijkt me de enige optie om de geluiden terug te dringen. Ik wens je veel wijsheid!

 

Ik zou er niks van zeggen omdat het niet echt op te lossen is. Ik neem aan dat de ouders ook balen dat het kind snachts huilt. Neemt niet weg dat ik er ook mega van zou balen.

 

Wat is vaak?
Als bv m'n eigen kind er steeds wakker van zou worden en niet meer in slaap kan komen etc of dat ik er slaap gebrek door zou krijgen zou ik het wel bespreekbaar maken
Het is vervelend voor hun maar ook voor jullie

 

Wat is veel? Wat is hard? Wat voor geluiden worden er gemaakt?

Onze zoon is verstandelijk beperkt en kan ook veel huilen of schreeuwen of andere geluiden maken van blijdschap bijvoorbeeld. Het belangrijkste hier is; contact houden met de buren. Toen we hier zijn komen wonen hebben we verteld van onze zoon aan beide buren en verteld dat hij niet goed kan praten en daardoor vaak op een andere manier zijn emoties uit.

We hebben ook tijden gehad (in ons oude rijtjeshuis) dat onze zoon zich in slaap bonkte tegen de muur aan. Dus savonds voor het slapen, maar ook snachts als hij wakker werd. We hebben dit toen ook eerlijk aan de buren gemeld, dat we ervan weten, naar oplossingen aan het zoeken waren maar we even met de rug tegen de muur stonden. Uiteindelijk opgelost door schuim matjes tegen de muur te bevestigen.

Ik denk dat je het wel zou kunnen zeggen op een gepaste manier. Maar verwacht niet dat het direct kan stoppen of de buren er direct iets aan kunnen veranderen. Maar iets in de trant van; 'goh vervelend hoor, dat *** snachts zo vaak wakker is, wat zal het zwaar zijn'. Dan laat je merken dat je het hoort, en misschien gaat het gesprek dan zo de juiste kant op.

Lastig. Ik zou het zelf fijn vinden als mijn buren het zouden zeggen als ze last van ons zouden hebben. Maar geef ook eerlijk toe dat ik vaak niet direct actie kan ondernemen. En soms wíl ik geen actie ondernemen. Als hij buiten speelt op zaterdagmiddag en hij lacht hard of zingt hard (want dat doet hij graag) dan wil ik hem ook gewoon zijn gang kunnen laten gaan. Dat moet gewoon kunnen en dat moet je als buren van elkaar kunnen accepteren. Hetzelfde als dat ik van mijn buren accepteer als ze feestjes in de zomer buiten hebben en ik dat hoor. Als je je aan dit soort dingen gaat ergeren, is het einde zoek denk ik.

Succes ermee, het is een lastige!

 

Hier ook buren met een kind met beperking, zijn maakt ook een hard geluid en dat is tevens het enige geluid dat ze maken kan.
Wij kunnen hier goed tegen gelukkig. En ik weet ook dat de buurvrouw het heel zwaar heeft met haar dochter. Nachtelijk overlast, dan zou ik eerst je eigen opties om te isoleren bekijken.

 

Ik zou niks zeggen. Het is vast al moeilijk genoeg voor je buren. Ze vinden het heis niet prettig (ervan uitgaande dat ze er alles aan doen). 's Nachts is natuurlijk erg vervelend. Maar ik denk echt dat ze zich alleen maar meer opgelaten voelen als je het gaat benoemen.
Hoe lief bedoeld ook, maar jij kan ze er toch niet mee helpen. Hooguit begrip hebben. Kan je eventueel zelf isoleren ofzo?

Ik heb een vriendin en haar zoon is ook beperkt. Hij veroorzaakt ook overlast bij de buren met schreeuwen en soort van gillen/huilen. Die buren hebben haar er ook op aangesproken. Ze is hier zo lang verdrietig van geweest, haar zoon meer binnen gehouden in plaats van in de tuin te laten spelen. Ze liep zo op haar tenen. Sneu voor de ouders maar ook voor het kind.
En de buurvrouw heeft er ook niks mee bereikt, want het kind heeft een beperking. De klachten houden niet op opeens.

Neemt allemaal niet weg dat het ook vervelend is voor jou.