Dochter 7 jaar, groep 3. Ging al voor corona moeizaam (vast aan het lopen), deels op schoolse prestaties, deels op gedrag (wat er vooral thuis heel heftig uit kwam). Toen kwam corona. Dat heeft veel problemen versterkt, ze was compleet van padje af. Veel probleemgedrag en uitbarstingen. Schoolwerk thuis maken is helemaal niet gelukt, na een paar weken ben ik ook gestopt met proberen. In de tussentijd is DCD vastgesteld (ontwikkelingsstoornis mbt motoriek) en SI stoornis (prikkelverwerkingsproblemen). Beide hebben een negatieve invloed op haar leerbaarheid. We gaan binnenkort (hopelijk) starten met diagnostiek naar ASS, waar ik eigenlijk wel bijna zeker weet dat ze heeft. Nu weer (deels) terug naar school. Heeft wel enige verbetering in gedrag gemaakt omdat dagen meer invulling krijgen, maar juffen merken nu in de klas ook wel echt problemen met name ten aanzien van concentratie, motivatie en werkhouding. Ze heeft een 'achterstand' vergeleken met meeste van klasgenootjes omdat ze 2 maanden niets gedaan heeft. Ze voelt dit en heeft faalangst. Ze heeft weinig zelfvertrouwen en blijft hangen in 'kan ik toch niet'. Iedere dag dat ze naar school gaat, krijgt ze (t)huiswerk mee voor de overige dagen. Hoewel ik merk dat ze ergens best wil maken en juf blij wil maken, krijgt ze het thuis gewoon niet voor elkaar. Ligt overigens ook niet alleen aan haar, want we hebben maar een klein huis, weinig goede werkplekken (die vaak door ons bezet worden omdat we beide thuiswerken) en grote broer is nog veel thuis (hij is erg luidruchtig). Het is vaak druk en onrustig in ons huis, zeker op de tijdstippen dat ik tijd heb om haar te helpen. Ik heb al meerdere keren uitleg gegeven aan de juffen. Ze hebben er ook wel begrip voor, maar de werkjes blijven maar komen, voor volgende week zelfs een enorm pak. Is het raar om met de juffen af te spreken (of mede te delen...) dat we dit schooljaar geen werkjes thuis zullen doen? (voor de juffen onder jullie: hoe kijken jullie hier tegenaan?)
Is het geen optie dat ze ‘gewoon’ vijf dagen naar school gaat? Verder zou ik inderdaad voorstellen het werk voor thuis te stoppen. Maar ook om in gesprek te gaan over volgend schooljaar. Want ik zou me ook afvragen wat daarvoor het plan is.
Gelukkig hoeft ze nog maar één week deeltijd naar school! (Onder voorbehoud, maar laten we hopen dat niets roet in het eten strooit en de kinderen vanaf 8 juni weer gewoon 5 dagen per week naar school gaan! Omdat het nog maar om 1 week gaat, zou ik het gesprek met de juffen breder trekken dan het (t)huiswerk. Ik ken jullie dochter niet, dus misschien sla ik de plank volledig mis. Maar de eerste vraag die in mij opkomt is; hoe zien jullie volgend schooljaar voor je? Ze liep al op haar tenen en heeft door deze rotsituatie ook nog een hoop onderwijstijd moeten missen. De meeste scholen zijn nu heel terughoudend met het laten zitten van kinderen. Maar hoe staan jullie daar zelf tegenover? Er hebben al onderzoeken plaats gevonden. Er moet nog meer onderzoek gedaan worden. Zou een pas op de plaats voor jullie dochter nu juist niet fijn zijn? Dan hoef je je niet druk te maken over het (thuis) inhalen van achterstanden. Rust. Gewoon even rust. Voor haar, voor jullie. Tijd om te werken aan de motoriek en sensorische integratie. Handvatten leren voor het omgaan met de autistische kenmerken. En dan niet daar bovenop nog eens een hoop nieuwe lesstof waar zij zich druk om moet maken. Blijven zitten en faalangst ligt natuurlijk gevoelig. Dus als je hiervoor kiest is het belangrijk om dit niet te brengen als 'falen', maar als periode om eerst ook even aan andere dingen te werken. En erkenning dat ze heel hard werkt, maar dat het gewoon even te veel is. Ze heeft nu gewoon meer op haar bordje dan de meeste andere leerlingen. De andere mogelijkheid die je hebt is om haar door te laten gaan naar groep 4. Ook daar zul je denk ik met de school over in gesprek moeten. Ik zou zeker vragen om dan een plan te maken. Sámen met jullie en jullie dochter! Want die overgang zal het nodige vragen van alle drie de partijen: kind - ouders - school. Ze zal op school extra hulp nodig hebben, maar ook thuis wat moeten doen. Het is denk ik heel belangrijk om heel helder te hebben wat je van de ander mag verwachten en wat de ander van jou verwacht. Nogmaals: ik ken jullie dochter niet. Zie dit dus ook zeker niet als advies! Maar als vraag, om zelf over na te denken en op school te stellen: Hoe zien we volgend schooljaar voor ons?
Wij hebben in overleg met school en de psychologe van de instelling waar dochter bij is, besloten dat ze geen huiswerk meer hoefde te maken, maar per uitzondering meer naar school mag. Natuurlijk wel een andere situatie, maar bij ons hielp het echt om met zn allen te overleggen, en samen besluiten wat een goede aanpak is. (Psychologe, ib’er, juf en wij als ouders) . Misschien als jullie gestart zijn met een traject, dat zo iets ook mogelijk is?
Heel eerlijk? Wij voelen nu het meest voor blijven zitten in groep 3, juist ook om de druk er vanaf te halen en wat ruimte te creëren, daar onderzoeken/uitproberen welke aanpassingen/ondersteuning ze nodig heeft (wat werkt voor haar, op school maar ook thuis) en bekijken of regulier onderwijs haalbaar is voor haar (of dat ze misschien toch beter op haar plek zou zijn op S(B)O). Maar ja. Ik ben geen juf, ik heb ook geen goed beeld van hoe dochter het doet in vergelijking met de andere kinderen. Ik heb bij juffen al eens gepeild hoe/wanneer ze gaan nadenken over volgend jaar nu ze niet 'gewoon' de cito's afnemen. Ze gingen het nu baseren op methodegebonden toetsen en de AVI toets. Wat ze gingen doen met eventuele corona-achterstanden hebben ze geen antwoord op gegeven. Rond het eerste rapport waren de juffen behoorlijk positief, ondanks dramatische cito resultaten, wat hun betreft ging het prima, alleen ging dochter het intensieve zorgarrangement voor rekenen krijgen. Het effect van dat zorgarrangement is nu (nog) niet te beoordelen, want ze heeft dit slechts 2 weken gehad voor corona kwam. Ik had net een gesprek met de juffen (en IB-er) aangevraagd omdat we thuis merkten dat ze het allemaal niet trok en er absoluut dingen moesten veranderen, maar ja... toen kwam dus corona. Wij zijn zelf aan de slag gegaan met fysio/SI therapeut en sinds kort heeft ze ook ergotherapie. Nou ja, we moeten zeker in gesprek met de juffen. Gelukkig dat ze binnenkort inderdaad weer volledig naar school.