Hoi allemaal, Ons zoontje is bijna 9 maanden en overdag een vrolijk en ondernemend kereltje. Hij heeft alleen echt nog maar iets van 10 nachtjes doorgeslapen in z'n hele leven. Daar zijn we wel redelijk aan gewend, maar de laatste avonden heeft hij iets nieuws bedacht: Hij slaapt in een slaapzakje zonder mouwen onder een lakentje+dekentje. Als we hem na de laatste fles hebben ingestopt, pakt hij de spijlen van het bedje vast en draait zich om, zodat hij in kruiphouding komt. Dan gaat hij zitten spelen met speentjes, knuffeltje, muziekdoosje, etc. Na een tijdje gaat hij jengelen (hij kan zelf niet terugdraaien) dus leggen we hem weer strak onder de dekens, maar húp dan gebeurt er weer hetzelfde... Dit combineert hij nu met huilen als we z'n kamertje verlaten (papa of ik, maakt niet uit) soms echt tot keihard krijsen aan toe. We lieten hem normaal als hij een 'ik ben m'n speen kwijt-jengeltje' had wel eens een paar minuutjes in z'n sop gaarkoken en vaak viel hij dan zelf in slaap, maar met dit gekrijs lukt dat niet. Is het iets van verlatingsangst die nu is begonnen? En heeft er iemand tips voor één van de twee dingen, of allebei? Thanks!!
Lijkt mij verlatingsangst. Hier gaf ik dan nog weer even de borst tot ze weer slaperig werd of even mee naar beneden en later weer proberen.
Naar beneden meenemen is misschien wel een idee. Nu hou ik het juist zo donker mogelijk om hem niet al te wakker te maken. Het krijsen doet hij namelijk ook als hij heel moe is... Verder niemand die het herkent of tips heeft?
Herkenbare fase. Inderdaad verlatingsangst, ze krijgen dan door dat jij 'weg' bent. Je kan hem nog even mee naar beneden nemen. Of je gaat elke 5 minuten naar hem toe om hem terug te leggen en te troosten net zolang tot hij slaapt. Gelukkig is het een fase en dus gaat het over!