Even puur uit nieuwschierigheid. Dames die zowel zwanger zijn geweest van 1 kindje als een meerling? Waren jullie symptomen anders? Erger? Nu zwanger van de derde nog maar 6 a7 weken ver. Bij andere 2 nooit misselijk geweest maar nu kan ik amper eten omdat ik best misselijk ben. Ook al best wat last van onderrug en zeurend gevoel in onderbuik . Tuurlijk is elke zwangerschap anders maar ben gewoon benieuwd .
Ja zeker! Mijn dochter was onverwachts en die heb ik pas opgemerkt toen ik al 20 weken zwanger was. En zelfs toen eigenlijk geen symptomen. Maar nu bij de tweede mankeer ik van alles; pijn in mn onderrug, ontzettende pijnlijke borsten en kortademig.
Het waren er twee ( weet niet of je dat zo mag noemen), nu in ieder geval 1. Het andere eitje was wel zo snel afgestoten dat het hartje nooit heeft geklopt.
Jazeker. Ik was niet perse misselijk maar alles wat ik at kwam er direct uit. Zowel van onder als van boven. Bijna onverteerd zeg maar . Ik viel in 6 weken tijd 10 kilo af van ellende. Maar ging wel gewoon werken want ik was niet ziek ziek.
Ik heb een tweeling zwangerschap gehad en meerder eenling zwangerschappen en bij de laatste eenling zwangerschap (en vitale zwangerschap) van week 4 t/m week 20 ontzettend ziek geweest. Bij de tweeling zwangerschap wat lichte misselijkheid. Bij de eenling zwangerschap dus beduidend meer klachten.
Hier nooit zwanger geweest van een tweeling, maar wel veel verschil in de eenlingzwangerschappen. Van bijna geen symptomen tot onwijs misselijk en moe.
Nooit zwanger van een tweeling geweest. Bij mijn zoon vanaf week 6 misselijk en continue iets moeten eten en pijnlijke borsten. Het was er echt maar een. Het zegt niks dus. Bij bbz en vm nooit gehad.
Hier geen tweelingen maar wel heel verschillende symptomen. Bij de eerste bijna fluitend de hele zwangerschap door, de ergste ‘misselijkheid’ was een soort raar hongergevoel - dat ging weg met wat eten. Verder totaal geen klachten. Bij de tweede heel lang heel erg misselijk geweest, ik kon niet bewegen zonder over te geven. Met medicatie functioneerde ik gelukkig wel weer. Daarna kwam er in de laatste weken zwangerschapscholestase bij en deed ik amper nog een oog dicht.