Mijn man en ik blijven twijfelen over sterilisatie. Bij twijfel niet doen, lees ik vaak, maar ergens wil ik ook duidelijk en veiligheid. Hormonale AC wil ik niet. Koperspiraal jaren gehad maar daar ben ik nu ook wel klaar mee (hij verzakt of ik verlies heb en zware heftige menstruaties) Condooms jaren lang is het nou ook niet… en iets qua timing of voor het zingen de kerk uit vind ik tricky (ik raak vrijwel altijd direct zwanger) Dus sterilisatie is eigenlijk het beste, omdat we nu geen kinderwens meer hebben. Maar toch vinden we het definitief maken lastig, want wat als er over een jaar of 2 toch weer een kinderwens komt!? We zijn nog jong (ik bijna 30 hij 35). Ergens willen we het graag doen, want dan is het klaar en duidelijk en geen AC gedoe meer. En voor nu zijn we compleet. Qua gevoel zouden we best nog wel een vierde willen, maar qua verstand weten we dat we dat beter niet kunnen doen (HG zwangerschappen, psychisch, drukte) Wie heeft ervaring met een vasectomie en hoe stonden jullie er vooraf in?
Ik zou dit getyped kunnen hebben. Hier precies zo'n situatie behalve dat ik echt geen kinderwens meer heb en ook niet bang ben dat het over 2 jaar ofzo anders is. Maar toch schrikt het definitieve van een vasectomie wat af.. Ik lees even mee in elk geval.
Ik herken het ook. Wij hebben al een doorverwijzing naar de uroloog. Toch begint de twijfel weer. Het is vooral rot dat wij geen goede anticonceptie kunnen gebruiken. Anders konden we de keuze nog uitstellen. Wij hebben geen kinderwens meer en daar gaan we ook niet meer op terugkomen. 2 is echt genoeg en ik wil sowieso geen nakomertje, vanwege mijn eigen gezinssituatie vroeger. Maar mijn man is ook nog maar 32 en je weet niet wat de toekomst brengt.
Als de enige twijfel is dat er misschien in de toekomst toch wel een kinderwens gaat zijn, is het vooraf invriezen van rietjes zaad wellicht een optie? Zullen ongetwijfeld kosten aan zitten als het niet om medische redenen is maar goed, de optie is er wel
Ik ken ook mannen die de vasectomie weer hebben laten herstellen ivm de tweede vriendin en een nieuwe kinderwens, die mogelijkheid is er ook al is deze niet altijd gunstig! Echter weet ik zolang er twijfel is een uroloog niet gaat behandelen. Je moet er voor nu achter staan. Hier zijn we overigens blij dat mijn man het wel gedaan heeft. Daarover geen kopzorgen meer. Ik heb kwa menstruatie genoeg ellende nog steeds en kwa ac genoeg ellende achter de rug. Mijn man was overigens denk ik ook rond de 35 het is alweer ff geleden
Volgens mij heeft de vrouw meer last dan de man. Zou mijn laatste met een keizersnede zijn gekomen dan had ik misschien wel gedaan. Wij zijn er eigenlijk gewoon uit, alleen toch blijft bij het gevoel van wat als ik morgen overlijd en mijn man krijgt een nieuwe vrouw dan wil die misschien nog kinderen… kan overigens ook als we uit elkaar gaan.
Dat is wel enorm duur ook trouwens. Omdat het een hele operatie is itt snippperdesnip. Hier geen twijfel, hij mag van mij tijdens de geboorte wel gelijk snipperdesnip maar meneer durft niet.... zucht
Tja lastig, uiteindelijk zullen jullie zelf die afweging moeten maken. Een sterilisatie in ieder geval alleen als je het echt zeker wil. Ik heb zelf altijd of een pil geslikt of had een spiraaltje en ondervind daar geen last van. Ik vond jarenlang mijn man ook nog te jong voor zoiets definitiefs. We hadden zelf geen kinderwens meer echter wilde ik voor hem geen definitieve beslissing hierin voor t geval mij iets zou overkomen of we zouden uit elkaar gaan. En dat met name toen hij jonger was, we kregen onze dochters namelijk best jong. Hij zei wel dat hij in beide gevallen nooit meer voor een volgend kindje wilde gaan , echter zien en horen we toch weleens in onze omgeving dat die gedachten veranderen. Inmiddels is hij ouder en moesten we een nieuwe afweging maken vanwege mijn spiraaltje die aan vervanging toe is. Nu gaat hij wél voor een vasectomie. Ik denk dat het dus echt aan je gevoel moet liggen, of je deze definitieve keuze wil maken.
Wij hadden samen echt geen kinderwens meer en ik wilde geen anticonceptiepil. We waren helemaal klaar met de condooms Hier heeft man dus 2 jaar geleden gekozen voor een vasectomie en geen moment spijt gehad. Het voelde voor ons ook echt een hoofdstuk afsluiten. Maar als je nog twijfelt over wel of geen kinderwens zou ik absoluut wachten tot dat gevoel wel komt
Als er ergens een vorm van twijfel is niet doen. Je moet er samen 100% achter staan. In principe kan het bij een man ongedaan gemaakt worden, maar garantie heb je niet. Ik heb mezelf begin januari laten steriliseren, ik wilde dat zelf graag. Mijn eileiders zijn verwijderd. Maar wij wisten 100% zeker dat we echt geen kinderen meer wilden.
Bij twijfel niet doen. Wij hebben inmiddels 4 gezonde kinderen mogen krijgen, in de zwangerschap van nr 4 veel gesproken over steriliseren. Maar nu, twijfelen we toch te erg. Dan nog maar een paar jaar aanklungelen met condooms. Maar liever dat, als dat we dadelijk over een paar jaar wellicht nog een wens krijgen, en het gaat dan niet meer. Wij zijn beide ook nog jong, man is 31 ik 28.
Wij twijfelen niet, verstandelijk sowieso niet, maar we vinden het wel moeilijk om deze fase af te sluiten. Misschien voelt dat voor jullie ook zo? Ik 'moet' de novasure, en ik wil voor alle zekerheid dan dat mijn man zich laat steriliseren omdat ik dan echt niet meer zwanger mag worden. Wij weten verstandelijk echt zeker dat het klaar is, maar wij zijn denk ik het soort mensen dat gevoelsmatig nooit klaar is.
Wij zijn 10 jaar ouder, hier is het recent gebeurd, maar op die leeftijd had mijn man nog geen kinderen, dus ik kan hier verder niets over zeggen, behalve dat de ingreep enorm mee viel. Voor vrouwen is het vele malen ingrijpender.
Ja, ik denk dat wij het ook moeilijk vinden om deze fase af te sluiten. Terwijl ik niet meer zwanger zou willen zijn en geen babykriebels meer heb. En het dus ook verstandig het bij 3 kinderen te laten, waar ik enorm dankbaar voor ben (sorry ik wil niemand tegen het hoofd stoten). Het voelt nu ook gewoon heel compleet, maar wat als die wens later toch weer terug komt als er weer andere omstandigheden zijn? Zoals groter huis, jongste ook naar school. Maar het is inderdaad gewoon heel definitief als je beide nog jong bent.
Lastig he.. ik ga richting de 37 dus dat is ook anders. Moeilijk besluit, snap ik helemaal! Het is ook jammer dat er niet echt denderende ac opties zijn. Wij vinden condooms prima maar ik vertrouw niet op één anti conceptie middel.
Ja als ik minder jong zou zijn, zou het misschien ook weer anders voelen. Idd die AC baal ik van. Ik vind het vertrouwen op condooms ook spannend, aangezien wij snel zwanger raken en ik nu ongepland zwanger raken fysiek en mentaal absoluut niet zou trekken. Jullie gaan het binnenkort wel doen dus?