Tips nodig voor hond

Het beste om een hond te corrigeren is juist niet boos.
Wel met een serieuze stem, maar niet hard of schreeuwen o.i.d.

Wat voor ongewenst gedrag?

Als ze bijvoorbeeld ergens aan kauwt, zeg je nee. En geef je haar iets waar ze wel op mag kauwen.

 

Ongewenst gedrag kan honderden dingen betekenen en er is geen 1 antwoord dat in alle gevallen helpt.

Zonder omschrijving van het probleem zal het geven van tips lastig zijn denk ik.

Gedragstherapeut inschakelen eventueel?

 

Ze is nog maar 1 week bij jullie en zo te horen had ze weinig vertrouwen in mensen. Ik zou een deskundige inschakelen om je goed te begeleiden.

 

In ieder geval zorgen dat ze bv bij probleem 'eten van borden pikken omdat ze aan tafel staat' de kans niet krijgt. Dus borden hoger zetten.

Verder haar de tijd geven. Ze is er net en moet zo en zo wennen. Alles wat je qua gedrag niet wil kun je positief ombuigen. Dus als ze iets doet wat niet mag, rustig nee zeggen en leidt haar af met een speeltje. En ga heel even met haar spelen.

Dit gaat niet zomaar over. Een hond die 2 is en nog niets echt heeft geleerd is eigenlijk een pup qua gedrag. Een pup heeft ook niet alles geleerd in een maand... Hou dat in je achterhoofd. Je zal geduldig moeten zijn en een lange adem in sommige gevallen.

 

Duidelijk maken wat je wél wil. Helpt dat niet: hup ik de bench.
En probeer vooral ook situaties te voorkomen. Wij hebben een Beagle. Die doen alles voor eten. Ik ga dus niet de kat op het spek binden en het ergens onbeheerd neer zetten. Dus idd voor nu verboden ruimtes onbereikbaar maken. Bedelen ook nooit belonen. Ook niet poeslief: ‘nee x, dat mag niet.’
Vooral negeren. Blijft het aandringen te lang: hup in de bench. (Even aangenomen dat de bench een vertrouwde plek is).

 

Dan zou je eerst daaraan moeten werken. Haar dus de tijd geven en voor nu alles afbakenen wat het ongewenste gedrag uitlokt.
Bouw eerst een band op. Dan kun je daarna rustig beginnen aan de rest.

 

Zelf ben ik absoluut geen voorstander van een bench, maar ieder zijn ding natuurlijk.

Voor nu is het denk ik vooral belangrijk om haar vertrouwen te geven, socialiseren en consequent te zijn. Vooral dat laatste kan lastig zijn met jonge kinderen.

Wij hebben 2 honden, beide eurasiers. De oudste is bijna 9, de jongste 10 maanden. De oudste had mijn vriend al toen we elkaar leerde kennen. Mijn oudste dochter was toen 4 jaar en hij was geen kinderen gewent. Nog steeds is hij wat terughoudend bij vreemde jongere kinderen. Maar bedelen doet hij niet. De jongste daarentegen is dol op kinderen. Zij heeft geleerd dat er altijd wel iets te halen valt. M was net 4 toen onze jongste hond als pup bij ons kwam. Mocht de hond iets niet van ons, vond zij dat zielig. Ook vriendjes en vriendinnetjes vinden het lastig om haar niks te geven. Als wij tijdens het ontbijt omdraaien krijgt de jongste hond altijd wel snel een stukje brood van M ‘omdat ze dat zo lekker vindt’. Je raadt het al, bij de oudste hond kunnen we al het eten op tafel laten staan en bij wijze van spreken een hele dag weg zijn, bij de jongste hond lukt dat nog geen 10 minuten.

De oudste hond heeft met geduld aan kinderen moeten wennen. We nemen hem ook regelmatig mee naar school zodat hij vreemde kinderen ziet. Als hij angstig is belonen we dat niet (niet zachtjes tegen ze praten of aaien als ze bang zijn). Als je dat wel doet bevestig je dat ze terecht bang zijn.

Verder veel afleiden als ze iets doen wat niet mag. Ontdekken wat ze echt lekker vindt en daarmee trainen werkt vaak goed. Hier hebben we in de woonkamer voor beide honden 2 kussen waar ze kunnen liggen. Vaak liggen ze natuurlijk ergens anders. Ze weten wel dat dat hun plekken zijn.

 

Dit is echt zo achterhaald. Fijn dat het voor jullie misschien werkt maar je steunt je hond dus niet als hij bang is. Het enige wat je daarmee creëert is een hond die niet meer gaat aangeven dat hij bang is want dat hoeft niet, er wordt toch niks meegedaan. En wat doet een bange hond? Fight or flight. En een van angst bijtende hond op een schoolplein? Nee dankje.

 

Dan verschillen we hierover van mening. Ik denk niet dat je een hond moet belonen als hij bang is. De angst herkennen en er iets mee doen, zoals afleiden, werkt denk ik beter. Maar verschillen van mening mag gelukkig .

 

Dit is idd achterhaald. Je kunt je hond niet verpesten door aandacht te geven bij angst. Angst is namelijk geen bewuste keuze, maar een emotie! Steun je hond bij angst, zorg dat hij vertrouwen wint juist door een veilig gevoel je scheppen bij jou in de buurt. Een hond moet leren dat hij bij z’n baas altijd kan rekenen op support.
Dit is geen probleem dat morgen over is. Je zult er heel veel tijd in moeten steken.

 

Afleiden kun je beter juist niet te vaak doen. Dan leert een hond nooit om met z’n angst om te gaan.

 

Dat is dan denk ik echt afhankelijk van de manier waarop je het doet. Om twee voorbeelden te geven;
Onze oudste vindt veel vreemde kinderen spannend. Als hij samen met een andere hond die hij goed kent (nu de pup, eerder andere honden) samen is dan is hij afgeleid van de spannende situatie en ziet dat de andere hond relaxed reageert. Hoe vaker hij ziet dat er niks gebeurd hoe minder spannend hij het vindt.

De hond van vrienden is erg bang van onweer. Onze honden niet. Sinds we regelmatig samen wandelen, ook als er onweer te horen is of ergens vuurwerk afgestoken wordt (en nee we lopen er niet letterlijk naartoe, maar gaan ook niet omlopen). De bange hond ziet hoe onze honden reageren en blijven spelen, is daardoor afgeleid en is steeds minder bang voor deze geluiden.

 

Maar angst kan je niet "afleren" dat kan je alleen maar ombuigen. En door hem een veilig gevoel te geven leert hij dat het niet eng is.
In jouw voorbeelden leert hij dat van een andere hond maar dat kan je zelf dus ook leren.

Als je kind bang is ga je toch ook niet stug doorlopen zodat ze leren dat het niet eng is? Dan benoem je waar ze bang voor zijn en leer je dat dat niet nodig is. Dat is niet anders dan bij een hond.

 

Voordat je überhauot zelf gaat kbutseken aan dit hondje, zou ik een gedragsdeskundige inschakelen. Het leest alsof deze hond op geen enkele manier een sociale basis heeft. Ga je vanuit die basis werken, snapt hij er niets van. Zoek professionele hulp in dit geval.

 

Ik zou ook een gedragsdeskundige inschakelen. Zelf zonder kennis gaan handelen kan ondanks beste intenties de situatie juist verergeren.

 

Nog een kleine tip: probeer bij de hond niet alles in 1 keer aan te pakken.
Kies 1 (of 2) dingen die je echt bloedirritant vindt en focus daarop.
Bv het bedelen aan het aanrecht: nooit nooit nooit komt er iets positiefs van het aanrecht! En nooit nooit nooit krijgt de hond op een andere manier eten dan in zijn bak. Zelfs een snackje. Maak z’n bak desnoods tijdelijk ergens anders klaar. Maak daar in huis (kinderen) ook goede afspraken over. De hond moet leren dat het aanrecht voor hem niet interessant meer is. Negeer hem daar ook (negatieve aandacht is ook aandacht). Laat je kinderen meehelpen daarin. Als de hond aan het aanrecht staat, vraag je kinderen de hond naar de kamer te roepen voor een spelletje. Lukt het een keer niet om hier genoeg aandacht voor te hebben (haast), zorg dan dat hij de situatie niet op kan zoeken. Een veilige plek in de bench (met een kluifje) bv. Wij hebben tijdelijk een hekje tussen woonkamer en keuken. Kan ik hem niet actief begeleiden dan zorg ik dat hij het slechte gedrag ook niet op kan zoeken. Toen hij nog kleiner was zat hij in de bench als wij aten. Inmiddels weet hij dat er aan tafel voor hem niets te halen valt en kan hij ook los als wij eten.