Ik ben amper zwanger en ik merk dat de zenuwen alweer flink opspelen. Genieten is echt nog onmogelijk als je een boel miskramen hebt gehad. Ik zie vreselijk op tegen de komende weken, de onzekerheid, de angst, de wcfobie (bang voor het zien van bloed) en de tijd die zo traag vooruit gaat. Ik voel me deze keer flink zwanger en dat stelt me enigzins gerust, maar als ik ook maar iets minder voel.... Gek word ik ervan en het duurt nog twee weken tot de 1e echo. Nu heb ik ook nog een man die al paniek schiet als hij mijn naam nu op het schermpje van zijn mobiel ziet staan. Bang voor een slecht nieuws telefoontje. We naaien elkaar alleen maar op Hoe doen andere vrouwen dat die zwanger zijn na herhaalde miskramen?
Ik wil je eigenlijk vooral feliciteren met je zwangerschap! Heel spannend allemaal hoor.... Ik heb het maar 1 keer meegemaakt (heb jou al eerder een bikkel genoemd trouwens ) en dat vond ik al zenuwslopend. Maar ik had het idee dat mijn hormonen het overnamen en ik toch blij kon zijn. Ik hoop dat het bij jou ook zo gaat. Ik kan geen tips geven maar je wel onwijs veel succes wensen en sterkte en ik duim heel hard voor je!
mensen die mij een bikkel noemen herinner ik me wel Heb je inmiddels al een echo aangedurfd? Ik voel me deze keer meer zwanger dan ooit en aan mijn zwangerschapstesten te zien heb ik genoeg hormonen in mijn lijf. Daardoor voel ik me juist ook weer onzeker Als dit niet goed gaat, dan kan ik nergens meer op vertrouwen. Het voelt best goed eigenlijk, maar ben bang dat ik mezelf voor de gek hou en dat de klap dan keihard aankomt als het toch misgaat. Zo en nu ga ik mezelf ook een borstenvoelverbod geven. Ik voel de hele tijd of ze nog gevoelig zijn en dat geprik is best pijnlijk
Hoi Trees lastig als je zo bang bent dat het mis gaat! Ik ken het gevoel zelf niet maar misschien dat je afleiding moet zoeken zo veel mogelijk? Dat je er zo min mogelijk aan kan denken dan gaat de tijd ook sneller. In het begin van mijn zwangershap zat mijn schoonmoeder de hele tijd dat het nog fout kon gaan ook niet echt opbeurend maar omdat ik veel afleiding zocht zodat we steeds dichter bij de termijn echo en dus 12 weken kwamen en het hielp wel! Suc6 iig en het zal vast allemaal goed gaan!
Ik weet precies wat je bedoelt. Na 3 miskramen zit ook hier de schrik er in ook al heb ik al 2 gezonde kinderen. IK ben nu 10 weken dus de ergste tijd zit er bijna op gelukkig. Wat ik doe om zo min mogelijk te stressen is vooral afleiding zoeken ga lekker naar buiten , lees een boek probeer jezelf wat op andere gedachten te krijgen. Daarnaast wat ook bij mij helpt is een hele begripvolle gyn die ik altijd mag bellen en dan meestal ook met een echo wel kijkt en laat zien dat ik me weer eens druk maak om niks
overigens ik wil je wel vast voorbereiden dat je niet in de stress moet schieten als je op de eerste echo nog niet veel ziet. Ik was de eerste echo net zo lang zwanger als jou alleen bleek mijn innesteling een week later te zijn waardoor er op de echo niet veel meer te zien was dan een zwart zakje. Dat was hier gelijk weer stressen natuurlijk en een hele onzekere week tot de volgende echo. Hou dat in je achterhoofd dat dat kan gebeuren dat bespaart je een hoop ellende
Lastig hoor, ik kan wel zeggen dat je je vooral op al die positieve tekenen moet focussen, maar je merkt zelf al dat je je probeert in te dekken. Maar het is wel heel positief dat je je zo anders en zwanger voelt, dat is een goed teken hoor meid! En die gevoeligheid van je borsten: die gaat op en neer, kan ik je uit ervaring vertellen (maakte ik me in het begin ook zorgen over). Aan de andere kant: als je blijft prikken, blijft het wèl gevoelig inderdaad, haha! (ik heb al twee hele mooie echo's gehad, gaat hartstikke goed en ik voel me heel zwanger en dus lichamelijk rot, haha! Komt bij jou hopelijk ook nog wel... )
Ten eerste gefeliciteerd met je zwangerschap, ik ga voor je duimen dat deze zwangerschap goed verloopt. Het zal gewoon een rottijd worden dat eerste trimester, meer of minder kan ik er niet van maken. Je hebt al gedaan wat je kunt. Een vroege echo om te kijken of het goed zit en hopenlijk kun je dan het hartje zien kloppen. Dat zou natuurlijk wel een opluchting zijn. Mocht het zo zijn dat ze nog niet genoeg kunnen zien op de echo, vraag dan of je vrij snel nogmaals een echo kunt krijgen. Dit omdat je je toch iets beter gaat voelen op het moment dat je weet dat het in iedergeval leeft. En verder de komende tijd proberen leuke dingen te gaan doen. Ga lekker shoppen, zwemmen, fietsen of iets dergelijks. Even je gedachten verzetten en genieten van de andere dingen om je heen. Heel veel succes meis en schaam je niet dat je niet kunt genieten dit eerste trimester. Dat is hardstikke logisch na alles wat je hebt meegemaakt. Probeer in iedergeval een beetje te ontspannen, je zult er toch door heen moeten. Dikke knuffel.....
Gefeliciteerd meid! Ja, de eerste weken zijn slopend, en er lijkt geen einde aan te komen! Ik weet niet hoe ik er door ben gekomen, maar je denkt idd aan niks anders.
weet een beetje hoe je je voelt, heb eindelijk 12 weken echo gehad en wordt nu wat rustiger. Vond/vind het ook zo erg dat iedereen nu nog zegt dat je "pril" zwanger bent.. werd ik helemaal zenuwachtig van.. net alsof er meer kans is dat het niet goed gaat dan wel.. probeer jezelf idd bezig te houden, ik had twee weken kerstvakantie en toen voelde ik me echt waardeloos, toen ik eenmaal weer aan het werk ging waren de laatste paar weekjes zo voorbij! succes meid!
weet een beetje hoe je je voelt, heb eindelijk 12 weken echo gehad en wordt nu wat rustiger. Vond/vind het ook zo erg dat iedereen nu nog zegt dat je "pril" zwanger bent.. werd ik helemaal zenuwachtig van.. net alsof er meer kans is dat het niet goed gaat dan wel.. probeer jezelf idd bezig te houden, ik had twee weken kerstvakantie en toen voelde ik me echt waardeloos, toen ik eenmaal weer aan het werk ging waren de laatste paar weekjes zo voorbij! succes meid!
Ik vond die eerste weken echt slopend, ik dacht steeds dat het ieder moment mis kan/kon gaan. Ondertussen heb ik nog altijd niet de 12 weken grens bereikt maar ik kom stilaan in de buur, volgende week donderdag hebben we eindelijk onze eerste echo. Als dan alles goed is, ga ik mij eens goed op mijn roze wolk nestelen. Daarnaast heeft een bepaald inzicht mij enorm geholpen: het feit dat je er gewoon niets aan kan doen, je moet het gewoon uit handen geven, als het mis gaat, dan was er blijkbaar iets niet juist met het kindje en is het beter zo. Daarnaast ook het feit dat je NIETS maar dan ook niets eraan kan doen. Ik hoop voor jou dat je binnen enkele weken op je rose wolk mag gaan zitten! Liefs stephanie
Na mijn twee opeenvolgende miskramen mocht ik weer zwanger zijn (komt lang niet overeen met wij jij hebt moeten meemaken) maar ja het idee dat het mis kan gaan blijft denk ik hetzelfde. Heb bij deze zwangerschap de eerste 12 weken voornamenlijk het verstand op nul gezet en veel afleiding gezocht, momenten waarop ik er weer bij stil stond werd ik dan ook helemaal gek en was ik er alleen maar mee bezig. Het is zo moeilijk en nu ben ik dan de 16 weken voorbij maar de onzekerheid is zeker nog niet afgenomen, het voelt gewoon anders.
Hoi Trees! SUPERgefeliciteerd met je zwangerschap! Wij hadden in juni toen allebei een miskraam kan ik me herinneren.. Ik hoop echt voor je dat het dit keer wel goed gaat. Was in het begin ook erg bang dat het weer mis zou gaan maar je hebt meer kans dat het WEL goed gaat! Probeer daar aan vast te houden! Ook niet zo letten op de standaard zwanger-zijn kwaaltjes want dat is echt bij elke vrouw anders..de een is supermisselijk, de ander heeft nergens last van..hetzelfde met gevoelige borsten etc.. Nogmaals van harte gefelicieerd voor jullie! Ik weet (zelfs na 1 miskraam) dat het erg moeilijk is om meteen vertrouwen te hebben maar probeer er echt van te genieten dat een klein wezentje zijn/haar uiterste best doet om te groeien! Liefs Claudia
dank je wel lieve meiden. Ik zit alweer te huilen om alle lieve berichtjes, wat volgens mij juist een goed teken is . Het klopt denk ik wel de afleiding. Vandaag een dagje vrij en ja hoor zit me meteen over van alles en nog wat zorgen te maken. Ik moet me weekenden gewoon goed gaan volplannen. Ik probeer net zoals Stephanie ook maar te denken dat ik er nu niks meer aan kan veranderen en dat ik er geen enkele invloed op heb. Helaas is het niet zo dat de kans dat het goed gaat groter is dan dat het misgaat. Volgens de gyn liggen de kansen op fifty fifty. Alsof je een muntje opgooid en maar hoopt dat het op de goede kant valt pfffff.... Vorige maand was ik er helemaal door heen en heb ik met mijn vriend afgesproken dat een volgende zwangerschap misschien wel de laatste zou worden, omdat ik bang was echt kapot te gaan aan de miskramen. Toen voelde het als een soort opluchting, maar nu maakt het juist de druk hoger, zoiets van NU moet het gebeuren. We hebben net maar afgesproken dat we wel zien wat er gebeurt om die druk er in ieder geval af te halen. Met 6 weken de 1e echo. Deze is voornamelijk bedoeld om een bbz uit te sluiten en er is kans dat we nog geen kloppend hartje zien. Ik hoop het stiekem wel, maar dat is niet het doel van deze echo. Ik hoop in eerste instnatie dat er iets in mijn baarmoeder zit en daarna hopen we gewoon weer verder. En meiden jullie berichtjes doen me echt zo goed! En als ik al jullie banners zie dan denk ik ook wel stiekem dat het ons nu ook moet gaan lukken. En lin ik vond het fijn dat je schreef dat ik me niet moet schamen dat ik nu niet geniet. Het is vaak zo dat mensen zeggen ach geniet toch gewoon en mij lukt dat dus echt niet. En dat betekent natuurlijk helemaal niet dat dit kindje minder welkom is. In tegendeel! Geniet is gewoon moeilijk op commando. Miepie super dat je al twee goede echo's hebt!
Hoi Trees Als eerste gefeliciteerd met jullie zwangerschap. Ik begrijp wat je bedoelt met niet kunnen genieten en heel veel last hebben van angst en onzekerheid. Ik heb zelf gelukkig maar 2 miskramen gehad maar snap precies hoe je je voelt. Het is altijd al een spannende periode totdat je een geode echo achter de rug hebt. Je bent dan voor 2 dagen weer gerust gesteld en dan kruipen die angstige gedachtes weer zo je lijf in. Ik neem aan dat je meerdere echo's gaat krijgen omdat het al een paar keer mis is gegaan. Probeer per week te leven zo heb ik dat ook gedaan in de 1e 3 maanden. En als je dan 1 week voorbij bent lees dan wat er in die week allemaal is gebeurd. Ik had me echo met 9 weken omdat ik dit niet eerder wilde eigenlijk. En hierop was gelukkig toen alles te zien. heb toen liggen huilen van blijdschap en angst tegelijk. Toen ze zeiden van dit gaat wel goed geloofde ik het ook niet want mijn 1 miskraam had ik met 12 weken. Dus ik had nog 3 weken spanning. Heb met 12 weken geen echo gehad maar kreeg toen het hartje te horen. Was weer even blij. nog geen 2 dagen later weer zware paniek. Ik kreeg krampen en steken in mijn buik. We hebben meteen de verloskundige gebeld en ze kwam gelukkig langs. Bleek het me darmen te zijn want het hartje klopte toen ook weer heel mooi. We hebben toen ook een angelsound aangeschaft zodat we zelf konden luisteren. Tot aan de 20 weken echo hebben we veel zenuwen gehad over de zwangerschap en nu pas durven we echt te genieten. Dus schaam je idd niet ga ook neit je gevoelens wegstoppen maar gooi ze er gewoon uit. groetjes evelien
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Jeetje, je hebt al veel miskramen gehad, wat klote zeg.. Hoe je die eerste weken doorkomt? Misschien zoveel mogelijk afleiding zoeken en jezelf dwingen met aan andere dingen te denken? Als het gebeurt, kun je het helaas niet tegen houden. Maar aan stress heb je zelf helemaal niks. Ik duim echt voor je dat dit wondertje bij je mag blijven!
Dit is voor mij mijn 1e zwangerschap en ik vind het ook alleen maar spannend, waardoor ik er nog niet echt van kan genieten... Ik leef echt naar die 1e echo toe en wil het ook zo graag aan iedereen vertellen maar niet voor die 1e echo... Pfff moeilijk hoor. Gelukkig kunnen we elkaar hier een beetje steunen!
hoi Trees, gefeliciterd met je zwangerschap! ik ben een van de mensen die bij een ander onderwerp op dit forum je "schommelende" conversaties heeft gevolgd en heb daardoor stiekum het gevoel dat ik je een heel klein beetje ken. ik heb enorm met je meegeleefd de keren dat het niet zo mocht zijn en gun het je zo ontzettend dat het dit keer goed blijft gaan. zelf vond ik de eerste 12 weken tot de echo ook vreselijk zwaar en onzeker terwijl ik niet eens een mk heb gehad. ik kan het me half voorstellen hoe jij je moet voelen nu. hou vol en heb vertrouwen! [-o< kus
ten eerste gefeliciteerd met je zwangerschap! Na 3 miskramen - steeds een andere termijn 5,8 en 16 weken, dus geen peil op te trekken - is mijn laatste zwangerschap voldragen! Genoten heb ik eerlijk gezegd amper (in ieder geval helemaal niet tot de 16 weken). De tijd kroop en ik leefde van echo naar echo! Helaas iser in het begin weinig dat je kunt doen om jezelf gerust te stellen, want angelsound werkt dan ook nog niet! Net als jij was ik bang voor weer een teleurstelling. Het voelde anders, ik hadstiekem wel het vertrouwen, maar dan werd ik weer boos op mezelf,want ik was bang voor weer die teleurstelling! Maar probeer te genieten van het moment, die pakt niemand meer van je af en heb vertrouwen! Achteraf baal ik dat ik amper genoten heb!