ik voel me schuldig... ik poets als sinds hij 6 maanden was. Toen kreeg hij ook zijn eerste tandje. In het begin ging het heel goed, hij vond het zelfs leuk. Totdat we een nieuwe tandenborstel gingen halen. Hij vond het opeens vreselijk, heel wild heen en weer met zijn hoofd en zijn tong ervoor zodat we er niet bij kunnen. Dat was toen midden in zijn sprongetje, dus op een moment waarop alles heel moeilijk was. Ik dacht dat het dus aan zijn sprongetje lag. Maar het lag dus aan zijn nieuwe borstel omdat zijn tandvlees een keer iets ging bloeden bij het poetsen. Gelijk weer de oude borstel gehaald maar het blijft een gevecht. Hij vindt het nog steeds vreselijk, en raakt echt helemaal overstuur bij het poetsen. Ik weet echt niet wat ik moet nou, want ik wil absoluut niet dat hij rotte tandjes krijgt later. Hebben jullie tips voor me om het tandenpoetsen weer leuk te maken voor hem of een ander alternatief. Ikzelf dacht aan een beetje tandpasta op gaas en dat smeren over zijn tanden (heb ik inmiddels al geprobeerd en ook dat laat hij echter niet meer toe). OF kan ik het beste een aantal weken helemaal niet eraan zitten zodat hij even die slechte ervaring bij het poetsen vergeet. Please help
Hier geen slechte ervaringen en toch vindt hij het al een tijdje verschrikkelijk. Eerst vond hij het ook leuk, maar dat heeft niet lang geduurd. Het enige wat hier werkt is hem eerst de borstel zelf te geven, dan na een minuutje is hij 'klaar' en geeft hij hem aan mij. Wat tandpasta er op en poetsen maar. Hij laat het dan nog niet heel lang toe, maar kan wel alle tandjes eventjes poetsen en sindskort ook z'n kiesjes die zijn doorgekomen.
Hier is poetsen ook een klein gevecht hoor! Zoë heeft nog maar 2 tandjes onder en ik poets haar met zo'n tandenborsteltje met zo'n gat in het handvat. Ik heb de regel dat ik eerst even poets (een keer heen en weer over de 2 tandjes) wat dus een strijd is en daarna mag ze zelf poetsen. Dat vind ze weer erg leuk! In het begin was het helemaal geen strijd, maar nu het nieuwe ervan af is, mag ik het niet meer doen... Ik zal zeggen, laat hem lekker even "zelf poetsen" en probeer heb daar een beetje in te begeleiden. Ik weet niet hoe oud je zoontje is? Maar hier werkt dat het beste. Ik denk dat het opzich al goed is als ze wat tandpasta in hun mondje hebben, zo grondig poetsen als wij doen hoeft ook nog niet, toch? Succes
Tip die ik hier las en zelf ook succesvol toegepast heb: Pak de tandborstel en doe er evt tandpasta op. Leg je kindje op de rug neer op het aankleedkussen of jullie bed. Verrassend genoeg werkte ook hier dat geweldig: ineens was het stukken minder strijd. Liedje erbij zingen. Nu kan het gewoon weer "rechtop"
ik heb van alles geprobeerd, zitten, liggen, gek doen, zingen, zelf vasthouden noem maar op. Hij is trouwens9 maanden, maar gisteren geprobeerd toenj hij baby tv, waar hij helemaal dol op is, keek en hij deed zijn mond nog steeds stijfdicht maar was er niet zo mee bezig. Dus niet zo overstuur. zo is het me toch gelukt om bij zijn tanden te komen, maar echt poetsen was het niet. Ach het komt vast wel goed, maar was er maar een spul wat je zo in zijn mond zou kunnen inbrengen om te reinigen. een babymondspoelinkje zeg maar of bestaat er al zo'n middeltje 8)
tot zeker 2 a 2 1/2 jaar is hun instinct met de tong dingen naar buiten duwen. Vandaar dus het tandenpoetsen drama bij vele. Ik zou je nog geen zorgen maken en gewoon even "zelf" laten poetsen en je probeert wat. Maar geen strijd!
Ik zing altijd liedjes en ik poets haar tandjes. De laatste tijd mag ik dat niet altijd zomaar meer doen, maar als ik haar de grote mama tandenborstel geef, dan mag ik het wel (lijkt wel of ze alleen iets vast moet hebben). Hierna poets ik met de grote tandenborstel mijn tanden terwijl zij met haar eigen borstel nog even verder poetst. Op zich gaat het dus best aardig hier!
Wij gebruiken twee tandenborstels. Mannetje krijgt er zelf 1 in zijn hand en ik heb er 1, we poetsen dan om de beurt. Als hij zijn mond open heeft en zelf even heeft "gepoetst" grijp ik mijn kans. Daarbij verzet hij zich wel, hoor. Maar hij raakt niet meer zo overstuur als eerst. Daarbij zingen we ook altijd het liedje "Tandenpoetsen" van Dirk Scheele (Cd De liedjesspeeltuin). Als ik de tandenborstels pak, begint hij al te neurien en heen en weer te wiebelen. Dat liedje hoort er voor hem echt bij .