Mijn peuter dochter is bang voor de tandarts. Gisteren hadden we controle en ook in haar mondje werd gekeken. De tandarts doet het heel voorzichtig en is lief tegen haar. Maar toch is de bang. Het begint al bij de stoel. Zij heeft daar trouwens nooit een nare ervaring gehad dus geen idee waar het vandaan komt. Hebben jullie tips voor mij?
Mijn zoontje was extreem bang en is een poosje naar een angst tandarts gegaan. Maar wellicht gaat het bij jou kindje straks beter of kun je stapjes proberen.
Wij hebben voor het eerste bezoek heel vaak het boekje van Bobbie bij de tandarts gelezen en thuis ook ‘tandarts’ gespeeld zodat hij ongeveer wist wat er zou gebeuren. bij de tandarts zelf ging ik eerst op de stoel en mocht hij meekijken wat de tandarts bij mij deed (gewoon even met de spiegel kijken) en daarna mocht hij op de schoot bij mij op de stoel liggen want alleen durfde hij niet. misschien kan je thuis ook oefenen met haar als je dat nog niet doet? Dus eerst mag zij tandarts zijn en in jouw mond kijken en erna de rollen omwisselen? Dan haal je de spanning er een beetje af door er een spelletje van te maken?
Mijn zoontje was voorheen ook erg bang. Hij heeft een hele geduldige tandarts en dat helpt enorm. Ook heeft deze tandarts een vr-bril waarmee hij een filmpje kan bekijken. Hij is daar dan zo van onder de indruk dat het tanden schoon maken bijzaak wordt. De tandarts doet ook veel in stappen. Hij kwam de eerste keer, toen heeft ze maar een beetje gedaan, na twee weken mocht hij weer terug komen en toen heeft ze de rest gedaan (hij had door medicijngebruik nogal veel tandplak/ tandsteen). Mijn tip zou zijn, vind een tandarts die ervaren is met kinderen / angstige patiënten. En neem je kind ook mee als je zelf naar de tandarts moet zodat ze kan zien dat jij het ook kan.
Ja hier ook gehad met mijn dochter toen ze die leeftijd had, zodra ze de tandarts zag begon ze te gillen. Bij de tandartsassistente had ze totaal geen moeite, dus telde die haar tanden. Bij het volgende bezoek vertelde de assistente dat de tandarts niet kon tellen, nadat ze eerst zelf gecheckt had, toen heel rustig de tandarts ook tanden laten tellen bij mijn dochter (natuurlijk kon de beste man helemaaaaaaal niet tellen), ze vond het wel eng maar was toch ook heel nieuwsgierig of de tandarts daadwerkelijk niet kon tellen. Tegen de tijd dat ze 6 was , was het probleem over.
Onze tandarts wil ze voor 4 jaar niet op de stoel hebben. Met 4 zijn ze oud genoeg om goed uit te leggen wat er gebeurt en waarom. Met bijna 4 probeerde hij het bij mijn jongste zoon, maar die wilde niet. Keer er na ging hij zonder problemen op de stoel.
Zelf relaxed blijven en over een half jaar gewoon weer proberen. Met 2 jaar durfde mijn dochter niet in de stoel (prima) Met 2,5 jaar durfde ze wel in de stoel maar niet haar mond open te doen (ook prima) Met 3 jaar ging het goed! Tandjes geteld. Vanaf 3,5 jaar vond ze het leuk Met 4 jaar al een gaatje moeten vullen (ze heeft 1 kies zonder glazuur). Ik was blij dat ze daarvoor al geoefend had en gewend was aan de tandarts, dat dat niet de eerste keer was.
Hier pas met 5 of 6 oid tanden door de tandarts geteld. Daarvoor vanaf een jaar of 4 bij mij op schoot in de stoel en toen mocht ik ze stellen, maar een ander echt niet. En voor de 4 ging ze wel mee, maar meer ook niet. Ze durft de tandarts ook pas sinds een jaar oid een hand te geven. Het komt vaak vanzelf, ik zou vooral niets forceren.
Ze is natuurlijk nog erg jong en hoeft ook nog niks bij de tandarts maar oefenen kan zeker geen kwaad. Thuis kan ik gewoon in haar mondje kijken en tandjes tellen. Ook het poetsen is meestal geen probleem. Die beweegbare stoel is eng. Daar schrok ze van en begon toen te panieken. Vanaf nu gaat ze gewoon iedere keer mee en mag ze de stoel proberen. Ik zal haar de volgende keer bij mij op schoot nemen. Dat zou al kunnen schelen. Wel fijn om te lezen dat andere peutertjes het soms ook wel erg spannend vinden.
Mijn dochter moet ook niks van de tandarts weten. Met 2 jaar ging ze mee en heeft ze alleen maar gehuild. Met 2,5 jaar ging ze mee en heeft ze zonder huilen bij mij gezeten. Tandarts mocht heel even kijken terwijl ze aa deed. We moeten binnenkort weer en zien dan wel hoe t gaat.
Hier waren ze allemaal 4-5 jaar voor dat tandarts voor het eerst in de mond de tandjes mocht tellen (zittend op mijn schoot). Daarvoor werd er veel gehuild en geweigerd , ik heb nooit gepusht. Stug blijven meenemen en opeens durfden ze wel... Mijn oudste was (uiteraard) een wat meer bijzonder geval, ik heb bij hem een uitgebreide visualisatie gemaakt wat de tandarts precies ging doen, wat hij moest doen etc. Hij had die duidelijkheid en kleine stapjes nodig om zijn angst te overwinnen. Inmiddels gaat hij zonder problemen zitten en laat zijn tanden bekijken (maar ja, iets doen in de mond is niet mogelijk, dus ben erg blij dat het er tot nu toen goed uit ziet...)
Misschien kan je een speelgoed spiegeltje krijgen van je tandarts dat je samen met haar thuis in haar mond kan kijken. Soms is het echt wennen als er geen reden is verder dat ze bang kan zijn. Bij ons in de tandartspraktijk laten we kleine kindjes ook vaker komen om te wennen als ze bang zijn, doen jullie dit ook al? soms vinden kindjes de stoel ook wel heel spannend, dan kan je vragen of de stoel bijvoorbeeld alvast naar achter mag of goed voorbereiden en een beetje spelende wijze met de stoel omgaan