Ik weet niet zo goed wat ik met dit topic wil, ik denk gewoon herkenning zoeken en wellicht tips. Al sinds ik jong ben ben ik snel overbelast of overprikkeld. Ik voel stemmingen, spanning en stress bij mensen snel aan en afhankelijk van hoe goed mijn band met ze is kan het ook een sterke invloed op me uitoefenen. In drukke omgeving en bijvoorbeeld verjaardagsfeestjes ga ik in een soort overalerte staat waardoor ik niet meer kan filteren en alles wat er om me heen gebeurd mee krijg of in me opneem. In therapie heb ik dit ook al uitgebreid behandeld en uitgeplozen dat dit waarschijnlijk terug te verbinden is naar situaties waarin ik me in mijn jeugd (vaak) onveilig heb gevoeld en alert moest zijn. Nou goed, inmiddels is het al een heel stuk beter als dat het vroeger was. Toen kon ik er letterlijk ziek van worden, zo ver gaat het nu gelukkig niet meer. Maar momenteel speelt er een overname op het werk waardoor iedereen om me heen continu spanning met zich meebrengt. Mijn collega's, mijn baas, soms zelfs klanten. En na een paar weken merk ik dat ik het niet goed meer kan laten afvloeien en het dus in mn lijf gaat zitten. Naast de eigen spanning die ik al heb over de situatie. Gister was al een beroerde dag, na 6 dagen werken had ik eindelijk weekend, zaterdag alvast een afscheidscadeau gegeven dus ook weer een 'opgewonden' situatie. Thuis merkte ik hoe hoog het me allemaal zat, en uitgerekend die dag word dan ook mijn auto nog aangereden en gooit A. Mijn telefoon op de grond die ondanks de screenprotector nu het scherm aan diggelen heeft. Allemaal geen onoverkomelijke dingen, maar mijn emmer was al vol. Zelfs de stralen van de douche op mn huid waren te veel, elke aanraking, elk geluid. Niks kan ik dan meer hebben. Alles komt binnen als een moker of kanonschot. Na een nachtje slapen gaat het vandaag iets beter, maar ik ben er nog niet weer en denk dat het ook nog even zal duren omdat de spanning op werk nog niet zal verminderen. Zijn er mensen die dit herkennen? Zo ja, wat doen jullie ermee? Hoe laat je het afvloeien of hoe zoek je even de rust op om je weer iets op te laden? Sorry, het werd een langer verhaal dan ik wilde. Haha.
Ik herken een hoop in jouw verhaal. Ik ben ook snel overprikkeld. Zodra dit gebeurt probeer ik mij even terug te trekken in mijn eentje. Maar dat is niet altijd even makkelijk als gezegd. Ik krijg die ruimte niet altijd van de kinderen of mijn partner. Het blijft lastig om de prikkels te reduceren omdat het er zoveel zijn. Ook ik ook de gemoedstoestand van een ander feilloos op en kan daar echt depri van worden. Voor mezelf kan ik een hoop relativeren maar voor een ander niet.
Fijn om wat herkennig te vinden. Merk dat ik het inderdaad moeilijker heb om tot rust te komen sinds die kleine er is. Ik kan de zorg niet even aan iemand anders over laten en een 2 jarige is nou eenmaal niet bepaald stil
Ik herken sommige dingen wel. Tijdens gesprekken met een psycholoog (ik heb jaren geleden een burn-out gehad) is wel duidelijk geworden dat ik hoogsensitief ben. Het gaf mij wel een stukje rust, wetende dat dat het is en dat ik niet gek ben Misschien herken jij jezelf er ook wel in. Je kunt via Google veel informatie vinden.
Je verhaal komt mij ook zó bekend voor. Het eerste wat ik dacht...hoogsensitief! Ik ben het zelf ook en ook in mijn job werk ik vaak met hoogsensitieve kinderen. Op vaste momenten een rustpunt inlassen kan zeer belangrijk zijn. Wat ik vaak doe is een thee-moment,het maken van mijn thee, thee laten trekken, afkoelen, ...het zorgt op één of andere manier voor rust. Wanneer het me echt te druk wordt durf ik me ook even terug te trekken op mijn slaapkamer en geef ik die boodschap ook aan mijn kinderen. Het is niet gemakkelijk om een goeie balans te vinden, dat merk ik nu ook nu we middenin een verhuis zitten.
Herken ook een hoop,moet ook niet teveel op 1 dag plannen. Wat mij helpt en wat ik ooit als tip kreeg, als je ergens naar binnen gaat visualiseer dat je een glazen stolp om je heen hebt. Jij bent er wel maar niet alles kan tot je komen. Oefening baart kunst. Zelf had ik altijd na een overleg bijv migraine echt voelde zoveel van iedereen, in het begin gebruikte ik die stolp ommij heen en dat hielp wel. Nu ik ouder word denk ik ook van dat wat ik voel is niet van mij dus hou het zelf/met uitzonderingen hoor je kan niet alles negeren. Succes je kan het!
Ik herken het ook wel. Ben denk ik ook redelijk sensitief en ik trek me veel zaken persoonlijk aan. Hoog verantwoordelijkheidsgevoel gecombineerd met een vleugje perfectionisme en graag alles onder controle willen hebben. Ik merk dat het gaat malen in mijn hoofd, en het lijkt of mijn zenuwen onbeschermd zijn. Alles komt veel harder en directer binnen. Ik zoek dan dingen waarmee ik uit de piekercirkel kan komen. Wandelen of handwerken. Nu heb ik een situatie dat ik noodgedwongen op een uur afstand van mijn kinderen in quarantaine zit. En uitgerekend nu gaat er iets enorm mis bij mijn dochter. Dan kan ik moeilijk slapen en moet ik regelmatig huilen. Gelukkig kan ik vandaag naar huis en kan ik weer dingen gaan oppakken om de schade hopelijk te beperken.
Woon je mss in de buurt van het bos? Geen reddende oplossing en ik heb hier last van in (veel) mindere mate dan jij als ik het zo lees, maar ik vind écht rust als ik lekker naar het bos ga. Niet zweverig om de bomen hangen hoor, maar ik denk de combinatie tussen beweging, buitenlucht en een ander soort prikkels. Misschien dat je 2 jarige op het gemak mee wil hobbelen en takken en blaadjes raapt. Dan heb je even niemand aan je lijf. Rot dat je je zo voelt. X
voor het piekeren kreeg ik de tip: dagelijks een piekerkwartiertje inlassen. Er dan ook echt voor gaan zitten en dan mag je piekeren wat je wil. Na een kwartier ga je verder met je dag. Als je op een later moment weer gaat piekeren moet je tegen jezelf zeggen: ik heb *moment* een piekerkwartier op dat moment mag ik weer piekeren. Het helpt mij wel. Als ik dan ga zitten voor een piekerkwartier kom ik nergens op of is alles ineens niet de moeite waard om over te piekeren, maar als ik dan op een ander moment merk dat ik ga piekeren kan ik het makkelijker doorschuiven naar het volgende piekerkwartier en dan vervolgens vind ik het dan niet meer de moeite waard
Ik heb ADD en herken alles.. Ik slik geen medicatie voor mijn ADD, maar wat wel goed helpt om de gespannen randjes te verminderen en wat meer filter te creëren is magnesium (citraat) te slikken icm vitamine D3. Werkt ook heel goed voor mijn zoon met ADHD.
Momenteel 250mg magnesium en 3000ui vit. D3 als onderhoud. In de zomer 2000ui vit. D3, mits ik voldoende zon op mijn huid krijg.. Zoon dagelijks 1000ui vit. D3 en om de dag 250mg magnesium.
Dit echt precies! Het stomme is ook als ik vrije dagen heb en ik weet dat bijv de postbode langskomt met een pakketje m'n dag alweer onrustig aanvoelt. Ik moet dan nog wat. Van de week moest ik maar 1 dag werken maar op 3 andere dagen stonden dingen gepland, tandarts, vaccinatie halen etc. Kleine dingen maar ik kan daar heel onrustig van worden, helemaal als ik al aan m'n tax zit aan prikkels door werk of persoonlijke situaties. Mij helpt het dus om in zulke periodes een zo leeg mogelijke agenda te hebben. Dat er dagen zijn waarop ik de hele dag m'n eigen gang kan gaan. Ook geen druk voelen van het huishouden, soms doe ik dan juist heel veel of kook uitgebreid maar het hoeft niet en dat maakt in m'n hoofd veel verschil. Ik voelde me ook een hele tijd zo'n faalhaas omdat om me heen vriendinnen veel werkte, huishouden, kinderen, sporten, veel activiteiten op zich namen bij ons in de kerk etc. En dat ook echt prima vinden. Maar ik gedij gewoon heel slecht op veel verantwoordelijkheden en activiteiten. Dus langzaamaan ben ik minder gaan werken, agenda leger gemaakt, selectief geworden in afspraken en zit veel beter in m'n vel! Geen korte termijn oplossing maar heb wel geleerd dat iedereen anders is en dat is oké.
Ik heb zelf ook het idee van hoog gevoeligheid. Ik voel altijd heel erg de gevoelens van anderen en kan dit mijzelf ook heel erg aantrekken. Op mijn werk (zorg) kan ik hier goed gebruik van maken omdat ik mensen wel heel erg goed kan lezen. Ik zie vaak al als het niet goed gaat met iemand, voordat de persoon het zelf diorheeft. Op deze manier probeer ik er het positieve uit te halen. Ik heb ook altijd dat verjaardagen me te druk zijn en na 1.5uur is het voor mij echt wel tijd om te gaan en daarna even een momentje voor mezelf te nemen. Voor mijn zoontje heb ik een best strak dagritme waar zowel mijn zoontje als ik erg veel baad bij hebben. Hij weet waar hij aan toe is en ik ook zodat ik alles kan overzien. Ik ben ook zo veel mogelijk buiten. Weer of geen weer, dan gaan de laarzen en regenponcho wel aan. Buiten kom ik tot mijzelf terwijl mijn zoontje lekker aan het spelen is. De laatste weken hebben we beide laarzen aan en gaan we samen in de plassen stampen. Iets ontspannender kan ik niet bedenken
Wow. Wat een hoop herkenning, wat fijn om te lezen. Ja niet voor jullie natuurlijk, ik wist ook wel dat ik niet de enige ben, maar tis fijn om jullie tips te lezen. Ik zal straks als die kleine in bed ligt even uitgebreid reageren
Ik heb daar al eens eerdee het 1 en ander over gelezen en dat voelde inderdaad wel bekend aan. Mijn psych heeft het destijds ook weleens genoemd maar was niet de hoofdoorzaak dat ik daar liep dus daar is verder niet te veel op ingegaan. Wat fijn dat je daar dan ook de ruimte voor hebt om dat even te doen ik werk op een plek waar ik eigenlijk nooit een vaste 'pauze' heb en op drukke dagen betekend dat dus door door door. Nou werk ik gelukkig geen 40 uur in de week maar wel veel met mensen. Kan me mijn verhuizing vorig jaar ook nog herinneren, dat was inderdaad ook zo'n moment dat het snel opliep. Kan me indenken dat dat lastig is. Is het niet pittig om dan ook met hoogsensitieve kinderen te werken? Als je elkaar dan zo goed aanvoelt. Die tip heb ik inderdaad weleens eerder gehad. Ik was hem een beetje vergeten maar geloof dat ik het in het verleden ook wel geprobeerd heb. Voor jou werkt het dus wel? Dat perfectionisme en controle behoefte zit er hier ook in ja. Wel pittig dat je dochter het moeilijk heeft juist als je even niet bij haar kan zijn. Succes en sterkte vandaag. Ik snap wel hoe je het bedoeld, want dat doen we ook regelmatig. Lekker een stuk wandelen. Of ik ga lekker een buitenritje maken met mijn paard. Dat zijn ook wel afvloeimethodes. Maar als het zo hoog zit dan is zelfs het blaffen van een hond of het ritselen van bladeren al een hels kabaal. Dus soms kies ik er dan voor om juist de deur niet uit te gaan. Het voordeel is wel, ik voel me niet 24/7 zo. Het is altijd tijdelijk. Dat is een prettige gedachte als het weer eens te veel is. Dat is ook heel herkenbaar ja. Maar soms lastig omdat ik t wel prima kan hebben onder normale omstandigheden. Als ik maar doseer. Dus naast werk kan ik wel een vriendin over de vloer hebben bijvoorbeeld. Maar ga ik dan niet een middag de stad in (zou ik nu sowieso niet doen). Heerlijk ❤ doen wij ook veel inderdaad. Plassen stampen, blaadjes rennen, eikels zoeken Maar soms is zelfs dat al te veel. Dat mensen aanvoelen heb ik inderdaad ook, en kan heel fijn zijn, maar ook een valkuil. Wat goed dat je er in je werk dan goed gebruik van kunt maken
Als onze dochter overprikkeld is slaapt ze onder een verdedigingswerk dan ontprikkelt ze makkelijker wellicht ook iets voor jou? Verder belangrijk dat je probeert je agenda redelijk rustig te houden zodat het niet te veel opbouwt(lukt niet altijd maar je kunt het in elk geval zoveel mogelijk proberen)
89815"]Als onze dochter overprikkeld is slaapt ze onder een verdedigingswerk dan ontprikkelt ze makkelijker wellicht ook iets voor jou? Verder belangrijk dat je probeert je agenda redelijk rustig te houden zodat het niet te veel opbouwt(lukt niet altijd maar je kunt het in elk geval zoveel mogelijk proberen)[/QUOTE] Verdedigingswerk?
Heel herkenbaar, met name als kind en jong volwassene heel veel last van. (ADHD/ADD en HSP). Ik had het echt bij iedereen, kon mensen aankijken en aanraken en echt voelen wat zij voelden. Als ik naast iemand in de bus zat o.i.d. kon echt gemoedstoestanden over nemen. Ik heb het een soort van geblokkeerd. Alleen bij mensen die ik dagelijks zie en eigen zet ik het soms nog aan. Maar vaak hoor ik het al een een stem of merk ik kleine gedragsaanpassingen. Ben enorm alert ook op iedereens ritme. Als iemand een keer te veel naar de wc gaat of ineens ander beleg op zijn brood heeft. Op het werk sluit ik mij regelmatig af met muziek. Ben enorm gevoelig voor geluid en geur. Tips met betrekking tot vitamine zou ik zeker aanraden. Persoonlijk zou ik niets slikken tot je bloed onderzoek hebt gehad en weet wat je tekorten zijn. Magnesium kan vaak goed werken maar van een teveel kun je je flink beroerd voelen. Wat heb ik gedaan, rust gezocht, en mezelf in bescherming nemen. Kon echt leeggezogen worden door de energie van een ander en dat laat ik niet meer toe.
Jah voor mij werkte het wel. Al heeft het even tijd nodig. En mensen zijn zelf verantwoordelijk voor wat ze doen en of vinden enz daarom wil ik ook niet meer met alles wat doen. Had niet alleen naast die overleggen enz hoofdpijn maar bijna elke dag omdat ik alles tot mij nam. Nu lukt het mij zonder te visualiseren. Wat ik ook heerlijk vind is met een pitten kussentje of dekentje om m'n voorhoofd heen te slapen ook dat voelt als afsluiten.