Dag meiden! Bijna een jaar geleden ben ik na een lang traject van zwanger worden bevallen van onze prachtige zoon. Elke dag geniet ik volop van hem, maar toch kriebelt het enorm en verlang ik naar nog een kindje. We hebben nog 2 cryos over van de vorige ivf poging. Niet al te beste kwaliteit, maar ben er inmiddels achter dat dat niets zegt. Onze zoon was ook een slechte cryo waar niemand vertrouwen in had... We hebben bij het fertiliteitscentrum in Zwolle geïnformeerd wanneer we terecht zouden kunnen en als we een verwijzing van de huisarts hebben kan het allemaal na een gesprek met een arts snel in gang gezet worden. Dat is dus best positief! Maar toch zie ik weer enorm op tegen die emotionele rollercoaster. De teleurstelling als het weer mis gaat, slecht nieuws, nieuw traject. Hoe gingen jullie daar mee om en hoe hebben jullie het ervaren?
Voor mij persoonlijk voelde het traject voor een tweede veel minder zwaar. Mijn man en ik hadden voordat onze dochter 1 werd het er over gegad en gezegd we doen de cryo pogingen en dan misschien nog 1 keer een icsi poging. Onze dochter had onze wens in vervulling laten gaan, we waren papa en mama geworden na een heel heftig trsject. En mocht het niet lukken dan werden we heel gelukkig met ons 3. Toen de 1ste terugplaatsing niet resulteerde in een zwangerschap ben ik 1dag verdrietig geweest en toen was t weer goed. Uit onze 2de cryo terugplaatsing is onze zoon ontstaan en hij heeft ons gezin compleet gemaakt. Weet niet hoe ikhad gereageerd als t helemaal niet was gelukt maar denk dat wij er dan wel vrede mee zouden hebben.