Teveel mee bezig zijn, minder kans om zwanger te worden?

Ja helaas... Ik snap heel goed dat je er intensief mee bezig bent, maar je zorgt ervoor dat er stress ontstaat. Een lichaam vol stress neemt je ongeboren kind in bescherming en kan ervoor zorgen dat je niet bevrucht wordt!

Probeer wat leuke dingen in te plannen die niks met kleine kinderen te maken hebben. Lekker weekendje weg, avondje de deur uit met vriendinnen enzovoorts.... Iets anders waar je je op kunt concentreren. Soms helpt dat!

 

Zie nu dat je pas in ronde twee zit. Wees je ervan bewust dat heeeeel veel dames er 'lang' over doen om zwanger te raken! Een jaar is helemaal niet gek!

 

Ik geloof er wel in dat obsessief proberen in sommige gevallen niet werkt.
Wij zijn na 13 rondes naar een gynaecoloog gegaan. Daar bleek mijn prolactine gehalte wat te hoog. Om het zeker te weten moest er na een maand weer getest worden. Op dat moment het ik het zwanger worden naast me neergelegd en wist ik dat het zonder hulp niet zou lukken. In de maand dat we moesten wachten tot het volgende bloedonderzoek zijn we zwanger geworden.

 

Bullshit.

Door 'er niet mee bezig te zijn' vergroot je niet de kans op een zwangerschap. Je verkleint ook niet je kansen door er 'te veel' mee bezig te zijn TENZIJ je zoveel stress creëert dat je cyclus weg blijft door de stress. Het is een vreselijke %#}]%^+{!! misvatting en kl0te uitspraak van mensen die er de ballen verstand van hebben om te zeggen dat iemand wellicht niet zwanger raakt doordat diegene er te veel mee bezig is.

De manier waarop jij er nu mee bezig bent lijkt me voor jezelf echter wel a-relaxed. Misschien voor je eigen rust proberen jezelf niet gek te maken. Je bent pas net bezig en als het nog een poosje gaat duren maak je het jezelf er zo niet makkelijker op.

Niet persoonlijk tegen Pietje, maar:

''Een lichaam vol stress neemt je ongeboren kind in bescherming en kan ervoor zorgen dat je niet bevrucht wordt!''

Een kindje raakt ook niet bevrucht, maar een eicel met wat geluk wel.
Nogmaals: als je cyclus van slag raakt door stress is zwanger raken lastig. Maar een zaadje zwemt niet de andere kant op als de vrouw 'obsessief' met zwanger worden bezig is.

En Roomsoesje:

Blijkbaar viel jouw prolactinewaarde toevallig mee in die maand dat je zwanger raakte. Door 'het los te laten' daalt je prolactine waarde trouwens niet. Ook als je gewoon net als die maand ervoor 'er mee bezig was geweest' was jij naw zwanger geraakt.

Ik wil alle dames lief bedoeld waarschuwen: laat alsjeblief wat anders los en dat is die vreselijke gedachte dat 'er mee bezig zijn' een zwangerschap voorkomt. Het is namelijk zulke onzin en nog erger: het is zo kwetsend naar de meiden toe die alsmaar niet zwanger raken. Dit soort uitspraken zeggen nl: het is jouw eigen schuld dat je (nog) niet zwanger bent. En dat is oneerlijk en klopt niet. Een weekje romantisch genieten van de Turkse zo'n is goedkoper dan vruchtbaarheidsonderzoeken en -behandelingen. En toch vergoed de zorgverzekering dat nog altijd niet voor stellen waarbij een zwangerschap uitblijft. Net als een doosje wijn: ook dat wordt niet door de basisverzekering vergoed. Terwijl wellicht dat ook prima zou kunnen helpen om 'er niet zo mee bezig te zijn'.

 

Ik herken het gevoel van Maartje84 dat je boos wordt van de opmerking 'laat het gewoon los'. Maar....

TS zit pas in ronde 2 en ik denk toch dat je lijf en geest niet helemaal los kunt halen. Het is wel degelijk zo dat stress ongezond is. Wat de impact is op een zwangerschapswens, dat weet ik niet. Maar in principe denk ik dat zo relaxed en gezond mogelijk leven stomweg het beste is.

TS moet zich echt realiseren dat pas na een jaar ze eens gaan kijken of er wat zou zijn, dus een paar rondes duurt het zomaar. Als je er dan nu in ronde 2 al zo gestresst mee omgaat is dat niet goed voor jezelf, voor je relatie, voor je lijf, etc.

En het zinnetje dat sex al een tijdje niet leuk is, vind ik ook wel zorgelijk. Hoe zit het dan in je relatie en moet je je kinderwens dan wel doorzetten?

 

meid ik zit in hetzelfde schuitje!

ik weet niet of het zo is of niet, maar iedereen lijkt het wel te zeggen en heb helaas het bewijs rond me lopen, twee zwangeren kennissen die alle bij zwanger zijn geworden tijdens hun verhuis.. waardoor ze meer bezig waren met het verhuis dan de zwangerschap.

ben naar de gynaecoloog geweest voor onderzoek en haalde dit aan:

mijn gynaecoloog zij dat ik hierdoor mijn zwangerschap erg tegen werk. ik quote hem:
" we kunnen dan wel erg geëvolueerd zijn maar het oerinstinct blijft in ons. focussen op je zwangerschap geeft stress (bewust of onbewust) stress is voor jou lichaam een teken van gevaar, in gevaar "mag" je niet zwanger worden omdat je dan zogezegd niet kunt vluchten...geen zwangerschap...

ik neem sinds deze ronde Meta relax een anti stress- anti vermoeidheidspil die genomen mag worden door zwangeren en vrouwen die zwanger willen worden. Vind het geweldige pillen!
Ik ben heel rustig deze maand (maar niet suf) en kan veel sneller relativeren.

morgen kan ik voor het eerst testen... benieuwd

 

Apart dan dat er tijdens de Tweede Wereldoorlog zoveel kinderen geboren zijn, om maar een voorbeeld te noemen. Allemachtig, wat een kletskous is die gynaecoloog van jou.

Ik sluit me helemaal aan bij Maartje. Het is onvoorstelbare l*lkoek dat je van bewust bezig zijn met zwanger raken niet zwanger zou raken. Dan zouden er bijna geen kinderen meer geboren worden, hoor. Het omgekeerde kan wel waar zijn: als je bijvoorbeeld niet weet wanneer je eisprong is dan kan het zijn dat je steeds te vroeg of te laat vrijt.

TS, doe wat je prettig vindt en bij je past. Veel succes.

 

Ook hier is gewoon wetenschappelijk onderzoek naar gedaan,en het blijkt dat er een verminderde kans op bevruchting,en zwangerschap is bij stress.Dus nee,het is niet zo dat je niet zwanger kan raken als je stress hebt,maar de kans is groter wanneer je het niet hebt.Dit kun je allemaal opzoeken op wetenschappelijke sites mensen.Dus er zit wel degelijk een kern van waarheid in!Er zijn natuurlijk ook nog heel veel andere oorzaken waardoor het niet lukt.

 

Je leest niet goed Maartje. Het lichaam KAN ervoor zorgen, is geen vaststaand feit ofzo! En verder zie ik zelf een eicel al als een potentieel ongeboren kindje, maar goed, dat is mijn persoonlijk beeld erbij.

Het is een feit dat stress niet goed is voor je kansen op bevruchting. Dat betekent niet dat er dan meteen niets meer gebeurd.

Ik zie dat het bij jullie lang heeft geduurd voordat er eindelijk wondertjes onderweg mochten zijn, deze dame is pas begonnen aan ronde 2. Ik probeer haar op dit moment tegen haar zelf in bescherming te nemen.

 

Wat vervelend, maar misschien even wat relativeringsmateriaal:

1) je zit in de 2e ronde, gemiddeld duurt het een jaar voordat iemand zwanger kan raken (uitzonderingen daargelaten uiteraard, positief en negatief)
2) kruisjes zetten wanneer je sex MOET hebben is funest voor je libido. Knikker die agenda eruit en heb het gewoon gezellig wanneer jullie dat willen.

En verders ben ik het met Maartje eens. Geloof me maar dat mensen die in een IVF traject zitten echt dagelijks ermee bezig zijn en toch raken mensen daar zwanger. Als iets stress bezorgd is het wel de MMM

 

Stress is slecht voor van alles en nog wat, maar als dat de voortplanting serieus zou belemmeren dan was de mens allang uitgestorven.

En als je zelf extreem veel moeite hebt of hebt gehad om zwanger te raken, maanden of jaren waanzinnig stressvolle behandelingen en soms zelfs operaties hebt moeten ondergaan om zwanger te raken, dan kun je er echt niet meer tegen als mensen met dat soort dooddoeners aankomen. En ja, dan reageer je als gestoken op dat soort lariekoek. En al helemaal als het van een arts komt. Please...

Maar zoals zo vaak moet je zoiets kennelijk eerst zelf meemaken voor je dat begrijpt.

 

Ik kan niet voor Pipo30 spreken, maar ik heb wel wat meegemaakt.

Eerst een jaar proberen. Toen, na een kijkoperatie, te horen gekregen dat mijn beide eileiders dermate verkleefd zijn dat ik nooit natuurlijkzwanger zou kunnen worden. Vervolgens twee IVF rondes en twee miskramen later wederom een operatie, ditmaal om een hydrosalpinx te verwijderen en mijn beide eileiders dicht te branden. Een cryo en de derde verse. Ook allebei miskraam. En toen Gent en godzijdank deze zwangerschap.

Dus ik denk dat dat wel genoeg is om te weten hoe stressvol de MMM is.

En tóch is ook mijn overtuiging dat stress niet goed is voor je zwangerschapskansen. Worden ze daardoor gereduceerd tot nul?! Nee, dat is natuurlijk ook niet zo. Maar als je dan toch probeert te optimaliseren, dan kun je maar beter ook proberen om ontspanning te vinden.

Bij mij hielp sporten, want dan maak je stofjes aan die het effect van stress op je lijf tegengaan. En ook dingen als yoga en ontspanningsoefeningen.

Ook vind ik: ermee bezig moeten zijn, omdat je bijv moet spuiten is nog iets anders dan gestressed zijn.

En ja, ik heb ook ontelbare keren de opmerkingen en verhalen gehad van: "nou, maar de dochter van de nicht van de tante van mn buurvrouw werd ook maar niet zwanger.. En toen ging ze op vakantie en hupsakee!" "Ja, maar dan moet je wél eileiders hebben he!"

Maar, om terug te komen op TS, als je pás in ronde 2 zit en je bent nu al zo verzenuwd, dan is dat echt níet goed. Niet goed voor jezelf, niet goed voor je lijf en niet goed voor je relatie. En ja, ik denk zelfs dat het je kansen op een zwangerschap kleiner kan maken, als je echt al zo vroeg vreselijk gestressed bent. En ik vind dat niet respectloos naar MMM-dames. Terwijl ik ook in het bezit ben van een aantal spreekwoordelijke beurse plekken aangaande dit soort opmerkingen.

 

Ik vind het ook niet respectloos naar MMM-dames, maar wel veel te kort door de bocht dat er veel mee bezig zijn je kansen zou reduceren. Verreweg de meeste vrouwen op dit forum hebben erg hun best gedaan om zwanger te raken, en gelukkig lukt dat de meesten ook zonder hulp.

 

dat idd. zorg liever dat je er een mooie tijd samen van maakt en samen geniet van de seks. seks 'moeten' lijkt me ook niet goed voor je relatie??
lijkt mij een enorme nachtmerrie iig... houd het leuk voor je zelf en gun jezelf de tijd niet omdat teveel ermee bezig zijn de kans verkleind, maar omdat het iets moois en leuks 'moet' zijn waar je van geniet!

 

Dit is een dusdanig ingewikkelde discussie dat er bijna niet in het kort op valt te antwoorden. Eigenlijk zou je al moeten beginnen met de defintie van stress? Wat is het? Probeer het toch kort te houden wat mijn visie is en ook wel ondersteund vanuit de wetenschap trouwens.
Veel fysieke toestanden kunnen leiden tot het "aanzetten" van een stressreactie in je lijf denk hierbij aan: te weinig drinken, schommelende bloedsuikerspiegel, overbelaste lever, verstoorde darmflora etc etc. Die stress kettingreactie maakt nu eenmaal hormonen aan als cortison en noradrenaline. Deze hormonen zijn zeer effectief en hebben we vooral ook nodig maar hebben op langere termijn een negatief effect. Bv. Cellen raken gedehydreerd door de verhoogde stofwisseling en er ontstaat een te kort aan basis mineralen als magnesium en zink. Een te lang aanhoudende stress cyclus put je bijnieren, schildklier en mineraalreserve uit. Maar maak je die cyclus netjes af.... Probleem-oplossing-rust is er niks aan de hand. Te weinig drinken gaat bv ook ten kosten van je progestronspiegel, omdat aldosteron en cortisolspigel dan eigenlijk steeds ligt verhoogt is.

Of er veel mee bezig zijn stressvol is.... Geen idee. Ligt aan jezelf denk ik. Voor mij persoonlijk geeft het wel stress omdat er veel ongerustheid is. Veel piekeren bewust en onbewust of mijn linker eileider wel werkt nu rechts is verwijderd. Ik weet bijna zeker dat in mijn geval mijn menstruatie zo licht was de laatste twee keer door mijn eigen gezenuw. Maar wanneer dit proces zuiver en alleen gekoppeld is aan een verlangen "ik wil het graag... En niet op zorgen zoals kan het wel, ben ik wel gezond?" Lijkt me dat geen invloed te hebben. Je kunt toch iets niet niet willen zeg maar. Jezelf de schuld geven geeft iig nog de meeste stress dus opmerkingen als je wilt het graag zijn alles behalve helpend. Dan zou het idd ook nog je eigen schuld zijn!!!

Voor mezelf heb ik maar geaccepteerd "ja ik wil het graag, ik wil het nu en ja ik ben bezorgd" en ik kan daar niet zo veel aan doen. Als het te erg wordt laat ik me geruststellen door een arts of positieve verhalen en soms zoek ik afleiding.

Succes, doe wat voor jou het meest normaal voelt

 

Kabouter24 ik herken mezelf erg in jou verhaal! Ik ben zelf anderhalf jaar bezig geweest zwanger te raken. Iedere maand dat ik weer een negatieve test in handen had was ik weer teleurgesteld. Ik deed iedere maand aan ovulatietesten en tempen! En nog wou het niet lukken. De mensen om mij heen zeiden dat ik er teveel mee bezig was. Ik nam het steeds niet van ze aan omdat ik het zo graag wou! Deze maand heb ik het gelaten voor wat het was, ben bezig geweest met het voorbereiden van een surprise party voor mijn vriend. En heb dus ook niet aan ovulatietesten gedaan. Ik had 21 oktober een raar voorgevoel dat ik een test moest doen terwijl mijn nod pas de 27e was en je raad het waarschijnlijk al?? Een positieve test!!!! Dus ik denk inderdaad dat de mensen om mij heen gelijk hadden en dat ik er teveel mee bezig was! Mijn tip is dus ook probeer zoveel mogelijk afleiding te zoeken, heb plezier met je vriend ook wat betreft je seks leven en het komt wanneer de tijd rijp is! Heel veel succes gewenst met het zwanger raken!😙

 

Even afgezien van wel of geen stress. Slechte sex werkt ook niet bepaald bevorderlijk. Daar zou ik eerlijk gezegd hard aan werken, niet alleen voor een bevruchting maar vooral voor je relatie.
Als je beide geniet van de sex maak je veel meer van de goede stoffen in je lijf aan waardoor het zaad beter kan zwemmen etc.
Van kruisjes op kalenders zetten en verplichte nummertjes zul je vast ook zwanger kunnen raken, maar of je dat nou moet willen. Succes en hoop dat het jullie lukt!!

 

Imo is helemaal loslaten bijna niet te doen als je wens zo sterk is. Dus dat je ermee bezig bent lijkt me best normaal, maar als je er echt stress van krijgt is het een ander verhaal.

Persoonlijk merk ik dat ik de eerste maanden ook veel meer ermee bezig was, het was allemaal nieuw. Ik kende mijn lijf nog niet, mijn cyclus niet.
Zat véél op zp, google was mijn best friend en hield alles obsessief bij in mijn app. Maar ondertussen riep ik wel dat ik niet aan ovus of tempen wilde beginnen want dat zou me teveel stress geven.

Nu heb ik veel meer rust erin, maar wil niet zeggen dat ik er niet mee bezit ben. En juist door het tempen en de ovu's komt er een soort rust. Ik weet dat ik een eisprong heb, we klussen op het juiste moment dus daar hoef ik me niet meer druk over te maken.

We vrijen wel meer tijdens de vruchtbare periode, maar niet met tegenzin. Dat is iets wat ik absoluut niet wil, als een van ons beiden echt geen zin heeft dan gaat het gewoon over. Jammer dan. En ja, ik zet me wel eens sneller over vermoeidheid heen als ik weet dat ik in mijn vruchtbare periode zit. Maar wel tot bepaalde hoogte en dan kom ik gelukkig al snel in de juiste stemming.

Ken ook iemand die serieus ruzie gemaakt heeft nadat haar man ziek was en ze dus niet konden vrijen. Dat gaat me dus echt te ver.


Denk dat het voor iedereen anders is, wat juist een stukje rust geeft.
De een gooit de ovu's etc de deur uit en vrijt gewoon om de dag, voor de ander werkt dat juist niet.
Kijk gewoon wat werkt en niet werkt. Maar tussendoor ook andere leuke dingen doen is altijd goed. Lekker met je man uit eten, dagje uit etc, afsluiten met een massage en meestal zorgt dat ook wel voor een gezellige stemming. Plezier in de seks is wel belangrijk, stel (en ik hoop het niet) je bent straks een jaar bezig, dan wordt het erg vermoeiend als het een moetje wordt.