Na het turnen 3jaar geleden wist mijn dochter niet goed wat ze wilde doen, ze vond het leuk, maar ook weer niet zo geweldig. Dus een jaartje even georiënteerd, toen kwam ze op het idee om op pianoles te gaan, haar oudere nicht was haar inspiratie. Sinds een jaar heeft ze er ook nog voor gekozen om op hockey te gaan. Dat betekende 2 x per week trainen en ook zaterdag wedstrijden. Ze vindt pianospelen heel erg leuk om te doen, maar het oefenen schiet erbij in. Omdat ze zoals ze zelf zegt, veel huiswerk krijgt, of moet oefenen voor toetsen Engels, topo of ander lesstof. Dit gaf ze een half jaar geleden al aan, wij als ouders hebben haar gezegd ze toch moet volhouden, en wat discipline moet leren opbouwen om van meerdere verschillende dingen te doen wat er van je verwacht wordt. Nu na een half jaar, geeft ze weer hetzelfde aan en geeft aan dat ze toch echt wilt stoppen. Ze is een harde werker op school, en zet haar beste beetje voor. Voor een meisje met Dyslexie is het ook hard werken. Haar intelligentiekloof helpt daar ook niet bij. Wij hebben hierdoor toch tegen onze eigen principe in halverwege het les seizoen het opgezegd. Hockey dat doet ze met plezier, leuke club meiden die ze heeft leren kennen. Maar nu had ik een pedagogische discussie met een hockey moeder, waarvan haar dochter ook op pianoles zit. Want mijn dochter had haar dochter laten weten dat ze is gestopt. En nu wilde haar dochter dat ook. Die moeder vertelde mij dat haar dochter al heel lang wilt stoppen, maar het absoluut niet mag, nooit! Ze mag wel stoppen met hockey, maar pianoles echt niet. Ik vond het een vreemde reactie. Maar heb met respect gevraagd wat haar reden daarvoor is, een echte reden heeft ze niet. Maar ze wil het gewoon niet!
Volgens mij heeft het geen enkele zin om een kind een sport- of muziekles tegen hun zin te laten volgen. Ik ben wel voor een seizoen afmaken. Al is het alleen al dat ze leren dat de bijbehorende attributen ook veel geld kosten en we niet ieder half jaar weer nieuwe spullen willen aanschaffen. En als ik lees dat jouw dochter het al extra druk heeft, geef ik je groot gelijk dat ze nu toch wat eerder van pianoles af mag. Ik denk dat het juist fijn kan zijn om een activiteit te doen die ontspanning oplevert en geen extra druk of vervelende inspanning. En als die andere moeder haar keuze niet eens kan onderbouwen, is het ook niet echt een discussie en zou ik haar lekker laten kletsen (zou ik eigenlijk sowieso wel doen )
Lijkt me vreselijk dat ik iets zou moeten doen wat ik niet wil . Ik ben normaal gesproken ook voor het afmaken van bijvoorbeeld het seizoen. Maar zelfs daarin vind ik dat je dat per kind en per situatie moet bekijken. Iets tegen je zin in doen en nog lang moeten volhouden kan je enorm ongelukkig maken. Wat naar dat dat kind niet van pianoles af mag. Ik kan dat nooit zo goed begrijpen. Dat een ouder dat beslist voor een kind .
Ik ben zelf alleen voor afmaken van het seizoen als er anderen bij betrokken zijn zoals bij een teamsport. In het geval van pianoles zou ik het dus geen probleem vinden als kind het echt niet meer zou zien zitten. Wat ik wel snap, voor mijn dochter is 3x hockey per week ook al veel hoor. Nooit van pianoles afhalen, kan alleen maar denken arm kind.
Mijn man zegt opeens, ze doet me denken aan die man uit die reclame van ... Dus heb 'm effe opgezocht
Daar moest ik ook gelijk aan denken... Ik zou haar er niet op houden als het teveel druk opleverd. Wel zou ik haar erop wijzen dat ze via YouTube vast nog wat lesjes kan vinden mocht ze er toch even zin in hebben.
Ze zegt ook zelf dat ze het eigenlijk wel leuk vind maar de druk 'oefenkwartiertje per dag' niet leuk vind. Want de juf vindt dat dat echt moet. Het onthouden van liedjes wordt door het niet dagelijks repeteren soms dus lastiger. Maar wat het zwaarste weegt is dat ze het belangrijker vindt dat ze het huiswerk voor school kent. Daarnaast leert ze de basis hoe dat zij het heeft geleerd aan haar broertje van 6. Op haar eigen manier wanneer zij daar zin in hebben Dat is echt heel leuk om te zien. Dus de piano blijft nog in de huiskamer staan, en idd YouTube is ook een uitkomst
Onze dochter volgt ook pianoles en zit op hockey. Hier geldt ook seizoen of periode afmaken. Pianoles vindt ze superleuk, maar ze oefent zeker niet dagelijks. Ze gaat dus ook niet heel hard vooruit. Maar ze blijft wel gemotiveerd. Er is hier maar één ding verplicht, en dat is zwemles tot een acceptabel niveau is bereikt. Dat kan A, B of C zijn.
Lijkt me niet gezond om je kind nu al zoveel verplichtingen op te leggen.. Zeker omdat ze duidelijk zo gemotiveerd is met school en hockey. Prima toch? Je wilt ook niet dat een kind overal een hekel aan krijgt omdat het moet.. Een beetje doorzettingsvermogen en eens iets doen omdat het moet is goed, maar dat doet ze duidelijk al.
Ik had haar eerder minder laten oefenen dan stoppen, vanwege haar intelligentiekloof. Niet alleen kost het haar meer energie, dus een lager tempo mag best, maar een instrument zoals piano helpt die kloof te verkleinen.. zegt onze kinderpsychiater altijd tegen ons.
Hier is een sport (of muziek) beoefenen wel verplicht. Maar 2 dingen zeker niet. Dat mag maar hoeft dus niet. In dit geval heeft je dochter voor haar sociale ontwikkeling en toekomst meer aan een teamsport dan de piano. Logische keuze. Die moeder kan nu nog veel willen maar een puber dwing je niet meer richting de piano hoor.
Dat kan, iedereen kijkt daar anders tegen. Maar zit jij nu ergens mee op basis van die opmerking, of?
Nee ik zit niet met de opmerking van die moeder. Uiteindelijk is alles een keuze, en blijkbaar verschillen die van mij en haar. Maar vind dit gewoon zo iets om hier op het forum te delen. Om jullie mening te horen.
Ik vind verplichten tot een hobby heel raar, dat je bv je best doet om een kind te motiveren en zoekt naar een goede balans van verantwoordelijkheid (bv voor oefenen van muziekles) en het leuk vinden snap ik wel. Soms is het ook een kwestie van door iets heen moeten - dat had mijn oudste enorm bij zwemles, we trokken alles uit de kast om haar toch te motiveren door te zetten en ze heeft er écht veel van geleerd. Als we gestopt waren, had ze geleerd dat je bij een tegenslag gewoon meteen kan stoppen... Maar zwemles vind ik ook weer anders dan muziek of hockey bv.
Bij zwemles hebben mijn kinderen juist geen keuze. Dat hoort bij veiligheid in mijn opvoeding. Mijn zoon viel het op dat de kinderen uit zijn zwemgroep er weleens niet zijn, en dat komt best geregeld voor. Terwijl hij er eigenlijk altijd is, mits we geen weekendje weg hebben geboekt. Dus hij vroeg onlangs nog 'mam, mag ik een keertje niet naar zwemles? Dan kan ik wat leuks thuis doen net als... Uit zijn zwemgroep'. Wel uitleg gegeven dat de regelmaat in het leren van zwemles hem helpt met het behalen van zijn zwemdiploma. Maar zij zijn beide nog nooit met tegenzin naar de zwemles gegaan. Iniedergeval tot op heden niet...