Mensen houden er steeds minder aan merk ik. Mensen zijn blind, zien de grote pijlen niet meer van de richtingen. Lopen nog net niet tegen je aan. Gaan gewoon naast je staan in de winkel. Vooral in het begin sprak ik mensen er wel op aan maar je krijgt gewoon een grote bek terug. Ik vind het nog steeds wel belangrijk maar het lijkt wel alsof het geen zin meer heeft. Ook de paar keer dat mensen een grote mond terug gaven houd mij wel tegen. Wat doe jij? En ook waarom wel of niet.
Ik spreek andere mensen er niet op aan. Als iemand heel dicht naast mij zou komen staan en ik zou dat vervelend vinden zou ik waarschijnlijk gewoon zelf een stukje opschuiven. Overigens zie ik hier dat iedereen in een rij bij de kassa of rij voor de winkel netjes achter de aangegeven strepen gaat staan, dus in die zin houden mensen zich hier nog steeds aan de afstand.
Ik heb er met name last van op mijn werk, privé kan ik er goed van weglopen. Maar als ik klanten moet helpen vind ik het heel lastig om iets te moeten zeggen, het zijn toch klanten. Vaak stap ik dan opzij, maar een hoop klanten zetten dan stug weer een stap dichterbij. Echt vervelend. Vooral ook omdat 9 van de 10 klanten hier met meerdere personen komen en ik er vaak lang mee bezig ben. Heb mezelf al vaak voorgenomen om er ECHT, ÉCHT, ÉCHT!!! iets van te zeggen, maar puntje bij paaltje vind ik het dan toch weer te lastig om iemand ermee te confronteren. Maar ik moet het echt gaan doen, want ik zie een hoop klanten, het is echt druk bij ons. Én er zijn inmiddels een aantal collega's die corona hebben gehad, waarvan 1 in het ziekenhuis heeft gelegen. En mijn ouders zijn risicogevallen en ik wil ze graag ( op afstand) blijven zien.
Als mensen echt haast schouder aan schouder tegen mij aan gaan staan zeg ik er wat van. Ik moest laatst naar de supermarkt en heb mij echt verbaasd over hoe onvoorzichtig mensen zijn! Ben maar meerdere keren enkele minuten in een hoekje gaan staan wachten omdat er zo 3 mensen bij elkaar stonden in een smal gangpad
Nee ik zeg er niks van, maar merk wel dat mensen voorzichtiger zijn omdat ze zien dat ik zwanger ben en sorry zeggen als ze te dichtbij komen.. Weet niet of het ligt aan dat ik zwanger ben of dat ze gewoon altijd beleefd zijn hier, maar valt op.
Ik spreek mensen er wel op aan. Met Hemelvaartsdag nog, was er een moeder met 3 kinderen die weer niets van zei dat die kinderen in een rij gewoon tegen mij aan duwden. Dus ik eerst de kinderen gezegd dat ze afstand moeten nemen. En toen ze bleven komen de moeder ook. Kreeg ik me toch een vuile blik Gelukkig ben ik daar immuun voor
Nou helaas hier niet... Ik merk daar (hoogzwanger) niks van helaas. Ik spreek mensen er niet op aan, ik pas mezelf aan. Ik ben ook niet heel goed gebekt in dat soort situaties.
Als ik een stap opzij kan doen zal ik alleen zeggen dat ik even aan de kant stap of dat ze even kunnen wachten tot ik klaar ben. Mijn man ook. Sommige geven een grote mond en sommige negeren je compleet. Ik ga niet onnodig risico lopen omdat sommige mensen er maling aan hebben. Dan houd je maar afstand voor een ander. Mensen die het niet zo nauw nemen met de 1.5 meter zijn denk ik ook niet zo nauw met hygiëne maatregelen zoals handen wassen en hoesten en niezen in je elleboog. Ik kan mij niet voorstellen dat je die regels dan wel getrouw opvolgt. En dat het een keertje mis gaat snap ik, dat een gangpad nét te smal is bijv, maar ik heb nu meerdere keren meegemaakt dat mensen tegen mij aan komen of over mij heen hangen om iets te pakken uit een schap. Wacht dan 5 seconden.. En dat hijgt dan in je nek Het zijn bij ons voornamelijk ouderen die dat doen.
Echt er op aan spreken vind ik lastig. Ik doe boodschappen in een niet zo frisse buurt, ruzie is hier makkelijk gemaakt. Als mensen dichtbij komen zet ik zelf een stap opzij. Soms zeg ik nog "laten we de 1.5m afstand maar bewaren". Maar dat ligt er erg aan wie het is.
Ik zeg er ook niets van. Ten eerste omdat ik er niet zo veel moeite mee heb (heb toch steeds meer het idee dat andere regels effectiever zijn dan de 1,5 meter samenleving) en ten tweede dat het soms echt niet anders mogelijk is. Ik merk ook dat mensen soms onbewust in mijn aura komen en dan achteraf bedenken dat het geen 1,5 meter is. Zelf probeer ik wel mij aan de 1,5 meter te houden maar ook meer voor mijn medemens omdat ik ook besef dat sommige het echt heel vervelend vinden als je in hun aura komt, om die reden hou ik mij dus wel aan de 1,5 meter tov andere. Wel hoop ik dat er snel verandering komt in de 1,5 meter samenleving omdat het op sommige momenten en plekken er erg spastisch aan toe gaat en dat begin ik nu wel minder te vinden.
Ik doe het in sommige situaties wel. Een paar weken terug stond ik in een (bij aankomst) volledig lege bakkerij. Toen ik naar buiten wilde stond het propvol en kon je er nog niet uit als het maar een 30cm regel was geweest. Ik vind het besef hier in Zweden veel te klein. Dus ik heb er wat van gezegd. Gewoon algemeen “goh als ik nu zou aankomen, zou ik mijn nummertje pakken en eventjes buiten wachten”. Het was zelfs stralend zonnig lenteweer! Daarop was er trouwens één mevrouw van bijna fossiele leeftijd (echt 90jr met rollator zeg maar) die zei “dat het niet mijn zaak was waar zij ging wachten”. Daarop heb ik gezegd dat ik dezelfde dag nog 30 patiënten met hoest en koorts had beoordeeld en drie ingestuurd naar de spoed - dus dat ze vooral lekker zelf moest weten hoe dicht ze bij me ging staan. Daarop gingen trouwens minstens de helft van de mensen de zaak uit
Nee ik spreek er mensen niet op aan, ga zelf wel aan de kant. Maar moet ook zeggen dat het er ook wel aan ligt hoe je mensen erop aanspreekt. Toen de regels er allemaal net waren kwam er een oudere man , na mij , de supermarkt binnen. Je kon echt zien dat die man het ook allemaal even niet meer wist, hij had zijn karretje en handen netjes ontsmet en liep terug naar de prullenbak om het papiertje weg te gooien. Op dat moment kwam er ook een andere dame aan die helemaal hysterisch begon te gillen dat hij bij haar uit de buurt moest blijven want die 1,5 meter. Arme mannetje had gewoon de tranen in de ogen van de schrik. De medewerker van de winkel heeft hem gerustgesteld, dat we allemaal moeten wennen aan de de nieuwe situatie en dat sommige mensen nu eenmaal heftiger reageren dan anderen. Vond dat echt zielig voor de meneer. We hebben hier wel 1 supermarkt waar ik nu niet graag naar toe ga omdat het daar vaak zo druk is dat het er gewoon te vol is binnen, voor mijn gevoel dan. En bij de meneer die vandaag mijn rolstoel kwam repareren ben ik wat verder afgebleven dan de 1.5 meter omdat die net bij het verpleeghuis weg kwam waar een corona uitbraak is. Hij was daar wel helemaal in pak naar binnen gegaan en had zich goed ontsmet daarna, maar ik vond het idee niet zo heel fijn. En mijn rolstoel heb ik daarna ook helemaal ontsmet, en mijn handen + armen ook. Probeer er normaal wel nuchter onder te zijn maar dit keer vond ik dit toch verstandiger
Kom nauwelijks in de winkel nu, maar pas kwam er een man vlakbij mij staan in de winkel. Heb hem toen erop aangesproken. Gelukkig geen grote bek terug, maar hij vond het maar overdreven.
Ik hoop dat je het niet opvat als nieuwsgierigheid want ik heb de strekking van je post gelezen en snap je punt helemaal, maar er bleef iets hangen; zit jij in een rolstoel? Je hoeft niet te antwoorden hoor. Als je het voor jezelf wil houden is dat prima, maar ik las het en dacht; wat naar!
Paar keer gedaan en paar keer grote bek gekregen En laatst is het ook tegen mij gezegd; ik stond bij de band aan de linkerkant mijn spullen erop te leggen, toen een meneer zei dat ik te dichtbij stond. Waarschijnlijk stond ik dat ook, maar ik moet heel erg draaien met mijn hoofd om mijn rechterkant goed te kunnen zien ivm dat oog dat het 'niet doet'. Afstand is dan lastig in te schatten. Dus ik zei sorry en daarna ging ie los. Of ik wel snapte waar het over ging en dat 'mijn soort' zich niet zo druk maakte over Corona. Pas in de auto besefte ik dat dit waarschijnlijk discriminerend bedoeld was, maar ik ben dat niet gewend. Heb er nooit eerder mee te maken gehad dus was verbaasd. Mijn man daarentegen begreep het wel meteen en was laaiend. Maar goed; om antwoord te geven op je vraag; ja ik doe het wel, maar ligt er ook aan in welke buurt dat is
Nee ik spreek mensen er niet op aan, maar heel eerlijk, ik ben waarschijnlijk ook zo’n iemand die er niet altijd rekening mee houdt Mocht ik worden aangesproken zou ik dat juist wel kunnen waarderen ipv afgekat worden.