N.a.v. een artikel dat ik toevallig tegenkwam op Facebook. Ik merk dat hier altijd heel eenzijdig antwoord op wordt gegeven, als in: Als je partner je niet neemt zoals je bent dan moet je wegwezen. Mag jouw partner bij je aangeven dat je teveel bent aangekomen? Ik eerst: Mijn partner mag het best tegen me zeggen als ik een beetje teveel ben aangekomen. Het is natuurlijk wel de toon die de muziek maakt. Constant naar beneden gehaald worden om je coronakilo's is natuurlijk not done, maar als ik mezelf iets teveel heb laten gaan en je gaat dit ook echt zien dan mag er best iets over gezegd worden. Zeker als ik mezelf er ook niet prettig bij voel. Daarnaast: zegt mijn partner het niet. Dan zegt mijn moeder het wel . Ben benieuwd wat jullie hier van vinden!
Ja, maar dat doet hij dus niet. Ik denk dat hij bang is dat hij me ermee kwetst oid. Terwijl ik het zelf juist liever wel heb. Maar nu ben ik 14 kg afgevallen en dan geeft hij wel complimenten, dat is iig al iets. Moet wel zeggen dat mijn man nogal van curvy houdt... De enige keren dát ik opmerkingen kreeg was toen ik net op het randje een gezond BMI had, dat ik maar beter niet nog meer kon afvallen.
Ja zolang het respectvol blijft heb ik liever dat mijn partner het tegen mij zegt als dat er achter je rug om wordt gesmoest. Ik zeg het nl ook gewoon tegen hem. En inderdaad, anders zeggen mn ouders het wel.....
Natuurlijk mag hij dat zeggen en omgekeerd zou ik dat ook doen. Wel op een respectvolle en opbouwende manier! Wij vinden werken aan onze gezondheid heel belangrijk en een gezond gewicht is voor mij helaas niet vanzelfsprekend. Mijn man support mij heel erg om te sporten en gezond te eten, daar hoort ook bij dat je het eerlijk zegt als het even wat minder gaat.
Eens, man zou er wel wat van mogen zeggen (doet hij niet), maar als hij zijn leven veilig wil zijn, moet hij wel uitkijken welke tijd van de maand hij dit soort dingen wil bespreken. Grapje he! Nou ja, van dat “leven veilig”, misschien dat “als hij getrouwd wil blijven” wel redelijk accuraat is
Ja, maar op een respectvolle manier natuurlijk. Andersom heb ik hem er op gewezen dat zijn gewicht zichtbaar toe nam en inmiddels is hij 15kg afgevallen
Hier net zo. Ik moet echt uit hem trekken dat hij me nu toch wel een beetje te zwaar vind. Wat ik niet vervelend vind, want dat is ook zo. Gewoon realistisch. Hij is te bang dat hij me dan kwetst.
Ik zou het niet snel zeggen en mijn partner ook niet tegen mij. Althans, niet als het om een paar kilo gaat. Als kleding vervangen moet worden omdat het niet meer past, dan zouden we dat beiden wel aanleiding tot gesprek vinden.
Absolute ja. Met liefde en respect. Gelukkig is onze relatie daarop gebaseerd en niet op uiterlijkheden. Ik zeg ook tegen hem dat hij te dik is. En de keer dat ik niet meer uit het campingstoeltje van zoon kwam omdat mijn billen klem zaten hebben we daar samen vreselijk om gelachen. (Was weer ern goede start voor een nieuw dieet ) Of toen we samen gingen trainen. Ging hij planken. Kwam zijn buik aan de grond! Dus ik: hee dat is niet eerlijk!!
Ja zeker, wel op een nette manier. Ik zou dat andersom ook doen. Niet per se omdat ik bang ben dat we snel op elkaar af zouden knappen maar omdat we het beide belangrijk vinden dat we gezond/goed in ons vel zitten. Tijdens onze 1e 2 jaar samen beide best flink aangekomen (van het goede leven zullen we maar zeggen ). Toen hebben we beide wel aan de bel getrokken, we aten echt te ongezond en sportte beide niet meer. We zijn best wat afgevallen en toen ook afgesproken dat we proberen om onze levensstijl beter in de gaten te houden. Dus eten/sporten etc komen nog wel regelmatig te spraken. Van 5 kilo meer of minder liggen we beide niet wakker, maar we zijn wel bewusten van wat we beide voor onszelf en elkaar willen
Ik vind het belangrijker dat hij vraagt naar hoe het met mij gaat of me laat weten als hij denkt dat het niet zo goed gaat met mij dan dat hij het over dik zijn heeft. Bovendien, whats the point, gewicht is niet voor iedereen maakbaar en ik ga mijn gezondheid niet nog meer vernachelen door op dieet te gaan.
Dit vooral!!! Ik ben sinds de winter flink aangekomen door corona mocht ik niet meer kickboksen ik had met vriendinnen de vrijdagmiddag borrel (hapjes) thuis ontdekt en toen ging het snel. Mijn man heeft niets gezegt terwijl hij altijd (als grapje!!!) zei, als je zo een kont krijgt als je moeder bind ik je vast aan een loopband Het stomme is, aan mijn kleding heb ik het nauwelijks gemerkt maar toen mijn moeder het zei en ik op de weegschaal ging staan bleek het plus 10 kilo te zijn en toen zag ik het zelf wel ineens.
Tja, tegenwoordig niet bepaald een populaire mening geloof ik, maar dik zijn is ook niet bepaald gezond toch? Ik geloof er, als persoon die zelf veel te dik is, echt niet in dat er zoiets bestaat als gezond dik zijn. Op dieet gaan is inderdaad biet altijd een goed idee, leefstijl aanpassen is veel effectiever.
Maar dat staat niet los van elkaar toch? Ik snap wel wat je zegt, ik heb liever wat kilo's te veel dan dat er nog meer aan mijn lichaam gaat mankeren, dan het nu al doet, maar te dik zijn gaat daar ook wel voor zorgen, omdat het gewoon niet gezond is (en ja, ben zelf veel te zwaar).
Nou ja, dat dus idd. Ik ben helemaal voor body positivity en ik ben ook echt niet heel ongelukkig ofzo met mijn kilo's teveel, maar gezond is anders, dat is gewoon een feit.
Ja hoor, hij mag dat zeggen. Ik zeg t ook als hij te mager wordt. (Altijd leuk, ik ben de enige in het gezin die wel makkelijk aankomt. De rest hangt tegen ondergewicht aan en moet juist volle producten etc eten. Diëtiste heb ik daarom erbij, want met 2 slechte eters kan ik niet aan bakje yoghurt zitten en zeggen dat t een volwaardig ontbijt is bv, ik moet gewoon brood eten)