Hoi allemaal. Ik heb net te horen gekregen dat we weer gaan inleiden. Bij mijn eerste (met 40.0 weken) resulteerde dat helaas in een weeenstorm en bleef de ontsluiting steken op 4 cm (maar dat mag waarschijnlijk niet aan de inleiding maar door de grootte van ons kindje). Nu gaan we inleiden met 38 weken omdat het kindje weer groot wordt geschat. Ik hoop uiteraard dat ik dit keer niet in een weeenstorm beland en vroeg me af of er mensen zijn die ervaring hebben met meerdere ingeleide bevallingen.
Ik ben beide keren ingeleid (eerste met 37w en tweede met 38w), de eerste had ik een giga weeënstorm. Die was niet houdbaar en de ontsluiting bleef op 3 cm. Van moment van vliezen breken tot geboorte was 20 uur. De tweede had ik geen weeënstorm, ging 'gewoon' op en af zoals het moet bij een wee. Ontsluiting bleef wel wat steken, maar ging uiteindelijk door. Alleen was dit kindje veel groter (ruim 9 pond) en dat maakte dat de uiteindelijke bevalling heel zwaar was en ook op het randje van spoedkeizersnede, de gynaecoloog durfde (achteraf gelukkig) veel risico te nemen (hartslag baby daalde telkens ver). Hier was van breken vliezen tot geboorte kindje ruim 10 uur. Ondanks de giga weeenstorm bij de eerste en een vaccuumverlossing, vond ik de tweede bevalling veel heftiger. Maar dat kwam vooral door het gevoel dat ik de baby er niet uit ging krijgen. Succes en sterkte met je aankomende bevalling!
Ik ben ook 2x ingeleid met een ballonnetje. Bij de eerste moest ik aan het infuus en werden mijn vliezen gebroken. Toen redelijk rap gegaan, maar geen weeënstorm gehad. Bij de tweede pakte mijn lichaam het zelf op en heb ik niet aan het infuus gehoeven. Wel braken ze vlot mijn vliezen en daarna vond ik het heftig. Bij deze bevalling, inleiding of niet, vraag ik of ze mijn vliezen zo lang mogelijk intact laten indien mogelijk. Want ik denk dat dat beide keren voor flink wat pijn en druk heeft gezorgd. Het waren beide ook sterrenkijkers. Ik zou in jouw geval ook vragen of dat uitgesteld kan worden als je aan een infuus moet. Nee heb je, ja kun je krijgen.
Ik ook bij beide kinderen ingeleid, eerste met 37 weken en tweede met 38 weken. Eerste is uiteindelijk met vaccuumpomp geboren en geen persweeen gehad. Tweede was een sterrenkijker en ook zonder persweeen 'gelanceerd" waardoor ik een tweede graads ruptuur had. Bevallen zal nooit mijn hobby worden, geen idee of dat verschil zou maken zonder inleiding
Ik ben twee keer ingeleid (38+0 en 37+6). Bevallingen waren grotendeels hetzelfde: bij start al (ruim) 3cm ontsluiting, dus meteen vliezen prikken, half uur wachten op zelf op gang komen, daarna weeënopwekkers. Twee hele fijne, vlotte (1e 3u50min, 2e klein uur) bevallingen zonder gekke toestanden.
Bedankt voor alle ervaringen tot nu toe. Ik ga inderdaad overleggen of het breken van de vliezen uitgesteld kan worden. En het doet me goed te horen dat een weeenstorm niet de standaard is. Vorige keer kon ik geen ruggenprik krijgen ivm bloedverdunners die ik ook op de dag zelf per ongeluk had gekregen. Nu gaat dat wel kunnen en hoop ik dat dat ook zal helpen mocht het nodig zijn. Vorige keer trok ik het na 8 uur (zonder enige vordering) niet meer. Maar als ik dan een ruggenprik had gehad had de ontsluiting misschien wel weer op gang gekomen, ook omdat mn lichaam dan beter kon ontspannen. Ik ga er voor nu maar gewoon open in. Nog 1 weekje wachten. Meer ervaringen zijn altijd welkom
Wow, nog maar een week! Ik ben beide keren ingeleid. Bij de eerste kreeg ik met 40+2 een ballon, de dag erna begonnen de weeen spontaan, maar dit werd niet geloofd door de artsen en ik mocht daarom nog niet naar de verloskamers (het was druk). Die avond was er eindelijk plek, ik bleek al 7 cm ontsluiting te hebben. Het heeft nog heel lang geduurd, want ik bleef juist hangen op ruim 9 cm en heb uren persdrang weg moeten puffen. Het was een opluchting dat ik eindelijk mocht persen en met 40+4 ben ik bevallen. Ik kijk niet met zo'n goed gevoel terug op deze bevalling, vooral omdat er slecht naar mij geluisterd en gekeken werd (voelde me regelmatig echt in de steek gelaten, er was wel meer dan in deze korte samenvatting). Bij de tweede werd er wel naar mij geluisterd en werd alles met mij overlegd. Ik kreeg met 39+3 eind van de middag een ballon en de volgende ochtend begon de inleiding. Eerst werden de vliezen gebroken, maar er gebeurde nog weinig. Toen werden heel rustig de weeenopwekkers gestart en alleen opgehoogd als ik daarmee akkoord ging. Het was prima op te vangen, maar na een paar uur had ik 3 cm ontsluiting, dat viel me eerlijk gezegd wel een beetje tegen. Ze wilden de weeenopwekkers nog wat ophogen, maar ik wilde liever nog even afwachten wat mijn lijf zou doen en dat was maar goed ook. De weeen werden ineens sterker en een uur later mocht ik persen (de allerergste uren van mijn eerste bevalling kon ik daarmee al overslaan gelukkig!) en even later was hij er. Op deze bevalling kijk ik wel goed terug en dat komt vooral door mijn eigen inspraak.
Bedankt voor je verhaal! Ik ben vooral heel erg ontmoedigd door het feit dat mijn ontsluiting bleef hangen en ging er daardoor van uit dat als dat eenmaal gebeurt het niet later alsnog door kan zetten, jouw verhaal bewijst het tegendeel. Ik ga dit keer denk ik ook kijken hoe het gaat met minder snelle ophoging. Vorige keer bleven we maar ophogen maar misschien had dat juist averechts effect want de weeën werden heel slecht te behappen daardoor. Kan me voorstellen dat mn lichaam daardoor in paniek schoot. Gaan ze je dit keer weer inleiden denk je?
Ik vond de 2e bevalling echt een eitje in vergelijking met de eerste. Beide ingeleid. Bij de eerste werden om 10:00 mijn vliezen gebroken (4cm ontsluiting). Na een half uur aan de wee opwekkers en die werden al snel omhoog geschroefd. Op de ctg waren geen weeen te zien maar ik bleek rug en heupweeen te hebben. Het was enorm druk en kon geen ruggenprik krijgen omdat er nog 8!! dames op lagen te wachten. Uiteindelijk kreeg ik petidine(?) en daar werd ik rustig van. Zo rustig dat ik zelfs tijdens het persen in slaap viel. Dochter zat vast, dus een duw op mijn buik en een knip en ze was er om 17:08. 2e: Vliezen om 07:45 gebroken (3cm) Na een half uur aan de wee opwekkers. 10:00 5cm, ik dacht nog : dat gaat goed zo 1cm per uur.. uitgerekend dat ik dan rond 15:00 mijn baby zou hebben. 11:00 6cm, hoofdelektrode want het apparaat pakte mijn hartslag ipv die van de baby. 11:40 persdrang HUH? Gyn kwam kijken en ik mocht gaan mee persen. 11:54 zoon geboren, zonder knip en alle fratsen. De gyn gaf aan dat de bevalling zo snel was gegaan omdat ik zo eng rustig bleef tijdens de weeen zat echt in mijn eigen bubbel en lette alleen maar op mij ademhaling.
Zolang mijn bloeddruk goed blijft is er van inleiding geen sprake. Ik hoop heel erg dat ik dit keer een spontane bevalling mag afwachten!
@Annebeth hier ook een weeenstorm bij de 1e inleiding (heel erg naar). Hier kwam dat waarschijnlijk omdat ze het infuus volgens protocol iedere 20 minuten omhoog zetten. Niet ieder lichaam heeft dat nodig. Bij de 2e inleiding heb ik vooraf zaken aangegeven. Ze zijn eerst begonnen met vliezen breken en toen lichaam rustig de tijd (paar uur) gegeven om te kijken of het uit zichzelf op gang kwam. - meer tijd tussen het ophogen van het infuus. - ik heb veel gestaan/gehangen en gezeten. Een natuurlijke positie ipv alleen maar liggen op bed. De zwaartekracht helpt zo mee. Je kunt ook nog denken aan een baarkruk. Dat mag ook bij een inleiding alleen niet bij pijnbestrijding. Een inleiding hoeft niet te betekenen dat je alleen op bed mag/moet blijven! 2e inleiding in de helft van de tijd en zonder weenstorm en pijnbestrijding!
Bedankt iedereen. Met jullie tips en ervaringen en mijn eigen ervaringen nu een aanvulling gemaakt op mijn bevalplan @Amberxx , op bed blijven liggen lijkt me inderdaad helemaal niks. Vorige keer kon ik niet zonder m'n skippybal, echt niet. Bedankt voor je positieve verhaal. Heb je de tweede keer ook een weeenstorm gehad? En pakte je lichaam het zelf op na het breken van de vliezen? Dat ga ik ook proberen, dat ze even een paar uur geven om te kijken of mm lichaam het zelf verder op pakt.
Had ik hier al gereageerd. 2x ingeleid bij 37wk wegens grote baby. Eerste keer volgens protocol vliezen gebroken, na een uur aan de oxytocine. Weeenstorm, ruggenprik die niets deed, 90min persen en uiteindelijk een vacuümpomp. Bij de tweede (die een pond zwaarder was!) Ander ziekenhuis! Heb ik na het vliezen prikken een aantal uur de tijd gekregen voordat toch voorzichtig de oxytocine aan ging. Deze kon ook op ieder moment weer uit (itt de eerste keer). Alles ging goed, geen weeenstorm, infuus terug en uit, toch wel veel pijn met 7cm, remifentanil (im loving it!) Dus toch op bed (prima). 4x persen geboren (plus schouderdystocie maar ook dat ging goed). Ik zou liever nog een keer bevallen zoals de tweede dan mijn enkelbanden scheuren De pijn en trauma van de eerste gun ik niemand (en was ook abnormaal)
Bedankt! Ik wordt volgende week ingeleid alleen iedere dag denk ik nu van: nu wordt ze nog groter Ik had eigenlijk ook wel met 37 weken ingeleid willen worden maar ik denk dat de gyneacoloog hoopt dat t misschien deze week nog vanzelf begint. Maar je verhaal doet me goed en is ook in lijn met de anderen, dat het vaak toch voordelig werkt om die weeenopwekkers niet te snel op te starten en daarna rustig aan mee te doen. Gek eigenlijk dat protocol dan dicteert om vlot op te hogen als er niks gebeurt, terwijl dat dus vaak averechts kan werken.
Geen weenstorm meer gelukkig. En ik had maar een klein beetje infuus nodig. Dat ook is uitgezet. Hier zijn er trouwens ook verloskundigen die de avond/middag voor de inleiding thuis de vliezen breken. Dan heeft je lichaam uren de tijd om het zelf op te pakken. Die tijd hebben ze niet in het ziekenhuis. Daar kan je soms een inleiding mee voorkomen. Je kúnt dan ook poliklinisch bevallen. Of zit jij volledig bij de gyneacoloog?
Deze meid wordt geschat op 4500 met 40.0 weken. Mijn eerste is na inleiding met keizersnee geboren op 40.0 met 4120 gram en 55 cm. Had volgens de gyneacoloog niet gepast. Daardoor de niet vorderende ontsluiting
Ja ik ben helaas medisch ivm keizersnee en trombose bij de vorige zwangerschap. Ik denk dat ik nog geen ontsluiting heb waardoor de vliezen niet kunnen worden gebroken. Maar als ik toch ontsluiting heb op de controle ga ik zeker vragen of de gyneacoloog dat wil doen. Goed idee!
Mijn ervaring is helaas dat gyneacologen hier niet aan meewerken. Die willen het medisch houden en volgen een protocol (dus alle handelingen in het ziekenhuis onder toezicht). In het ziekenhuis hebben ze ook minder tijd om te wachten.
Mijn 2e was 4500 bij 37wk. Ik heb geen ervaring met normaal bevallen na een ks. Ik heb wel een vriendin die dat gedaan heeft (en een kennis ook) dus het kan wel. Omdat je wel een litteken hebt zullen ze wel heel voorzichtig zijn met de weeopwekkers gelukkig. Het had idd niet gepast als je op 4cm bleef hangen. Als je echt voor vbac wil gaan dan zou ik ivm geschat gewicht vd baby toch voor 37wk gaan. Anders is de tweede even zwaar als de eerste en dan past het weer niet Sterkte iig!