Hi, Bij mijn dochter van bijna een jaar is tandenpoetsen steeds drama. De enige manier om het nog enigszins voor elkaar te krijgen moet je haar echt helemaal en de houdgreep houden en zelfs dan lukt het amper, en dat helpt natuurlijk ook niet mee om een positieve tandenpoets ervaring te creëren. Ik ben voor ze tandjes kreeg begonnen met oefenen en toen ging het wel goed maar sinds er tanden zijn dus drama. Als ze echt net doorkwamen stopte ik er steeds even mee omdat ik me kan voorstellen dat het pijn doet maar uiteindelijk moeten ze toch gepoetst worden. Ze mag steeds eerst zelf poetsen terwijl ik zelf m’n tanden poets (en dit ook laat zien) en vervolgens poets ik dus na (met een tweede tandenborstel zodat ze de eerste kan blijven vasthouden). Vinger tandenborstel ook geprobeerd, zelfde resultaat. Filmpje aanzetten of liedje zingen/ speeltje geven als afleiding werkt helaas ook niet. Probleem is dus ook dat ik ze zo gewoon niet goed gepoetst krijg, iemand tips?
Hoe is het drama? J. Vind het ook mega vervelend, vooral omdat er altijd wel ergens een tand of kies doorkomt. Dit resulteert in schreeuwen en huilen maar daardoor doet ie zn mond wel lekker ver open Leuk is anders maarja.. nu moet ik zeggen dat hij sinds hij de keus krijgt, en vaak de elektrische kiest, het wel wat beter gaat.
Juf Roos heeft een liedje waarin tandenpoetsen voorkomt, dat heeft hier geholpen om er iets leuks van te maken. Volgens mij zijn er ook nog andere tandenpoetsliedjes. Verder met geduld blijven oefenen, door dwang wordt het probleem alleen maar groter. Ik heb van het cb destijds begrepen dat het in het begin vooral belangrijk is dat de fluoride in de mond komt.
Glas half vol Ze huilt en schreeuwt inderdaad en wurmt zich echt alle kanten op, gooit zich dramatisch op de grond, schud haar hoofd, trekt der hoofd weg zodra de tandenborstel erin zit en doet dan snel der mond dicht. Nu zijn er momenteel wel meer dingen waar ze momenteel heel dramatisch bij gaat huilen (luier verschonen, nagels vijlen, neus uitsnuiten etc.) maar het probleem is dat het tandenpoetsen ook niet goed lukt zo, vandaar dat ik me afvroeg of iemand nog een goede tip had
Daar ben ik inderdaad ook bang voor, dat het echt zo’n ding gaat worden als het steeds onder dwang gebeurd (wat momenteel de enige manier is om het gedaan te krijgen). Goed om te horen van die fluoride, had ik inderdaad ergens gelezen maar wist niet of het ook klopte
Niet heel veel tips. Ik heb ze steeds in de houdgreep gehouden. En vanaf 3 jaar ging het iets beter. En nu met 4 jaar, gaat het nog iets beter. Sorry voor de bemoedigende woorden
Zoals hier genoemd: ik zing het liedje van juf Roos. Tegenwoordig helpt het als hij eerst zelf mag tandenpoetsen en daarna doe ik het; scheelt een hoop drama. En soms moet hij gewoon in de houdgreep, maar dat komt steeds minder vaak voor.
Jokie en jet hebben ook nog een tandenpoets liedje. Hier ook houtgreep. Kreeg met die leeftijd met mn vinger de fluoride er nog net op en daarna was t praktijkopdracht judo. Ze is nu 5, we hebben nu de "roll eyes". Maar inmiddels weet ze wel wat gaatjes zijn. Dat ze een verschrikkelijk zwak gebit van zichzelf heeft (kaaskiesjes) helpt ook niet mee. Volwassen kiezen laat ik wel sealen met dr, heeft super diepe groeven in t melkgebit en de blijvende kiezen zijn niet veel beter.
Hier ook vaak de houdgreep met poetsen hoor, en ze heeft er echt geen trauma aan overgehouden. Ze poetst nu gewoon haar tanden. De handigste houdgreep vonden wij (maar je moet daar met z'n tweeën voor zijn): optillen en dan met de zijkant van het hoofd tegen de zijkant van jouw hoofd drukken. En dan de ander achter je staan en de tanden poetsen; mond gaat vanzelf open met verontwaardigd geschreeuw.
Ohh was het al bijna vergeten (ze is nu 10 ) maar hier was dat ook zo erg. Begin ging prima met 2 tanden etc, maar opeens ontstond het drama. Ook van vingertandenborstel, liedjes, filmpjes, tellen, belonen, zelf doen, werkelijk álles geprobeerd. Alleen de houtgreep bleek effectief om echt goed te kunnen poetsen.... Het is uiteindelijk langzaam overgegaan. Overigens was luier verschonen soms net zo'n worsteling Ze haat overigens nog altijd mintachtige smaken..of het daar nu ook iets mee te maken heeft gehad? We zullen het nooit weten. Maar ze poetst nu netjes zelf en nog nooit iets met haar gebit geweest
Oh, wij hadden het zelfde probleem. Vond het heel vervelend voor haar, maar t moet. Met een jaar was het elke avond stoeien, met dik anderhalf jaar (maand of 20) ging ze gewoon braaf zitten met haar mond open. Hier hielp het om haar tegelijkertijd mijn tanden te laten poetsen. En ik benoem echt alles wat ze gegeten heeft die dag... "oh, mama ziet hier nog een stukje appel... Was dat een lekker appeltje? Ohneeeeee, er zit nog een halve boterham in je kies!". Verder is het even zoeken naar wat handig is, onze dochter blijft beter zitten op een krukje, terwijl op de commode poetsen voor mama makkelijker is.
Mijn man heeft eens gezegd dat je achter je kindje moet zitten of staan en dan zo de tanden poetsen, dat zou veel minder 'bedreigend' zijn waardoor er minder drama is. Hij werkt zelf met mensen met een beperking waarbij tanden poetsen ook vaak een strijd is, en dat zou goed of toch beter werken op die manier. Bij mijn metekindje werkte het in ieder geval toen hij kwam logeren als baby en peuter. Wie weet het proberen waard
Ik kreeg het ook niet voor elkaar maar papa heeft een paar keer flink doorgezet en toen was het voorbij en kon ik het ook doen. Nooit meer drama na die paar keer!