Wat jammer dat het oude topic gesloten is.. Waarom eigenlijk? Wij zijn nu een stap verder. De info avond gehad en de telefonische screening. Ook de verklaring van geen bezwaar is afgegeven door de RvK. Nu wachten op het vervolg.
Gemma, Hoi! Ja...ik denk omdat er gewoon te weinig mensen meekletsen. Ik keek vandaag toevallig weer, want lijkt me leuk om weer te gaan kletsen erover! Leuk dat ik jou nu tegenkwam! Wij hebben inmiddels twee STAP training avonden achter de rug én het huisbezoek. Alles ziet er veelbelovend uit en ze hebben ons ook verteld dat we waarschijnlijk niet lang hoeven te wachten...dus dat is spannend! We hebben nu een aantal weken geen trainingsavond, want de andere huisbezoeken worden nog afgelegd. Dan de 16de weer, 23ste de panel avond waarvoor we familie en vrienden hebben uitgenodigd, en dan nog twee avonden geloof ik. 7 december is onze laatste trainingsavond en dan hebben we een evaluatie gesprek...spannend! Waar willen jullie voor gaan? Wij langdurig en waarschijnlijk ook een koppelplaatsing.
Wij willen gaan voor crisis en langdurig. Dus als het met crisis klikt en ze zoeken een plekje voor langetijd zijn we beschikbaar en hoeft het kind niet doorgeschoven naar een ander gezin. Leeftijds voorkeur 0-4 jaar. Leuk dat het zo vlot gaat bij jullie zeg! Super!
Gemma, Oké, leuk! Crisis is aan ons niet besteed ivm ons werk. Dus enkel langdurig hier Waarschijnlijk ligt de leeftijd ook iets hoger, aangezien ze eerst altijd naar crisis/kortverblijfgezin gaan.. Maar we kijken het nog even aan. Ik heb nou sinds donderdag echt dat ik wat zenuwachtig ben...net alsof het al zo ver is
In het vorige topic heb ik ook meegeschreven. Wij hebben sinds een aantal maanden een plaatsing. Wij hebben er 7 maanden op gewacht. Vond het heel lang duren. Ik kan vanwege het feit dat het een geheime plaatsing is er niets over delen in dit openbare forum. Wel kan ik zeggen dat ik het heel heftig vind. Heftiger dan ik had verwacht. Je moet toch ineens voor andermans kind zorgen. Je weet wel wat maar niet alles. Je kunt er niet ingroeien je moet het ineens doen. Maar tegelijkertijd vind het ik het ook heel leuk en leer ik er ook veel van. Maar het heeft wel twee kanten. Maar ook na deze heftige eerste maanden zeg ik toch...ik zou het zo weer doen. Ik wil jullie veel succes wensen. Het is echt een spannende tijd, de cursus en het wachten op...
Hoi allemaal, Heb net het hele oude topic (http://www.zwangerschapspagina.nl/adoptie-pleegzorg/504672-starten-pleegzorg.html) gelezen en zag gelukkig ook dat er een nieuwe was! Praat en lees graag mee! Wij zijn een onbewust kinderloos koppel. In juni 2014 een bbz gehad, laparoscopie, eileider behouden, maar sindsdien niet meer zwanger geraakt. Terwijl we toch goed ons best doen Pleegzorg en adoptie hebben me altijd al getrokken, ook voordat we een actieve kinderwens hadden. Maar bij adoptie zijn inmiddels de rollen omgedraaid: wachtlijst wensouders en te weinig afgestane kindjes (gelukkig maar!). Omgekeerde wereld! Bij pleegzorg is dat natuurlijk andersom: tekort aan pleegouders, wachtlijsten met kindjes. Dat is waarom we naar een informatieavond zijn geweest afgelopen dinsdag. En het heeft ons gevoel erover alleen maar versterkt. We gaan ons aanmelden voor het voorbereidingsprogamma! Ik hoop alleen dat onze biologische kinderwens niet in de weg zit. We zijn allebei heel nuchter hierover, zijn nog relatief jong dus hebben geen haast en willen bewust niet de medische molen in. Maar we willen in de tussentijd wel ons hart en huis openstellen voor een kindje dat een veilig thuis nodig heeft. Onze actieve kinderwens kan prima nog even in de ijskast mocht er een pleegkindje bij ons komen. En wat ons betreft sluit het een het ander ook niet uit in de toekomst. We hopen dat we dit over kunnen brengen op de trainers/wervers/matchers! Maar we gaan het zien! Spannende tijden denk ik! Tot zover even mijn intro
Ben trouwens ook benieuwd hoe het met de andere meiden uit het oude topic (http://www.zwangerschapspagina.nl/adoptie-pleegzorg/504672-starten-pleegzorg.html) is!
Bijzonder dat je aangeeft dat je het zo weer zou doen! Ik verwacht dat gevoel ook ooit te gaan hebben! Hoop ik Waarom vind je het heftiger dan gedacht? Welk aspect? Het kindje ineens in huis? Of de omstandigheden van de geheime plaatsing, dat is natuurlijk sowieso heftiger? Of alles wat er aan bureaucratische dingen bij komt kijken? De contacten met jeugdzorg en de pleegzorgorganisatie? Ben benieuwd!
Hoi Diligo (kort je naam even af hoor ), Spannend allemaal zeg! Kan er bij de evaluatie nog uitkomen dat dit niet het goede moment is voor jullie? Of is dat al in de intake besproken? Heb je trouwens al kinderen? Dat kon ik niet zo snel vinden. Of heb ik erover heen gelezen? Voor welke leeftijd willen jullie gaan? Sorry voor de vele vragen!
Leuk dat er weer wat actie is mbt pleegzorg topic. Wij wachten op de STAP en de gesprekken. Dus we wachten nog even. Tot nu toe mogen we niet klagen over het tempo.
Wij hebben geen kinderen. Biologische kinderen is voor ons uitgesloten ivm ernstig litteken weefsel op baarmoeder waardoor deze nooit een zwangerschap vol zou kunnen houden. Adoptie hebben we overwogen en gestart maar nooit helemaal afgerond. Voelde voor ons te veel als "een kind kopen". Voelde gewoon niet goed, dus daarmee gestopt. Nu, 7 jaar later, de pleegzorg in. Dat voelt wel goed. Zijn erg realistisch, mede doordat contact met andere pleegouders. Het is niet makkelijk en er zitten veel kanten aan maar we staan er erg voor open.
Om je vragen te beantwoorden popcorn: Ik hou ons pleegkind ongeslachtelijk en heb het over het kind omdat ik niet wil dat er duidelijk wordt wat het is ivm veiligheid. Maar het klinkt wel een beetje ongelukkig. Ik vind het heftig om ineens voor een kind te zorgen wat niet van jezelf is. Je krijgt een kind in huis waar je praktisch niets van weet. Bij ons was het een crisisplaatsing. Maar het kind was heel angstig. Kon absoluut niet tegen harde stemmen of geluiden. Sliep slecht. Een ontwikkelingsachterstand door onveilige hechting en nog tig andere kleine en grote dingen. Gaat nu beter overigens. Je moet heel veel investeren en het alle liefde geven die je hebt omdat een kind je helemaal nodig heeft en niet maar gedeeltelijk. Dus het kan je een gebroken hart opleveren. Ik wist dat het kind misschien weer weg zou gaan en dat is dan best lastig. Ik druk die gedachten weg omdat ik wil gaan voor het belang van dit kind en voor de stabiliteit en liefde die het zo heel hard nodig heeft. We weten nog steeds niet zeker of het bij ons blijft. Die onzekerheid vind ik echt heel lastig af en toe. Ook de omgang met de biologische ouders vind ik lastiger dan ik dacht. Ben heel blij dat er een gezinsvoogd tussen zit om alles te stroomlijnen. Nou ja, zo goed als dat mogelijk is. Het is gewoon een regelrechte puinhoop bij deze ouders. Er is niet één aspect van hun leven wat ze op orde hebben. Maar het zijn de ouders van ons pleegkind dus hebben we met ze te dealen. En ook respectvol te blijven over hen naar ons pleegkind toe. Het zijn de ouders hoe je het ook wendt of keert. Ook houden ze echt wel van hun kind alleen ze zijn zo druk met overleven door alle beperkingen die ze hebben dat ze het gewoon niet op kunnen opvoeden. Over de instanties heb ik niet te klagen. Het is veel werk, wel met pieken en dalen er in maar tot nu toe ervaar ik veel steun van hen. Ook gaan ze goed om met vragen die we hebben. Ook vind ik de communicatie over het algemeen prima. Je moet ook zelf achter dingen aan zitten maar dat vindt ik normaal. Het is ook een kwestie van samen aan het werk voor het kind. Dus daar moeten wij ook inspanning voor leveren. Trouwens een eigen kinderwens hoeft pleegouderschap niet in de weg te staan. Wees er wel vanaf het begin duidelijk over dat schept helderheid voor alle partijen. Ze kijken veel meer naar geschiktheid wat betreft competenties die je hebt.
Leuk deze topic! Ik zal deze in de gaten houden! Wij hebben na 1,5 jaar goed erover te hebben gepraat en gelezen besloten de stap naar pleegzorg te zetten. In december hebben we onze eerste informatie avond. Hierna is het de bedoeling dat we ons inschrijven. We hebben al vragen opgeschreven waar we hopen antwoorden op te gaan krijgen. Ik heb alleen een vraag. Hoe zit het met de 'eis' dat het pleegkind een eigen kamer krijgt om zich terug te trekken? Dat zal bij ons een 'probleem' worden. Wij hebben 3 slaapkamers en die zijn ook alle drie al bezet. Ons zoontje heeft de grootste kamer en ons dochtertje de kleinste kamer. Deze vraag gaan we overigens ook neer leggen tijdens de informatie avond. Ik heb een vriendin die bij pleegzorg heeft gewerkt en die zegt dat ze hier vroeger moeilijk om deden en dit echt verplicht was, maar tegenwoordig zijn ze hier wat makkelijker in. Ervaring? Wij willen trouwens voor langdurig gaan ivm stabiliteit van het gezin. We werken allebei me man fulltime en ik 28 uur onregelmatig. Hoop dat dit ook geen probleem zal zijn. Ik merk wel dat ik het erg spannend vindt!!
Hoi Popcorn, Als ik het zo lees staat dat niet in de weg hoor! Wij zaten namelijk in bijna exact dezelfde situatie. Onze biologische kinderwens is er zeker nog, maar onze kinderwens was altijd al tweeledig. Nu hebben we besloten het om te draaien en eerst voor pleegzorg te gaan!
Ben benieuwd, Diligo! We krijgen na het weekend het intakeformulier en daarna volgt een telefonische intake waarin ze besluiten of we het voorbereidingsprogramma mogen gaan doen. Hoe lang zijn jullie al ongewenst kinderloos?
Popcorn, Telefonisch intake? Dat is bijzonder! Wij hadden een face2 face intake Telefonisch is ook wel fijn! Wij zijn nu vier jaar kinderloos. We zijn begonnen aan het IVF traject, maar ik ben enorm ziek geworden van de punctie. Ik heb twee weken in het ziekenhuis gelegen, ook op de IC. Het was een gevaarlijke situatie. Hierdoor beseften we dat we hier verder geen zin in hebben nu. Zo simpel eigenlijk...de kinderwens is er nog, maar deze investering qua gezondheid willen we nu niet aangaan...in de toekomst zeker wel!
Jeetje, wat heftig Diligo! Snap dat je even een pauze neemt... Ik heb in 2014 een bbz gehad, ook een 'minder veilige' situatie. Gelukkig - en daarmee heb ik echt mazzel gehad - hadden we bij toeval een zeer vroege echo waardoor het werd ontdekt. Wel moest het met spoed worden weggehaald, omdat het hartje nog klopte (is zelden zo) en leven betekent groei. Dus m'n eileider kon alsnog elk moment barsten. Heb uiteindelijk beide eileiders nog, maar ben sindsdien al 20-25 pogingen - tel kwijt inmiddels - niet zwanger geraakt tot ieders verbazing. Maar ik weiger (voorlopig) de medische molen Daar voel ik me niet goed bij! Zeker niet als ik dan weer een verhaal zoals dat van jou hoor En pleegzorg heeft altijd m'n interesse gehad, dus waarom nog jaren actief aanmodderen terwijl we ook al een kindje dat het hard nodig heeft een kans kunnen geven? Wat betreft het proces: we moeten eerst een uitgebreid intakeformulier invullen. Dan bellen ze binnen 14 dagen om dit even helemaal door te spreken. En 1 week later bellen ze dan of je de 'training' mag gaan doen. En dan pas begint het echt natuurlijk! Wij willen voor langdurige pleegzorg gaan, eventueel eerst starten met weekend/vakantiepleegzorg. Maar dat hangt af van het traject, hoe we daar op reageren en waarvoor wij geschikt worden bevonden door de organisatie. Ik werk 36 uur en mijn man is zzp'er en werkt overwegend thuis. Maar het moet ook niet zo zijn dat alles volledig op hem neer komt. Dus dat moeten we even goed doorspreken tijdens de training, ook met de matchers! Hoe lang is jullie traject nog ongeveer?
Super herkenbaar hoe jullie erin staan! Wij, met name ik, overwogen ook om te beginnen met weekend/vakantiepleefzorg. Maar dat doen we dus niet meer...wij gaan voor langdurig en dat wil de organisatie ook graag Daar gaan we dus voor!