....maar een heel erg verdrietige mama blijft alleen achter. want zo voel je je als mama van een vlindertje,héél erg leeg en alleen als je je lichaam voelt ontzwangeren...het ontzwangert alsof het niet was en dat doet zo hard pijn.hoe lang of hoe kort je zwanger bent,dat doet er niet toe...natuurlijk hoe langer je samen was met je kleintje,dichter bijeen als ooit iemand kan zijn,hoe erger het is...maar intens is het verdriet,het gemis al heel snel en eventjes wil ja graag verdwijnen,weg zijn van alles en iedereen...want wie kan dat nou begrijpen?wat een mama voelt als ze haar kind moet loslaten... lief piepklein kindje,mijn piepklein kindje,ik mis je verschrikkelijk en ik heb je zo gewild.je was te mooi,te puur voor deze wereld. ik hou van je.van jullie. dikke kus van mama **
ja,bedankt.het was te snel(al lag het daar niet aan maar het nu dubbel dragen is moeilijk) ik ga maar wat rust nemen en eerst even uitzoeken wat er mis is