Tja, onze druktemaker is nu overgestapt naar een peuterbed weet hij niet hoe snel hij van zijn kamer moet. Middagdutjes heeft hij hard nodig maar dat lukt gewoonweg niet meer, s avonds ligt mijn man van ellende maar bij hem in het bedje. Hoe kan ik hem op zijn kamer houden?
Misschien is hij nog niet toe aan het peuterbed? Heeft hij de middagdutjes nog nodig? Dan zou ik gewoon nog even z'n oude bedje terug in de kamer zetten wanneer hij daarin wel goed slaapt.
Oh en middagdutjes deed hij vanaf toen vaak op de bank , tijdens rust momentje viel hij dan in slaap , maar het was min of meer het einde van de middagdut.
oef ja dat is lastig Helaas geen tips voor je. Consequent blijven? Maar dat zullen jullie vast al zijn.
Je had beter meteen een 1 persoonsbed kunnen kopen, kan je er zelf nog een beetje fatsoenlijk bij liggen. Dit zeg ik omdat we hetzelfde probleem hadden, ik heb nog een foto dat mijn man met zoon samen in het peuterbedje liggen te slapen. Mijn man is 2 meter lang en weegt 110 kilo Ik kreeg een hartverzakking want ik was ze kwijt toen ik s avonds uit mijn werk kwam (alles in huis donker) en toen vond ik ze daar
Ja dat verwacht je ook niet zo'n grote vent die in dat bedje vouwt De oudste heeft er om die reden ook kort in geslapen, maar omdat ze een kamer gaan delen neemt dat peuterbedje minder ruimte in straks. Met schuin dak is een stapelbed ook niet handig. Al vrees ik, gezien slaapgedrag junior.... dat wij eerder dan wij zin in hebben een kamer op zolder moeten aftimmeren
Enige is als je een klimmer hebt en hij leert er over heen klimmen, dan kun je de traphekjes nergens meer gebruiken. (Wij hebben om die reden dus geen traphekjes meer. De middelste klom er met 1 over heen en de jongste begon ook al dus alles weer weggehaald).
Ja dat is ook onze bedenking erbij... Wij hebben ook pas sinds de 2e überhaupt een traphekje. 1 ook maar in t huis. Dus wij moeten nog steeds wennen aan mister ondernemend...
Probeer het niet te bekijken als stout gedrag, maar kijk naar zijn behoefte. Hij doet het niet om jullie te pesten. Zeker niet als hij normaal zo lang slaapt. Heeft hij geborgenheid nodig, is het door de verandering, houvast aan normale nodig. Wat kan hem helpen? Ducttape aan het bed kan natuurlijk jullie helpen, maar helpt hem niet.
Denk je dat het grenzen verkennen is? (Uitproberen, nieuwe regels, de volhouder wint) Of is hij misschien bang/onzeker in zijn nieuwe bed? Snapt hij dat hij in zijn bed moet blijven? Hier was het een weekje een combinatie van wennen aan een nieuw bed en uitproberen wat de regels zijn. De eerste paar dagen was het 20x zijn bed uit. Lachen, huilen, sneaky in een hoekje verstoppen, mij totaal negeren als ik hem terugstuurde. Maar de volhouder wint! Het was consequent terugsturen en ook begrip tonen voor de ontwikkeling waar hij doorheen gaat. want ik denk dat als je enkel streng of boos bent dan kan slapen misschien als een straf gaan voelen voor ze, en gaan ze alleen maar harder vechten. En ook zijn slaapritme werd anders. Eerder sliep hij rond 12u , nu is dat om 13.30u. Ik breng hem echt pas naar bed als hij toe is aan zijn slaapje ipv dat ik op de klok kijk. Die van mij is ook uit 2020 (maart), dus wel vergelijkbaar in ontwikkeling denk ik
Ik denk dat hij nog moet wennen en grenzen aan het verkennen is. Ik zou erbij blijven, desnoods voor/tegen de deur gaan zitten en duidelijk herhalen dat het tijd is om te slapen. Dochter had hier ook veel meer behoefte aan nabijheid dan zoon. Zij kwam er niet uit om te klieren ofzo, maar was echt verdrietig. Bij haar lagen er ook bij tot ze sliep, poos matrasje naast haar bed gehad ook nog.
@KleineLai ja absoluut grenzen aan het verkennen. Het is ook een wegloper ook. Angst kent hij niet echt grrr. Hij is erg blij met zn nieuwe bed ook. Maar ik denk idd maar doorpakken, dan maar 30x terugbrengen.
Ik denk bij hem eerder dat hij vrijheid ervaart, hij weet dat hij nu zelf overal heen kan. Maar die grenzen moet ik toch weer duidelijker aangeven, ik geef toch uiteindelijk toe, door eigen vermoeidheid en dat heeft hij wel door merk ik...