Hallo meiden, ik weet niet meer wat ik moet doen met mijn schoonloeder, uh sorry schoonmoeder.. Ik ben nu drie maanden getrouwd met haar zoon, ze is toen op onze bruiloft geweest en sindsdien niks meer gehoord van haar (ja één mailtje nog of ze langs kon komen maar die dag waren we zelf toevallig weg) Sinds ze weet dat we weer een kindje krijgen, heeft ze nog NOOIT gevraagd hoe het met de zwangerschap gaat, ook nooit belangstelling getoond, erg vervelend. ook onze andere zoon (nu anderhalf) kijkt ze niet naar om, in het begin vroeg ze vaak of ik foto's wilde doormailen maar nu vraagt ze dat nooit meer. Ze belt nooit, mailt nooit, komt nooit langs, zelf zijn we wel een paar keer langs geweest maar dan praat ze alleen maar over zichzelf en andere familie-leden maar nooit over ons of over onze kinderen. Vorige week kwam mijn man (klinkt heerlijk, Mijn Man ) zijn moeder per toeval tegen, ze vroeg niet eens hoe het met ons ging of met de kind(eren), ze vertelde alleen maar dat die en die dood was. Heb haar vanmorgen in een laatste wanhoopspoging nog een mail gestuurd met de vraag waarom we niks meer horen en of er iets aan de hand is. Ze heeft mn mail wel gelezen (ontvangsbevestiging) maar stuurt niks terug. Als we niks meer horen na deze mail dan verbreken we het contact, dat wil zeggen zolang zij niet meer belt ofzo dan hoort ze ook niks meer van ons, ook niet als onze kleine is geboren. We zijn het zo zat om steeds weer contact te lopen zoeken. Vraag me echt af wat we verkeerd doen, waarom zegt ze dat dan niet gewoon en laat ze haar zoon en kleinkinderen gewoon barsten! sorry lang verhaal moest het kwijt pfff..
ik moet even zeggen dat ik al 28 weken zwanger ben en dat ze nog NOOIT heeft gevraagd naar hoe het gaat, ze heeft ons ook nog NOOIT gefeliciteerd trouwens Ook heb ik vorige week nog een echo-foto gestuurd van beebje maar nis geen reactie erop. Mijn man zegt nou ja schijt aan haar maar ik vind het zo erg, het is toch de oma en zijn moerder maar ik begin de hoop op te geven..
Misschien is er toch iets wat haar dwars zit, en misschien moet je gewoon naar haar toe gaan samen met je vriend en vragen wat er is...ik zou ook niet reageren met een mail als ik boos was op iemand, omdat je een mail altijd heel anders kan lezen/opvatten dan dat het is bedoeld.
Echt een rot situatie. Eén waar ik helaas ook vanalles vanaf weet. Zo heb ik dus geen contact meer met mijn vader. Toen ik ging samenwonen zou hij naar ons huisje komen kijken, maar we hebben hem die dag niet gezien. Daarna nog wel eens tegengekomen en de laatste keer gezegd dat hij gewoon moet bellen en dan spreken we wat af. Zelfs de datum doorgegeven dat we op vakantie zouden gaan. Je zou toch denken dat ze dan meteen contact opnemen, want de 1e stap is weer even voor ze gezet, maar helaas.... Voor onze vakantie niets gehoord en daarna zag ik hem weer gezellig met z'n "vrienden" bij de kroeg zitten en toen was de maat voor mij vol. Ik heb een brief geschreven dat het op was voor mij en ik geen contact meer wilde. Een hele moeilijke beslissing, maar wel één waar ik zelf een stuk rustiger van werd. Heel af en toe zie ik hem lopen en via m'n broer hoor ik nog wel eens wat over hem, maar verder is het klaar. Mocht hij voor de deur staan, blijft deze gesloten voor hem, heb geen zin om hem in mijn gezins leven te betrekken en vervolgens weer niets van hem te horen, want dat is elke keer het geval. Ik zou dus zeggen: Praat goed met elkaar erover en neem de beslissing die jullie denken dat goed is!
streepjes, ik heb geen boze mail gestuurd hoor, ik vraag alleen in de mail of er mischien iets is omdat we nog weinig horen, is helemaal niet boos. En ernaar toe gaan willen we niet meer omdat we al vaker daar zijn geweest en dan zegt ze alleen maar dat die en die dood is en die en die is zwanger, verder vertelt ze helemaal niks. Mijn man heeft haar vorige week wel nog gevraagd waarom ze geen mail meer stuurt en toen begon ze eroverheen te praten, en ze verwijtte ons dat we nooit thuis zijn (vreemd we zijn bijna iedere dag thuis) we hebben haar vaak genoeg gevraagd wat er is maar ze negeert ons dan of begint gauw over wat anders, ja wat moet je dan nog @ Andrea, moeilijke beslissing met je vader maar wel begrijpelijk, echter blijft hier altijd de deur open staan voor schoonmoeder, maar zelf zullen we niet meer de eerste stap zetten, ergens houdt het op toch? PS heb net met man gebeld en die zegt dus dat ik nu niks meer mag sturen van mail of zo, dat nu de zet aan haar is. Tja moeilijk he soms, ik heb al die jaren steeds maar braaf gemaild en contact behouden maar nu ze ons negeert weet ik het ook niet meer,
ik zou inderdaad een keer persoonlijk vragen hoe en wat, via de mail vind ik toch anders, en heeft ze dan geen antwoord , zeg dan dat je het van haar laat afhangen voorlopig.
Hier ook zo'n geval dus weet wat je doormaakt! Mijn schoonLoeder kwam wel op de verjaardag van mn jongste dochter, maar ze heeft de hele middag geen woord gezegd tegen mij en me niet eens gefeliciteerd! Onze jongste is nu ruim 7 maanden en ze heeft hem nu al wel 2x gezien.. Dat ze door de str*nt zakt nu hoor! Ik zou proberen het nog op een meer persoonlijke manier aan te kaarten en daarna is zij aan de beurt. Mail ofzo vind ik toch altijd wat onpersoonlijker..
Wat is t toch altijd met die schoonmoeders he? Hier ook zo'n geval, dus weet hoe irritant t kan zijn! Laat lekker gaan joh, je gezinnetje is veel belangrijker en als dat mens er geen deel uit wil maken is het haar gemis, ja toch!
heeft mijn man vorige week gedaan, gevraagd waarom we niks meer horen en waarom ze geen mail meer stuurt , en toen zei ze dus dat we nooit thuis zijn (waarop mn man dus antwoorde dat we bijna iedere dag thuis zijn) en toen ging ze heel gauw over iets andes praten.. Mn man kwam haar dus tegen en heeft haar persoonlijk erop aangesproken maar ze reageerde niet.. (vandaar nu weer mn mail)
hoi hoi hier nog iemand met zo'n fijne schoonloeder. mijn verhaal staat in het zwangerschap gedeelte. ik wens je veel sterkte. groetjes sandra
Ik las jouw verhaal en dacht: Huh? Dit gaat over mijn schoonmoeder... (heb ook weleens geschreven in onderwerp Grrrr Schoonmoeder in zwangerschapstopic), ZO herkenbaar, ze belt niet, mailt niet wat dan ook, ze heeft zich totaal niet met ons huwelijk bezig gehouden (wij zijn 20 juli getrouwd) en vraagt ook nooit hoe het met beebje gaat. Ik heb haar de vorige keer zelfs meegenomen naar de 3D echo, maar dan kan ze alleen maar praten over hoe het toen bij HAAR ging etc. Ze is dan wel blij dat ze een kleindochter krijgt maar daar houdt het eigenlijk mee op, het liefste staat ze de hele dag in de belangstelling ten koste van anderen. Ze belt nooit eens zomaar naar haar zoon (mijn man... gek he om te zeggen?) om te vragen hoe het gaat, wij moeten hun speciaal bellen om te vragen of ze het leuk vinden om naar het kamertje te kijken. En ga maar zo door. En dan nog het lef hebben om te vragen of ze bij de bevalling mag zijn , nou, is dat nou niet aso? Ik denk altijd maar zo: Ze is gewoon alleen met zichzelf bezig en zo is ze nu éénmaal, ik vind het jammer maar het is helaas niet anders, ik vind het zelf geen reden om het contact te verbreken met haar (maar dat is een ieders persoonlijke mening) omdat dit nu eenmaal haar karakter is. Maar het is wel balen en trust me, ik weet hoe het is... (Helaas). Sterkte!
hmm kunnen we geen clubje oprichten waarbij de schoonmoeders samen komen en allemaal over hun eigen sores gaan praten Fem wij bedoelen met contact verbreken in die zin dat we geen toenadering meer gaan zoeken, ze kan en mag aktijd bellen, mailen langs komen maar we zijn het zooo moe om steeds weer erachter aan te moeten rennen. Als ze niet wil dan niet, dan houdt het op, maar ik ga echt niet meer iedere week dan bellen. hmm denk denk de schoonLoeder-club is dat wat?
@ Andrea, moeilijke beslissing met je vader maar wel begrijpelijk, echter blijft hier altijd de deur open staan voor schoonmoeder, maar zelf zullen we niet meer de eerste stap zetten, ergens houdt het op toch? PS heb net met man gebeld en die zegt dus dat ik nu niks meer mag sturen van mail of zo, dat nu de zet aan haar is. Tja moeilijk he soms, ik heb al die jaren steeds maar braaf gemaild en contact behouden maar nu ze ons negeert weet ik het ook niet meer Groot gelijk, bij mij kwam het contact ook alleen van mijn kant en dat houd een keer op. Mijn deur heeft ook heel lang open gestaan, maar nu blijft hij echt gesloten... Ik vind het zo vervelend dat zoveel mensen die meemaken, je kinderen zijn toch je alles?
Haha gaaf, ik heb er ook een. We hebben sinds jaren al bijna geen contact, omdat het tussen haar en mij niet botert. Nooit heeft ze iets van mij of mijn mannetje (haar zoon) willen weten, maar ze heeft nu ik zwanger ben al aangegeven dat we ons kind wel "Moeten DELEN"!?! Ik kon m'n oren niet geloven.. Het is geen speelgoed! Jaren geen/nauwelijks contact en nu komt ze weer aan kakken, omdat ze met het kind kan paraderen naar haar vriendinnen?! Ik dacht het niet.
huh vosje delen? hoe bedoeld je schoonmoeder dat, moet je je kindje gaan uitlenen als zij dat nodig vind of zo? Raar :S (Update: nog steeds geen reactie van schoonmoeder op onze laatste mail )
Ja, weet ook geen mens wat ze nou precies allemaal bedoelt. Ik vond het maar een rare uitspraak om over een kind te maken. Hoe kun je een kind nou delen?! Daarnaast moet ze echt niet denken dat we de baby bij haar achterlaten na alles wat we de afgelopen jaren met haar hebben moeten doorstaan.