Klinkt als bandenpijn! Ik heb soms links soms rechts pijn in mijn onderbuik (enorme steken) en dat zijn je banden.. Blindedarmontsteking heb ik vorige keer bij m'n zwangerschap van Mels gehad en werd toen niet ontdekt.. Om dit uit te sluiten moet je druk uitvoeren rond je navel.. Bij blindedarmontsteking doet het pijn zodra je loslaat.. Ook het optillen van je rechterbeen met pijn is een symptoom.. Maar wat jij beschrijft klinkt echt als bandenpijn en dat hoort er nu eenmaal bij! Verder aan jullie allemaal veel sterkte! Bij mij is alles momenteel rustig.. Wel vraag ik me af of ik het mentaal vol ga houden tot 6 aug (afspraak voor meting) dan is het 3 weken geleden sinds laatste meting en kan er zoveel verandert zijn..
Wat fijn dat de pijn weg is Wandena! Met mij gaat het ook stukken beter, ik heb nieuwe medicatie voor mijn longen en zit aan een AB-kuur vanwege die longontsteking + prednison. Over een paar weken moet ik weer naar de longarts.
sunnysiri,, ben even happy en Islah , blij te horen dat jij ook goed voelt. We moeten onze hoop , moed niet opgeven.. vechten tot aan het goede einde met een gezonde baby next year..
Wat is het toch zwaar hè meiden... Als ik dit zo lees kan ik weer huilen om de enorme spanning die wij hebben moeten doorstaan. Ik ben nu 36+5 en straks is het augustus, terwijl werd gedacht dat ik de 24 weken (en dus de maand mei) niet zou gaan halen. Wat zou ik voor ieder van jullie wensen ook zo ver te zijn als ik nu, mét een kleine dikke (maar wel dikke ) baby in jullie buik... Hou vol <3 <3
Dat ervaarde ik de vorige zwangerschap precies zo. Even werd gedacht dat ik met 24 weken zou bevallen (na mijn noodcerclage en ontzettend veel buikpijn en harde buiken) en wat was ik ontzettend blij dat ik uiteindelijk toch beviel met 37+2! Kon er dan ook niet tegen als ik van mensen te horen kreeg "o, is ze 3 weken te vroeg geboren?" Nee, niet te vroeg maar gewoon a terme!
Pfff ik kom net van de arboarts vandaan (oke een man) maar jeetje... alsof onze angst tussen onze oren zit en nergens voor nodig is, alsof een bandje 100% garantie geeft.. Ik kan daar zo boos om worden!! Als je er niks van weet houd je mond dan, hoe kun je zo gevoelloos over zoiets praten tegen iemand die haar kindje verloren heeft.. Oftewel ik ben even gefrustreerd.. Maar goed lukt wel om thuis te mogen werken. Verder ben ik ook een beetje boos op mezelf.. Ik moest wat boodschappen halen van mijn vriend en til dan dus toch weer te zwaar waardoor ik druk op m'n baarmoedermond voelde.. Waarom doe ik dat toch? Voel me soms zo gedwongen om over mijn eigen grenzen heen te gaan.. En verder ben ik volgens mij ook sexueel gefrustreerd.. Pfff sorry hoor! Ik weet dat sommige van ons het veel zwaarder hebben met verplichte bedrust.. Ik heb geen idee hoe het er bij mij voorstaat, volgende week pas een meting.. Maar voel me net als jullie zo onzeker over alles..
Ik snap die man eigenlijk wel hoor, de kans dat het met een geplande cerclage fout gaat is echt heel erg klein (mits je zelf natuurlijk ook gewoon je voorzorgsmaatregelen neemt, zoals rust, niet tillen, geen gemeenschap hebben etc.). En zo'n arts kijkt wellicht gewoon naar de statistieken.
Haha ja Islah dat zal ook wel zo zijn, maar ik ben toch bang om de uitzondering op de regel te zijn.. Achteraf hoop ik te zeggen dat hij gelijk had.. Hij zegt het kindje kan er echt niet uitglippen.. Maar waarom dan wel verplichte bedrust als je bmm open staat en alles op t bandje hangt? En hoe weet ik of dat niet nu al het geval is? En hij houdt ook geen rekening met een eventuele ontsteking, harde buiken, vroegtijdige weeën etc.. Dus ik vind het nogal voorbarig van hemom dat zo te zeggen.. Of stel ik me nu gewoon aan?
Nee hoor, je stelt je absoluut niet aan. Je hebt een verhoogde kans op een vroeggeboorte, de cerclage verkleint die kans, maar is geen garantie. Het probleem is niet per definitie bij iedereen opgelost door eventjes een cerclage te plaatsen... In mijn geval is het een preventieve maatregel, niet per definitie DE oplossing. Alsof je een rookmelder plaatst en dan niet meer bang bent voor brandschade. Met cerclage word je geadviseerd om rustig aan te doen en zware lichamelijke inspanningen te vermijden. De enige die kan bepalen wat te zwaar is voor jou ben je zelf. En die grens herkennen en bewaken bij jezelf is heel moeilijk! Ik herken de frustratie. Als ik voorzichtig ben heb ik het gevoel dat ik me aanstel, doe ik teveel dan heb ik het gevoel dat ik onnodig veel risico neem. Ik loop eigenlijk voortdurend op mijn tenen. Daar waar mogelijk laat ik zware werkzaamheden liggen, maar steeds om hulp vragen is zo moeilijk! Begrijp me niet verkeerd hoor! Hardstikke fijn dat er vrouwen zijn die zeker weten dat de cerclage bij hun noodzakelijk is en dus zijn werk doet, maar zo werkt het niet bij iedereen.
Sunnysiri, ik heb nét hetzelfde als jij. Mensen die banaliseren dat dit een risicozwangerschap is, en die niet begrijpen hoe moeilijk het is... Dit weekend waren we gaan uit eten met mijn ouders en met mijn schoonouders. Mijn mama en schoonmama waren me aant zeggen dat ik meer moet genieten, dat ik zo overdrijf door zo ongerust te zijn, dat het bandje er nu inzit en dat ik nu moet loslaten en 'normaal doen'. Ik weet wel dat ze me gerust willen stellen, maar ik voel me dan zo onbegrepen!! Ik heb wel 2 kindjes verloren een half jaar geleden, omdat MIJN lichaam het niet meer kon trekken! Is het dan zo abnormaal dat ik er weinig vertrouwen in heb?? Mijn enige ervaring met zwanger zijn is slecht afgelopen. Hoe kan ik er dan nu 'normaal over doen'?? Ik heb het hen wel gezegd, dat ik er echt niet van uit ga dat het zéker allemaal goed komt dit keer, want ik wil mezelf beschermen van een enorme teleurstelling (hoewel ik me er niet echt tegen kan beschermen, want als dit misgaat, zal het sowieso vreselijk zijn)... We gaan pas babyspulletjes bestellen als ik vér in de zwangerschap zit. Mijn papa sprong me dan bij in het gesprek, en gaf me helemaal gelijk. Hij begreep dat het emotioneel erg moeilijk moet zijn en dat ik het maar allemaal rustigjes aan moet doen. Gisteren heb ik een dipdagje gehad... ben met m'n man naar een motoren-museum gegaan, maar de weg ernaartoe reden we soms over hobbelige baantjes, waarbij ik telkens mijn cerclage voelde trekken... Daar aangekomen was het een opeenstapeling van dingen die me emotioneel maakten: stelletjes met kleine baby'tjes, een stelletje met een klein schattig meisje met de naam van een van m'n overleden dochters (Helena) die haar naam heel de tijd riepen, de gids in het museum die heel de tijd over zwangerschappen aan het praten was, en zelfs het zinnetje uitsprak 'ik ben mijn moeder nog steeds dankbaar dat ze me gezond op de wereld heeft gezet', ... Het werd me even te veel. Ik ben dan buiten op het terrasje gaan zitten en heb daar (gelukkig achter m'n zonnebril) eventjes zitten huilen. Oh Sunnysiri, dat van die seksuele frustratie ken ik... ik heb vorige week weer zo'n droom gehad, en toen ik wakker werd, had ik zo'n lage buikpijn, dus ik vrees dat ik in m'n slaap een hoogtepunt heb gehad... Ik had de rest van de dag trouwens lichte menstruatiepijn... Hopelijk heeft m'n baarmoederhals er geen last van gehad! Woensdagochtend heb ik weer controle, ik hoop zooo dat alles goed is... Soms zou ik willen dat ik de volgende maanden kan overslaan, en dat we meteen november zijn, dat ik dan nog gezond zwanger ben, en dat alles goed komt... Hoe ga ik het ooit tot november trekken? Ze gaan me in een gekkenhuis moeten steken denk ik. Wandena, blij dat je pijn beter is! Die pijn aan de zijkanten, dat is volgens mij ook bandenpijn hoor! Goed rusten, dan gaat het beter. Weegschaaltje, hoe gaat het met je ondertussen? Je bent voorbij de 24 weken en als je nu goed rust, kan je baarmoederhals terug langer worden! You can do it!! Ik duim mee dat die kleine pruts nog een paar maanden in je buik kan blijven!
Hoi lieve meiden, Oh wat lief zijn jullie! Echt een fijn gevoel als 'onbekenden' zich om je bekommeren en zich zorgen om je maken. Dat doet een mens goed zeg! Ik ben zondag voor een extra controle naar het ziekenhuis geweest. Belde dat ik me zorgen maakte en mocht meteen op de OHC langskomen (op zondag geen poli uiteraard). Moest ERG lang wachten op de arts die toevallig net bij een o.k. erbij was geroepen. Gedurende de tijd dat ik moest wachten werd ik aan de ctg gelegd. Heb er ongeveer anderhalf uur aan gelegen en heb in die anderhalve uur 3 keer een harde buik gehad (die ook te zien waren op ctg, sloeg uit naar ongeveer 60, terwijl dit bij een normale buik steeds rond de 20 was). Toen de gevreesde inwendige echo: cervix gelukkig niet NOG verder ingekort. Hij zat nog steeds rond de 2,7 cm. Het is i.i.g. al een opluchting dat het niet was verergerd. Aan de andere kant zijn mijn zorgen niet weggenomen omdat 2,7 natuurlijk nog steeds niet heeee optimaal is. Ach ja, vertrouwen en geduld... Daar zal ik t nu van moeten hebben. Ik heb morgen weer een meting. Zal jullie laten weten hoe het is gegaan. Dank je wel lieve Soeki, dat hoop ik ook voor jou! Het gaat gewoon lukken hoor, het moet gewoon!!! Ik snap je irritatie trouwens ontzettend goed wat betreft anderen die de boel een beetje bagatelliseren. Ik geloof dat Pinklove het ook al een keer gezegd had: alsof we 1 of andere knop op ons lichaam hebben die we kunnen omdraaien en hupsakee we voelen ons top en de zorgen zijn tevreden! Tsja, aan die knop zouden we dan met alle liefde een ruk willen geven natuurlijk! Grrrrr.... Ik moest stiekem trouwens best een beetje giechelen om jullie berichtjes over de dromen die jullie hebben waarbij je een hoogtepunt bereikt. Ik kan me er namelijk niets bij voorstellen en heb t ook nooit meegemaakt. Vandaar dat ik er misschien ook een beetje kinderlijk giechelend op reageer hihi. Kan me overigens enorm voorstellen dat als je het heel erg mist het dan via een droom er weer uitkomt. Het zal vast geen kwaad kunnen. Volgens mij mag je af en toe best een hoogtepunt hebben, zolang dat hoogtepunt maar niet gepaard gaat met echte gemeenschap. Want de cerclage kan geraakt worden (heb zelf geen cerclage) maar niet alleen dat, in zaad zit een stofje wat contracties kan veroorzaken. Normaliter geen lrobleem, maar bij risicozwangerschappen zoals die van ons dus wel... Aldus mijn gyn
Hoi dames, ik ben er weer met mn verhaal. Vandaag zijn wij geweest voor een echo. Het is nogsteeds het zelfde, de funneling is tot aan de cerclage en vanaf de cerclage heb ik 15mm. Het is echt balen, maar de gyn zei dat de band stevig. Ook vertelde dat ik bijna hele dag plat lig, maar de gyn was niet tevreden . Ze zei dat ik trombose in me benen kan oplopen... pfff. Ze willen niet meer elke week een echo maken. Pas op 22 aug heb ik weer een afspraak voor de 20 weken echo. Ik vroeg aan de gyn om te kijken wat het was... en ja hoor ze zag iets uitsteken, vermoed dat het een jongen zal worden. Voor mij maak het niet uit als ik maar een gezonde baby heb. Die was flink aan het bewegen. Wat ik ook zag dat hij met zijn hoofd naar beneden was,Is dat normaal. De gyn zei van wel, hij beweegt alle kanten op. Na de echo zijn we boodschappen gaan doen, bijna 2 uren gelopen. Ben helemaal kapot. Niks gesjouwd, manlief heeft het gedaan. Net lekker gedoucht en lig lekker in mijn bed en laptop naast me. Dames , wij moeten ons sterk houden. Mensen die het meemaken zullen elkaar beter begrijpen en de rest niet. Ik wil ook een banner onder mijn tekst, het lukt mij niet. Wie kan me daarbij helpen?
Vertrouwen hebben in je gyn meis, die heeft de meeste ervaring! Hier heeft hij het ook steeds aan het juiste eind gehad achteraf gezien - maar pfoe, dat was lastig te geloven Ik heb ondanks de bedrust geen trombose-injecties gehoeven, is wel besproken. Hoefde niet omdat ik toch meer dan 6x per dag opstond om wat te bewegen en tussendoor moest ik af en toe met mijn benen wat rondjes draaien enzo. Hier de 37 weken voorbij...laat maar komen die kleine! Maar heeft het nog veel te erg naar haar zin Sowieso wil ik wel ff wachten tot na deze nieuwste hittegolf! Bah wat een ellende, hoogzwanger in deze hitte. Het is nooit zo warm geweest zo lang achter elkaar (ok, de afgelopen jaren niet ) en net nu houdt het maar niet op. Het wordt hier komende dagen dik 35 graden zegt de voorspelling - oh nee! Ik voel me op koelere dagen wat beter, maar zodra het warmer wordt voel ik me helaas ziek. Mijn buik is onrustig, de kleine is onwijs druk en doet me zeer door met haar hoofdje in mijn schaambot te wringen (zo voelt het iig), voortdurend krampen en kan haast niet slapen. Steeds diarree, misselijk. Ugh. Laatste loodjes :') En dan nog alle twijfels over de bevalling: moeten we voor de geadviseerde ks met 38 weken gaan of die een week uitstellen? Moet ik toch de natuur haar gang laten aan en afwachten of eerder inleiden? Het is zo moeilijk...voor de kleine is natuurlijk&afwachten het beste en ik cijfer mezelf liefst helemaal weg. Maar gyns en ml vinden dat niet goed en willen me letterlijk 'verlossen' zodra dit kan. Zou zo graag willen dat het gewoon na het weekend op gang komt en dan wel zien hoe het gaat maar helaas...nu ze mag komen blijft ze zitten Ik kan me verder nog steeds niet voorstellen dat dit drama goed gaat aflopen, ben zo bang dat er iets misgaat tijdens de bevalling of keizersnede. Of dat ze erg gehandicapt blijkt. Of ziek is/wordt. Of... Kan gewoon nog niet geloven in een goede afloop en de onzekerheid is echt heel zwaar voor me. Leuk restant van maanden onwijze stress - hoop dat jullie dit wat minder gaan hebben! Moet met mijn termijn ook eigenlijk helemaal niet klagen hier, sorry!
@Pinklove aahh sterkte met de laatste loodjes! Hopelijk houdt ze zich een beetje rustig de komende dagen met de warmte Volgens mij blijft het lastig tot je een gezonde, levende en huilende baby in je armen hebt! Probeer je niet te druk te maken, je hebt zoveel echo's gehad waaruit bleek dat er niks mis is met die kleine, houd je daaraan vast! @Wandena wel fijn dat het niet erger geworden is, maar wat is het ontzettend lastig om nu te moeten vertrouwen op het bandje, dat het echt sterk genoeg is.. Ik kan het nu al niet, terwijl bij mij misschien mijn bmm nog dicht is (geen idee, zie ik vlgnd week pas). Wel idd uitkijken voor trombose.. Af en toe een beetje lopen zal vast wel geen kwaad kunnen, maar doe het rustig aan! Luister goed naar je lijf en idd maar niks tillen ofzo en daarnaast wel flink veel rusten. Sterkte! We lopen ongeveer gelijk op, ik krijg 19 augustus m'n 20 weken echo. @weegschaaltje84 Sterkte! Lijkt me lastig om afhankelijk van je bmm te zijn.. Ik zou het liefst elke dag willen weten hoe lang hij is.. Maar een vriendin van mij heeft haar hele zwangerschap uitgezeten (tot 37 weken) met een bmm tussen de 2,8 en 2,3 cm.. Misschien geeft dat je weer wat moed? Enne qua orgasmes ik probeer echt te wachten tot ik iig op 24 weken zit.. Durf het gewoon niet aan.. Dan er maar over dromen @Soeki same here, dat verhaal van je moeder en schoonmoeder dat heb ik ook meerdere keren moeten voeren, heel vermoeiend! Hoe was je controle vanmorgen? Hebben ze je bmm al gemeten? En hebben jullie weer naar de kleine kunnen kijken? @Verox hoe is het met jou? Meten ze jouw bmm ook? Heb je veel last van de warmte? En is de verbouwing al af? Lijkt me voor jou ook lastig dat er geen oorzaak gevonden is, nu blijft het toch vaak en maar afwachten.. Bij mij was er ook geen duidelijke oorzaak, maar na het plaatsen van de cerclage denken ze toch dat ik een te zwakke baarmoedermond heb, omdat hij bij 13 weken al week aanvoelde.. Joh en als blijkt dat ie niet nodig was, dan schaad het iig ook niet toch! Hier gaat het met ups en downs.. Ik heb een beetje keelpijn en dat had ik ook vlak voordat het mis ging met Mels.. Ik weet dat keelpijn er los van staat, maar geeft me toch een rottig gevoel.. Verder af en toe wat steekjes links of rechts in mijn buik en ik twijfel soms of ik nou een harde buik heb of niet (ik voel dat volgens mij alleen maar door in mijn buik te prikken en te voelen of ie harder is dan normaal..) Maar goed ik ben - net zoals jullie - veel te veel gefocust op m'n buik.. Verder hebben we vandaag een babykamer en kinderwagen gekocht.. Wordt pas in oktober geleverd, zodat we hem nog kunnen afbestellen (jaja overal rekening mee houden) maar ik vind het een hele stap.. Bij Mels hebben we de babykamer pas na de 20 weken gekocht, maar ik wilde met name de kinderwagen zelf testen nu ik zelf nog op de been was.. Mijn vriend wilde het meteen kopen, omdat het een goede aanbieding was.. Nou vooruit dan maar.. Ik vond het toch minder lastig als ik van te voren had gedacht. Toch kan ik het mij maar moeilijk voorstellen dat daar straks ons kindje in kan liggen.. Hoop zo dat het dit keer goed komt! Met ons allemaal trouwens!
@ Pinklove, je zal het zwaar hebben , maar hou je geduld en blijf positief.Het komt zeker goed. Probeer binnen te blijven , omdat het veel koeler is dan buiten. Trouwens ik loop zeker 4 keer per dag op en neer om te eten . En natuurlijk ook vaak nr de wc. @ Sunnysiri, dank je wel. Het is mij gelukt. Ik ben trouwens sinds gister Preventieve cerclage (deel 1 ) aan het lezen. Wat hebben vrouwen toch meegemaakt...Het zelfde wat ik meemaakt, had een vrouw genaamd Jenifer ook ervaren. Vanaf 20 weken funneling tot aan cerclage en ze heeft het gered tot 37 weken. Dit geeft mij meer hoop/ moed. Dus we gaan ervoor.
Hoi wandena, heb niet alles goed gelezen, even snel ben moe Wil toch even reageren... Las dat je funneling heb tot aan je cerclage en daaronder nog 15mm?? Ik hen ook funneling gehad.vanaf week 24.. Doods bang was ik het ging steeds verder open staan en deed.echt helemaal niks. maar had.vwel harde.buiken en daardoor.ontstond.het. opslot had ik ook funneling tot aan mijn cerclage al redelijk snel eigenlijk. ALS ik geen cerclage had gehad. Was onze zoon ook te vroef geboren en had hij het waarschijnlijk niet gehaald. Ik heb vanaf week17 bedrust gehouden. heb een po naast mijn bed.gezet en een koelkast. Se. weekelijke proluton injecties en de bezoeken aam t ziekenhuis waren mijn enige uitjes. Ben meerdere keren opgenomen geweest omdat dreigte fout te gaan. Gelukkig heb ik mijn mannetje tot week 30 bij mij kunnen dragen hij is met 30,2 geboren en doet het nu helemaal super. weegt 9,5 kilo en begint mu met kruipen. Wat ik wil zeggen is doe rustig aan.. houd zo veel mogelijk bedrust.. Dat gezeue over trombose heb ik ook gehad maar alles voor mijn kind. Ik weet niet goex hoe ik t moet zeggen hoop niet dat ik je bang maak dat is echt niet mijn bedoeling.. maar.ik weet zeker rusten helpt!! Dus ik zou niet meer mee gaan mer boodschappen doen ect.. Succes allemal meiden! Ps let niet op me typfouten zit op me mobiel
Hey ladies, @ Wandena: het komt goed meid, er is natuurlijk niemand die je 100% garanties kan geven maar dat bestaat helaas ook niet in het leven. Heb ook menig verhaal gelezen waarbij vrouwen met funneling tot aan de cerclage hun hele zwangerschap (of in ieder geval ver in een veilige termijn) uitdragen. Je moet het zo zien: dan ben jij 1 van die personen die de cerclage terecht heeft gehad!!! Super fijn dat een simpel rubber bandje jou kan helpen om je zwangerschap tot een mooi goed eind te brengen! Heb vertrouwen, neem je rust, dan komt t allemaal wel goed. En wat leuk waarschijnlijk een jochie... Net als ik En weet je Wandena, ik hou nu zelf ook zoveel mogelijk platte rust en heb me er in t begin rot over gevoeld. Nu probeer ik gewoon te roeien met de riemen die ik heb. Kan ik niet zoals andere zwangeren lekker gaan shoppen voor mn nieuwe telg? Nou, dan hebben we toch gewoon internet! Alle winkels hebben wel een webshop en dan wordt t nog bij je thuis gebracht ook nog... Ik probeer op die manier toch de aangename dingen er een beetje in te weven.. We kunnen al zo weinig en we stressen al zoveel, dus is t belangrijk dat we ook de leukere dingen proberen in te lassen op een creatieve manier @ Pinklove, ahhh meissie toch.. Ook bij jou gaat t helemaal goed komen hoor!!!! Ik begrijp heel goed waar je doembeeld vandaan komt. Je ervaart al maandenlang een horrorzwangerschap met zeer veel angst en zorgen. Dat zit nu zo diep ingecalculeerd dat je je niet eens meer een goede afloop kunt inbeelden. Je eigen zelfbeschermingsmechanisme heeft je al die tijd voorgehouden dat je maar beter er niet teveel van moest verwachten. En nu zit je hupsa ineens in een veilige termijn, zo veilig dat iedere andere vrouw lekker onbezorgd en knus thuis had mogen en kunnen bevallen. Dat is een rare gewaarwording voor jezelf en ergens speelt dat ingebouwde zelfbeschermingsmechanisme dus nog steeds bij je op. Zo van, het KAN toch niet dat dit goed gaat aflopen? Daar heb ik nou juist maandenlang stress om gehad? En als t dan geen vroeggeboorte is geworden, welja dan zal er vast wel iets anders mis moeten gaan.... Lieve Pinklove, lees voorgaande zinnen en luister goed naar hoe het klinkt. Het is echt logisch dat je zo denkt maar je weet natuurlijk ook dat je echt ongewild aan het doemdenken bent en dit verdien je echt niet. Het MOET helemaal niet misgaan. Daar heb je je al die tijd wel op voorbereid maar het is nu echt tijd om dat los te gaan laten. Wees aub achteraf trots op je lijf, want eerlijk is eerlijk je hebt een zwangerschap voldragen op een manier die niemand voor mogelijk hield! Ik zeg, tijd voor wat blijdschap juist meissie! Probeer al die negatieve gevoelens van de afgelopen tijd nu juist om te zetten in positieve en blije gedachtes! Dat verdient je dochtertje ook! Je mag trots zijn op jezelf en tis tijd dat je daar nu lekker van gaat genieten. Over niet al te lange tijd heb jij je heerlijke gezonde dochter in je armen! Realiseer je je dat? Komt echt goed (en dit zeg ik echt zonder te bagatelliseren!) en dat verdien je dubbel en dwars! Dikke knuffel xxx @ Sunnysiri: gefeliciteerd met de nieuwe babykamer en kinderwagen. Leuk zeg! Welke hebben jullie gekocht? Beterschap met je keel trouwens... Altijd vervelend als er iets is waar je een deja vu van krijgt. Ik heb dat een beetje met rugpijn. Heeft in mijn geval helemaal niets te maken met de zwangerschap maar omdat ik t toen ook had herinner je je weer van alles en ga je weer vergelijken etc etc. Neem wat strepsils of trachitol dan is t hopelijk snel over!! Hier gaat het wel oke... Ik ben eergisteren 1 dagje ter observatie opgenomen geweest in t ziekenhuis. En gek genoeg niet om een slechte baarmoederhals meting, want die was wonder boven wonder weer langer geworden en was nu weer 3,5 cm (joepie) zonder funneling en dus helemaal potdicht. De reden van opname was omdat ik me een beetje zorgen maakte om een pietsie lichtbruin verlies wat ik de ochtend van de controle heb gehad. We wisten niet of het daarbij zou blijven en niets zou voorstellen of dat t ergens een voorbode van zou zijn en zou gaan uitmonden in meer bloedverlies. Heb daar dus een dag en nacht doorgebracht. Gelukkig geen enkel bloedverlies te bekennen en ook het lichtbruinige verdween als sneeuw voor de zon. Misschien is t een beetje oude vuiligheid geweest van een geknapt adertje o.i.d. Ik vind het overigens heel fijn zoals er zo serieus en adequaat wordt gereageerd op alles wat ik aangeef en vertel. Ben heel blij met dit ziekenhuis, voel me hier echt veilig en in goede handen. Maar de cervix was dus weer 3,5. Dat geeft een mens weer hoop! Ik weet zeer zeker dat de bedrust hiervoor heeft gezorgd (ondanks dat t zogenaamd allemaal niet bewezen is). Ik blijf hier dan ook zeker mee doorgaan! Volgende week donderdag de eerstvolgende controle! Liefs