Even een vraagje voor de dames die dit ook hebben meegemaakt. Gisteren werd ik gebeld door de huisarts dat de uitslag van mijn uitstrijkje niet goed, was de uitslag was pap3b en er zijn dus cellen gevonden met ernstige afwijkingen. Nu word ik voor onderzoek doorgestuurd naar het ziekenhuis. Nu heb ik al begrepen dat ze in ieder geval een gedeelte gaan weghalen door middel van een lisexcisie en dat ook dat nader onderzocht zal worden. Ik vroeg me af ; indien je na een dergelijke ingreep zwanger raakt, moet je dan onder controle lopen bij een gyn of gewoon de vk? En mag je dan wel thuis bevalen?
Daar ben ik ook wel benieuwd naar eigenlijk.. Ik loop ook nog voor pijn bij het vrijen bij de gyn (of heb gelopen), dus ik ga ervan uit dat ik ook wel een keer naar de gyn mag als ik zwanger ben. Je blijft na die lisexcisie sowieso nog onder controle vaak. Ieder half jaar het komende jaar en daarna nog na een jaar. Het lijkt me dat als alles iedere keer goed is en de randjes 'schoon' zijn na de lisexisie dat bevallen thuis toch geen punt moet zijn. Eh, tja, ik weet het dus ook niet eigenlijk, sorry
Toch bedankt voor je reactie. Viel de lisexcisie mee? Ik zie toch wel op tegen dat gedoe allemaal :x ook al weet ik dat het voor mijn eigen gezondheid het beste is.
De lisexcisie viel me op zich mee. Ik maak me altijd zo ontzettend druk voor zoiets. Ik kwam bij de gyn om te kijken wat we gingen doen. Eigenlijk wilde de gyn niks doen, want het zou wel overgaan (had pap3a) zoals bij de meeste jonge meisjes. Hij had wel door dat ik me er druk om maakte, dus besloot toch te kijken. Dan mag je gaan liggen en spuiten ze een of andere vloeistof in (volgens mij prikte dat, maar dat heeft niet veel indruk gemaakt). Toen zagen ze dat het toch wat serieuzer was en hebben ze ter plekke een lis gedaan. De spuiten waren uiteraard het ergst. Het idee dat ze die intern in je lichaam zetten is sowieso een raar gevoel. Al met al heel erg meegevallen hoor! Paar dagen wat last van menstruatiepijn. En owja, de eerstvolgende menstruatie was duidelijk pijnlijker! Dus schrik daar niet van. Heel veel sterkte in ieder geval! Ik loop nu alweer een paar jaar met PAP1 rond. Het doet je toch wel wat he..
@ikhebjelief; thanks for the support! @JipenLana: ja, het doet zeker wat met je, ik schrok me uiteraard helemaal rot toen de huisarts mij belde met deze mededeling. Inmiddels ben ik wat wijzer en geruster. Ben blij dat het jou is meegevallen, ik hoop dat voor hetzelfde zal gelden , en dat het daarna natuurlijk allemaal ok is .