Hoi allemaal, Ik ben inmiddels 22 weken zwanger en al met mijn baas in gesprek over mijn verlof en hoe ik daarna mijn ouderschapsverlof wil verdelen. Super fijn want mijn baas is erg meedenkend hierin. Ik heb ook mijn vriend gevraagd of hij het al besproken heeft met zijn baas. Dit is altijd een dingetje bij zijn werk. Hij werkt in een klein bedrijf met een baas en 4 werknemers met iederë hun eigen functie. Dus zodra mijn vriend afwezig is vallen ze in een gat. Hij is ook super loyaal naar zijn werk toe. Heeft 32 uur op contract, werkt 4 dagen, is de andere 3 dagen zijn werkmobiel aan en is dus altijd bereikbaar. Zelfs als we op vakantie gaan moet dat ding mee. Nu zegt hij dus ook dat hij na de bevalling 3 weken thuiszitten wel genoeg vindt. Die andere 3 weken aanvullend verlof + 9 weken ouderschapsverlof vindt hij onzin en niet nodig. Ik weet dat hij dit grotendeels doet omdat hij onmisbaar is voor zijn werk. Hij lijkt mijn punt van het gebruik maken van dit verlof echt niet te begrijpen. Ik vind nu juist dat hij zijn werk boven zijn gezin stelt zoals het wel vaker is gegaan in andere situaties. Vorig jaar moest hij bijv net voordat sinterklaas op bezoek kwam hij weg moest voor zijn werk en vervolgens alles met z'n kinderen gemist heeft. Ik ben gewoon jaloers als ik andere vaders hoor lekker het volledige verlof opnemen om heerlijk met hun kind te kunnen zijn. Ik heb ook aangegeven bij mijn vriend dat hij ook deels kan opnemen. Dus 2 dagen werken en 2 dagen ouderschapsverlof. Hij zegt dan dat hij dat niet nodig vindt. Terwijl ik weet dat hij dit doet voor z'n werk. Zo frusterend. Ben ik de enige met zo'n man?
“Zo frustrerend, ben ik de enige met zo’n man?” Hij mag toch gewoon het niet nodig vinden of het niet willen. Evenals dat jij het voor jezelf wel wil? Hij werkt “maar” 4 dagen en is dus 1 dag door de week thuis en in het weekend. Ik zie hier het probleem totaal niet in. Mijn vriend is zelfstandig en geen ouderschapsverlof maar hij geniet net zo van de kinderen als ik dat doe hoor. Ik vind echt dat je er veel te zwaar aan tilt door te zeggen dat hij zijn werk boven zijn gezin verkiest. Sommige mensen hebben niks met zoveel thuis te zijn en daarbij is het vaak voor vaders ook anders zo’n mini baby dan voor moeders. Dus ik zou echt lekker doen wat jij wil hierin en jouw keuze maken en hem daarin zijn keuze laten maken en er vooral geen waardeoordeel aan hangen dat hij jullie minder belangrijk vindt door zijn keuze.
Voor mij voelt het wel zo dat ik er dan na die 3 weken alleen voor komt te staan. Daarnaast hebben we het ook gewoon niet makkelijk en al veel meegemaakt als het gaat om kinderen. Ik had bij de eerste een postnatale depressie na de bevalling. Hij had bij de tweede een postnatale depressie na de bevalling. April dit jaar een missed abortion gehad waarbij ik op het randje van de dood lag. Juni is ons 2 jarig dochtertje bijna verdronken in een zwembad in Frankrijk en heeft veel geluk gehad dat ze het heeft overleeft. Zo gek is het dan toch niet dat ik na deze bevalling even wat langer wil genieten van ons gezin en de bijbehorende roze wolk? Werken kan nog je hele leven. Deze tijd met het kind krijg je niet meer terug. Hij werkt idd maar 4 dagen maar is de dag dat hij papadag heeft en het weekend ook nog uren aan de telefoon met zijn baas of cliënten.
Zijn er veel mannen die dit opnemen die je kent ? Wet is pas augustus 2022 ingegaan. Mijn man kon nog 3 weken mee pikken heeft t wel gedaan overigens. Ik zelf 2 weken. 9 weken is lang. Maar je kunt t ook verdelen 9x per jaar een week toch ? overigens verlies je wel wat inkomen en alles wordt maar duurder opvang boodschappen energie. Maargoed dat zul je zelf uiteraard wel weten. maar goed. Wij hebben hier ook voor gespaard en vonden dit belangrijk. Gaat toch al veel en veel te snel allemaal. En het heeft ook 10 jaar geduurd voor we kinderen mochten krijgen dus proberen er nu van te genieten. Dus ik snap zeker wat jij bedoeld Mijn verlof vorig jaar was ik continue bijna ziek dat ik wat inhaaltijd wilde en veel leuke dingen heb gedaan.
Tja, niet alle mannen voelen die behoefte. Ik heb een beetje een workaholic man (hij zit as we speak in bed te werken om 23u). Die wordt heel ongelukkig van wekenlang 'niks doen' en is inderdaad ook vrij onmisbaar op zijn werk. Nu is het hier wat anders omdat hij 3/4 dagen per week thuis werkt en dus wel beschikbaar is als het nodig is, maar als hij wel fulltime op kantoor had gewerkt zou hij die 9 weken ook niet opnemen. Betekent niet dat ie niet gek is op zijn kinderen. Hij is juist een super aanwezige papa die alles doet wat nodig is en enorm geniet van de kinderen. Maar daarbuiten werkt hij ook veel. Dat vind ik zelf helemaal oké. Jullie zullen er samen uit moeten komen, maar mijn punt is dat het recht op ouderschapsverlof niet direct betekent dat je er gebruik van moet maken. En voor veel mannen ligt dit doorgaans wat anders dan voor vrouwen. Edit: ik lees nu je andere reactie over de gebeurtenissen van de afgelopen jaren. Dan begrijp ik je gevoel wat meer. Heb je deze dingen ook zo naar hem gecommuniceerd? Dat dit is waarom je graag zou willen dat hij wat langer thuis is?
Vervelend en heftig dat je dit allemaal hebt meegemaakt. Ik snap je gevoel meer maar blijf erbij dat als hij niet wil, dat ook mag. Net als jij het andersom mag. Hij voelt de behoefte blijkbaar niet en dat is ook oké. Wij hebben ook veel meegemaakt en mijn vriend is ook direct aan het werk gegaan/door gewerkt. Voor hém was dát een manier om ermee om te gaan. Niet iedereen gaat hetzelfde met hun eigen verdriet om, dat jij langer op deze manier van de roze wolk wil genieten maakt hem niet een minder liefhebbende vader ( zo komt het een beetje over in je eerste post ) hij gaat anders met de dingen om en dat is ook prima evenals de manier hoe jij ermee om gaat. Je kunt wel aangeven dat je het lastig vindt na 3 weken er alleen voor te staan, maar ik zou mij persoonlijk daar nog niet druk over maken. Het kan namelijk ook gewoon heel goed gaan hè. Ben je bang dat het weer niet goed gaat? Hebben jullie extra begeleiding?
Hier ook geen verloven opgenomen, zowel man niet als ik niet. Beiden geen behoefte aan betaald ouderschapsverlof. Tzt zijn er ook nog wel opties mocht t om wat voor reden niet lekker lopen. Ik functioneer zelf ook beter eer ik weer mag werken, word ik een stuk gelukkiger van dan "alleen maar baby". Maar ben dan ook een workaholic.
Hier hebben mijn man en ik ook nog nooit ouderschapsverlof opgenomen. Na de komst van ons 5e kindje neem ik wel de 9 weken ouderschapsverlof op. Ik doe het aaneensluitend en hoef daardoor pas eind september weer te beginnen. Misschien dat mijn man en ik tegen die tijd wel overleggen of hij 1 dag per week ouderschapsverlof zou willen opnemen. Zo niet, ook prima.
Als.ik.je zo lees ligt je frustratie vooral bij het feit dat hij nooit vrij is en echt tijd heeft voor zijn gezin, belangrijke momenten mist. Als hij zijn 3 vrije dag nog uren werkt en in de vakantie ook altijd aan het werk is, snap ik dat dit frustreert! Daar zullen jullie toch samen over moeten praten. Ik begrijp prima dat het niet leuk is als je man 24/7 met zn hoofd in zn werk zit. Ik had ook zo een man, maar hier hebben we afgesproken dat 2 dagen weekend en de vakanties voor zijn gezin zijn. Werk staat dan uit. 4 dagen werken werkte voor hem gewoon echt niet dus daar zijn we mee gestopt. Nu gaat dat gewoon prima. Qua ouderschapsverlof is het een keuze denk ik, wij hebben beidde nooit veel ouderschapsverlof opgenomen. Ik werk dan 3 dagen en 1 dag ouderschapsverlof en mn man werkt er 5. En 3 weken mn man thuis na de bevalling vind ik ook wel voldoende .
Hier wil man ook na 2 week weer aan t werk. Na de 1e werkte hij op dag 3 alweer omdat t moest. Maar ik wil echt dat hij langer opneemt maar hij vindt dat hij dat niet kan maken. Ik heb hem nodig, omdat mijn vader 2 maand geleden is overleden. Ik baal enorm .
Mijn vriend begon ook na 2 weken weer. Kan er nog boos om worden.. Hij voelde zich verantwoordelijk voor z’n werk en hij vindt zijn werk ook heel ontspannend. Maar we hadden een hele onrustige baby, zware bevalling en zwangerschap gehad en ik kolfde fulltime (+ baby die alleen op ons wilde liggen en anders krijsen). Ik had gewild dat ik meer op m’n strepen had gestaan toen.. Kan me voorstellen als alles soepeler was gelopen bij ons dat ik het wellicht prima had gevonden hoor. Maar ik vond het alleen heel pittig en voelde me ook niet serieus genomen door mijn partner.
Tja ik heb zo’n man en ik heb dat geaccepteerd. De eerste 2 jaar kon hij er niet zoveel mee (hij deed wel gewoon mee natuurlijk, maar roze wolk/plezier neuh..) Mijn man is alle keren in de kraamweek weer gaan werken (halve dagen) en de week daarna gewoon weer volledig. Papa-dag heeft hij geprobeerd maar hij werd er simpelweg niet gelukkig van, kreeg meer stress omdat ie 5 dagen werk in 4 dagen probeerde te proppen en dat maakte de sfeer ook niet beter. Maar ik moet zeggen ik heb vlotte bevallingen en herstel gehad dus ik kon bijv na de kraamweek wel gewoon weer op het schoolplein staan zeg maar. Ik snap dat dat voor jou anders kan liggen. Probeer in ieder geval te blijven communiceren en probeer elkaars standpunten te begrijpen.
Voelt ook op zo'n moment of hun loyaliteit meer bij t werk ligt dan bij het gezin. Dat is wat mij zo stoort dat mijn man zegt dat hij t niet naar zn werk toe kan maken. Maar blijkbaar wel naar ons toe..
Denk dat veel mannen (en vrouwen) niet al hun verlof gebruiken. Ik heb zelf na geboorte van eerste geen ouderschapsverlof opgenomen. Wel beiden van 40 naar 32 uur gegaan op ons contract. na geboorte tweede heb ik nu wel een maand verlof opgenomen maar partner niet. Hij werkt 4 dagen en is dus 3 dagen thuis. Helemaal prima wat ons betreft
mijn man wilde ook niet superlang vrij. Is wel op een handige manier weer meer gaan werken (in kraamweek 2 ochtenden bv als kraamhulp er was, in week 2 en 3 als kids op opvang/school waren en week 4 en 5 nog net iets meer). kijk of je het handig kan opbouwen zodat jij niet heel abrupt er alleen voor staat. heftige dingen heb je meegemaakt! Kan me voorstellen dat dat erin heeft gehakt maar ik neem aan dat jullie bewust voor dit kindje hebben gekozen en ook hebben besproken hoe gaan we periode na bevalling in? Mijn man had bij eerste 2 kids een dag vrij. Dat wilde hij helaas niet meer vanaf kind 3 en dat vind ik ook erg jammer. Met veel duwen en trekken is hij nu 1x per week met de kids van half 3 waardoor ik dan kan werken. Alles wat ik meer wil werken moet met opvang (en tijdens slaapjes). Sommige mannen houden gewoon van best veel werken. En mijn man is overigens ook altijd op achtergrond met werk bezig want hij heeft een eigen bedrijf met 40 man in dienst.
Projecteer je nu je eigen verdriet en angsten op je man? Hij gaat er niet gelukkiger van worden om voor jou verplicht twee extra dagen thuis te zitten. Dat gaat voor de sfeer en je humeur vast niet helpen. Ouderschapsverlof is een fijne optie, als je man dat zelf wil én het kan qua werk. Je argument dat je deze tijd met een kind nooit meer terug krijgt vind ik niet heel sterk. Een baby slaapt vooral veel en er moet regelmatig voeding in en uit. Hoe leuk is dat? Jij hebt langer zwangerschapsverlof, dus de noodzaak dat je man naast je op de bank zit is er niet direct toch? Het is voor je man misschien veel leuker om over een tijd een paar weken extra vrij te nemen, of om de week een extra dag (lekker in de zomer, terrasjes doen, kinderboerderij). Als je man op zijn vrije dag toch steeds werkt kan hij ook op contract terug naar 40 uur, en dan een dag per week verlof opnemen zodat hij 32 uur werkt. Dan krijgt hij in ieder geval een deel van die extra werktijd betaald, pensioenopbouw etc.
Ik zou meer moeite hebben met dat ie in de weekenden en vakanties nog veel met werk bezig is. Dat zou er bij mij niet ingaan. Het leven is niet meer zoals voor er kinderen kwamen. Ik zou daar dus op inzetten. Niet iedereen vindt het fijn zo lang verlof te hebben.
Ik zou hier ook niet blij van worden hoor @Eliss92. Ik snap je helemaal. Als mijn man zoveel met z'n werk bezig zou zijn zou ik er ook wat van vinden of eisen. Ik vind dat je werkt om te leven en niet andersom. Het is dan fijn als je wederhelft daar enigzins in tegemoet kan komen, anders wringt dat natuurlijk wel, zeker met kinderen. Een soort gulden middenweg vinden samen lijkt mij dan het meest fair, als er één ongelukkig wordt van de keuzes van de ander.
@Eliss92 ik begrijp je frustratie, ik zou er inderdaad ook geïrriteerd door raken. Mijn vriend is ZZPer en heeft helemaal geen verlof. Hij heeft 4 weken vrij genomen na de bevalling (onbetaald) en moest daarna weer werken. In onze situatie kon het even niet anders, maar als hij er zelf voor had gekozen dan zou dat voor mij heel oneerlijk voelen. Ik zou me namelijk heel verantwoordelijk voelen voor de baby de eerste weken en verwacht dat vriend daar hetzelfde in staat. Wij proberen eigenlijk alles gelijk te verdelen (werk en vrij) zodat je ook beiden evenveel quality time met het gezin hebt en ook evenveel afleiding buiten huis (werk). Nou goed, ik begrijp je en zou er echt niet blij mee zijn...
Maar als hij niet zo lang thuis wil zikn is hij niet gelukkig met ee situatie wat de roze wolk ook flink kan laten verkleuren. Ik zou dan eerder aandringen op 2 of alle 3 de dagen de telefoon etc uit voor werk