Ben nu 38+4 weken zwanger. Mijn vorige zoon is bij 38+2 geboren. Spontaan. Weeën begonnen s nachts en waren duidelijk weeën die in frequentie en sterkte toenamen. Nu heb ik heel veel steken, menstruatie klachten en zelfs echte weeën. Zondag begon het s nachts en hele ochtend last van gehad. Waren geen golf bewegingen, dus geen weeën, maar kon niets van de pijn. Verder sinds dien sowieso elke avond steken. Dinsdag in nacht wakker geworden met weeën. Dit ging door tot halverwege de ochtend. Echter waren ze niet heel krachtig en zat er nog geen regelmaat in. Ik had die dag een afspraak bij de verloskundige dus heeft ze even gevoeld. 1 cm en het tuitje bijna verweekt. Donderdag hele dag harde buiken, voelde niet veel beweging. Buikpijn, steken, etc. Vannacht (donderdag op vrijdag) weer steken. Om 07.00 uur onder de douche gegaan en kreeg echt weeën doe te timen waren, minuut aanhield een waar regelmaat in zat. Ik dacht nu zet het door. Hele tijd deze weeën gehad, ze waren goed op te vangen. Echter eind van de ochtend stopte dit ineens. Toen even gaan slapen en na die tijd kwamen ze terug. Toch maar verloskundige gebeld. Zij gekeken, maar helaas nog steeds zo ver als dinsdag. Pfff steeds die pijn voor niks gehad. Hen het gevoel dat mijn lichaam mij voor de gek houdt. Wie herkent dit bij een tweede zwangerschap en hoe liep dit bij jou af?
Hier helaas bij de derde wel 2 weken gehad. Ik dacht steeds dat het begon, heb zelfs de eerste 2x de kinderen al naar m’n schoonouders gebracht, maar het stopte ook steeds. Na die twee weken stopte het ineens een dag of 5 helemaal en toen begon de bevalling!
Vervelend dat het niet doorzet. Ik heb ook al een week voorweeën en soms denk ik: jaaaaa nu zet het door, maar dan stagneert het weer. Herken dit ook niet van de eerste zwangerschap. Heb gelezen dat bij een tweede je hier dus meer last van kan hebben. Succes met wachten, hopelijk zet het snel door!
Bij mijn tweede heb ik dit 2 weken lang gehad, echt pittige weeën met regelmaat, die uiteindelijk toch weer afzwakten. Toen het eindelijk echt doorzette was de bevalling wel zo gepiept (3,5 uur). Mijn vk zei dat dit wel echt door al het voorwerk komt dat het zo vlot ging. Dus het lijkt nu misschien alsof het niks doet, maar uiteindelijk is het wel allemaal voorbereiding op het echte werk
Ik heb beide zwangerschappen vanaf 32 weken regelmatig al vrij heftige voorweeën gehad... Vervelend, maar leverde me wel beide keren mooi de voorsprong van 3cm ontsluiting bij de inleiding met 38w op
Oh wat vervelend zeg! Ik heb het ook gehad bij de 2e, gelukkig niet zo veel als jou. Was vooral 1 dag Waren toen regelmatig en duurde ook een minuut, helaas niks. Toen het wel begon dat ik dat het voorweeen waren Ik hoop voor je dat het snel doorzet!
Zo vervelend die voorweeën. Hier bij beide zwangerschappen vanaf +/- 34 weken voorweeën. Helaas besloten de meiden pas met 41 weken te komen. De voorweeën zorgden trouwens wel voor 2-3cm ontsluiting.
Hier alleen voorweeën gehad bij de derde, maar ook dusdanig regelmatig en heftig dat ik best op mijn ademhaling moest letten. Het scheelde bij mij wel heel erg dat het niet voelde als niet voor niets, want voorweeën zorgen echt wel voor verweking en ontsluiting. Daardoor gaat de uiteindelijke bevalling wel vlotter. Bij mij scheelde die mindset echt hoor. Hoewel die gebroken nachten echt kut zijn hoor, maar het had dus wel zin.
Hier bij de 2e vanaf 36 weken bijna elke avond voorweeen. De verloskundige is ook zelfs 2x geweest omdat ik dacht dat het begonnen was. 1x Dacht de verloskundige ook dat het begonnen was, maar helaas. Ze raadde aan als ik weer voorweeen had, om 2 PCM te pakken en een douche of bad. Als het dan afzakte wist ik dat het voorweeen waren. Door de voorweeen had ik wel al 3cm. De avond voor de bevalling had ik ook voorweeen, maar met 2 PCM en een bad zakte het af. Naar bed gegaan en snachts begon het echt. De bevalling zelf duurde maar een uur en kwartier. Dus het is denk ik niet voor niks geweest
Hier ook bij de tweede vanaf week 34 bijna elke nacht voorweeën. Vreselijk, ik was echt uitgeput. Verloskundige twee keer gekomen, maar vals alarm. Inderdaad wel gezorgd voor iets ontsluiting. Uiteindelijk pas bij 40 weken bevallen. Hier ook het advies om Paracetamol te nemen en te gaan douchen. Toen het echt was hielp dat niet en zette het door. Sterkte!
Bij de 1e voorweeen gehad die om de 7 minuten kwamen. Die hielden 2 dagen aan. Ik vond dat heel vermoeiend, want slapen lukte dus echt niet, dus toen de bevalling begon was ik echt doodmoe. Bij de 2e begon het ook met voorweeen. In de nacht van 11 juli op 12 juli wat voorweeen en 's morgens verloor ik vruchtwater. Tot een uur of 16.30 had ik wat voorweeen, maar totaal geen pijl op te trekken. Rond 17.00 kwam er eindelijk regelmaat in en werd het pijnlijker. Om 19.15 begonnen de echt weeën en rond 20.30 is onze zoon geboren. Hopelijk ben je inmiddels bevallen!