Ik heb een brandende vraag... Weet iemand wat de rechten van de biologische papa zijn als de kleine straks geboren is? Hij zegt namelijk tegen wederzijdse kennissen dat hij een omgangsregeling gaat eisen, en dat het dan tot een voor mij verplichte DNA-test kan leiden (om zijn vaderschap aan te tonen). Ik heb mijn (intussen ex) verlaten met dat ik wist dat ik zwanger was. Werd fysiek en geestelijk mishandeld (praat er niet graag over dus dit is het enige wat ik hierover kwijt wil), daarbij is hij ook nog een periodiek alcoholieker en niet vies van fiks harddruggebruik. Hij is absoluut niet in staat een kind op te voeden, dus de volledige voogdij (dat is zijn goal) kan hij in grote letters op z'n buik schrijven. Ik heb de JuroFoon gebeld, en die vertelden mij dat het sowieso heel moeilijk voor hem gaat worden. Het ergste wat zou kunnen gebeuren is dat hij inderdaad een omgangsregeling krijgt, onder toezicht uiteraard. Het probleem is, dit wil ik helemaal niet! Ik raak al helemaal in paniek als ik hem zie, het zweet breekt me dan uit. Heeft iemand ervaring hiermee? Wat hebben jullie gedaan en hoe is het afgelopen? Of heeft iemand een beetje verstand van rechten etc.?
hey thunderangel Mijn vriend zit met zoiets hij mag zijn zoon niet zien en heeft ook geen rechten op zijn zoon. Als de biologische vader geen ouderlijke macht heeft, heeft ie geen poot om op te staan en kan ie zijn kind niet opeisen. Natuurlijk bestaat de kans dat hij via de rechtbank een bezoekingsregeling gaat treffen, misschien dat je eisen gaat stellen over wat er aan hem moet verandere? En je moet zelf vertellen waarom dat jij vind dat je kind niet naar hem toegaat en wat er moet gebeuren om eventueel onder toezicht wel te kunnen want hoe dan ook ik ben geen voorstander om de vader er bij weg te houden. Ik hoop dat je er wat aan hebt. suc6 drmee groetjes sunny
de rechten en plichten zijn ook al eens behandeld in dit topic http://www.zwangerschapspagina.nl/viewtopic.php?t=36790 misschien heb je er wat aan.
hoi hoi, allereerst van harte met je zwangerschap. mijn ex dreigde zelfs bij mij de kleine na geboorte weg te halen. nu is mijn kereltje 3 en kent zijn biologische vader niet eens. laat je kindje niet erkennen.gewoon lekker jouw achternaam en maar 1 ouder.mocht je later het geluk net als mij hebben een hele lieve man tegen te komen kan hij je kindje erkennen. ik heb ook in een testament laten zetten waar mijn zoontje heen zou gaan als mij iets zou overkomen(dit was toen ik alleenstaand was) probeer op de momenten waar het kan lekker van je zwangerschap te genieten.het is niet makkelijk maar je zal er vast wel komen! sterkte kristy
dit heb ik dus ook gedaan.... mijn zoontje is inmiddels ook 3 en kent zijn bio pa niet. ben nu weer gelukkig en heb uit me nieuwe relatie een kleine meid.. Hoewle mijn kids beide zijn erkend maakt dat nog niks uit.. Ze hebben wel allebei mijn achternaam... Ook heb ik een testament voor wat betreft mijn kinderen.... op het moment dat hij geen gezag heeft kan die niks beginnen.....
Gefeliciteerd met je zwangerschap ! Zelf zit ik nu in dezelfde stiuatie. Ik heb ervoor gekozen om op gesprek te gaan bij een advocaat. Deze heeft mij verteld dat beide partijen een DNA test kunnnen aanvragen dus jij en de biologische papa. Hier kun je uiteindelijk niet onderuit komen, wel tijd rekken. Wanneer hij weigert dat om de test te doen wordt hij automatische biologische vader dus dan heb jij hem aangevraagd. Tevens anders om wanneer jij hem niet de DNA test toe staat dan is het automatische de biologische vader. Wanneer je nu zou trouwen dus theoretische wordt het erg moeilijk voor hem om nog zo'n test aan te vragen. Dan erkent nammelijk een andere man de baby. Dat houdt in dat er dan hele lange weg proceduren voor de boeg ligt. De vraag is ook heeft hij het geld om zo lang te procederen ? Hierbij komt dat wanneer er wordt vast gesteld dat hij de biologische vader is, hij niet het kind erkent. Dat wil zeggen dat hij mag betalen maar meer niet. Maar op basiss van deze vast stelling kan hij een omgangs regeling aanvragen. Deze kan hij dan ook krijgen. Als hij deze aanvraagd bij de rechter! Deze zal ook vragen aan jou waarrom je deze niet wil. Het is dus dan belangrijk dat je een goed verhaal hebt. Nou zo te lezen is er al het een en andere gebeurd. Dus zorg dat je getuigen hebt die dit kunnen bevestigen. Als je dagboek hebt leest het terug. Tot nu toe staat nergens dat hij de vader is officeel dus zeg dat dan ook niet. Zodra hij zegt dat hij de kleine wil weg nemen. Doe aangifte want nergens staat dat hij de vader is. Vergeet niet dat sms tegenwoordig als brief is. Dus als hij je zo bedreigd bewaren net als emails. Vraag ook een gespecificeerde rekening zodat je de gesprekken over de telefoon eventueel kan terug halen met je advocaat. In het ziekenhuis kan je ook aanvragen dat ze niet jou gegevends door geven dus kan hij je niet vinden. Bij de bevalling kan dat behoorlijk rust gevend zijn. Veder kijkt de recht naar het kind. Dus waneer jij kan aan tonen dat hij durgs, drank en mishandeld. Is er niets aan de hand. Maar bereid je nu al voor. Wat de mishandelingen betreft is er iemand die dat kan bevestigen. Heb je ooit zelf foto's gemaakt ect. Heb je ooit zelf hulp ingeroepen dus bij het ziekenhuis enzo. Veder zou ik je adviseren om bij een instantie je verhaal te doen. Tevens informatie of vragen. kinderbeschrming, kijk of je naar een blijf van me lijf huis kan gaan. Deze kunnen je welicht helpen tevens dingen op papier zetten. Das belangrijk! Het gaat om je kleintje dat is het mooiste wat er is. Ik zelf wordt regelmatig wakker en ben ik bang dat hij thuis komt. Terwijl ik niet meer daar woon. Het zijn reflexen en gelukkig dat ben dat wanneer ik vast stel dat ik ergens anders ben. Heel belangrijk is ook dat je dit aan je verloskundige verteld! Zij kan je veel advies geven en dit soort dingen vast leggen op papier. Hoop dat je er wat aan hebt..... 8)
Hey StinkySocks, Allereerst bedankt voor je adviezen! Ik heb er echt heel veel aan. Ik zal even wat van je vragen beantwoorden. Hij zelf absoluut niet. Hij is werkloos, en als zijn uitkering binnen is, gaat dat regelrecht op de crackpijp en naar de slijterij. Hij heeft echter wél rijke familie, die op de hoogte zijn van dit verhaal. Zelf stelt hij niks voor, maar hij heeft familie in de onderwereld met aardig wat (zwart) geld. Ik heb geen idee of die hem gaan steunen hiermee. Verder heeft hij wel een advocaat, deze is pro-deo. Zowel mijn ouders als mijn vrienden hebben de blauwe plekken gezien; ik heb echter altijd ontkent (maar na de relatie wel toegegeven) dat hij hier de oorzaak van was. Hij heeft mij ook wel eens geslagen in bijzijn van anderen, bijv. op straat of als er vrienden van hem/mij op bezoek waren. Of die vrienden van hem dit zullen toegeven betwijfel ik, ze staan allemaal aan zijn kant nu de relatie over is, groeten me niet eens meer, en dat terwijl we met zijn alleen best veel meegemaakt hebben. En nee, foto's heb ik nooit gemaakt. Nogmaals bedankt voor je adviezen, deze ga ik uitprinten en nog eens goed doorlezen.
hoi hoi ik zou als ik jou was nu alle bewijzen al beginnen te verzamelen die je kan vinden als je eens bij hem bent en een crackpijp ziet maak er een foto van desnoods met je telefoon praat met mensen maar hoor ze niet direct uit sla alles op print alles uit, verder zou ik me niet al te veel zorgen maken een moeder staat heel sterk en ook al heeft zijn familie geld betekend nog niet dat hij de zaak gelijk wint integendeel jij kunt aantonen dat hij geen stuiver heeft om zijn kind te kunnen onderhouden succes en groetjes nathalie
Misschien wel een idee, probleem is dat ik niet meer bij hem over de vloer kom dus kan geen foto maken van de teringzooi/lege bierblikjes/crackpijpen/stukken gebrande folie aldaar. Met mensen praten en zo bewijs verzamelen moet te doen zijn....
Ik heb hier ook een vraag over alleen dan over de rechten van de vader die zijn kind onhouden wordt. Het is voor mijn neefje, zijn inmiddels exvriendin is onbewust zwanger geworden, ze hebben een relatie geprobeerd maar het werkte niet. Mijn neef heeft toen besloten om een einde aan de relatie te maken, hij zegt ook eerlijk dat hij liever niet in een ongelukkige relatie wil blijven voor het kindje. Daar is het kindje ook niet mee geholpen. Nu is zij inmiddels bevallen van een zoon en hij mag niets weten, officieel weet hij nog niet eens dat het geboren is. Nu heeft hij het via andere al gehoord en ook dat het gelukkig goed is gegaan. Hij wil heel graag zijn kind leren kennen en ook de verandwoordelijkheid er voor dragen maar zij houd het tegen. Hij mag niets met het kindje te maken hebben en zij doet er ook alles aan om het verborgen te houden. Wat kan hij nu heb beste doen, hij wil graag bij haar langs om het te vragen maar zij woont bij haar ouders en hij is al een keer neergeslagen door haar broer. Het haalt dus niets uit om langs te gaan, mijn neef doet dat ook liever niet omdat hij weet dat zij er alles aan zal doen om hem agresief te krijgen zodat hij te ver gaat dan heeft hij helemaal geen poot meer heeft om op te staan. groetjes conny
Dag lieve dames, Wat een stukken vreten als ik het zo hoor die biologische vaders! Maar besef bij jezelf héél goed, dat je nu al enorm sterk bent! Niet iedereen durft een vervelende relatie aan de kant te zetten, al helemaal niet als je als vrouw zijnde zwanger bent van de andere persoon. Jezelf vergelijken met andere koppels kan soms pijnlijk zijn, maar bedenk wel dat zij eigenlijk niet te vergelijken zijn met jou. Hun situatie is zo compleet anders, jullie leven in zulke verschillende werelden op dat moment, dat kan je gewoon niet vergelijken. Ik heb het zelf als ik met andere zwangere vrouwen aan de praat raak, sommige vrouwen die bewust zwanger zijn, die reageren gewoon geschokt als ik zeg dat het van mij nog wel even had mogen wachten Ik kreeg zelfs een keer een rotopmerking naar mijn hoofd dat ik wel eens wat dankbaarder mocht zijn voor het wonder, terwijl ik ontzettend blij ben ermee. Maar goed dat is ook weer een ander verhaal. Weet bij je jezelf dat je de goede keuze hebt gemaakt voor jou, maar vooral voor de kleine. Je staat er niet alleen voor met een fijne familie achter je. Wat ik weet over de rechten van papa's is dat het in de Nederlandse wet nogal oneerlijk verdeelt is. Dit kan nadelig zijn zoals in het geval van de laatste persoon, maar soms gelukkig dan weer voordelig. Als de biologische vader van het kindje NIET gehuwd is met de moeder van het kindje, gaan automatisch ALLE rechten naar de moeder. De vader van het kind kan het kindje wel erkennen, maar dan nóg heeft ie praktisch geen rechten over het kindje! Wil de vader wél alle rechten dan moet deze die samen met de moeder gaan vastleggen bij een notaris. Hier komt dan nog veel meer rompslomp bij kijken tegenwoordig met een rechter en de nodige advocaat eventueel. Werkt de moeder hier niet aan mee, dan heeft de vader gewoon pech! Deze zal dan al gerechtelijke stappen moeten gaan ondernemen. Ik heb het laatst nog helemaal uitgeplozen, want mijn vriend en ik hebben het nooit echt nodig gevonden om te gaan trouwen.. nu blijkt dat ie zo weinig rechten heeft als vader zijnde en er zoveel rompslomp bij komt kijken als ie tóch de rechten wilt hebben over het kindje... ja nu gaan we maar trouwen haha. Dan is alles vanzelf geregeld. Maar goed, zo ingewikkeld zit het dus voor papa's die niet gehuwd zijn met de mama's. Vaders kunnen dus niks behalve een rechtzaak aanspannen als de moeder tegenwerkt. Zij heeft immers alle recht. Wel is het wijs om een testament te maken hierover, met daarin de dingen die jij pertinent niet of juist wel wilt. Bijv. wie er voogd word op het moment dat jou iets mocht overkomen (waar we maar even niet van uit gaan). Sterkte ermee allemaal. Ik hoop uit mijn hart dat alles op zijn plek terecht komt.
Joeja, dat klopt niet. Wanneer je samen met de vader het kind gaat erkennen bij de geboorte, krijg je van de gemeente een formulier mee waarmee de vader het ouderlijk gezag kan aanvragen. ( Verzoek tot het gezamelijk uitoefenen van het gezag over een minderjarige ) Dit formulier vullen jullie samen in na de geboorte van jullie kind, en tesamen met een uitreksel geboorteregister en kopieen van legitimatiebewijzen sturen jullie die naar de dichtsbijzijnde rechtbank. Daar wordt een aantekening gemaakt in een register dat jullie beiden het ouderlijk gezag hebben. Als een vader een kindje erkent heeft hij wel degelijk rechten: Er ontstaat een juridische band tussen vader en kind. Hierdoor ontstaat oa onderhoudsplicht en recht op nalatenschap, bezoekrecht en het recht op informatie. Wanneer de moeder onverhoopt komt te overlijden heeft de vader ( wanneer deze dus het kind erkent heeft ) het recht om tot na 1 jaar na het overlijden van de moeder het gezag aan te vragen bij de rechtbank. In bijna alle gevallen zal deze door de rechter worden toegekend.
En dat is nu precies het probleem. Alleen erkennen heeft geen zin als je al die romslomp met rechtbanken niet wilt. Dat is toch scheef als je een gezonde relatie hebt dan? Je kan je kind ook erkennen zonder al die onzin, maar dan heb je dus geen rechten. Dit is mij 2 weken terug verteld op het gemeentehuis. Daarom moet je alles laten vastleggen door notarissen en rechters. Doe je dit niet, dan gaan de rechten automatisch naar de ouders van de moeder als een moeder komt te overlijden. Dit is waarom ik en mijn vriend gaan trouwen. Dan is alles opeens wél vanzelfsprekend.
Erkennen is helemaal geen rompslomp hoor. Je gaat tijdens de zwangerschap naar het gemeentehuis voor het erkennen. En zodra het kindje is geboren gaat je vriend aangifte doen en krijgt dan gelijk een formulier mee voor het ouderlijk gezag, wat je dus alleen maar op hoeft te sturen samen met uittreksels en kopieen van de identiteitsbewijzen. Dan heb je je toch een beetje verkeerd laten voorlichten....trouwen kost veel meer tijd en geld
Dan is er een hoop veranderd dan. 8 jaar terug was het in iedergeval dat ook al erkende de vader zijn kind dat hij verder geen rechten had. Ik wist niet eens dat je nu een formulier meekrijgt. Hier is het zo dat als je een kind krijgt en de vader erkent het kind wel hij verder geen rechten heeft zolang het niet op papier bij de rechter is vasgesteld of getrouwd. ThunderAngel, als je gewoon ontkent verder dat hij de vader is en gewoon hem niet het recht geeft je kind aan de gemeente aan te geven heeft hij verdere geen kans. Hier is het rechtsisteem zo waardeloos dat het hem niet snel zal lukken. Ik ben het ook eens om naar de notaris alles vast te laten stellen over voogd en alles. Je bent niet getrouwd dus kan hij niet zonder jou je kind bij de gemeente aangeven dat houd in dat het automatische (mits jij het aangeeft) jou achternaam krijgt. Dat is al 1 ding. sterkte meis
Als een vader het kind erkent, dan moet ie alimentatie gaan betalen. Niet meer en niet minder Daarom gaan wij trouwen. Dan heeft paps ten minste alle recht zonder poespas. Dit hebben wij pas nog helemaal uitgeplozen, dus ik ben vrijwel zeker van mijn gelijk indeze, en ben het dus met Mimi eens.
Dat is niet zo. De vader heeft bezoekrecht en recht op informatie. Ook zijn er dan familiare betrekkingen tussen vader en kind dus ook erfrecht. Het spijt me, maar ik werk al een poos in de jeugdhulpverlening en ik kan je zo alle sites en brochures laten zien waar dat in vermeld staat. Anders moet ik misschien opnieuw opgeleid worden
Ik word een beetje moe van alle foutieve informatie die hier gegeven wordt. Het is allemaal zo op te zoeken, kijk b.v. bij postbus51, of op de site van het ministerie van justitie. De vader van mijn zoon heeft vorig jaar onze zoon erkent, en gezag aangevraagd. De papieren krijg je zo mee op het gemeentehuis. Ik denk echt wel dat ik weet waar ik het over heb http://www.postbus51.nl/index.cfm/t/Wat ... faultintro. http://www.rechtspraak.nl/NR/rdonlyres/ ... kgezag.pdf http://www.postbus51.nl/index.cfm/t/Wat ... faultintro