Iemand die hier ervaring mee heeft? Ik had een paar week geleden al erg pijnlijke borsten, werd er 's nachts wakker van. Werd toen iets beter, maar nu is het weer heel erg. Heb geprobeerd te voelen of er een knobbeltje is, maar ik voel alleen maar bobbeltjes, kliertjes, strengen. Voornamelijk rechts is pijnlijk, links een beetje. Ik heb al een afspraak gemaakt met de huisarts, kan ik straks gelijk terecht. Kamp verder al een hele tijd met angstgevoelens en ik vind het zo moeilijk om postief te blijven met alles. Dan gaat het even goed, maar komt er weer iets tussendoor en ben ik weer compleet van slag en ervan overtuigd dat ik doodga etc (of anders zijn het wel andere angsten). Ben er klaar mee me zo te voelen. Is het raar als ik om een kalmeringsmiddel vraag? De oorzaak van de angstgevoelens zit waarschijnlijk in de schildklier/b12 hoek. Ben ik aan het uitzoeken, maar verloopt niet heel erg soepel. Sorry voor het lange verhaal, word moe van mijzelf haha.
Wel ervaring met een pijnlijke borst, bij mij was dat verhard klierweefsel. Ik ben toen ook naar de huisarts geweest en kon de volgende dag terecht in het ziekenhuis (er leek ook echt een knobbeltje te zitten naast de harde plekken) en toen heb ik een mammogram en echo gehad. Het knobbeltje bleek toch onderdeel van het klierweefsel gelukkig. Dat weefsel speelde voornamelijk op tijdens eisprong en voor menstruatie. De reden dat ik in de verleden tijd praat, is omdat na mijn tweede zwangerschap en borstvoedingsperiode ik er geen last meer van heb. Nou ja, ik heb nog steeds makkelijk pijnlijke borsten onder invloed van hormonen, maar niet meer die harde plekken met allerlei hobbeltjes en bobbeltjes. Maar pijnlijk zijn mijn borsten nog steeds afentoe en ik voel het klierweefsel dan ook meer, terwijl ze normaal soepel aanvoelen.
Net geweest. Ze voelde vooral klieren en niks raars. Op basis van voelen vond ze een foto niet nodig, dus was redelijk gerustgesteld. 5 minuten later belde ze terug. Moet toch gelijk voor een foto ivm eierstokkanker van mijn moeder toen ze begin 30 was. Maak ik mij toch weer druk.
Ik denk dat je angst heel logisch is, bijna iedereen zou in de stres hebben gezeten. Ondanks dat je weer terug gebeld bent en gelijk weer angstig bent, vind ik het wel heel goed dat de huisarts het nog even gecheckt heeft. Een goede huisarts dus! Sterkte straks en ik ga voor je duimen dat alles gewoon goed is.
Via een forum kun je natuurlijk geen diagnoses stellen, maar het is in principe een ‘goed teken’ dat de pijn in beide borsten zit. Plus, tijdens lichamelijk onderzoek geen gekke dingen. Nu, voor alle zekerheid, nog een foto. Alleen maar goed om zo dingen uit te kunnen sluiten. Naar hè, dat je je zo rot en angstig kan voelen. Heb je dit nog kunnen bespreken? Veel sterkte, en hopelijk krijg je snel goed bericht.
Dit inderdaad. Toch voor de zekerheid doorgestuurd is alleen maar goed. Je arts kijkt dus naar het grote plaatje (familiegeschiedenis), ondanks dat het kleine plaatje (lichamelijk) onderzoek niets verontrustends opleverde. Gewoon voor de zekerheid. Zo zouden alle artsen hun werk moeten doen
Over de borsten kan ik weinig zeggen, maar b12 kan je gewoon even voor bloedprikken en dan weet je het
Straks duurt nog 10 kalenderdagen helaas. Dus nog even in spanning. Ik ben ook zeker tevreden over de aanpak van de huisarts. Vraag volgende keer weer of ik bij haar terecht kan.
Ja dat niet alleen, moet er eerst een nieuwe afspraak voor maken bij de huisarts om de klachten etc te bespreken
Ah ik voel met je mee. Een paar jaar geleden had ik ook ineens een pijnlijke plek op mijn linkerborst. Dat bleek een ontsteking te zijn. Heel raar omdat ik al jaren geen bv meer geef. Maar je hoort zoveel narigheid over die andere ziekte waar je (Ik destijds,) meteen aan denkt. Zeker toen ik ook werd doorverwezen naar het borstcentrum. Voor de zekerheid, omdat ze niet wisten waar de ontsteking vandaan kwam. In de wachtkamer van het ziekenhuis was ik in gedachten de muziek voor de uitvaart aan het uitzoeken Uiteindelijk was alles goed gelukkig. Maar ik snap je angst. En als ik jou was zou ik daar ook over praten met je arts. Of hij je wel of niet iets zal geven weet ik niet. Hij zal wellicht wel kunnen relativeren of geruststellen. Ik had er destijds niks expliciet over gezegd, maar mijn huisarts was een en al begrip. En in het borstcentrum waren ze allemaal echt superlief.
Ja ik heb eigenlijk niks over de angsten gezegd, was ook redelijk gerustgesteld toen ze aangaf alleen veel klieren te voelen. Ze was heel aardig en gaf me ook het gevoel het serieus te nemen. Mijn moeder heeft al een paar keer gehoord dat de vorm van kanker niet erfelijk is, dus was ook niet heel angstig verder, maar nu wel dus met de nieuwe inzichten die de ha noemde. Zou de situatie wel heel erg raar maken, want als ik een erfelijk borstkanker gen zou dragen had ik wellicht nooit voor kinderen gekozen. Mijn moeder heeft wel gelijk al contact opgenomen voor een verwijzing naar de klinisch geneticus, zoals de ha zei.
Nou afspraak is al geregeld. Donderdag a.s.. vind het erg spannend. Sowieso omdat ik toch wat angstig ben, maar het onderzoek lijkt me ook heel onprettig, zeker nu mijn borsten zo zeer doen.
Krijg je direct een mammografie of eerste enkel een echo? Mss moet je eens ergens uw angsten bespreken ook en hoe je u de laatste tijd voelt. Ik heb de indruk dat alles nogal binnenkomt en je heel erg op zoek bent naar antwoorden vanwaar uw gevoel komt maar je voorlopig nog niemand vond die eens echt luistert.
Ik krijg een mammografie, had gehoopt op een echo. Je hebt verder helemaal gelijk. Ben er klaar mee me zo te voelen, maar vond deze vrouw bijzonder aardig en nam me goed serieus. Dus wacht even af wat hier uitkomt en maak dan wel weer bij haar een afspraak om alles te bespreken.
Dat was ook mijn ervaring. Dat ze je echt serieus nemen. Mammografie vond ik zelf nog best meevallen. Niet prettig om met je borsten klem te staan. Maar ook niet vreselijk pijnlijk. De vrouw die het onderzoek deed vertelde ook dat ze heel andere apparaten gebruiken dan in de mobiele units waar ze bevolkingsonderzoek doen. Ik kreeg destijds na de mammo ook een echo, omdat het beeld wat vertroebeld was door ontstekingsresten die er nog zaten. Dat werd ter plekke geregeld.
Ik heb dit een paar weken geleden ook gehad. Bleek bij mij gewoon spierweefsel te zijn wat pijnlijk was. Ook een mammo en echo gehad maar alles was gelukkig goed. Borst is nu soms nog pijnlijk