Jeetje meiden ik moet even mijn verhaal kwijt. Ik voel me zo ontzettend somber na de bevalling en heb het idee bij tijd en wijlen dat ik nooit van haar zou kunnen houden al zijn er momenten dat ik stapelgek met haar ben. Ik ben doodmoe en wil alleen maar slapen en eet vreselijk weinig. Mijn hele leven waar ik zo voor gevochten heb staat compleet op zijn kop. Voel me ten einde raad en depressief. Wat moet ik doen?
Ach wat erg dat je je zo voelt! Ik denk dat alle meiden hier, net als ik, zullen zeggen dat je gauw contact moet proberen te zoeken met iemand die je kan helpen. Of dat nou je huisarts is, iemand van het consultatiebureau, je verloskundige, iemand waar jij je prettig bij voelt. Het krijgen van een kindje heeft een enorme impact op je leven. Inderdaad, alles staat op zn kop! Iedereen kon je van tevoren vertellen hoe het zou zijn, maar dat is op geen enkele manier te vergelijken met hoe jij het zelf ervaart. De eerste weken zijn het zwaarste, het is een schrale troost maar daarna wordt het alleen maar makkelijker. Er moet echter nu iets gaan gebeuren waardoor jij weer lekkerder in je vel komt te zitten. Heb je in je eigen kringetje dichtbij lieve mensen waar je je verhaal aan kwijt kunt? Daarnaast zou ik dus ook contact zoeken met iemand die je professioneel kan begeleiden in deze voor jou zware tijd. Schrijf af en toe maar lekker van je af hier hoor! Hou je taai!
Ik zou zeker hulp zoeken. Dit is niet iets wat je jezelf kwalijk moet nemen of waar je je voor moet schamen. Zoiets wordt deels veroorzaakt door hormonen en daar heb je geen invloed op. Zoek snel hulp, zodat je erover kunt praten en evt medicijnen kunt krijgen. Heel veel sterkte!
naar de huisarts gaan meis! Dan krijg je medicijnen en dan voel je je snel weer beter. Je hebt nu gewoon een soort stofje tekort in je hersenen en met medicijnen komt het weer goed. Ook veel rust is goed. En ga er af en toe eens uit. Even afleiding zoeken, misschien samen met een goede vriendin. Kan je man/vriend misschien paar dagen vrij nemen om je te helpen? of je moeder? Wens je veel sterkte toe! Met medicijnen, rust en hulp komt het weer helemaal goed
sorry verkeerde topic, sterke meid, ga naar de huisarts. Het kunnen nog kraamtranen zijn door de hormoonverandering, maar je kan ook richting een depressie gaan.
meid, ga hulp zoeken hoor! Er zijn zoveel hulpverleners die je kunnen helpen, je komt er wel weer bovenop hoor! Probeer daar in te blijven geloven. Wannabe: heb je verkeerd gepost?
Heel veel sterkte! Ik ben het met de anderen eens, zoek hulp! niemand kykt daar raar van op, het is het beste voor jou!
k heb deze depressie ook gehad, en heb er ongeveer 3 maanden meegelopen, ik at ook niet meer bleef de hele dag op bed liggen met de kleine naast me. op het laats ging het niet meer, en belde me vader op van als ze nu niet iets doen dan geef ik me kleine meid weg ,want ik hoef haar niet en die zelfd dag nog kreeg ik van de dokter antidepressivia en een kalmeerings middel. heb toen me dochtertje 5 dagen bij me zus gelaten. maar meid zoek snel hulp, want als je ermee rond blijft lopen word het alleen maar erger. alvast heel veel sterkte groetjes annegie
Raar om te zeggen, maar het komt vaker voor dan je denkt en je bent niet de enige. Brooke shields had dit ook. Naar de huisarts en je laten helpen. Dan gaat het sombere gevoel weg en kun je gaan genieten van je kleine meid.
Ik weet hoe je je eigen voelt. Zit zelf ook in een postnatale depressie. Het enige wat ik tegen je kan zeggen is ga zo snel mogelijk naar de huisarts voor medicijnen en laat je doorverwijzen naar een psycholoog. Sterkte meid!
Hier ook een postnatale depressie. Je moet echt hulp zoeken! Ik heb medicatie gekregen en loop nog steeds bij een psych... Sterkte meid!
Inderdaad wat de andere dames al zeggen, zoek hulp, praat en denk niet dat je dit alleen moet doen! Succes ermee.
Probeer echt zo snel mogelijk hulp te zoeken. Heel veel sterkte toegewenst en je kunt hier altijd je verhaal kwijt als je daar behoefte aan hebt. Knuffel, Bianca.
meid allereerst heel veel sterkte. probeer idd hulp te zoeken en wat tijd voor jezelf te maken. eigen tijd is ook heel belangrijk,ff er tussen uit. er is vast wel iemand die af en toe op je kleine wilt passen.
Ik heb tweemaal na de geboorte een PND gehad(bij mijn eerste niet, tweede wel en derde ook) bij mij bleek het hormonaal te zijn, na de bevalling daalt je progestronspiegel, bij sommigen(zoals dus ook bij mij) stijgt het daarna niet vanzelf. De eerste keer heb ik aangemodderd tot ik na 6mnd volledig instorttte en van de huisarts antidepressiva kreeg, die werkten averecht (werd tijdens mijn menstruatie nog erger) ik heb toen een kuur van synthetische progestron (Duphaston)en daarbij B6geslikt . Toen knapte ik zienderogen op!het duurde echter nog ruim anderhalf jaar voor ikmij helemaal weer mezelf voelde. Bij mijn derde, was het met drie maanden duidelijk dat ik weer in de dip raakte, ben toen direct gaan slikken en na een half jaar was alles weer in orde. Ik ben in januari bevallen van mijn vierde en ben direct na de bevalling(prefentief )aan de medicatie gegaan, om die daling in de progestron direct op te vangen.....heb het in drie weken afgebouwd en ik heb tot nu toe geen sombere gevoelens gehad. Je kunt even googlen op Eileen Engels(zij heeft mij begeleid) en op Duphaston. Heel veel sterkte en wacht niet te lang, dan duurt herstel ook weer langer en het zou zo heerlijk zijn als jke gewoon kunt genieten van je gezinnetje zonder die donkere wolk!
@Porchie Hoe ben je er achter gekomen dat het hormonaal was? Ik heb namelijk het vermoeden dat dit bij mij ook het geval is en dat ik nu voor niets volgestopt wordt met antidepressiva. Ik heb aan de gyn. gevraagd of er onderzocht kon worden of ik voor een bepaald hormoon overgevoelig ben, maar ik kreeg als antwoord dat dit onmogelijk is. Ik heb ook via e-mail contact gezocht met Eileen Engels, maar begrijp de bijlage met uitleg en prijzen niet helemaal goed. Hoelang heeft zij jou begeleid?
Hi lieve meiden allereerst bedankt voor jullie adviezen en tips. Ik ben hulp gaan zoeken en mijn medicatie is iets verhoogd ! Voel me een stuk beter en geniet van die kleine meid. Ook heb ik ijzer tabletten en dat maakt ook een stuk goed. Zit nu in het ritme van onze kleine meid en voel me er goed bij ! Veel liefs Yvonne en Romy