Mijn peuter (2) slaapt klokje rond snachts en overdag nog bijna 3 uur (soms langer, zelden korter) Dit heeft hij altijd al gedaan dus voor hem niet vreemd, maar de laatste tijd is hij vrijwel direct na zijn slaap alweer moe. Gapen, hangen, hij wil zijn speen en doek. Hij wordt snel chagrijnig, echt dat je zegt ‘die moet gewoon zijn bed in’. Ik geef op dit moment de baby een flesje en de peuter ‘kijkt’ een filmpje. Hij staart meer een beetje, alsof het al 13u is en hij naar bed moet. Hij gaat 2x per week naar de opvang en we krijgen daar ook te horen dat hij veel moe is. Hij is al een paar keer tijdens de lunch in slaap gevallen. Dit is nu al een aantal weken zo. Ik vraag me af of het gewoon een fase is of wat het anders kan zijn? Iemand ervaring?
Wennen aan de nieuwe situatie? Heel veel meer nieuwe prikkels, zelf druk aan het ontwikkelen. Is hij ook ziekig? Of echt alleen moe. Bij moe zou ik het nog even aankijken, bij ziek zou ik toch even met de dokter overleggen.
Ja dat ben ik ook allemaal langsgegaan maar ik zie het niet echt als oorzaak allemaal. Hij is soms ziek, soms zie je hem groeien, soms eet hij goed, dan weer wat minder. Allemaal normale peuterfases, maar de vermoeidheid lijkt daarnaast te bestaan. Hij is niet vermoeider na een drukke dag, of minder vermoeid na een rustige dag. Het is gewoon een constante vermoeidheid lijkt wel. Hij speelde net met zijn dino’s en is lekker bezig maar loopt ondertussen wel te gapen, aan zijn oortjes te krabbelen, in zijn oogjes te wrijven. Dan pakt hij zijn doek en gaat even op de bank liggen. Dan stimuleer ik hem met iets en dan legt hij zijn doek neer en komt kijken/meespelen. Na 10 minuten staart een beetje, stopt met brabbelen, wil bij me hangen.
Ik zou dit wel met huisarts oppakken. Ik herken dit niet als een gewone peuterfase, in mijn beleving zouden peuters grootste deel van dag vrolijk, energiek en ondernemend moeten zijn. Misschien kunnen er toch wat zaken bekeken worden (bijv bloedarmoede)?
We hebben hem niet laten testen maar in januari hadden grote broer en wij ouders (voor de 2e keer) covid. We gingen er vanuit dat hij het ook wel zou hebben. Is vermoeidheid na covid een fenomeen?
Onze peuter had hele grote keelamandelen. Was constant verkouden, snurkte in de nacht. Achteraf had ze waarschijnlijk ook ademstops door haar grote amandelen. Hierdoor was ze altijd heel erg moe overdag. Voor ons eigelijk al wel normaal dat ze erg moe was. Want daar groei je gewoon in. Maar nadat ze was geopereerd aan haar neus en keelamandelen. Hadden we een ander kind. Je zou kunnen kijken of hij dus vergrote amandelen heeft. Maar hier heeft corona de laatste 2 maanden ook ervoor gezorgd dat kleuter al veel extra ziek is geweest helaas. Toch wat te maken met een verminderde afweer na de corona besmetting helaas. Vermoeidheid komt veel voor na een corona besmetting Sterkte
Bij onze kinderen wel. Ik zou toch ook even naar de huisarts gaan. Kan hij geen pfifer hebben ? Dat had een peuter laatst bij kennissen. Die omschreef het een beetje als jij.
Zou dit ff checken, t komt wel met fases en er is een baby bij, dat is ook wel een verwerkingsprocesje, maar dit klinkt mij niet helemaal normaal (ookal negeer ik ff de confettibom van hier thuis). In elk geval ff iemand laten checken.
Hier bleek dochter een laag hb te hebben. En andere dochter coeliakie. Zoals andere al zeggen, naar de huisarts voor onderzoek. Na een nachtje goed slapen zou je als peuter lekker actief moeten kunnen zijn tot eind van de ochtend.
Bedankt voor alle reacties! We gaan zijn amandelen laten nakijken en advies vragen over mogelijk longcovid. Ik hoop niet dat we bloed moeten prikken maar we zullen zien.
veel kinderen krijgen dit inderdaad zonder dat ouders er echt bewust van zijn - dus het zou goed kijken (dan blijk je later ineens anti stoffen te hebben terwijl je het in je beleving nooit gehad hebt) . Overigens vind ik corona ook een goede . Of sowieso virusjes die niet doorzetten maar wel het lichaam hard aan het werk houden. Check bij de huisarts kan geen kwaad denk ik.
Check is altijd goed Hier slaapt de jongste ook rustig 3,5 uur tussen de middag en is écht gesloopt en mopperig dan ervoor en is ook niet heel fit dan na t dutje.maar hij heeft wel energietekort door sterk verminderde voedselinname. Krijgt ook nog 2x nachtvoeding door dat tekort
Ik moest gelijk aan Corona denken. In januari hebben wij allemaal Corona gehad, we lieten dochter alleen testen omdat de rest het had. Zij had verder geen enkele klacht, alleen vermoeidheid. Eind mei was ze weer opgeknapt. Ze kon een dagje school niet volhouden.
Ben benieuwd of je nog geweest bent en wat ze zeiden? Wij lopen tegen hetzelfde aan met onze 4,5 jarige. Maand of 2 geleden maar eens naar de HA geweest (eerder niet, want ze sliep nog hele middagen tot ze 4 jaar en 2 maanden was). Maar die wilde ons zeker nog niet doorsturen voor bloedprikken, omdat dat best heftig is voor een kind aldus de HA (en kan ik inkomen, want dat heb ik persoonlijk gemerkt toen de oudste geprikt moest worden). Sterker nog: het komende half jaar hoeven we niet terug te komen, want het schijnt vaker voor te komen bij kinderen tot en met 4. Pas als ze 5 is en ze heeft nóg die vermoeidheid zoals ze nu nog altijd heeft, gaan ze verder kijken. Onze dochter haar amandelen zijn wel wat vergroot, maar tegenwoordig verwijderen ze haast geen amandelen meer (landelijke tendens), dus daar gebeurt ook niks mee hier. En Pfeiffer, bloedarmoede en laag HB (en meer) heb ik ook naar gevraagd, maar momenteel vinden ze verder onderzoeken dus niet nodig vooralsnog.. School is momenteel nog geen optie om daar volledig naar toe te gaan. Dat red ze simpelweg gewoon nog niet qua energie.
Jeetje dat vind ik wel erg terughoudend van de arts. Bloedprikken is niet leuk nee, maar toch ook niet zó’n ramp dat je een kind en ouders maar laat hangen. Wij zijn nog niet geweest. Het lijkt soms wel iets beter te gaan. Ik denk dat ik nog even wacht, hij hoeft nog maar een paar x naar de crèche (hij vind de crèche niet leuk) en dan heeft hij een maand vrij totdat de voorschool begint in september. Ik wil even afwachten wat hij in de maand augustus doet.
Ik ergens ook wel. Het voelt zo dubbel: aan de ene kant denk ik over wat de HA zei: ze heeft gelijk, want er zíjn nu eenmaal meerdere kindjes die dit hebben. Aan de andere kant ben ik ook geen HA loper om het zo maar te zeggen dus trek ik heus niet zomaar aan de bel. Er wordt voorbij gegaan aan m’n onderbuikgevoelens zeg maar.. Toch vind ik het dan lastig om op m’n strepen te staan, júist ook omdat ik weet dat het vaker voor komt én omdat bloedprikken idd. geen pretje is voor een kind. Soms best lastig dat ik er heel goed in ben om een situatie vanuit meerdere perspectieven te bekijken…. Verstandig ja om in ieder geval de zomer even af te wachten. Zelf zat ik te denken om eind oktober/ begin november weer een afspraak te maken, mocht het nog nodig zijn tegen die tijd. Dan heeft onze dochter er ruim twee maanden school op zitten. Lijkt me lang genoeg om te kunnen polsen hoe het tegen die tijd met de vermoeidheid is en tegelijkertijd niet té lang/ niet pas opnieuw heen als ze 5 is geworden dus (wordt ze eind dit jaar) zoals de HA zei. Ik probeer maar een gulden middenweg te vinden..
Je kunt ook nog zijn ogen laten checken. Ik zie sommige kinderen echt opknappen qua energie met een bril.
Heb ik idd. ook al aan zitten denken. Niet dat ik ook maar ooit iets heb gemerkt van dat ze niet goed kan zien, maar had onlangs zelf een nieuwe bril gekocht en tot nu toe is het nog geen succes, want m’n ogen moeten nog altijd heel erg wennen (veel meer als anders). Wordt er ook supermoe van, merk echt dat m’n ogen heel erg moeten corrigeren wat natuurlijk bakken energie kost. Toen begon ik me wel af te vragen of ik onze dochter niet ook eens beter een ogencheck kan laten doen. Maar toch vind ik het wel lastig hoor, vooral omdat ik dus helemaal niets merk wat betreft slecht/ verminderd zicht bij haar. Aan alle lezers hier: zijn er mensen wiens kind een ogencheck heeft gedaan en dat daar wat uit kwam, zonder dat je dacht dat er wat aan de hand zou zijn?
Het gros van de peuters/kleuters die een bril moet zou goed zien volgens de ouders. Vaak vallen ze bij het cb door de mand, maar hebben ouders nog weinig gemerkt. Het is gewoon lastig om dat zelf te merken, zeker bij een kind wat nog niet hoeft te lezen/op het bord te kijken. Een hogere plussterkte kunnen kinderen prima zelf corrigeren, waardoor ze goed zien, maar dat kost ze wel veel energie en kan dus vermoeidheidsklachten geven.