Teleurgesteld in partner

Discussie in 'Kraamtijd' gestart door moedervanvierschatjes, 27 okt 2018.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. moedervanvierschatjes

    23 apr 2018
    9
    0
    1
    Vrouw
    Ik vind het lastig om goed uit te leggen wat ik voel, maar ik merk dat het me dwars zit en wil toch mijn verhaal ergens kwijt. Ik ben 2 maanden geleden bevallen van ons 4e kindje. Tijdens mijn zwangerschap was ik actief en heb ik alle ballen hoog gehouden (werk, huishouden, andere kinderen, etc). Mijn man heeft me wel werk uit handen genomen mbt koken en kinderen. Maar ik vond hem niet echt betrokken bij mij. Hij is bijv nooit meegegaan naar vk mijn hele zwangerschap. Moet ook wel zeggen dat dat lastig was met zn werk. Maar hij heeft nooit echt iets voor mij gedaan, een kleine attentie, een avondje uit samen etc. Toen ik moest bevallen ging hij natuurlijk wel mee. Ik at een broodje van het ziekenhuis, maar voorzichzelf haalde hij verderop een superdeluxe broodje. Na de geboorte van ons kindje ging t in 1e instantie niet helemaal goed en moest ze een nachtje op de neo afdeling weg bij ons. Wij sliepen beiden in t ziekenhuis ook (man en ik). Ik had na de bevalling best wel de behoefte om er nog even over na te praten. T was een snelle maar heftige bevalling en ons kindje meteen weg was ook een teleurstelling. Ik vroeg hem of hij even bij me kwam liggen in mijn bed. Ik had behoefte aan praten en even een knuffel, maar dat ging niet volgens hem: te klein bed etc. Hij las in zijn eigen bed nog wat uit zijn boek en ging toen slapen. Ik kon door de adrenaline niet in slaap komen en toen ik net sliep werd ik gewekt om te voeden door verpleegster. Hij bleef gewoon doorslapen tijdens de 3 x die nacht dat ik ons kindje ging voeden. In mijn kraamweek thuis deed hij boodschappen, kookte hij en zorgde hij voor onze kinderen. Maar, en misschien ben ik niet redelijk, ik vind dat ie zo weinig echt voor mij doet. Ik voel me zo niet gewaardeerd. Al had ie maar iets kleins voor me gekocht, mijn lievelingschocola ofzo, maar helemaal niks. Ik doe alle nachtvoedigen hij hoeft niks te doen. Ik vind m zo onattent en daar irriteer ik me zo aan. Ik voelde me die 1e nacht zó eenzaam en alleen. En daardoor heb ik ook helemaal geen zin nog contact met hem te zoeken. Ook niet lichamelijk. Na mijn eerdere zwangerschappen hadden we na 2 a 3 weken weer seks, maar t is nu al 10 weken geleden en ik voel me al weken kiplekker maar heb zoiets van nee laat maar..als je niks voor mij doet dan doe ik dit ook niet. Ik voel de afstand steeds groter worden, ik ben verdrietig van zijn onattentheid maar weet ook niet of ik overdrijf door eventuele hormomen. Ik.zou daarom graag willen weten hoe een buitenstaander hier over denkt... bedankt alvast.
     
  2. Eva2011

    Eva2011 Niet meer actief

    Ik herken het gedrag van je partner, en ook hoe jij je voelt. Een rotgevoel, dat niet weggaat als je het niet uitspreekt.
    Sterkte!
     
  3. Spectre

    Spectre VIP lid

    5 nov 2015
    17.846
    16.878
    113
    Vrouw
    Deze dingen kun je beter met hem bespreken.. En ik neem aan dat dit bij je andere kinderen ook al was? Dat het niet iets nieuws?
    Ik herken het, mijn partner is ook zo. En op z'n tijd zeg ik er eens wat van. En dan gaat het een tijdje goed. Maar echt veranderen zal hij niet, dus hé, Ik leer er mee te leven nu en in zou hem ook niet kwijt willen.
     
  4. KleineLai

    KleineLai VIP lid

    30 dec 2017
    12.892
    25.243
    113
    Praat erover!
     
  5. Mythique

    Mythique Fanatiek lid

    3 apr 2015
    4.627
    3.753
    113
    Je moet dit tegen hem zeggen. Waarschijnlijk is hij zich van geen kwaad bewust en als jij niet aangeeft hoe je je voelt en wat je van hem verwacht gaat er ook niets veranderen.
     
  6. Troeeeelaa

    Troeeeelaa Actief lid

    15 jul 2018
    407
    456
    63
    Vrouw
    Hmm.. ik lees opzich niets raars en denk dst het de hormonen zijn. Maar.... dat maakt jouw gevoel niet minder anders tovh? Dus zeker bespreekbaar maken met je partner!
     
  7. Lila8

    Lila8 Bekend lid

    8 mrt 2018
    602
    689
    93
    Vrouw
    Mannen zijn vaak gewoon onnozel dom wat dit soort dingen betreft, en het beste wat je kunt doen is het gewoon benoemen. Hij is zich waarschijnlijk van geen kwaad bewust, en het feit dat hij zo goed het huishouden en voor de andere kinderen heeft gezorgd geeft denk ik wel aan dat z'n hart op de goede plek zit.

    Als m'n man met een lekker broodje aankomt na de bevalling en die is niet voor mij, had ik direct al een stampij gemaakt. No way dat ik ga toekijken hoe hij die op gaat peuzelen, terwijl ik het harde werk heb gedaan.
     
    Hoebie, Lill, Paardenbloem en 4 anderen vinden dit leuk.
  8. Lief

    Lief Fanatiek lid

    26 sep 2007
    3.156
    599
    113
    Dat :)
     
  9. Petra13

    Petra13 Niet meer actief

    Praten! Vertel hem hoe jij je voelt, maar hou het bij jezelf, daarmee bedoel ik geen verwijten maken. Waarschijnlijk verras je hem al genoeg, ik denk niet dat hij doorheeft hoe jij je voelt.
     
    MamaZijnIsDeBom vindt dit leuk.
  10. Wolky84

    Wolky84 Bekend lid

    1 jan 2018
    630
    638
    93
    Vrouw
    Mijn man wordt altijd pissig als ik loop te mokken om zaken die ik niet met hem bespreek dat ik ze wil/nodig heb. "Ik weet toch niet wat er allemaal in jouw hoofd zit" zegt ie. En hij heeft dan helemaal gelijk!

    Tijd voor avondje samen en een goed gesprek dus....Anders stapel je zulke zaken alleen maar op.
     
  11. Littlegirl1989

    Littlegirl1989 Fanatiek lid

    2 aug 2015
    3.090
    2.175
    113
    Realiseer je ook dat hij ook een periode heeft gehad die voor hem pittig is. Ieder gaat op zijn eigen manier om met dat soort dingen. Jij had behoefte aan geborgenheid, hij misschien aan alleen zijn.
    Alleen dmv praten kun je dit soort dingen oplossen. Hem in stilte dingen verwijten levert jullie beide niks goeds op.
     
    qwerty123 vindt dit leuk.
  12. julia80

    julia80 Fanatiek lid

    11 jan 2014
    4.448
    2.261
    113
    Als ik je verhaal lees, vraag ik me ook af hoe dat bij de andere drie is gegaan? Ik begrijp je op zich wel, aan de andere kant vind ik het geen dramatische dingen die je noemt. En wat ik bij mezelf wel hebt gemerkt is dat bij elk kind meer dat je krijgt, je partner minder tijd heeft om zich om jou te bekommeren, maar zijn tijd nodig heeft voor de andere kinderen.
     
  13. Chrissie1990

    Chrissie1990 Fanatiek lid

    26 aug 2016
    1.180
    1.078
    113
    Hulpverlener
    Praten, praten , praten. Zeg dit tegen hem. Waarschijnlijk is hij zich van geen kwaad bewust. Hij helpt je wel en heeft je wel dingen uit handen genomen. Misschien is dat wel zijn manier om te laten merken dat hij jou waardeert en ziet hij dit als iets wat hij voor jou doet. Maar jij ziet het anders.

    Ik zou hier met hem over praten. Maar niet op een aanvallende manier.
     
  14. NdNk

    NdNk Fanatiek lid

    8 mrt 2012
    2.321
    1.421
    113
    Vrouw
    Oh wat herkenbaar. Ik heb het nu tijdens de zwangerschap. Hij doet zijn ding en ik de mijne. Helpt wel met kinderen maar echt dat genegenheid gewoon alleen voor mij ontbreekt wel eens. Toegegeven...nu zwanger benik zelf ook een botterik.
    Ik denk dat in ons geval het ook de eerste weken zal gaan lopen zoals bij jullie.
    Wat ik zou doen mocht dat zich voordoen is praten. Want als wij niet praten met elkaar dan raken we elkaar zo kwijt.
    Dus om dat contact te houden praten. En zo af en toe als ik nu een behoefte heb aan een knuffelndan ga ik gewoon voor hem staan; walvis in the way :roflmao::roflmao: geen ontkomen aan momenteel haha...maar ook dat zorgt voor even connecten met elkaar. En ik zal ook zelf hierin initiatief moeten nemen en dat zal met de baby straks ook zo zijn verwacht ik. Hier is er veel drukte op zijn werk nu en dat zal nog niet over zijn als de baby is geboren.
     
    Marchella vindt dit leuk.
  15. DeniseMK

    DeniseMK Actief lid

    14 sep 2018
    110
    54
    28
    Vrouw
    Praat erover. Misschien heeft ie had/heeft het helemaal niet door.
     
  16. NafNaf

    NafNaf Fanatiek lid

    5 feb 2015
    1.258
    55
    48
    NULL
    NULL
    Heel herkenbaar. Ik heb écht een heel lieve en attente man, maar juist omdat ik alles vaak zo 'makkelijk' lijk te kunnen, ontgaat het hem soms een beetje hoe zwaar ik het heb en wat ik echt nodig heb. Het extreemste voorbeeld was na de geboorte van de tweede. Ik werd toen met een ambulance afgevoerd vanwege problemen met de placenta en inwendige bloedingen. Toen we diezelfde avond naar huis gingen, liepen we van de parkeerplaats naar de voordeur en vroeg hij opeens of ik de kliko even mee kon nemen...we liepen er toch langs en hij droeg immers mijn tas en de maxi cosi al! :o:
    Ik zou proberen een oppas te regelen en een avondje ongestoord alles uit te praten met zijn tweeën.
     
  17. Amberxx

    Amberxx Fanatiek lid

    6 nov 2013
    4.516
    4.576
    113
    Tja het enige dat je kunt doen is hierover praten.

    En bedenk verder dat hoe meer gezinsleden erbij komen hoe minder tijd er per individueel gezinslid is. Hij kan ook niet overal tegelijk aan denken.

    En misschien is het ook niet meer zo spannend of bijzonder voor hem omdat het al de 4e keer is? Hij heeft het immers al diverse malen meegemaakt dus maakt zich niet meer zo snel druk. Voor jou is dat (ook ivm hormonen) heel anders.

    Dat hij niet bij je wil komen liggen in een (ik neem aan ziekenhuisbed) begrijp ik wel. Er kunnen iedere keer mensen de kamer binnenkomen. En dat wil je er als man niet zo bijliggen. Daarnaast ben jij ook net bevallen dus is het voor hem ook niet zo fris. En dat hij slaapt in de nacht kan hij toch niets aan doen? Wat moet hij dan wakker worden of blijven omdat jij aan het voeden bent? Hij heeft de adrealine niet he.
     
  18. MamaZijnIsDeBom

    MamaZijnIsDeBom Fanatiek lid

    10 apr 2018
    2.317
    1.660
    113
    Vrouw
    Ja... praten erover. Zoals hierboven staat: zonder verwijten. Zeg dat je genegenheid tussen jullie mist, en dat je bang bent dat hij jou misschien niet meer zo interessant vind. Of wat je er ook precies bij voelt. Maar begin niet aan verwijten als: toen en toen deed je dit niet en dat vond ik niet leuk.
     
  19. Musti1234

    Musti1234 Actief lid

    10 okt 2018
    326
    166
    43
    @moedervanvierschatjes inmiddels een gesprek gehad met partner?

    Ik zou erg verdrietig zijn als het er hier zo aan toe zou gaan. Het moet een mooie tijd zijn waarin jullie als gezin op een roze wolk zitten. Kortom praat erover. Misschien heeft hij niet eens door dat hij dit zo doet?
     
  20. Vero0504

    Vero0504 VIP lid

    17 nov 2016
    17.690
    14.044
    113
    Zulke momenten had ik er ook tussen zitten. Bij tijd en wijlen is t een hork, dat heeft ie zelf dan nog niet eens door want ik roep niet om hulp en t wordt toch geregeld? Dan is t ff een ontploffing en dan gaat t weer ff beter.

    Afstand is sinds komst van dl alleen maar groter geworden, komt niet door haar zelf overigens hoor. Vermoeidheid en de bevalling en zwangerschap was dermate .... dat dat meer t euvel is.

    Na mn bevalling duurde t 6 weken voor een voorzichtige poging of de boel nog functioneerde, maar de voorgaande keer was dan ook alweer niet schrikken: 32 weken daarvoor geweest.

    Denk in bijna 2 jaar dat t ook makkelijk nog op 2 handen te tellen is. In begin van mn zwangerschap steekte me t, maar zijn beeld kon ik niet aanpassen. Recentelijk na mn bevalling hadden we beiden zoiets van: nope nope nope dat riskeren we geen tweede keer. En dat gevoel begint nu langzaam aan te zakken, dus dat komt wel weer goed kost gewoon tijd.

    Het is een lieve zorgzame man, als ik m wat vraag helpt ie me en staat voor mij en mn dochter klaar. De rest vind ik minder belangrijk (had me dat 3 jaar geleden gezegd en ik had me rot gelachen) en als er iets aan de hand is kan ik me geen betere strijdpartner bedenken. Alleen tja, hij kan niet in mijn koppie kijken al spreekt mn gezicht wel boekdelen. Maar als ik niks zeg kan hij niks anders doen, of komt zijn reden nooit op tafel. Uit zichzelf met dingen komen is zeldzaam, zo is ie nou eenmaal dat wist ik al voor de trouwerij en kan ik wel tegen.
     

Deel Deze Pagina