Mijn band met mijn ouders is de laatste tijd steeds vreemder aan het worden. Maar wat 2 weken terug afspeelde vind ik dus gewoon het absurd. En ik weet ik ben nooit het lievelingetje thuis geweest maar er laten ze me steeds duidelijker merken en ik krijg er steeds meer moeite mee. 2 weken terug kreeg ik via via ineens te horen dat mijn ouders op vakantie gingen, terwijl ik ze de dag ervoor nog aan de telefoon had over iets anders, hebben ze mij niets meegedeeld. Dus ik confronteerde hun ermee gewoon met de vraag van goh ik hoor van andere dat jullie morgen op vakantie gaan ? Zeggen ze ja we wisten niet of het door ging dus we hebben je maar niets verteld. Dus ik reageer dat ik dat wel een beetje raar vind dat ik niets weet en andere blijkbaar wel. Vervolgens zeggen ze ja we sturen wel een bericht als we aan zijn gekomen. Nou tot heden nog steeds geen telefoontje of appje gekregen. En dat terwijl ze inmiddels alweer terug zijn( dit zag ik via fb ) . Ook nu geen appje of telefoontje dat ze terug zijn. Ik zag op Facebook het ene na het andere familie kiekje voorbij komen waaruit blijkt dat ze het met hele gezin zijn . Alleen ik ben er niet bij. Ik voel momenteel ook geen behoefte om ze te bellen , ben gewoon teleur gesteld dat blijkbaar veel mensen weten dat ze gingen en mij niets verteld word. En als Ik ze confronteer ermee doen ze alsof ik maar een zeikerd ben. Zover ik weet is er niets voorgevallen de laatste maanden. Dus ik snap dit niet. En ermee praten loopt ook op niets uit merkte ik al toen ik ernaar vroeg.
Wat bedoel je met dat ze met het hele gezin weg zijn? Dat jouw broers en zussen ook mee zijn? En wonen die ook niet meer thuis? Dat zou ik in ieder geval het vreemdst vinden als dat zo was en me buitengesloten voelen
Confronteren zou ik niet gelijk doen, dan schieten ze acuut in de verdediging. 'Heee wat leuk, zag ik X op de foto?' Nodigt meer uit tot een open gesprek. Was de rest niet gewoon op visite een dag? Of in de buurt zelf op vakantie? (Dat gebeurt bij ons wel namelijk) of dat bv schoonzus t een leuk idee lijkt om bij haar ouders op t park te staan. Daar horen wij dan ook niets over verder: ze zijn volwassenen. Staat ons ook vrij om iets te boeken. (En nu hebben mijn ouders zelfs onze vakantie betaald zodat we in de buurt konden staan, de 2 andere gezinsleden kregen niets. Die vonden t welverdiend ) Heb je zelf wel berichtje gestuurd tijdens hun vakantie? .
Ja dat is een bijzondere relatie met je ouders, maar ook met je broers/zussen, want die hebben dan ook niets gezegd. Bij mij zouden ze dat niet doen zonder te vertellen op vakantie gaan. Maar wij vertellen elkaar altijd vanalles. En we bellen elkaar bijna dagelijks. En als we niet bellen dan appen we elkaar wel. Verder komen we echt niet dagelijks of wekelijks bij elkaar over de vloer. Maar we houden elkaar wel op de hoogte van dingen. En wij gaan ook weleens alleen met mijn ouders een weekendje weg, maar dat doen ze ook met mijn broer bijv. Alleen weten we dat wel van elkaar. je schrijft dat er al langer iets speelt, en daar weten wij niets van en dat hoef je ook niet te vertellen. Maar misschien zit daar al ergens het venijn, dat jullie ergens in het verleden op een vlak hebben gebotst en dat ze je dat nog kwalijk nemen ofzo.
Ik moet mijzelf corrigeren, mijn broer wist niet dat mijn ouders op vakantie waren, wij erbij waren en dat t plan ook was dat onze zus ook dag zou komen. Maar hij is een vreemde eend in de bijt, zal nooit eens bellen hoe het met je gaat dus onze ouders hebben ook besloten om hem niet in te lichten meer verder bij eenzijdig contact. Hij was altijd degene die meer werd voorgetrokken omdat hij kwetsbaarder was maar hij heeft die plek verloren.
Mijn ouders zijn nu op vakantie, en ik had ook geen idee. Gewoon een midweekje in een huisje ergens, dat hoeven ze vooraf toch niet te vertellen? Ik vertel ze ook niet over ieder weekendje dat ik ergens naartoe ga...
Hier vanaf de andere kant; Mijn schoonouders tonen al lange tijd geen interesse in ons en de kinderen, beloven van alles en komen dat niet na. Naar mijn schoonzus en kind tonen ze wel veel interesse en die zien ze wekelijks. Omdat het contact zo weinig is vertellen wij eigenlijk nog maar weinig. Zo zag mijn schoonmoeder via Facebook dat wij op vakantie waren. Heb je wellicht de laatste maanden weinig interesse getoond in je ouders en zus/broer? Persoonlijk vind ik dat dat geen reden hoeft te zijn om als vader en moeder je kind buiten te sluiten, maar misschien willen je ouders je iets duidelijk maken op een niet zo handige manier? Tis maar een hersenspinsels hoor! Maar misschien kun je het ergens mee linken. Je kan er verder op een luchtige manier naar vragen en mocht het gesprek zich zo wenden kun je aangeven dat je het jammer vind. Verder zou ik het laten rusten en je lekker op je eigen leven richten. Grote kans dat ze vanzelf bij je komen om meer contact te zoeken. succes!
Ik denk dat het ook helemaal aan de band ligt. Mijn moeder en ik zijn hecht, bellen dagelijks en ze is onze oppas dus ik weet voor grotendeels wel waar ze uithangt. Maar als de band niet zo close zou zijn, zou ik het niet zo heel vreemd vinden als ik niet zou weten dat ze op vakantie is.
Hier ongeveer hetzelfde meegemaakt. Mijn ouders hebben bijv in het verleden ook korte vakanties gedaan met iedereen behalve met mij. Ik had ooit bijv met moeder en zus afgesproken dat we gezamenlijk een trip naar Rome te boeken, hoorde ik later op een verjaardag dat ze samen hadden geboekt en zonder mij zouden gaan. Verschillende familieleden vonden het schandalig, toen mijn zus ontdekte dat ik was uitgesloten was ze verbijsterd. De verhoudingen en het mooi weer spel van moeder zorgt ervoor dat er absoluut niet over gepraat kan worden, terwijl iedereen het weet. Natuurlijk speelde er nog meer. Iig, ik ben ervoor in therapie gegaan. Ik moest er zelf van loskomen omdat ik mijn ouders niet kam veranderen. Het is gelukt, het doet geen pijn meer. En gek genoeg is de relatie sindsdien oppervlakkig maar stabiel. En nog gekker: ze zijn heel goede grootouders.
Ik vertel het wel altijd als wij weg gaan en laat het ook altijd weten als we aankomen. En voorheen deden ze dat eigenlijk altijd wel. Band is nooit heel denderend geweest helaas. Belde voorheen wel 3 a 4 x per week met ze . En vind t dus raar dat ze niets gezegd hebben Blijkbaar was het gepland met de rest van de familie. Alleen ik wist nergens vanaf. Doet me pijn
Oh wat naar.. ik weet niet hoe de band is met je ouders verder dus lastig oordelen. Hoop dat je met ze in gesprek kunt? Mijn ouders gaan ook wel eens op vakantie met mijn zus, maar vind ik prima. Hoeven ze ook niet te overleggen, maar het wordt verder ook niet achter gehouden oid zoals bij jou wel lijkt?
Ik zou het ook raar vinden als mijn ouders zonder er iets over te zeggen met mijn zussen op vakantie zouden gaan. Misschien kun je even langs gaan en uitleggen waarom het je dwars zit?
Oh dit zou mijn moeder kunnen zijn met haar man. Ik kwam er via een computer spelletje achter (spelen we beiden in een online groep) dat ze op vakantie was. De anderen in de groep wisten het dus en ik niet. Erg apart. Ze gaan vaak 2 a 3 keer per jaar op vakantie met de zoon van haar man. ( En vrouw en kinderen). Dan zie je idd op Facebook allemaal foto's voorbij komen. En bv de dag ervoor heb ik haar nog gesproken en zegt ze er niks over. Echt je kan er met je verstand niet bij. Ik zou proberen om het gesprek aan te gaan. En niet in het idee van, jullie dit en jullie dat. Maar meer vanuit je eigen, dus bv ik vind dit en ik voel mij.... Hoop dat dit misschien werkt. Hier helaas niet, nouja ze geeft mij gelijk maar vervolgens verandert er niks.
Als mijn ouders zonder mij maar wel met mijn zus op vakantie gaan? Dat zou ik wel vreemd vinden... In het verleden gingen we óf met z’n allen, of ieder voor zich, maar niet alleen mijn ouders met alleen mijn zus zonder mij te vragen. Ze zijn wel eens alleen met haar op vakantie geweest, en ook wel eens alleen met mij, maar dan werd de ander wel gevraagd - en was er dus iets waardoor de ander niet kon (bv al zelf op vakantie ofzo).
Ik vind het dus weer niet raar als mijn ouders alleen met mijn zusje (en familie) op vakantie zouden gaan. Een andere keer is zoiets wellicht weer andersom. Iedereen lijkt me daar vrij in. Ik kan me zelfs voorstellen dat ouders dit liever niet ter sprake brengen bij het kind dat thuis blijft, in het bijzonder als de relatie met dat kind al gevoelig ligt en de ouders vermoeden dat ze zich gepasseerd zal voelen, of gepikeerd zal reageren. Het conflict proberen te vermijden zeg maar. Of het slim is is een ander verhaal...
Hoe bedoel je? Je kan iemand moeilijk verplichten gezamenlijk op vakantie te gaan Het lijkt mij dan weer raar als ze het zouden verplichten ipv vragen.
Als het ook wel eens andersom is, dan denk ik niet dat TS er moeite mee zou hebben. Als mijn ouders een keer wat met mijn zus gaan doen zonder mij; prima! Want zo gaat dat heel vaak - wat met mijn zus, wat samen, wat met mij. (Geen vakanties, dat gaat meestal anders, óf volledig samen geregeld qua data en plaats etc, óf mijn ouders hebben een weekje vrij, willen naar plek X, vragen of wij mee kunnen - en zo niet, dan gaan ze zonder ons. Dat worden we meer uitgenodigd op hun vakantie zeg maar.) Maar als het áltijd met zus is en TS wordt nooit gevraagd, dan vind ik het wel extra pijnlijk dat ze het ook ‘verzwijgen’.