Hi mede-mama’s! Tweeënhalve week geleden ben ik bevallen van mijn dochtertje. De borstvoeding kwam in die eerste week meteen prachtig op gang. Wel had ik last van pijnlijke tepels, maar de kraamhulp en ik dachten dat dat kwam doordat ze een beetje kapot gingen en ik ‘gewoon’ moest wennen. Ik ben direct flink gaan smeren met Purelan en mijn tepels geneesden al snel weer. De pijn bleef echter. Ik had gelezen dat tepelpijn de eerste twee weken wel mag voorkomen, maar dat voeden daarna langzaam comfortabel moet gaan voelen. Maar bij mij ging het alleen maar steeds meer pijn doen! Afgelopen weekend merkte ik dat ik dezelfde pijn ervoer als ik buiten liep of onder de douche vandaan stapte. Na een korte inspectie in de spiegel zag ik dat de puntjes van mijn tepel helemaal wit waren. Ik heb direct een lactatiekundige ingeschakeld en die bevestigde wat ik al vermoedde: ik heb vasospasme. Mijn hoop was dat het met verkeerd aanleggen te maken zou hebben en dat dit probleem relatief makkelijk opgelost zou kunnen worden, maar helaas. Het onderkaakje van mijn dochtertje ligt iets naar achteren waardoor ze gaat kaakklemmen tijdens het drinken. Au! Dat verklaart waarom ik de laatste dagen huilend aan het voeden was. Het voelde alsof mijn tepels door de gehaktmolen werden gedraaid. En eerlijk gezegd heeft het altijd zo gevoeld, alleen dacht ik dat dat normaal was en dat mijn tepels gewoon moesten wennen. De lactatiekundige legde uit dat het kaakje van mijn dochter mee zal groeien naarmate ze groter wordt, dus dat de kans groot is dat haar kaak en mijn tepel ooit wel gaan matchen. Maar voor de tussentijd hebben we een tepelhoedje geïntroduceerd. Wat een verademing! Dus zo voelt voeden voor andere vrouwen! Maar dan volgt nu mijn daadwerkelijke probleem/vraag: de lactatiekundige heeft gisterochtend een soort van mijn borsten mishandeld. We hebben duizend aanlegtechnieken geprobeerd, telkens opnieuw met die tepelhoedjes geoefend en ze heeft me een aantal keer flinke borstcompressie gegeven. Zo flink dat ik af en toe dacht: joehoe, ik ben een mens, geen homp pizzadeeg. De baby heeft om 12.45 uur nog een voeding met het tepelhoedje gehad. Voor mijn gevoel drinkt ze beide borsten prima leeg, al duurt het voeden nu iets langer, maar dat is niet erg. Ook haar plas- en poepluiers zijn hetzelfde gebleven, ze is alert als ze wakker is en ze meldt zich nog steeds zoals de dagen ervoor netjes om de drie à vier uur voor een voeding. Maar om 15.00 uur merkte ik dat mijn borsten gespannen en pijnlijk voelden. Ik ging even in de spiegel kijken en schrok me rot: het was stuwing all over again. Ik had enorme, keiharde borsten! Bij de eerstvolgende voeding om 16.15 uur heb ik extra opgelet of de baby goed dronk en heb ik meegemasseerd. Nog steeds had ik het idee dat ze prima dronk en ook verzadigd was na het voeden. Maar mijn borsten zijn de hele avond en nacht keihard gebleven. De zoogcompressen raken zo doorweekt dat zelfs mijn bh nu non-stop nat is. Dit heb ik één keer eerder meegemaakt tijdens de stuwing op dag 4 na de bevalling, maar daarna voelden mijn borsten eigenlijk altijd soepel na een voeding en liepen ze hoogstens een beetje vol voor de volgende. Wat kan dit in godsnaam zijn? Komt dit door die stevige borstcompressie van gisterochtend? Komt het door het tepelhoedje? Ik heb de lactatiekundige nog even gevraagd wat te doen en zij zegt: na elke voeding de rest van de spanning wegkolven. Maar dat voelt tegennatuurlijk. Ik heb dat tot nu toe nooit hoeven doen en ik ben bang dat ik daardoor juist mijn productie in overdrive ga brengen, terwijl ik die stuwing juist weg wil hebben! De baby heeft net om 8.15 uur gedronken. Ik heb haar beide borsten ruim een halfuur aangeboden en zag haar flink klokken en zich soms zelfs een beetje verslikken. Ik heb ook meegemasseerd. Toch voelen mijn borsten nu alweer megaoncomfortabel. Help! Wat moet ik doen?
Tepelhoedjes zorgen er soms voor dat je baby minder efficiënt drinkt. Dus ik vermoed dat dat het probleem is. Je borst wordt waarschijnlijk niet goed leeggedronken.
Ja, voor mijn gevoel wel, ook omdat ze daarna altijd een paar uur lekker slaapt en normale luiers heeft. Maar goed, mocht dit het probleem inderdaad zijn, hoe verhelp ik dat dan? Want zonder tepelhoedje voeden is nu gewoon geen optie, mijn tepels hebben echt rust nodig na het trauma dat ze is aangedaan.
Inderdaad de raad van je LK opvolgen. Je borsten hebben even tijd nodig om te wennen. Wel goed in de gaten houden. Heb zelf alledrie met tepelhoed gevoed, godzijdank bestaan ze anders was het snel klaar geweest hier met de borstvoeding. Maar je moet wel alert blijven.
Ik had hele erge stuwing op het begin, zeker de eerste 2,5 week.. huilend met voeden omdat ik zag en merkte dat bet teveel voor mijn kleine meisje was.. ook van te voren eerst met de hand afgekolfd.. niks leek te helpen.. trouwens de eerste 1.5 week met tepelhoedje.. uiteindelijk na veel belletjes met cb onder de douche bestaand, warm water op mijn borsten laten stromen en met platte over mijn borst geduwd naar tepel toe, zo kon de grootste stroming weg.. dit hielp bij mij echt heel erg! Ik kon weer ademen zonder dat Mn borsten dik en opgezet waren. Misschien helpt dit voor jou ook??
Ik heb ook vaatkramp. De kolf is een verademing. Zolang ik dat ding niet te vaak gebruik gaat het goed. Er zijn steeds momenten waarop de productie dipt en het even niet nodig is. In het begin deed ik het elke 12 uur na de voeding, daarna elke 24 uur in de ochtend. En nu alleen nog maar als het hard wordt. Ik heb bij de oudste een flinke borstontsteking met ziekenhuisopname gehad, dat zie ik geen tweede keer zitten. Het is ook fijn om wat vriezer voorraad op te kunnen bouwen. Een kindje drinkt steeds meer waardoor jij steeds minder hoeft weg te kolven en je op een gegeven moment weer hetzelfde aanbod hebt als de vraag van de kleine. P.s. Hou je tepels goed warm.
Dank jullie wel voor de reacties! Nakolven bood helaas maar weinig verlichting. Die woensdagmiddag heb ik mijn dochtertje met mijn kiezen op elkaar zonder tepelhoedje aangelegd en binnen no time waren mijn borsten leeg en voelden ze weer soepel. Dus het probleem zat hem inderdaad toch in het niet leegdrinken van de borst. Sinds die woensdagmiddag voed ik weer zonder tepelhoedje. Ik werd namelijk gek van die krengen omdat ik ze a) niet goed aangebracht kreeg en b) omdat die voedingen duizend uur duurden en mijn dochter alsnog te weinig binnenkreeg. Dan maar pijn. Hopelijk raken mijn tepels uiteindelijk gewend aan die malende kaakjes van haar. @Zonnestralen Jij bedankt voor de specifieke tips wat betreft vaatkramp. Wat een ellende, hè. @Beheer Dit topic mag dicht!
Ja he. Net scheermessen... Maar nog even voor hij dicht is. Duw jij eerst de melk weer richting de tepel? Met kolven moet ik de dichtgeschoten vaatjes af en toe een handje helpen. Cb gaf mij trouwens nog de tip om het kaakje tijdens het voeden af en toe wat omlaag te drukken. En geef vooral geen gewone speen. Alleen spenen die breed uitlopen mocht je er toch 1 willen geven.
Ik noem het altijd de gehaktmolen, maar scheermessen is ook een goede. De melk duw ik niet richting de tepel nee, zou je dat wel adviseren? En waarom dan? Die tip van het kaakje omlaag duwen neem ik zeker mee! Een speentje krijgt ze niet (wil ze ook niet).
Ik weet niet veel van het lichaam en heb het niet uitgezocht maar ik vermoed dat er een klein vacuüm ontstaat en dat de wand tegen elkaar gaan zitten. Als daar dan aan getrokken gaat worden verwacht ik dat het juist nog meer blokkeert, terwijl als je er vocht naartoe duwd je het weer uit elkaar duwd. Ik merkte in het begin bijvoorbeeld ook dat het juist ging lopen als ik de kolf wat lager zette dan ik gewend was. En dat compressie tijdens het kolven toepassen bij mij weer voor een nieuwe stroom zorgde. Als het pijnlijke gevoel na het voeden blijft dan helpt de melk richting de uitgang duwen ook om dat te verlichten.
Mijn eerste dochter ging met 4 weken ineens kaakklemmen. Dit kwam omdat mijn melk heel hard stroomde en zij dus zelf de melkstroom ging reguleren. Maar daar kwamen we las na 2 weken achter, auw. Inderdaad constante pijn. Ik kreeg het advies om haar tegen de zwaartekracht in te laten drinken. Ik moest onderuit gezakt op de bank zitten en haar op mijn been zetten, buik tegen buik. Je been/ voet op een krukje zetten, en je kindje zittend of wat voorover liggend laten drinken. Ik ondersteunde vaak het hoofdje met mijn handje zodat haar neus vrij lag. Hierbij gaat het erom dat de tepel goed achter in de mond komt, hierdoor wordt de tepel minder afgeklemd. Soms corrigeren door het gezichtje wel in jouw borst te laten vallen, zo gaat het mondje vanzelf weer open zodat tepel weer als vanzelf achter inde mond komt. Klinkt gek, ik weet het. Het duurde 2 weken toen zag ik resultaat. Je kan ook voeden op de manier 'biologic nurtering'. https://www.lalecheleague.nl/borstvoeding-abc/artikel/91-achteroverleunend-d-natuurlijke-voedingshouding Je zegt dat het onderkaakje wat naar achteren staat, Is het tongriempje ook gecontroleerd? Succes, ik hoop dat ze snel beter gaat drinken.