Ik ben benieuwd wie net als wij eerder een sterretje hebben gekregen dan verwacht en wie ook in januari 2011 uitgerekend waren. Wie weet kunnen we elkaar wat steun bieden.
nemo81, hallo ik ben op 6 mei ons kindje verloren, ik was uitgerekend voor 3 januari, dit is voor ons de tweede tegenslag, vorig jaar zijn we op 21 september ons zoontje verloren door infectie op placenta, we hopen dat we volgende keer echt meer geluk hebben en binnenkort een hummeltje in onze armen krijgen, het is niet gemakelijk om dit allemaal te verwerken, ik zit nog steed heel erg diep , maar we moeten voorruit, en hopen dat het goed komt en er blijven in geloven, veel sterkte meid, liefs oasis
Hoi Nemo, Wij hebben op 29 mei wederom een miskraam gehad, de uitgerekende datum zou op 28 januari 2011 zijn. Wij zijn er ook erg verdrietig over. Oasis, wat een heftig verhaal! Dan was je denk ik al een stuk verder zwanger? Ik wens jullie beiden veel sterkte en hoop dat de volgende keer alles goed mag gaan. Knuffel
Ik sta hieronder met mn bericht over onze 4e wonder die een engeltje is geworden op 30 Mei. Ik was uitgerekend voor 3 Januari en was 9 weken zwanger. Sterkte meiden met dit verlies.
faith84, ja vorig jaar was ik 14weken zwanger, en doordat wij autopsie hebben laten doen, weten wij dat wij een jongentje kregen, er is niks uit autopsie gekomen enkel dat het een perfect volmaakt kindje was zonder afwijkingen, alles tip top en dat maakt het zo moeilijk , nu deze zwangerschap was ik 6 weken ver, en vruchtje zat niet in baarmoeder bij de eerste echo, het is spontaan afgekomen op 6 mei, nu gaan we opnieuw beginnen, ik word enkel zwanger via, iui, mijn gynecoloog vind niet dat ik moet overschakelen naar ivf, want ik was na 1 iui zwanger van ons zoontje die we verloren zijn, en nu was ik de 5 de poging zwanger, dus dat is van 6 pogingen 2 keer zwanger, dus, gaan we nu met volle moed voor poging 7 vermoed ergens rond 15 juni de insemintie, de eerste echo voor follikelmeting is vrijdag 11 juni, en hopelijk hebben we eens geluk die blijft duren , liefs oasis
Jeetje, wat heftig allemaal zeg, al zoveel engeltjes om jullie heen. Dit is onze eerste, maar voelt inderdaad alleen. Ik vond gister dit gedichtje op een site, misschien dat het wat troost biedt. Ik voelde mij na het lezen een stuk rustiger, ik kon het eerst niet accepteren dat we niets hebben. Nu hebben we wel iets en ben ik trots op ons mooiste engeltje. Gister hebben we een wensballon met een afscheidstekst erop opgelaten aan het strand. Supermooi. Op weg daar naar toe was ik erg verdrietig, maar dat mocht. Nu is dat voorbij, we hebben foto's gemaakt van het strand en 1 foto van de ballon in de lucht. Nu hebben we iets tastbaars. Die ballonfoto komt tussen onze andere foto's te staan, als herinnering aan het wonder dat ons is overkomen. Troost... Ik dacht aan je en sloot mijn ogen en bad tot God vandaag Ik vroeg aan hem : 'Wat maakt je een moeder?" en nu weet ik dat ik hem hoorde zeggen een moeder heeft een kindje dat is een feit Maar God, kun je moeder zijn als je kindje niet bij je is? Ja, dat kun je. antwoorde hij Met veel vertrouwen in zijn stem ik geef vele vrouwen baby's wanneer die weggaan is dat niet hun keuze Sommige stuur ik voor een leven lang Anderen voor een een dag en andere stuur ik alleen maar om de moederschoot te voelen. Maar er is geen reden om te blijven Ik begrijp alleen dit niet God Ik wil mijn baby hier hebben! Hij haalde die adem en schraapte zijn keel en toen zag ik een traan Ik wilde dat ik je kon laten zien Wat je kindje aan het doen is vandaag Als je toch je kindje kon zien lachen met andere kindjes en zou horen zeggen: We gaan naar de aarde om ons les te leren over liefde, leven en angst Mijn mama hield zoveel van mij dat ik gelijk hier naar toe kon Ik voel me zo gelukkig, omdat ik een mama heb Die zoveel van me hield Dat ik mijn les heel snel heb geleerd Mijn mama heeft mij bevrijd. Ik mis mijn mama heel erg veel Maar ik ben elke dag bij haar Als ze gaat slapen lig ik op haar kussen. Ik aai haar en kus haar wang en fluister in haar oor: Mama wees niet verdrietig vandaag Ik ben je kindje en ben hier Zo zie je, lieverd Je kindje is oke Je kindje is in mijn huis en zij zal bij de poort zijn voor je Dus nu weet je wat een moeder maakt Het is het gevoel in je hart Het is de liefde waarvan je zoveel had Gelijk vanaf het eerste moment. Hoewel sommigen op aarde Zich niet realiseren dat jij moeder bent tot hun tijd is gekomen Zij zullen op een dag hierboven zijn en dan weet jij dat jij de beste moeder was
traantjes, wat een mooi gedicht! Bedankt voor je berichtje Nemo! Ik kom graag hier verder praten. Voor ons is het nog even wachten tot het beebje mij wil loslaten. Ik heb (misschien heel gek) de onduidelijk foto van gisteren toch in een lijstje gezet. Voor nu. Dat ik inderdaad even iets tastbaars heb. Is bij jullie de miskraam al afgerond? Hoop dat wel allemaal in de toekomst weer een beebje mogen verwachten die wel blijft zitten. Ga nu snel bij m'n mannetje op de bank zitten, die speciaal voor mij eerder naar huis is gekomen. Liefs
Jeetje Silsa, wat moeilijk moet dat voor jullie zijn zeg. Ik heb vorige week dinsdag iets verloren waarvan ik dacht dat dat de miskraam was. Zondag begon bij mij rond 13.00 uur het bloeden en nu een volle week later is het eindelijk gestopt. Volgende week dinsdag krijg ik een inwendige echo om te kijken of alles nu volledig schoon is weer. Anders volgt alsnog een curretage. Wat fijn dat jullie een foto hebben meegekregen, bij mij was vorige week maandag alleen maar baarmoederslijm te zien en verder niets, dus we hebben geen foto gehad. We hebben wel vrijdagavond aan het strand een wensballon opgelaten met daaraan mijn laatste woorden voor ons wondertje en tevens met de geschreven woorden van mijn man erop. We hebben een paar foto's van het strand gemaakt en gelukkig kon ik er nog net 1 maken van de wensballon. Een mini stipje, maar elke dag kijk ik er nog even naar op mijn fototoestel (tot ik het kabeltje naar de pc weer heb gevonden). Een foto of iets dergelijks biedt wel troost. Ik voelde mij eerst leeg en alleen, omdat we niets hebben, maar ik voel me enorm getroost bij de gedachte dat het even k8t is, maar dat we er een engeltje of stralende ster bij hebben die ons de weg naar een mooie toekomst zal leiden. Tot vandaag zat ik echt in een soort van roes, zo onwerkelijk allemaal! Je kunt nu eenmaal niet half zwanger zijn, je bent het... of niet... Wie van jullie wil direct weer een nieuwe poging wagen? Mijn huisarts zei dat het het beste is een menstruatie af te wachten, maar gezien ik PCOS heb, zou dat kunnen betekenen dat ik pas over 4 maanden een kans heb (mijn menstruatie kan soms wel 2 maanden op zich laten wachten). Als de vk aangeeft dat alles schoon is, gaan we er weer voor. Ik ben alvast weer begonnen met temperaturen, zodat ik weet wanneer ik mijn eisprong heb of heb gehad. Tot die tijd, onthoudt ik, dat ik moeder ben, van een hemels mooi kindje, ons eerste wonderkindje...
Nemo welterusten voor straks. Heb je berichtje gelezen maar ff niet in staat uitgebreider te reageren. Komt morgen. Liefs
@ Silsa Wat balen dat de echo niet goed was. Helemaal niet gek hoor dat je dat in een lijstje hebt gezet! Ik ben steeds een aantal dagen na het bloedverlies voor de echo geweest en toen zat er al praktisch niets meer. Ik heb dat vooral deze keer als heel leeg ervaren. Ik zou het ook fijn vinden om toch iets tastbaars te hebben. En wat een lief mannetje heb je! Die van mij was ook speciaal vroeger naar huis gekomen en dat is echt fijn. Hier is het bloedverlies al een paar dagen over. Heeft een ruime week geduurd. Op de echo was toen bijna alles schoon en toch kwam er daarna nog weer een heleboel rood bloedverlies met stolsels... Nou ja, het is fijn om alles kwijt te zijn. Ik vind het toch altijd een beetje eng. Wij gaan niet meer een menstruatie afwachten. Het is alleen handig om te doen zodat ze beter de uitgerekende datum kunnen bepalen als je direct zwanger zou zijn, omdat de eisprong na een vmk nog wel eens iets anders kan liggen. Nou dan moeten ze maar beter met de echo kijken Wij willen iedere kans benutten na 1,5 jaar
He meiden, Ik vond het een heel mooi gedicht. Ik heb 5 vlindertjes en we hebben eigenlijk niet iets tastbaars, voor mijn gevoel heb ik wel nodig. Ik vond balon wel een heel goed idee. Even korte intro heb 3 mk (5-9 wk) en 2x bbz. We gaan nu naar het radboud zkh voor onderzoek. Onze zkh wil niet alles testen en ik wil meer zkh. Ik hoop dat wij straks meer geluk hebben en snel een gezond kindje in onze houden mogen houden Liefs
He ik had een heel verhaal getypt en het is ineens weg. pff ga toch nog een poging wagen. @ Nemo, Fijn dat het bloeden gestopt is. Hopelijk blijkt dinsdag dat je baarmoeder mooi schoon is. Wat een mooi gebaar je wensballon. En wat goed dat je nog een foto hebt kunnen maken. Iets tastbaars is erg prettig. Maandag had ik m'n eerste echo. Deze was erg onduidelijk. Toen heb ik 2 foto's mee gekregen. Dit was aanleiding om gisteren bij een prenataal centrum opnieuw een echo te maken. Helaas bleek daaruit dat het beebje niet meer leefde. Deze beelden waren veel duidelijker maar daar heb ik geen foto's van. Het is voor mij meer het idee dat ik weet waar het beebje zit op de foto dan dat het echt leesbaar is. Maar inderdaad fijn om toch iets tastbaars te hebben. Ik hoop dat ik m'n beebje op kan vangen en begraven. Heb geen idee of dat realistisch is. Zit nu 1 1/2 week dood in mijn lichaam en heb geen idee hoe en wanneer het eruit gaat komen. Gisteren heb ik bijna de hele tijd zitten huilen. Had geen idee dat het zo hard aan zou komen. Vandaag weer een beetje met andere dingen bezig. Ik werk de helft van de tijd op locatie. Heb gisteren op het laatste moment afgebeld. Ook voor vandaag, maar ben toch even gegaan. Wat afleiding is ook wel prettig. Na de bespreking m'n baas uitgelegd wat de situatie is. Een hele opluchting. Ik weet echt niet hoe de komende weken gaan verlopen en daar heeft ze alle begrip voor. Ze houd de komende tijd geen rekening met me en mag komen en gaan wanneer ik dat wil. Erg prettig. Ben wel van plan zoveel mogelijk normale uren te werken. Het idee dat ik direct weg kan en daar begrip voor is maakt het goed te doen. @Faith, Wat fijn dat je ook zo'n lief mannetje hebt! Dat kunnen we wel gebruiken. Kan me voorstellen dat jullie iedere kans benutten. Zit jullie niet mee zeg, wat oneerlijk! Zeker omdat je op de echo al bijna helemaal schoon was en je lichaam daarna nog opgeruimd heeft. Dat is een veilig idee. Hopelijk is het snel raak en blijft het beebje deze keer wel plakken. @ Angelica. Jeetje 5 vlindertjes, dat je eigen zkh geen onderzoek wilt doen snap ik helemaal niets van. Groot gelijk dat jullie naar het Radboud gaan. Hopelijk komt er iets uit waar jullie mee geholpen kunnen worden. Of juist helemaal niets waardoor de volgende zwangerschap wel goed gaat. Ga je alsnog iets tastbaars maken? Ballon is zeker een goed idee. Heel symbolisch. Kan me ook voorstellen dat je je gevoel uit middels een schilderij, gedicht, muziekstuk of wat dan ook. Iets waar je naar kan kijken/luisteren als je daar behoefte aan hebt. Tot slot, we gaan zeker opnieuw proberen zwanger te worden. Op dit moment is dat nog onmogelijk en moet zeggen dat ik daar niet echt mee bezig ben nu. Ik ben nu bezig m'n beebje te vertellen dat ie me los kan laten en naar m'n lieve opa mag gaan. Zal in ieder geval voor altijd in m'n hart blijven. Ik ga voor jullie allemaal duimen dat we elkaar binnenkort goed nieuws mogen brengen. Hele dikke knuffel! Liefs, Sil
@Faith, fijn dat de echo liet zien dat alles schoon was, maar raar dat je daarna alsnog bloedverlies met stolsels kreeg. Wat betreft het afwachten van de menstruatie om beter te bepalen hoe lang je zwanger bent, helpt bij mij zowiezo niet, omdat PCOS is vastgesteld, onregelmatige cyclus. Daarom ben ik eergister maar weer begonnen met temperaturen. Zo wist ik vorige keer ook wanneer mijn eisprong is geweest. Dus dat kun je ook nog overwegen. @Angelica, 5 vlindertjes om je heen is echt heel veel! Vreslijk moet dat elke keer weer zijn. Gelukkig dat je in het Radbout terecht kunt. Voor mijn PCOS zou ik eigenlijk naar Alkmaar moeten, maar daar was de wachtlijst tot een eerste afspraak ruim 2,5 maand. Ik heb toen een site gevonden met informatie over wachttijden en de week daarna konden we al in het Rode Kruis ziekenhuis terecht tijdens het Fertiliteitsspreekuur 's avonds. @Silsa, balen dat je verhaal weg was, kost het je 2 keer tijd! Ik ben benieuwd of jullie je kindje kunnen herkennen als het vanzelf van je los komt. Goed dat je hebt gehuild, dat lucht wel op. Ik schrok er ook van, toen ik merkte hoe verdrietig ik eigenlijk was. Maar het ergste vind ik nog dat mensen om je heen het niet altijd weten en doen of er niets aan de hand is. Maar ja, vertellen doe je dat ook niet zomaar! Fijn dat je baas alle begrip heeft. Mede door het begrip van mijn leidinggevende ben ik deze week weer aan het werk gegaan, niet dat ik de hele tijd helder ben, maar ik ben er wel weer en mag ook weg als ik dat wil. Knap trouwens dat je jullie kindje vertelt dat ie los kan laten en naar opa mag gaan. Het zal inderdaad altijd in je hart blijven. Je neemt deze gebeurtenis de rest van je leven mee. Op dit moment zie ik het ook als het mooiste kind dat bestaat, ook al is het een engeltje, het is wel ons engeltje! Zien jullie ook nog steeds overal kinderwagens en zwangere buiken? Ik hoop dat we hier inderdaad ook weer snel goed nieuws kunnen brengen.
@ Nemo, gelukkig kun je nu eerder terecht bij het rode kruis,elke week lijkt wel maanden te duren. Wij zijn nu sinds Juni 2007 bezig met zwanger worden. De eerste keer (Okt 2009) raakten we op een natuurlijke manier zwanger, maar met 10wk operatie omdat het bbz was. In mei 2009 kijkoperatie en toen vertelde de arts, je moet volgende week goed klusse en ja hoor zwanger! alleen met 6 wk een mk. In Okt hebben we met 5. wk een mk gehad. Deze werd/wordt niet meegeteld. In Nov onze eerste IUI, omdat we al zolang bezig zijn. Dit is bij medisch centrum kinderwens gebeurt (Wel met puregon en pregneyl), vanaf dag 1 wist ik dat het niet goed zat, alleen het zkh (LUMC) zagen bij 5 wk al iets in mijn baarmoeder, ze vonden dat ik me toen aanstelde. Na veel pijn en bloedverlies naar de eerste hulp en toen werd er mij verteld dat het er niet goed uit zag. Ik mocht niet meer drinken en eten, want ik kon geopereerd worden, 3 dg zeuren werd ik eindelijk geopereerd. Ze hebben mijn linker eileider verwijderd. In maart 2010 raakte ik weer zwanger met IUI, we hebben het hartje zien kloppen, Het nadeel was dat het kindje te klein was (1wk liep het achter) Bij bijna 9wk stopte het hartje. Ik moest 2 wk wachten, maar dat kon ik niet en ik heb medicijnen gekregen om de mk op te wekken. Nu wacht ik op mijn ongi. we kregen op 5 mei te horen, dat het hartje niet meer klopte, maar ik wilde wel even naar de braderie en wat zagen we daar. Meiden van 15/16 met een kinderwagen wel 5 ofzo. Vorige week met mij moeder de stad in en het leek of iedereen wel zwanger was. Silsa, hoeveel wk was je? Mijn man heeft bij de laatste zwangerschap het vruchtje gezien en hij is ervan geschrokken. Het leek echt een mini baby. Faith, ik snap helemaal dat je niet wilt wachten. Temp je al? Oasis, hoe gaat het verder met je?
Als eerste wil ik jullie allemaal heel veel sterkte wensen! Hier nog een mama die een januari kindje verwachte, maar helaas mocht het weer niet zo zijn, ons 7e sterretje. We zaten sinds maart 2006 in de mmm. Maar na 4xIUI, 3xIVF, 1xICSI en 5 miskramen (waarvan 1 bzz die mijn lichaam zelf heeft opgelost), hadden we echt de moed opgegeven omdat we meer verdriet niet meer aan konden. Ik heb toen begin dit jaar een spiraaltje laten plaatsen, maar helaas kwam deze er vanzelf uit. Daarna heeft de gyn het nogmaals geprobeert, maar helaas weer hetzelfde probleem. De cyclus nadat het laatste sipiraaltje er uit was gekomen. Op 29-3 was mijn laatste ongi en ik was aan het wachten om te starten met de nuvaring, toen mijn ongi niet kwam en ik op 4-5 positief teste was vreugde en de hoop groot dat we toch nog een kindje mochten verwachten. Helaas kreeg ik op 8-5 bloedverlies maar volgens de gyn van de fertiliteitskliniek zag de er goed uit voor zwangerschapsduur. (wat de gyn behalve verdrikt bmsvl heeft gezien is zeer waarschijnlijk vocht geweest) Het bloedverlies stopte gelukkig, maar niet voor lang. 11-5 wederom bloedverlies en nu een echo in het ziekenhuis, deze echo was niet goed voor zwangerschapsduur. En na een aantal keren hcg bepalen kregen we te horen dat het hcg daalde en dat het wachten was op een miskraam. 17-5 Kreeg ik weer bloedverlies wat later die dag over ging in bruinverlies, dus ik ging er vanuit dat dit nu alles eruit was. Maar op 19-5 kreeg ik blijf flink buikpijn houden, weer bloedgeprikt (geen hcg helaas) en echo gehad niets meer te zien, dus echt miskraam volgens gyn. Wel bleek ik een baarmoederinfectie te hebben kwam uit het bloed, dus gestart met een antibioticakuurtje. Maar ik bleef me gewoon zwanger voelen, dus op 27-5 een testje gekocht en die was nog steeds positief??? Uiteindelijk bleek mijn hcg weer gestegen te zijn en op 1-6 zagen we op de echo in mijn baarmoeder een onregelmatigestructuur en aan de kant waar ik pijn heb, rechts zit vocht in mijn eileider en vocht in mijn buikholte. Donderdag hebben ze een curretage en een hysteroscopie gedaan en vertelde de gyn me dat ze dacht alles verwijderd te hebben, maar benoemde wel dat ik een bbz/PUL (pregnancy of unknown location) had . Maar helaas heb ik gister van haar gehoord dat het hcg is niet gedaald, ze hebben het vruchtje dus niet verwijderd afgelopend donderdag. Ze hebben volgens de haar alleen mijn baarmoederslijmvlies, het bedje verwijderd. Ik ben dus nog steeds zwanger maar ze kunnen niet op de echo zien waar het vruchtje zit, zeer waarschijnlijk in de buurt van het vrocht rechts in mijn eileider en buikholte. Morgen om 10:00u moet ik me melden op afdeling interne voor een behandeling met Methotrexaat en hopen we dat deze ellende eindelijk voorbij zal zijn. Sorry voor mijn lange verhaal.
Beehappy wat een verhaal zeg... En je hoeft je niet te verontschuldigen daarvoor! Schrijf het maar allemaal op, dat is goed. Ik wil je veel sterkte toewensen en voor morgen veel succes! Hopelijk gaan jullie daarna even een periode van rust in *knuffel* En ja het lijkt wel of iedereen om ons heen heel makkelijk zwanger wordt. En ook op tv worden er veel mensen zwanger (zelfs in gtst). Hopelijk gaan wij binnenkort ook een mooie periode in met een mooie en goede zwangerschap en een wonderschoon kindje.
Faith, bedankt meis! Het is echt zo dat de hele wereld wel zwanger lijkt, dat maakt het vaak alleen maar moeilijker omte gaan met het verdriet. Daarom hoop ik met jou mee dat jullie snel allemaal opneiuw zwanger mogen worden en 9 maanden later een gezond kindje in jullie armen mogen houden! Wat betreft ons zelf, voor ons zit dat er denk ik echt niet meer in. Al zou ik nog een zwangerschap aandurven, mijn mannetje durft het echt niet meer aan. Deze zwangerschap was echt een onverwacht geschenk, maar dit verdriet konden we er eigenlijk al niet meer bij hebben.
@ beehappy. Lucht je hart maar hoor. Heel veel sterkte meis! Hopelijk ben je morgen van de ellende af. knuffel
@ nemo, pff ja overal kinderwagens, zwangere vrouwen ook als zapt op tv is het altijd raak. @Angelica, zou vandaag 9 weken zijn. Kindje had dinsdag de grootte van 7 weken. Nog steeds geen teken dat de mk eraan komt. Ben boos op de vk ik heb zoveel vragen. Hoe lang duurt het voordat het op gang kan komen. Wanneer kiezen voor curretage? Vind het echt heel stom dat de assistente me daar geen antwoord op heeft gegeven dinsdag en doodleuk een telefonische afspraak bij de vk in de agenda heeft gezet voor vandaag. Ze hadden me op z'n minst even kunnen vertellen wat me ongeveer te wachten staat. Heb het hier op het forum ook gevraagd maar krijg niet echt antwoord. Wilook eigenlijk antwoord van een specialist. Had me niet af moeten laten schepen met een telefoontje 2 dagen later, ze neemt nu ook niet op. Sorry, ben ff heel boos en verdrietig nu.