Stuitbevalling of Keizersnee

Hoi!

Bij mij kwamen ze met 36+6 weken erachter dat de kleine man in stuit lag. Ik zou meteen de volgende dag voor een draaipoging mogen, omdat het eigenlijk al veel te laat was voor het draaien. Dus dan maar zo snel mogelijk proberen te draaien.

Wel had de VK al gezegd dat ik voor de zekerheid mijn vluchttas mee moest nemen, want het kon zijn dat tijdens de draaipoging mijn vliezen zouden breken. Eenmaal thuis belde het ziekenhuis terug voor hoelaat ik de afspraak zou hebben de volgende dag. 's middags ben ik nog naar babypark geweest om een voedingskussen te halen. HEt was toen heel glad buiten, achteraf snap ik niet dat ik toen nog gewoon "even"naar de stad ging. Toen ik thuis kwam verloor ik al een deel van mijn slijmprop. Ik wist dat dit niks hoefde te betekenen en dat het zo nog 2 weken kon duren.

Wel heb ik 's avonds mijn bed helemaal in staan pakken met plastic zijltjes. Zei nog tegen manlief, ga nog maar even douchen. Maar eigenwijs, hij wilde de volgende ochtend pas. Ik zelf ben wel gaan douchen en kon daarna de slaap niet vatten. Uiteindelijk ben ik rond 2 uur in slaap gevallen. Om kwart voor 5 werd ik weer wakker en dacht dat ik in bed had geplast. Niet dus, mijn vliezen waren spontaan gebroken. (heb altijd geroepen dat die kleine met 37 weken mocht komen, laat ik die dag nou precies 37 weken zijn whaha)

Vk wilde eerst niet langskomen, tot ik vertelde dat hij in stuit lag (het was niet dezelfde VK als die dag ervoor). Ik werd meteen door gestuurd naar het ziekenhuis. Daar heb ik aan de ctg gelegen en had nog geen weeën. Later nog een echo gehad om te kijken of hij toch nog gedraaid was. Niet dus. Maar omdat ik te weinig vruchtwater had konden ze helaas niet meer draaien.

Uiteindelijk heb ik voor een keizersnede gekozen. En echt, het is me zo enorm meegevallen. Mijn keuze dat ik een keizersnede heb laten doen was omdat ik die dag ervoor allerlei horrorverhalen had zitten lezen over stuitbevallingen (ik weet het dom, dom, dom).

Na 2 dagen mocht ik weer naar huis met de kleine omdat het perfect ging. Natuurlijk ben je bang om te bewegen omdat je de wond voelt. Maar juist als je niet beweegt duurt het langer voordat je weer naar huis mag. Onze zoon is om 10.24 uur geboren, de volgende ochtend stond ik alweer zelfstandig te douchen! Die verpleegsters keken hun ogen uit dat ik dat deed, en zeiden toen: Nou meid, het lijkt wel alsof je nooit bevallen bent. Je HB is 7,6 (super goed voor na een keizersnede), qua bloeverlies tijdens de keizersnede ben je 200 ml verloren (is echt niets zeiden ze), en je loopt alweer rond. De meeste vrouwen liggen de eerste 2 dagen plat van de pijn en durven zichzelf niet te bewegen vanwege pijn.

Mja ik wilde dan ook zo snel mogelijk weer naar huis toe hihi. Bewegen zorgt ervoor dat het litteken zo soepel mogelijk blijft en je dus minder pijn hebt. Alleen met opstaan moest ik echt even een paar tellen blijven staan (maar wat wil je als je de hele nacht plat ligt), daarna kon ik voorzichtig aan lopen.

Natuurlijk hoop ik dat als ik een 2e kindje zou mogen krijgen ik gewoon via de natuurlijke weg kan bevallen. Het had me zo mooi geleken om na de bevalling dat kindje op mijn borst te krijgen en dan te kunnen huilen van geluk. Dat heb ik toen ik de eerste kreetjes hoorde van ons manneke ook wel gedaan hoor, maar je krijgt hem niet meteen bij je, en daar baal ik achteraf ontzettend van.

Ze waren een half uur bezig met mij dichtnaaien, en daarna heb ik 1,5 uur op de verkoeverkamer gelegen om de ruggenprik uit te laten werken, en de bibberen alsof het -200 was daar. Het hoort er allemaal bij! Manlief is met die kleine meegegaan, en die maakte zich na 1,5 uur ongerust omdat ik toen nog niet beneden was. Hij was als de dood dat er iets met mij was. Maar het moment dat ik eenmaal naar beneden mocht en mijn man met dat mooie lieve kleine hummeltje zag, oh echt tranen van geluk. Zo mooi plaatje. Krijg er nu gewoon nog tranen in mijn ogen van. Dat heeft dus echt indruk gemaakt.

HEt is een heel verhaal geworden, maar ik hoop dat jij de juiste beslissing kunt maken. HEt is echt zo dat als je jong bent, je veel sneller geneest van een keizersnede. Ik was binnen 1 week weer goed op de been en binnen 4/5 weken voelde ik niets meer van de keizersnede.

Succes!

 

Chivay,

Lastig he, al die keuzes!

Ik ben voor de geplande keizersnede gegaan en dat is me heel goed bevallen. Ook mijn gynaecoloog zag (zoals hij het zelf zei) "geen medische beperkingen" voor een stuitbevalling. Tot 2000 was een stuitligging uberhaupt geen reden voor een keizersned kennelijk.

Het is waar inderdaad dat er heel snel besloten zal worden tot een keizersnede als de ontsluiting niet vlot. Tegen mij is echter gezegd dat ruim 40% van de stuitbevallingen in een keizersnee eindigt wanneer dit het eerste kindje betreft. Bovendien moet 20% van de baby's even de couveuse in vanwege zuurstof tekort. Hoewel mijn gyn dit allemaal kon uitleggen en de risico's voor de moeder er tegenover stelde, voelde het gewoon niet goed. Als het nou mijn tweede kind geweest was en ik wist wat ik van een bevalling moest verwachten, was het misschien anders geweest. Ik heb dus tegen de arts gezegd dat ik niet in discussie ga ten aanzien van zijn medische argumenten (ik ben geen arts) maar dat ik er "gewoon" geen goed gevoel bij heb. Ik heb ook echt getwijfeld en was bang dat ik de indruk zou wekken de weg van de minste weerstand te kiezen maar toen zei mijn gyn ook meteen dat ik me niet hoefde te verdedigen en dat we lekker een datum moesten gaan plannen.

Tijdens de keizersnede bleek dat de navelstreng om het nekje van m'n zoon zat, dus het was de juiste beslissing.

Lang verhaal kort volg je gevoel!

(PS SuLa (naam veranderd?), gefeliciteerd! Krijg jij nou automatisch een keizersnede vanwege de korte tijd ertussen? Zou jij als dit mogelijk was voor een 'normale' bevalling kiezen?)

 

Wat vervelend Chivay!

Het is logisch dat een gynaecoloog beide kanten van zowel de stuitbevalling als de keizersnee moet belichten maar hij zou op z'n minst jullie onderbuikgevoel kunnen erkennen. Wat gaan jullie nou volgende week bespreken dan (mijn keizersnee was namelijk op 38.4 weken gepland...)?

 

Hallo,

ook hier bij toeval ondenkt met 36 weken echt dat ons zoontje in een stuit lag. draaien kon niet meer ivm te weinig vruchtwater.
Hij werd als kleine baby geschat ( was 2950 met 36.6 weken bevallen). Ons werd geadvisteerd het via de natuurlijke weg te proberen omdat dit onze eerste was. Wanneer je dan meerdere kinderen zou willen is het risico op complicaties in een volgende zwangerschap groter als er een keizersnede gedaan was.
Heb de hele bevalling gedaan totdat mijn zoontje met volledige ontsluiting niet indaalde. Erg pittig en een keizersnede volgde.
Toch zou ik de volgende keer hetzelfde gedaan hebben met kijk op een eventuele tweede en derde zwangerschap. en daarbij is het herstel na een natuurlijke bevalling veel snellen,
vond het heel jammer dat mijn zoontje na een keizersnede niet direct op mijn buik mocht liggen, had veel pijn nog na de keizersnede en zelfs weeen door de medicatie die de baarmoeder doen slinken. daarbij liep de borsvoeding niet.
Al met al ga ik toch bij deze voor een normal bevalling als het kan.

Succes met wat je ook kiest, doe waar je je goed bij voelt.

 

Moeilijke beslissing, ik moet ook nog een keuze maken, al ligt ze er bij mij minder gunstig voor. Tenminste op de laatste echo. (Voeten naar beneden). Ik heb eerst nog wel een draaipoging, gelukkig kreeg ik vandaag te horen dat ze nog niet is ingedaald, dus ik heb nog een beetje hoop.

Ik vind het lastig hoor, om een keuze te maken als er op een stuitbevalling gestuurd wordt. Mijn vk deed dat ook, alsof er geen enkel risico aan zat. Nu hoef ik het niet met haar te bespreken, want ik moet dan natuurlijk ook naar de gyn. Maar ik heb wel gezegd dat ze daar mee op moet houden. Voelde me echt door haar gepusht zeg maar. Ik neig nog steeds naar een ks. Ik heb dat onderbuikgevoel ook, maar dat is ook ondersteund door allerlei wetenschappelijke feiten, dat het nu eenmaal meer risico geeft voor het kind. Het lijkt me vreselijk als haar iets overkomt wat ik had kunnen voorkomen door geen stuitbevalling te doen, aan de andere kant zie ik enorm op tegen het herstel na een ks, omdat ik ook al een 2jarige heb die aandacht wil. Pfff moeilijk.
Naja hier heb je ook niks aan, behalve wat medeleven dan.

 

hey chivay,
wat jammer dat je zo'n draak van een gyn had die niet naar jou en je vragen wilde luisteren. heb je volgende week een ander? ik zou daar wel om vragen als ik jou was!

 

Hoi ik heb `gekozen`voor een stuitbevalling, kindje lag in onvolkomen stuit dus met handen en voeten voor het gezicht en zijn kont bij de uitgang.
Tuurlijk was hij kleiner dan gemiddeld, maar dit maakt niet zoveel uit.
Op het moment dat ik ging bevallen is er een echo gemaakt en inderdaad kindje lag in stuit. ik heb direct gevraagd wat het beste was voor het kindje, en dat was vaginaal bevallen. Daarom heb ik voor de optie gekozen. Ik heb weeenstimulators gekregen, geen idee waarom eigenlijk, want de bevalling duurde al met al 2 uur en 10 minuten. Omdat ik niet in paniek ben geraakt heb ik best een fijne bevalling gehad.
Het gevaar natuurlijk is dat de bevalling niet vlot en dat je kindje daardoor zuurstoftekort kan krijgen, maar dit kan ook bij een normale bevalling.
de meeste vrouwen die een stuitbevalling hebben krijgen tijdens de bevalling een knip en het kindje wordt gedraaid tijdens de persweeën wat ietwat vervelend (tot pijnlijk) kan aanvoelen.
een keizersnede veroorzaakt een pijnlijke wond, ik heb vrouwen horen kreunen op de kraamafdeling, afschuwelijk! daarnaast kan je kindje last krijgen van huidproblemen omdat het kindje door de vaginale bevalling een soort smeer op zich krijgt dat de huid een boost geeft.
voor beiden is wat te zeggen,
ik denk dat ik, mocht het me weer overkomen, nogmaals voor de stuitbevalling zou gaan. omdat dit het natuurlijkste is.

 

Chivay, je moet echt je gevoel volgen in deze beslissing.
Ik heb aanstaande maandag een keizersnee en mij wou de gyn een versie opdringen maar ben vanaf het begin zeer duidelijk geweest dat ik dat niet wou. Voor het 2e gesprek was ik zeer duidelijk dat ik een keizersnee wou en dat was dus helemaal geen probleem.
Voor je het volgende gesprek met je gyn hebt zou ik als ik jou was zorgen dat jij weet wat je wilt want als jij dat niet 100% zeker weet kan je beinvloed worden door je gyn waar je achteraf misschien spijt van hebt.

Een stuitbevalling is idd wel sneller herstel maar een keizersnee is veel veiliger voor je kindje. En dat is DE reden dat ik voor een keizersnee kies.

 

Ooh morgen is het al zover voor je, heel veel succes rianne!

 

Dank je! Ik ben echt als de dood voor de ruggenprik maar dan kan het alleen maar meevallen toch!
Ik zal binnenkort mijn ervaring hier neerzetten.

 

Wat een mooie geboortedatum voor jullie dochter! Spannend hoor. Geniet van de voorpret (van de geboorte dan) en rust goed uit.

Succes!