stuitbevalling of toch maar keizersnee

Hoi Sarine2,

Wat jammer dat je kindje in stuit ligt! Ik kreeg met 36 weken te horen dat mijn kindje ook in stuit ligt. Kwam als een volledige verrassing en opeens moet je over dingen nadenken waar je daarvoor (misschien) helemaal niet bij had stil gestaan.

Er zijn onlangs twee onderwerpen geweest over:
- draaipoging: http://www.zwangerschapspagina.nl/viewt ... p?t=104780
- ervaringen met een keizersnee: http://www.zwangerschapspagina.nl/viewt ... p?t=105521

Zelf heb ik vorige week (met 37 weken) een draaipoging gehad. Ik zag er heel erg tegenop en moet zeggen dat het ook best wel pijn deed tijdens het draaien maar ook nog wel een hele dag erna. Helaas is het niet gelukt het kindje te draaien (hij is aan de grote kant en al ingedaald). Toch ben ik blij dat ik het geprobeerd heb. Stel dat het namelijk wel was gelukt dan was die keuze voor stuitbevalling of keizersnee als sneeuw voor de zon verdwenen (alhoewel je kindje ook altijd weer kan terugdraaien naar stuitligging).

Ik was heel blij dat mijn draaipoging in het ziekenhuis plaatsvond. Daar word je echt goed in de gaten gehouden. Ik kreeg eerst een echo om te zien hoe het kindje precies lag. Daarna werd er een ctg gemaakt van de hartslag van de baby, zodat de artsen zeker wisten dat de baby de draaipoging aan zou kunnen. Ook werd eventuele weeenactiviteit bij mij geregistreerd. En ik kreeg voor de zekerheid alvast een infuusaansluiting aangelegd in mijn hand. Mocht ik dan weeen krijgen (een draaipoging kan weeen opwekken) dan hadden ze mij meteen weeenremmers kunnen toedienen. Na de draaipoging (die overigens bij mij maar 5 minuten duurde, omdat de gynaecoloog toen al doorhad dat het niet ging lukken) werden de hartslag van mijn kindje en mijn weeenactiviteit weer gemeten om er zeker van te zijn dat er daarin niets veranderd was. Al met al duurde alles bij elkaar zo'n drie kwartier tot een uur.

Ik heb zelf nu gekozen voor een keizersnee, omdat dat naar mijn idee veiliger is is voor het kindje (en dat is het allerbelangrijkst) en minder zwaar voor mij (eerste kindje, aan de grote kant en dan in stuit). Ik heb ook vernomen dat ca. de helft van de stuitbevallingen uiteindelijk alsnog in een (spoed)keizersnee eindigen. Ook kan het hoofdje klem komen te zitten waardoor de baby het KISS syndroom kan krijgen (weet niet exact wat daaronder verstaan wordt, maar heeft te maken met een beschadiging / verschuiving van de nekwerveltjes). Voor mij dus des te meer reden om voor een keizersnee te gaan al had ik veel liever gewoon bevallen.

Ik kan mij voorstellen dat je extra bang bent omdat je al een kindje hebt verloren. Wat verschrikkelijk. Maar het kan ook gewoon zo zijn dat je kindje uit zichzelf nog goed draait of dat een draaipoging bij jou wel lukt. Laat je gewoon goed informeren en neem de tijd om dit allemaal even te laten bezinken. Daar heb ik wel zo'n anderhalve week voor nodig gehad (veel huilbuien ).

Veel sterkte en succes!

 

Ha Sarine,

Ik ben alweer bijna 6 mnd geleden bevallen van een mooie dochter. Ze heeft tot 37 weken netjes met haar hoofdje naar beneden gelegen en is in de 38ste week zelf omgedraaid. Achteraf heb ik het gemerkt aan een boel gestmmel in mijn buik maar de verloskudigen geloofden het niet en zagen de bult onder mijn ribben aan voor billetjes ipv het hoofdje

De bevalling begon 4 dagen na de uitgerekend datum met het breken van de vliezen. 4 uur later begonnen de weeen en 2 uur later had ik 8 cm ontsluiting. Het ging dus hartstikke lekker en snel totdat de verloskudige er achter kwam dat ze met haar voetjes naar beneden lag. Ze heeft toen een ambulance gebeld en we zijn toen met loeiende sirenes afgevoerd naar het ziekenhuis.

Daar mocht ik kiezen tussen een keizersnee en vaginaal bevallen. Ik heb gekozen voor vaginaal bevallen en achteraf ben ik daar erg blij mee. Heb zelf mijn eigen kind op de wereld gezet, haar direct op mijn buik gekregen en al het gedoe van operatiekamers enzo gemist. Mijn dochter is uiteindelijk 1:45 uur na aankomst in het ziekenhuis geboren. Ik heb 45 minuten geperst.

Wat mij vooral bij is gebleven is dat iedereen erg gestressd was. De artsassistent die de bevalling deed, de gyn die er bij was om hem te assisteren en op de cm nauwkeurig aanwijzingen gaf over hoe hij mijn dochter vast moest houden en draaien tijdens de geboorte van het hoofdje, de verloskudige die later vertelde dat de reanimatietafel klaar stond voor als het mis was.

Vaginaal bevallen is wel aan meer regeltjes gebonden dan normaal bevallen. Alles moet helemaal okay en snel gaan anders krijg je alsnog een keizersnee. Bij mij betekende dit persen op commando, mijn blaas is leeggemaakt, ik heb een knip van 8 cm, tijdens de wee waarmee het hoofdje geboren wordt, wordt er nog door iemand op je buik geduwd.


Als ik van te voren had geweten wat er allemaal met m'n kindje had kunnen gebeuren en wat er mis had kunnen gaan als het hoofdje was blijven hangen, had ik denk ik toch voor een keizersnee gekozen. Maar zo in het vuur van de bevalling....

 

even een aanvulling op chocoladeijsjes (hihi, mooie naam, heb er meteen zin in!). het is dan ook van belang of je kind in een volkomen of onvolkomen stuit ligt.

voetjes eerst is makkelijker dan eerst de billen met de benen langs het lijf. dat kunnen ze op de dag zalf nog bekijken met een echo.

ik heb gekozen voor een ks zonder draaipoging. onze uk lag muurvast en ik vond de risio's voor mijn kleintje met een ks het laagste volgens de artikelen die ik van te voren gelezen heb.

wel belangrijk: doe wat jíj wilt! mijngyn was razend op mij omdat ik geen draaipogong wilde en ik heb de meest gruwelijke verhalen gehoord en cijfers voorgeschoteld gekregen die achteraf gezien niet waar blijken te zijn. ik voelde me eerst vreselijk, maar naarmate de tijd vorderde was ik me steeds meer bewust van het feit dat eht mijn lijf en ons kindje is en dat ík hier kon bepalen welke polonaise we zouden lopen.

ik ben nog steeds erg blij met mijn keuzes, al was het herstel voor mij nadien moeilijk.

praat er veel over, met iedereen die maar een mening heeft. zo ga je de zaak van alle kanten bekijken.

 

dat is ook zo meid en alles komt weer goed. het is zo eng vooraf en achteraf kun je je vaak de details niet meer herinneren.

 

Nog wel even een aanvulling op Miemi, het KISS-syndroom kan een baby'tje helaas ook krijgen bij een keizersnede. Dus geen garantie bij een ks dat je kindje dat niet zal hebben.
Maar goed, verder heeft het allebei denk ik zijn voor- en nadelen. Wel vind ik jammer dat ik nu nooit zal weten hoe het is om natuurlijk te bevallen en alleen maar ervaring heb met de ks. Maar ja, het gaat om het resultaat en in mijn geval zijn dat 2 prachtige kindjes! Dat maakt alles de moeite waard.

 

Hi,

ik kreeg een keizersnede (geen stuitligging, maar sterrenkijkertje) en dat is me MEGA meegevallen. Zag er ook niet tegenop, al wilde ik graag thuis en vaginaal bevallen. Het herstel ging snel en de zorgzaamheid van het ziekenhuispersoneel was bijzonder groot.
Ik heb dus alleen maar positieve dingen te melden.

Ook wij zijn met onze zoon 3 weken na de geboorte en een aantal keren daarna naar de chiropractor gegaan, uit voorzorg. En ja, er zaten wel wat werveltjes lichtjes scheef en die zijn gecorrigeerd.

Resultaat: blije mama (goeie bevalling) en gezonde zoon!

 

Ik was voordat ik zou bevallen erg bang voor een knip maar een keizersnede daarentegen zag ik eigenlijk wel zitten. En toevallig kreeg ik te horen dat ons kindje in stuit lag... en helaas niet meer zou draaien. En het zou dus een geplande ks worden. Ik was volledig voorbereid! Ik ben dan ook erg blij want het is allemaal erg goed meegevallen. Heb dan ook borstvoeding kunnen geven zonder probleem. Je moet er wel op letten dat je de eerste weken voldoende hulp hebt want de wonde kan nog erg pijn doen. Maar dat vergeet je snel hoor als je zo'n mooi wondertje in je armen mag sluiten!
Succes ermee!

 

Lijkt me ook een hele lastige keuze maar mijn gevoel gaat nu ook uit naar een keizersnede bij een stuitligging. De risico's zijn mij te groot bij een stuitbevalling.

 

Hoi,
Ik zou een stuitbevalling gaan doen maar helaas liep het allemaal anders dan verwacht en is het een spoedkeizersnee geworden.En toch was ik liever gewoon bevallen dan een keizersnee de na sleep die je daarvan hebt is veel langer

 

Hier een geplande KZ na een draaipoging die ik in 1e instantie niet wilde, maar wel heb laten doen toen bleek dat ons kindje een groeiachterstand zou hebben(en bij een natuurlijke bevalling langer zou kunnen blijven zitten en meer groeien.)

Draaipoging mislukt en toen een geplande KZ.

Bij een 2e kindje zou ik erg graag weer willen bevallen met een KZ.
Goede begeleiding en verzorging in het ziekenhuis en een heel snel en goed herstel.

Ik ben helemaal voor een keizersnede!

Manytroubles

 

Hoi, ik zie dat dit al een poosje geleden is gepost, maar toch nog ff een tip om de baby zelf te stimuleren m te draaien.
In doggy positie gaan bukken. Dus op handen(ellebogen is makkelijker) en op je onderbenen zeg maar. Dan maar een boek gaan lezen ofzo. Dit geeft extra ruimte in de buik, omdat de buik zeg maar hangt. Hiermee kun je je kindje dus stimuleren om om te draaien. Wel ff volhouden, uurtje ofzo en elke dag ff doen

 

zou wel even met een vk overleggen of dit nut heeft
ik had ook zoiets gelezen en laten vallen bij mijn vk en die gaf als antwoord: 'al blijf je een half jaar zo hangen, dat kind van jouw draait echt niet meer', bespaart blauwe knieen hihi

 

Hallo,

Ik stond 2 weken geleden nog voor hetzelfde, de kleine lag al vanaf 20 weken in de stuit, en ze gaven al aan dat het niet waarschijnlijk was dat het uit zich zelf zou draaien. Ik had mezlf ook al voorgenomen toch voor de ks en niet voor de stuitbevalling te gaan. Had verschillende verhalen gehoord (mijn zus had een goede stuitbevalling en zou het zo weer doen) ik zag een stuitbevalling echt niet zitten.
Ik wilde wel een draaipoging doen, had daar alleen maar negatieve verhalen over gehoord dat het pijn deed en dat het niet lukte enz. Ik had zoiets van ikwil het toch proberen!
Dus met 36 weken de draaipoging.....
En het is gelukt en viel 100 %mee, wel heb ik aan de verloskundige gevraagd of er nog een verschil in gynocologen is wat betreft resultaten van draaipogingen, wat bleek mijn favo gyn had de meeste goede resultaten!
Eerst idd 20 min aan de ctg toen een echo voor de zekerheid. Dan een infuus, wat eigenlijk nog het vervelendste was, waar je even giga hartkloppingen van kreeg. Toen ging de gyn voorzichtig voelen en beginnen met draaien binnen 2 sec. zei hij al, dit gaat wel lukken, en ja, in 2min. was het gedraaid, nog even een echo voor de zekerheid, en weer 20 min aan de ctg.
Ben afgelopen woensdag nog bij de vk geweest en het lag nog goed en was zelfs al een beetje ingedaald! Nu as woensdag nog een liggingsecho!

 

Na een mislukte en pijnlijke draaipoging sta ik nu voor dezelfde keuze en ben er nog niet uit... Ik heb nog 1 week om te kiezen. Mijn gyn zijn voorkeur gaat uit naar een natuurlijke bevalling aangezien het kind en hoofd niet groot zijn. Ook ligt het in onvolkomen stuit, dus met de billen eerst wat volgens hem gunstig is. Het is zo moeilijke afweging...

 

Ik ga ook voor de keizersnede. As donderdag hoor ik welke datum het gaat worden. Wel een raar idee hoor ...

 

hoi meiden

ik zit in het zelfde schuitje
mijn baby ligt ook plots in een stuit en ik moet voor a.s. vrijdag beslissen of ik een keizersnede of een stuitbevalling wil doen.

ik lees hier veel over dat jullie voor een keizersnede hebben gekozen maar zijn er misschien ook mensen die voor een stuitbevalling kiezen? en waarom ?
ervaringen met stuitbevallingen zijn ook welkom!